Σκέφτομαι και Γράφω#12 – “ράγισε το γυαλί” v “έσπασε το γυαλί”!


Ξέρετε ποια είναι η διαφορά του “ράγισε το γυαλί” με το “έσπασε το γυαλί” …στις ανθρώπινες σχέσεις;
Ράγισε το γυαλί: Υπάρχει περίπτωση μετά από προσπάθειες να δώσεις μία ακόμη ευκαιρία… να αφήσεις πίσω σου τις “κακές” στιγμές… η σχέση να αποκατασταθεί… να συνεχίσεις σαν να μην έχει συμβεί τίποτα…

Έσπασε το γυαλί: Όσες προσπάθειες και να κάνεις από ‘δω και πέρα, όλες θα πέσουν στο ‘κενό’… δεν υπάρχει γυρισμός… το ποτάμι δε γυρίζει πίσω… δρόμοι χωριστοί…

Πρώτα περνάς από το πρώτο στάδιο: “Ράγισε το γυαλί.” Λες: Ας αφήσω εγωισμό, θυμό, πείσμα… και ας ζητήσω συγνώμη… ας παραδεχτώ τα δικά μου λάθη… ας δώσω μια ακόμη ευκαιρία… ας το συζητήσουμε… ας δώσω τόπο στην οργή… ας κάνω υπομονή… ας πάμε πάλι απ’ την αρχή…

Ως “λογικό ον”, τα κάνεις όλα αυτά και ξανά κολλάς τα κομμάτια του γυαλιού, αφού ένα γυαλί που έχει ραγίσει ενδέχεται να κολλήσει. (εντούτοις υπάρχει ο φόβος ότι κάποια στιγμή θα σπάσει τελείως) 

Όταν όμως, μια κατάσταση ζορίζεται κι εσύ όσο και να το παλεύεις να κρατήσεις “όρθια”, “ζωντανή” μια σχέση, οδεύεις στο να ζεις σε μια “εικονική ευτυχία”…για πολλούς λόγους! (για κοινωνικούς, ηθικούς, οικονομικούς… σύνηθες λόγους) 

Αυτό που ακολουθεί είναι το δεύτερο στάδιο: “Έσπασε το γυαλί.” Λες: Έκανα από την πλευρά μου ό,τι καλύτερο μπορούσα… έκανα πολλές φορές πίσω… δεν μίλησα… δεν αντέδρασα… δεν τράβηξα το σχοινί… άφησα να “πέσουν κάτω” λόγια, μπηχτές, κακίες, κατηγορίες και άδικες συμπεριφορές. Προσπάθησα να κρατήσω έστω και -τυπικά- την σχέση… όμως μάταια! Το ραγισμένο γυαλί –όπως είναι φυσιο-λογικό έσπασε πια τελείως και δεν ξανά κολλάει ακόμα κι αν υπάρχουν …συναισθήματα. 

Και αποφασίζεις να περάσεις στο τρίτο και τελευταίο στάδιο: (την κατάλληλη στιγμή, όταν έρθει η ώρα): “Μια καινούργια αρχή.” Λες: Αφήνω πίσω μου ότι θυμίζει το -αρνητικό- παρελθόν…  πρόσωπα που το παίζουν σε “διπλό ταμπλό”… που λογοκρίνουνε την κάθε μου κίνηση… που με στήνουν στον τοίχο άδικα γιατί δεν έχουν τα κότσια να κοιταχθούν στο καθρέφτη πρώτα οι ίδιοι και να αναρωτηθούν… άνθρωποι/φίλοι/συγγενείς/σύντροφοι/συνεργάτες/γνωστοί που προσπαθούν με τερτίπια, ωραία λόγια και λυκοφιλίες να έχουν ένα τσάμπα κέρδος για το δικό τους συμφέρον…
 
Και με απόλυτο & αποφασιστικό  λόγο, λες στο τέλος: “Η έξοδος είναι από ‘κει, η πόρτα ανοιχτή και τα σκυλιά δεμένα! Όποιος θέλει μένει -δίπλα μου-, όποιος θέλει φεύγει -μακριά μου-! Γιατί, καλύτερα ‘μακριά κι αγαπημένοι’ παρά δυο ξένοι! (Ο καθένας κάνει τις επιλογές του!)
(Εξάλλου, στα δύσκολα φαίνεται ξεκάθαρα και αποδεικνύεται ποιος αξίζει και ποιός όχι!) 

Αν κάτι κρατηθεί, τότε τελικά είναι σαν να πηγαίνεις ένα βήμα παρακάτω ή κάνεις μια καινούργια αρχή, αν πάλι χαθεί, τότε ξέρεις πως ποτέ αυτό το “κάτι” δεν άξιζε ούτε σταγόνα!

Και τότε…

Ρίχνεις αυλαία! Διαγράφεις τηλέφωνα… σβήνεις διευθύνσεις… κλείνεις σελίδες… σχίζεις/πετάς/καις φωτογραφίες/στοιχεία και ντοκουμέντα… δεν κοιτάς πίσω… εξαφανίζεσαι από “προσώπου γης” …και κανείς πλέον δεν ξέρει τίποτα για σένα. 


Και η Ζωή (σου) συνεχίζεται…




Σημ.: Επειδή εγώ γράφω ότι μου κατεβαίνει απ’ το μυαλό, ΔΕΝ σημαίνει ότι πρέπει και επιβάλλετε ο άλλος που με διαβάζει να συμφωνεί με όσα γράφω. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει την άποψή του, όπως το έχω κι εγώ!
(αυτά προς αποφυγή παρεξηγήσεων!)




 



 
__________________________________________
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog www.syllegw-stigmes.gr.  
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Copyright ©2010-2013 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ *  
*All rights reserved

16 σχόλια :

  1. Πολυ ομορφο το αρθρο σου Μαρια μου!
    αρχη μεση τελος! ολα αρτια συνδεδεμενα μεταξυ τους!
    μπραβοοο!
    μου αρεσε πολυ!
    αληθοφανες μεχρι το τελος!
    ευγε Μαρακι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Κική μου, η πραγματικότητα είναι περισσότερο αληθοφανης απ' ό,τι ένα 'άρθρο'. Αυτή είναι και η αφορμή που δίνεται για ένα 'άρθρο'!
      Σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  2. Καταλαβαίνω απόλυτα τί εννοείς, απλά ένα γυαλί, είτε ραγισμένο είναι, είτε σπασμένο, όταν προσπαθήσεις να το κολλήσεις, το σημάδι θα φαίνεται...
    (Αυτό βέβαια μπορεί να είναι και καλό: Να σου θυμίζει τους λάθος χειρισμούς που έγιναν.)
    Σε φιλώ πολύ, ομορφιά μου!
    ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Γιάννα μου, μέσα στις λέξεις του κειμένου, αυτό το "σημάδι που θα φαίνεται" ήθελα να τονίσω... και ναι! νομίζω είναι και πολύ καλό!
      Σ' ευχαριστώ Φίλη μου!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  3. Μόνο δυναμικές λύσεις υπάρχουν σε αυτές τις περιπτώσεις Μαρία μου! Αλλιώς δνε σπάνε οι φαύλοι κύκλοι!
    Σε προσκάλεσα σε παιχνίδι και ξέρω πως σου αρέσουν αυτά!
    http://princess-airis.blogspot.gr/2013/11/ps.html

    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *@ριστέα μου,έτσι ακριβώς! "Δυναμικές λύσεις" χρειάζονται σε αυτές τις περιπτώσεις!
      Σ' ευχαριστώ για την πρόσ(κ)ληση και δε την συγκεκριμένη!
      (Με έχεις καταλάβει, έ;)
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  4. Για να φτάσει να ραγίσει το γυαλί πάει να πει ότι φτάσαμε στο απροχώρητο. Ποιος ο λόγος να χαλάμε χρόνο και κόλλα, για να το ξανασυναρμολογήσουμε; Παίρνουμε τα κομμάτια και τα πετάμε κατευθείαν στα σκουπίδια.

    -Έχω πάψει να είμαι φαν των δεύτερων ευκαιριών προ πολλού. Κι αυτό γιατί η δεύτερη φορά ίσως πονάει και περισσότερο, γιατί έχεις "βιαστεί" με την συγκατάθεσή σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Lysippe μου,
      πόσο μα πόσο συμφωνώ μαζί σου!
      Όμως, οι περισσότεροι αν και "ραγισμένο το γυαλί" δίνουμε και 2η, και 3η, και 4η....... ευκαιρίες και δήθεν "κολλάμε το γυαλί" ξανά νομίζοντας πως τα πράγματα θα φτιάξουν!
      Εγώ προσωπικά δίνω μέχρι δεύτερη ευκαιρία σχεδόν σε όλα τα πράγματα αλλά τρίτη ΟΧΙ!!! Αν και η δεύτερη ευκαιρία όπως γράφεις κι εσύ πονάει περισσότερο και αυτή τη φορά (θα) φταίμε περισσότερο εμείς για ό,τι επακολουθήσει στη συνέχεια....

      Σ' ευχαριστώ για την άποψή σου!

      Διαγραφή
  5. Τις περισσότερες φορές όταν ραγίζει το γυαλί φανερώνει και την ποιότητά του...και να ξανακολλήσει πάλι θα είναι σημαδεμένο...ας σπάσει να πάει στο καλό του..
    Ας ζητάμε μόνο το καλύτερο γυαλί και ας μην συμβιβαζόμαστε με τα κατεστραμμένα!!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Μαρία μου, ναι! και να ξανά κολλήσει το γυαλί θα είναι πάλι σημαδεμένο...
      Τώρα για το ¨καλύτερο γυαλί", είναι λίγο δύσκολο να το βρούμε... είναι ακριβό και όχι πάντα "αληθινό"!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  6. Συμφωνώ απόλυτα με το κείμενό σου. Είμαι και εγώ άνθρωπος που δίνει δεύτερες ευκαιρίες. Υπάρχουν βέβαια και άνθρωποι που είναι του μπαμ και κάτω. Είναι μάλλον θέμα χαρακτήρα και όχι σωστού ή λάθος. Μεγαλώνοντας βέβαια κατάλαβα ότι και στις ευκαιρίες υπάρχει κάποιο όριο, διότι στο κάτω κάτω όσο καλή διάθεση και να έχει κάποιος να συζητήσει και να φτιάξει τα πράγματα, αν ο άλλος δεν έχει, τότε δεν. Εκεί που δεν είμαι σίγουρος είναι αν ο άλλος επιστρέψει μετά από καιρό και λέει ότι μετάνιωσε. Αν και μάλλον εκεί αυτός έχει το θέμα και δεν πάει παρακάτω..

    Καλό βράδυ και καλώς σε βρήκα στη blogoγειτονιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Φίλε μου Hengeo καλώς όρισες στο blogo-σπιτάκι μου και καλώς σε βρήκα κι εγώ!
      όλα είναι θέμα "Χαρακτήρα" και όχι "σωστού και λάθους", που ο καθένας το 'σωστό και το λάθος" το προσδιορίζει διαφορετικά, έτσι δεν είναι;
      Τώρα σ' αυτό που γράφεις, αν ο άλλος έρθει μετά από καιρό και πει ότι έχει μετανιώσει, ανάλογα, πόσο καιρό μετά επέστρεψε και όλο αυτό τον καιρό που είχε "εξαφανιστεί" τι έλεβες εσύ από εκείνον/η. Νομίζω πως το θέμα το έχει αυτός και σίγουρα δεν υπάρχει συνέχεια αλλά τέλος!

      Εγώ ευχαριστώ για τις σκέψεις σου που μοιράστηκες μαζί μου μέσου του κειμένου μου! Θα τα λέμε!

      Διαγραφή
  7. Νομίζω μας χτύπησε ο δαίμονας των blogs. Χθες άφησα σχόλιο στο κείμενο αυτό.
    Δεν το θυμάμαι ακριβώς μα ήθελα να σου πω πως το κείμενο σου ήταν εξαιρετικό και μιλούσε βαθιά στον αναγνώστη και ότι όταν το γυαλί ραγίζει ή σπάει, αφήνει πίσω μια πληγή και κάθε που αλλάζει ο καιρός σε πονάει, κοιτάζεις το σημάδι της και την θυμάσαι. Το ζήτημα λοιπόν είναι το γυαλί να μην πάθει τίποτα, άπαξ και πάθει, το πλοίο φεύγει απ' το λιμάνι!!!!!!
    Σου στέλνω ένα γλυκό φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Μαρίνα μου, δεν βρήκα κάποιο σχόλιο δικό σου για να δημοσιέυσω, επομένως φταίει ο Mr. blogger που τελευταία μας κάνει ...νερά!
      Συμφωνώ με όσα μου γράφεις και αυτό είναι το ζήτημα που ήθελα να τονίσω, πως αν το γυαλί πάθει κάτι (είτε στην αρχή ραγίσει, είτε -μετά- σπάσει) όπως και να έχει το πράγμα... το "τέλος" φτάνει!
      Σ' ευχαριστώ! Φιλιά!

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας καλοδεχούμενα!!!
*Παράκληση! ΜΗΝ γράφετε σε greeklish!
*ΌΧΙ Spam, ΟΧΙ υβριστικά σχόλια!
*Καλό θα ήταν πρώτα να διαβάσετε την Πολιτική Απορρήτου GDPR & τους Όρους Χρήσης του blog. Θα τα βρείτε πάνω στο Menu.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επίσκεψή σας!

ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ



Follow by e-mail

MY INSTAGRAM PORTFOLIO

My Instagram

Copyright © ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫. Made with by OddThemes