Σκέφτομαι και Γράφω#15 – “Όταν δεν “κολλάς”… πουθενά;”


Η αφορμή για αυτή την ανάρτηση στάθηκε μια φωτογραφία. Τώρα τι φωτογραφία ήταν αυτή (οικογενειακή, φιλική κλπ.) δεν έχει και πολύ σημασία. Σημασία έχει ότι την κοιτούσα για αρκετά λεπτά και σκεφτόμουν διάφορα. Από την μία μου έδωσε χαρά για την εικόνα που έβλεπα κι από την άλλη μου έδωσε λύπη. Και στο τέλος είπα δυνατά “Εγώ που “κολλάω” τελικά;” και η απάντηση που ξεστόμισα κατευθείαν χωρίς δεύτερη σκέψη ήταν: “Πουθενά!”.

Πόσες φορές σε καταστάσεις, σε γεγονότα, σε στιγμές αλλά και για τους ανθρώπους (οικογένεια, φίλους, γνωστούς, κλπ.)  έχω κάνει στον εαυτό μου αυτή την “ρητορική ερώτηση”, όπου βέβαια η απάντηση είναι πάντα η ίδια.  

Πάντα από παιδί και ειδικά τα τελευταία 6 χρόνια πολλές φορές αναρωτιέμαι: “Μαρία, εσύ που κολλά τελικά; Πουθενά!” Μπορεί να είναι καθαρή ανασφάλεια, μπορεί πάλι να είναι μια αλήθεια, η δική μου αλήθεια, μπορεί ακόμα να είναι μια λάθος (ή σωστή) εκτίμηση. Δεν ξέρω τι ακριβώς από όλα αυτά είναι! Αυτό όμως που μπορώ να πω με σιγουριά, είναι αυτό που παίρνω ως αποτέλεσμα εκείνη τη δεδομένη στιγμή.

Θυμάμαι πως πάντα ήθελα κάπου να ανήκω! Σε μια οικογένεια, σε μια σχέση φιλική ή ερωτική, στον εαυτό μου, σε κάθε είδους συγκέντρωση που είμαι καλεσμένη… ήθελα να ανήκω. Πάντα όμως ένιωθα σαν το ψάρι έξω από το νερό. Ίσως επειδή δεν μου έμαθαν ότι έχω κι εγώ το δικαίωμα να ανήκω κάπου. Ίσως να έχω μεγαλώσει αρκετά και να γνωρίζω πολύ καλά τον εαυτό μου και να έχω πλήρη επίγνωση στο που ανήκω πραγματικά και στο που δεν μπορώ ή δεν έχω το δικαίωμα να ανήκω κάπου συγκεκριμένα.    

Έχω μάθει να είμαι διακριτική (υπερβολικά διακριτική=ελάττωμα μεγάλο!), να μην ενοχλώ τον άλλον και κυρίως να μην είμαι βάρος. Αν νιώθω ότι γίνομαι βάρος, απλά φεύγω! Σχεδόν πάντα αθόρυβα και χωρίς επιστροφή! Δεν επιστρέφω εύκολα …στον τόπο του εγκλήματος! Μια φορά το έκανα στη Ζωή μου και με σημάδεψε για πάντα… αρνητικά αλλά και θετικά.

Έχω μάθει να νιώθω με την καρδιά, να έχω συναισθήματα για τα πάντα! Έχω μάθει όμως όταν πρέπει για το καλό του άλλου (το καλό το δικό μου δύσκολα το βλέπω και δύσκολα το επιλέγω ως πρώτη επιλογή!) να “αγγίζω” ως εκεί που μου το επιτρέπει η ηθική μου.

Όσα και να “νιώθω”, όσα και να “θέλω”, όσα και να “ποθώ”, όσα και να “επιθυμώ”, όσα και να “ονειρεύομαι”, όσα και να “περιμένω” διακαώς, όταν δεν υπάρχει (ή ακόμα κι αν υπάρχει) έστω και μία πιθανότητα, να ανήκω με οποιονδήποτε τρόπο ή θέση κάπου, απλά μένω μακριά, ακόμα κι αν με πονάει ή με πονέσει αργότερα. Εξάλλου, με το ζόρι τίποτα και κανέναν δεν κρατάς! Αυτό είναι ένα είδος ελευθερίας, νομίζω!

Βέβαια, υπάρχουν φορές-στιγμές (λίγες αλλά υπάρχουν) που λέω: “Μα γιατί να μην “κολλάω” εγώ; Τι έχω; Μια χαρά άνθρωπος είμαι και μια χαρά κοπέλα και με μια ψυχή τεράστια σε βάθος! (ναι, η “μετριοφροσύνη” κάποιες φορές δεν λείπει όταν κάνω πλάκα σύμφωνα με το δικό μου αντιπαθητικό ή συμπαθητικό χιούμορ μου) Αλλά και πάλι, μετά από λίγο, στο “καπάκι” ξαναγυρίζω στο “Δεν κολλάω πουθενά!

Το ξέρω πως τέτοιου είδους σκέψεις δεν κάνουν καλό και σε καμιά περίπτωση μπορεί και να μην ισχύουν στην πραγματικότητα και απλά όλα να είναι στο μυαλό -μου-. Αλλά όσο και να θέλεις να βλέπεις με τα μάτια”, η πραγματικότητα (που είναι πάντα καθαρή κι αδυσώπητη) σου δείχνει πιο είναι το σωστό-το λογικό, ακόμα κι αν προσπαθείς με χίλιους δυο τρόπους να ξεγελάσεις την ίδια και τα γεγονότα. Και την πραγματικότητα αλλά πολλές φορές τα ίδια τα γεγονότα δεν μπορείς Φίλη/ε μου να τα αρνηθείς …σαν να μην υπάρχουν! Υπάρχουν, όπως υπάρχει η Ζωή, ο κόσμος, ο χρόνος, τα συναισθήματα, οι σκέψεις… όπως υπάρχεις εσύ ο ίδιος!


Μύρωνας Στρατής - Δεν Κολλάω

Τρέχοντας της αγάπης σου τη σκιά κυνηγάω
Έφυγες και γω τώρα πια πουθενά δεν κολλάω

Σπάω αλυσίδες, σ΄ ένα κόσμο βίδες
έκανα για σένα εγώ
χάδια και εικόνες, πάνω από κανόνες
τόνοι τρέλας στο μυαλό

Τρέχοντας της αγάπης σου τη σκιά κυνηγάω
Έφυγες και γω τώρα πια πουθενά δεν κολλάω

Δισταγμούς δεν έχω, βάλε στο αντέχω
παραβάτης να γυρνώ
δεν τα παρατάω, τι που σας κτυπάω
κάθε εμπόδιο σε καλό

Τρέχοντας της αγάπης σου τη σκιά κυνηγάω 
Έφυγες και γω τώρα πια πουθενά δεν κολλάω



Σημ.: Επειδή εγώ γράφω ό,τι μου κατεβαίνει στο κεφάλι, ΔΕΝ σημαίνει ότι πρέπει και επιβάλλετε ο άλλος που με διαβάζει να συμφωνεί με όσα γράφω. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει την άποψή του, όπως το έχω κι εγώ!
(αυτά προς αποφυγή παρεξηγήσεων!)



 





__________________________________________
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog www.syllegw-stigmes.gr.
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Copyright ©2010-2014 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ *
*All rights reserved

26 σχόλια :

  1. εχουμε πολλα κοινά σημεία ... εχω αποδεχτεί χρονια τωρα ενω μου πηρε αρκετά μεγαλο διάστημα οτι δε κολλάω πουθενα... η αληθεια ειναι, δεν περιμενω να αλλάξει. οχι σύντομα τουλαχιστον
    φιλακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Έλενα, κι εγώ το έχω περίπου αποδεχτεί! Το μόνο που με ενοχλεί και με "ρίχνει" είναι όταν αισθάνομαι σαν ψάρι έξω απ' τα νερά μου και με πιάνουν τάσεις φυγής! Μόνο αυτό!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  2. Μαρακι μου μηπως ηρθε η στιγμη να κοιταξεις το δικο σου καλο κι οχι των αλλων; Κι αν δε νιωθουν ανετα η οτι δεν κολλανε ας φυγουν αυτοι! Γιατι να φευγεις παντα εσυ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Μαρία μου, πίστεψέ με πλέον (μετά από χρόνια προσπάθειας) κοιτάζω ΚΑΙ το δικό μου καλό αλλά ακόμα δεν έχω φτάσει στο να τον κοιτάζω πρώτα από όλα και από όλους! Που θα πάει, όμως;
      Καλά το ότι δεν νιώθουν οι άλλοι άνετα με μένα, το έχω καταλάβει αλλά μένουν για να ρίχνουν τα πικρόχολα σχόλια τους! Οπότε, για να μην χαλαστώμ φεύγω εγώ πρώτη!

      Διαγραφή
  3. Νομίζω πως λίγο-πολύ, αυτή η σκέψη ίσως και να έχει περάσει από πολλών τη σκέψη...
    Είμαστε κοινωνικά όντα... Δεν υπάρχει περίπτωση να μην κολλάς κάπου... Σίγουρα "κολλάς" κάπου! Όλοι "κολλάμε" κάπου! Ίσως να μην είμαστε 100% εκεί, αλλά σε αυτό έγκειται και η διαφορετικότητά μας...
    Καταλαβαίνω πώς το εννοείς, αλλά για μία ακόμη φορά, αυτό που κέντρισε το ενδιαφέρον σε εμένα είναι το πόσο συνειδητοποιημένο άτομο είσαι!
    ;-)
    Αγκαλίτσα και φιλάκι, κορίτσι μου!
    ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Γιάννα μου, μωρέ κάπου θα κολλάω κι εγώ! Δεν παίζει να μην κολλάω -έτσω και λίγο- κάπου! Αλλά εκεί που ξέρω ότι "κολλάω", ξέρω επίσης ότι για πολλούς λόγους δεν πρέπει να "κολλάω! Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω, έ;
      Ναι, μωρέ συνηδητοποιημένη από τότε που κατάλαβα τι είναι αυτός ο κόσμος! Νωρίς-νωρίς! Χαχα!
      Φιλιά και καλή εβδομάδα να έχουμε!

      Διαγραφή
  4. Λοιπόν αυτό με την διακριτικότητα το χω κι εγώ σε βαθμό εκνευρισμού.
    Και δεν ειναι μονο οτι το εχω μεχρι αηδίας, αλλά αν καμιά φορα για καποιο λογο αποφασίσω να κάνω κάτι "τολμηρό" για τα δικα ΜΟΥ δεδομένα, μετά με τρώνε οι τυψεις.. μήπως δεν έπρεπε; μήπως το παρκανα? μήπως το ενα μήπως το αλλο;
    ε και καταλαβαινεις ότι τρώγομαι με τα ρουχα μου! Κακό πραμα αυτό!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Μαρία μου, είμαι διακριτική μέχρι αηδίας (και με έχουν συμβουλέψει να μην είμαι τόσο, γιατί χάνω πολλά) αλλά σε καμιά περίπτωση όποτε κάνω κάτι "τολμηρό" δεν με τρώνε οι τύψεις! Γενικά πλέον δεν μετανιώνω για τίποτα και ό,τι κάνω, το κάνω με αξιοπρέπεια χωρίς να κάνω "κακό" στον άλλον, οπότε ούτε τύψεις, ούτε τίποτα! Απλά μένω στην ακρούλα μου! Το χειρότερο είναι να μην κάνεις τίποτα και μετά να μετανιώνεις γιατί δεν το έκανες! :)

      Διαγραφή
  5. Τι να πω? Σε καταλαβαίνω απόλυτα και νευριάζω πολύ όταν μιλάω με ανθρώπους που λένε "δεν έχεις βρει τους κατάλληλους ανθρώπους ακόμα", γιατί νιώθω πως αυτό δε πρόκειται να γίνει ποτέ. Και μετά αναρωτιέμαι (όπως και εσύ) τι έχω, τι φταίει ή τι έχουν οι άλλοι που "κολλάνε"... Και όπως λες αυτές οι σκέψεις μόνο καλό δε κάνουν, αλλά δυστυχώς υπάρχουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Rylie μου, τα έχουμε πει, εμείς έχουμε πολλά κοινά συναισθήματα και
      σκέψεις!
      Το "να βρεις τους κατάλληλους ανθρώπους" πλέον δεν είναι και το πιο εύκολο αλλά όχι και ακατόρθωτο. Εγώ έχω βρει ανθρώπους και άντρα και γυναίκα που ταιριάζουμε σε μεγάλο βαθμό, που λέω ότι είμαι τυχερή αλλά κάπου εκεί ξέρεις και νιώθεις ότι για κάποιους λόγους δεν κολλάς γιατί ίσως δεν πρέπει να κολλήσεις; Αχ, δεν ξέρω μωρέ!
      Εγώ πάντως νευριάζω όταν κάποιοι προσπαθούν να τα έχουν με όλους καλά και η υποκρισία χτυπάει κόκκινο ρε συ! Αν είναι να κολλάω αλλά να υποκρίνομαι , άστο να μου λείπει το βύσσινο, προτιμώ το περγαμόντο! Ευχαριστώ δεν θα πάρω!

      Διαγραφή
  6. καλημερα Μαρακι μου!
    καλη εβδομαδα να εχεις!

    εγω νομιζω πως ολοι καπου κολλαμε!
    ευχομαι να κολλησεις καπου καλα συντομα!
    φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μαρία μου γλυκιά. Κάποια στιγμή της ζωής μας όλοι έχουμε ανασφάλειες για το πού ανήκουμε, αν ανήκουμε.
    Ον κοινωνικό ο άνθρωπος έχει έντονη αυτή την ανάγκη. Δεν είναι καθόλου περίεργο ή κακό που το νιώθεις ή και το εκφράζεις. θα σου μιλήσω μέσα από μένα: η αποδοχή ξεκινάει από μένα. Αν εγώ αποδέχομαι τον εαυτό μου, μετριάζεται αυτή η επιθυμία αποδοχής από τους άλλους. Σου εύχομαι να βρεις ένα ταίρι και να κάνεις την οικογένεια που πάντα θ αήθελες με ζεστασιά κι αγάπη !
    Φιλάκια πολλά!
    Καλή εβδομάδα μάτια μου! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Αριστέα μου, εγώ έχω αποδεχτεί και έχω καταλάβει ποια είμαι ακριβώς! Οι γύρω όμως δεν μπορούν να αποδεχτούν εμένα, οπότε τα κόμπλεξ τους δεν μπορώ εγώ να τα πάρω ως βάρο κι ευθύνη δική μου! Δεν είναι ότι δεν κολλάω εγώ (μια χαρά κολλάω) αλλά οι άλλοι με κάνουν να αισθάνομαι ότι δεν κολλάω, που αυτό είναι δικό μου πρόβλημα γιατί εγώ τους) δίνω αξία.
      Αν και δεν μιλάω για ταίρι και οικογένεια αλλά γενικώς για τις κοινωνικές σχέσεςι γενικώς, σ' ευχαριστώ για την ευχή σου και μακάρι θα πω εγώ!
      Καλή εβδομάδα να έχεις κι εσύ!

      Διαγραφή
  8. Μαρία μου και γω κάποτε το ενοιωθα αυτό.. και τώρα κάποιες στιγμές έτσι νοιώθω...
    σε νοιώθω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ μου, σ' ευχαριστώ πολύ! Μακάρι όταν νιώθουμε αυτή την ανασφάλεια (γιατί ανασφάλεια είναι τελικά) να την νιώθουμε σπάνια και όχι συνέχεια!

      Διαγραφή
  9. πιστεύω είσαι πολύ αυστηρή με τον εαυτό σου Μαράκι, ίσως γιάυτό να το σκέφτεσαι έτσι.. όλοι μας πολλές φορές αναρωτιόμαστε αν κάπου κολλάμε ή όχι.. παίζει ρόλο και η διάθεσή μας νομίζω.. όταν έχουμε χαμηλή αυτοπεποίθηση (κάτι σύνηθες για μένα τουλάχιστον) τα βλέπουμε όλα μαύρα, σα λες και είμαστε μόνοι μας στον κόσμο.. εκείνη την ώρα είναι που πρέπει να πούμε στον εαυτό μας "πάρτο αλλιώς!" Ξέρω, είναι σκέψεις της στιγμής και κάποια στιγμή τα ξεχνάμε όλα αυτά.. αλλά άνθρωποι είμαστε με συναισθήματα εξάλλου, όλες οι σκέψεις επιτρέπονται! φιλάκια πολλά, καλή εβδομάδα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Εύη μου, ναι δυστυχώς είμαι πάντα πολύ αυστηρή με τον εαυτό μου! Κακώς! Είναι ανασφάλεια (όπως έγραψα και πιο πάνω στο ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ) και χαμηλή αυτοπεποίθηση κάποιες φορές και κυρίως όταν κάπως τα βλέπουμε όλα μαύρα και όταν αισθανόμαστε και κούραση θα έλεγα... αλλά όντως κάποιες φορές κοιτώντας τα πράγματα, τα γεγονότα και με λογική... δεν κολλάω! Από την άλλη λέω: Αυτά αισθάνομαι τη δεδομένη στιγμή και αυτά καταγράφω και αυτά κάνω..... Σ' ευχαριστώ πολύ!
      Καλή εβδομάδα και σε σένα!

      Διαγραφή
  10. Καλησπέρα Μαράκι μου!όλοι περνάμε φάσεις τέτοιας ψυχολογικής συναισθηματικής αναζήτησης με ερωτηματικά που συνήθως αφορούν τα άλλα πρόσωπα και όχι απαραίτητα του περιβάλλοντός μας και φυσικά σπάνια τα ερωτηματικά αφορούν εμάς τους ίδιους..και εξηγώ..μην αναρωτιέσαι αν κολλάς κάπου εσύ η ίδια..αναρωτήσου ''κολλάνε άραγε στην ψυχοσύνθεση την δική σου?''κολλάνε στον χαρακτήρα σου?κολλάνε στον ψυχισμό σου?κολλάνε στα ιδανικά σου?στους στόχους σου?στους τρόπους σου?στην συμπεριφορά σου?σε τόσα άλλα που μπορώ να σου γράφω σελίδες ολόκληρες!σήμερα βιώνουμε εποχές που ο άνθρωπος είναι ''κλειστός''συναισθηματικά..δεν ανοίγεται εύκολα..μπορεί κι εσύ να μην ανοίγεσαι για να μην πληγωθείς..ίσως και να έχεις βιώσει κάτι στενάχωρο που να σε ΄΄κρατάει΄΄νάνοιχτείς..απλά αφέσου ελεύθερη,είσαι ένα χαρισματικό πλάσμα και άσε τους άλλους να προσπαθήσουν να ΄΄κολλήσουν΄΄ στον ψυχικό σου κόσμο..μην στρεσσάρεσαι με τις διάφορες συμπεριφορές..απλά κάνε αυτό που σου αρέσει και μείνε με αυτούς που σου δείχνουν την αγάπη τους..την ειλικρινη τους αγάπη,..γιατί υπάρχουν και οι ψεύτες!το κείμενο εξαιρετικό για άφθονο προβληματισμό!συγνώμη αν σε κούρασα αλλά μου έδωσες τροφή για σχόλιο συναισθήματος και μόνο!!άπειρα φιλάκια και την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Αχ βρε Κάιτη μου, πάντα με τα σχόλια σου και με τον τρόπο που τα γράφεις, με βοηθα΄ς να αισθάνομαι και να αντιλαμβάνομαι τα πράγματα λίγο από κάποια άλλη σκοπιά που δεν τα έχω δει ακριβώς!
      Όπως έγραψα και πιο πάνω σε σχόλιο μου, εγώ όταν αισθάνομαι άνετα με κάποιον.κάποιους μια χαρά "κολλάω". Αλλά ναι! βρίσκονται κάποιοι που δεν αντέχουν αυτό που είσαι, στον τρόπο σκέψη σου, στο ότι έχεις άποψη και την λέω, στο ότι συμπεριφέρομαι "Κυρία" και ακόμα που γελάω... όλα τους ενοχλούν... ε, τότε κάπου αισθάνομαι μήπως εγώ έχω το π΄ροβλημα και εντέλει δεν "κολλάω". Λάθος! Μια χαρά άνθρωπος είμαι και συμπεριφέρομαι όπως θα ήθελα να μου συμπεριφερθούν, οπότε τσάμπα μπάινω στο τριπάκι να αναλώνομαι σε σκέψεις κ.α.

      Ναι, δεν ανοίγομαι εύκολα ούτε στον οποιοδήποτε γιατί έχω περάσει πολλά, αλλά όταν αισθανθώ ότι βρήκα κάποιον που μπορώ να έχω μια καλή και αληθινή επικοινωνία, τότε αφήνομαι. Δεν με νοιάζει να "κολλήσω" με τους πάντες (αν και αυτό πολλες φορές μου το αναγκάζουν) αλλά να "κολλήσω" με όσους νιώθουν ότι μπορούν να "κολλήσουν" κι εκείνοι με μένα! Τόσο απλά! Προτιμώ τους αληθινούς και όχι τους ψεύυτες, τόσο δύσκολο να το καταλάβουν;
      Δεν με κούρασες καθόλου! Εξάλλου, γράφω τις περισσότερες φορές για προβληματισμούς, οπότε τα σχόλια τύπου "λέω την άποψή μου, την δική μου σκέψη, αυτά που νιώθω κι εγώ" μόνο καλό μου κάνουν και αυτός είναι και ο σκοπός μου!
      Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ! Καλή εβδομάδα να έχεις! Την αγάπη μου!

      Διαγραφή
  11. σε φιλω καλό μου και μην κολλας σε καμαρωνουμε

    y.g αλλη μια αναρτηση στο top 5 !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Κολλάω" και "ξεκολλάω"! Όλα καλά!
      Πάω να δω την ανάρτηση του Top5!
      (να δω πότε θα κάνω καινούργια εγώ!χαχα!!!)

      Διαγραφή
  12. Όλοι έχουμε την ανάγκη να ανήκουμε κάπου ή να ανήκουμε σε κάποιον.
    Πολλές φορές κι εγώ νιώθω ότι δεν κολλάω κάπου.
    Μην ανησυχείς, μπορεί να είσαι απλά 'πολλή' για κάποιους, γι'αυτό να μην κολλάς μαζί τους.
    Καλή βδομάδα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Demi μου, είναι αυτή η ανάγκη να ανήκουμε κάπου άνετα και όχι με το ζόρι!
      Αυτό το ζόρι δε θέλω, όχι ντε και καλά να ανήκω παντού!
      Αυτό το "μπορεί να είσαι 'πολλή' για κάποιους" μου το έχει πει παλιότερα κάποιος φίλος αλλά είπα: "Υπερβολές!" Αλλά τελικά δεν είναι! Δεν αρέσω σε όλους, όπως δεν μου αρέσουν όλοι! Απλά τα πράγματα!
      Σ' ευχαριστώ πολύ!
      Καλή εβδομάδα και σε σένα!

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας καλοδεχούμενα!!!
*Παράκληση! ΜΗΝ γράφετε σε greeklish!
*ΌΧΙ Spam, ΟΧΙ υβριστικά σχόλια!
*Καλό θα ήταν πρώτα να διαβάσετε την Πολιτική Απορρήτου GDPR & τους Όρους Χρήσης του blog. Θα τα βρείτε πάνω στο Menu.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επίσκεψή σας!

ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ



Follow by e-mail

MY INSTAGRAM PORTFOLIO

My Instagram

Copyright © ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫. Made with by OddThemes