Σκέφτομαι και Γράφω#17 – “Τι εστί ΖΩ ΣΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΟΣΜΟ & ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ;”

Σκέφτομαι και Γράφω#17 – “Τι εστί ΖΩ ΣΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΟΣΜΟ & ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ;”



Επειδή είμαι πολύ καλή στο να σκέφτομαι, (πολλές φορές περισσότερο από όσο πρέπει) αλλά ακόμα καλύτερη στο να γράφω (εμ, σας έχω πει πως όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω Συγγραφέας, χαχα!), να! μια ακόμη ανάρτηση για την στήλη μου “Σκέφτομαι και Γράφω#”. Γιατί βρε παιδί μου, με τόσες και διαφορετικές εμπειρίες που έχω ζήσει, εκτός το ότι έχω γεμίσει σελίδες και σελίδες στο “Βιβλίο της ζωής μου”, έχω και την ευκαιρία μέσω του blog/blogging να μοιραστώ τις σκέψεις μου με όλους εσάς που με διαβάζετε και να ανταλλάξουμε μεταξύ μας απόψεις, γνώμες… άσε που μπορεί και άλλοι να νιώθουνε σαν κι εμένα.

Όλο το παραπάνω ήταν μια μικρή εισαγωγή. Τώρα ακολουθεί το κυρίως θέμα! Ποιό είναι το θέμα; Το θέμα είναι το εξής: “Τι εστί, Ζω στο δικό μου κόσμο και δεν είμαι φυσιολογικός Άνθρωπος;”. Και ποια ήταν η αφορμή γι’ αυτό το θέμα; Οι τελευταίες εξελίξεις στη Ζωή μου, τα γλυκόπικρα συναισθήματα που ένιωσα, τα παθήματα που ελπίζω να μου γίνουν-μου έγιναν μαθήματα…

Σκέφτομαι λοιπόν και γράφω…

Όταν σου λέει κάποιος “Εσύ παιδί μου ζεις στον δικό σου κόσμο, σε έναν κόσμο που εγώ, ο άλλος, δεν μπορεί να μπει και ούτε θα προσπαθήσει να μπει γιατί είσαι πολύ παράξενη, με έναν δικό σου τρόπο σκέψης… που όταν ο άλλος σου λέει κάτι να κάνεις ή κάπως να φερθείς, αντί να τον ακούσεις, αρχίζεις και λες τα παράξενα τα δικά σου. Ό,τι σου λέει ο άλλος, δεν στο λέει για κακό αλλά για να γίνεις εσύ καλύτερος άνθρωπος, να γίνεις φυσιολογικός-normal άνθρωπος για να μπορείς να σταθείς σαν άνθρωπος δίπλα στους άλλους…” κλπ. Εσύ εξαρχής, αναρωτιέσαι: “Μα τι εννοείς ζω στο δικό μου κόσμο; είμαι σαν όλους τους άλλους, που ο καθένας από αυτούς κάποιες φορές ζει στο δικό του κόσμο και είμαι απόλυτα φυσιολογικός άνθρωπος, γιατί ζω, νιώθω, μιλάω, έχω άποψη, ζω στη Γη… όπως κι εσύ.”

Και αυτός αρχίζει να σου αραδιάζει ένα σωρό αρνητικά, από τα εσωτερικά μέχρι εξωτερικά που -υποτίθεται- έχεις.  Λες και το εσωτερικά έχει προλάβει να το μάθει ή έχει προσπαθήσει να το κατανοήσει, από την στιγμή που εσύ τον έχεις εμπιστευτεί και του έχεις ανοίξει τη ψυχή σου. Εξωτερικά πάλι, τι να πω; Αυτό το βλέπεις από την πρώτη στιγμή. Ή σ’ αρέσει η “βιτρίνα” ή δεν σου αρέσει! 

Βεβαίως, εκτιμώ απεριόριστα την ειλικρίνεια στο να σου τα πει όλα “κατάμουτρα” γιατί θέλει να είναι ξεκάθαρος και σωστός απέναντί σου αλλά(!) δεν μπορώ την ψυχολογική πίεση και το “υποτάσσω και διατάσσω” γιατί εγώ είμαι άντρας κι εσύ γυναίκα και αν δεν σου αρέσει… σπιτάκι σου.

Εγώ όμως έχω μάθει στη Ζωή μου, -και επειδή ξέρω πολύ καλά τι σόι Άνθρωπος είμαι και ποια είναι τα ελαττώματά μου, τα λάθη μου και όλα τα στραβά μου-,  όταν ο άλλος μου λέει ότι κάτι κάνω λάθος ή αυτό δεν είναι ωραίο που το κάνω ή να προσπαθήσω και αυτό και το άλλο, τον ακούω και προσπαθώ να το διορθώσω. Μπορεί να μην τα καταφέρνω με την πρώτη ή να χρειάζομαι (όπως πάντα) λίγο παραπάνω χρόνο και ναι! λίγο σπρώξιμο, μια μικρή βοήθεια… αν όμως εγώ πιστεύω πως αυτό δεν θα είναι εναντίον των πιστεύω μου ή της προσωπικότητάς μου ή στα δικά μου “θέλω”, τότε βάζω μπρος και ξεκινώ. Αν όμως, μου ζητάει ο άλλος παράλογα πράγματα που δεν ταιριάζουνε στην ποιότητά μου, στην ιδιοσυγκρασία μου, στην προσωπικότητα μου ή στην χειρότερη περίπτωση να γίνω κάποια άλλη από αυτή που ο Θεός ο ίδιος επέλεξε να είμαι έτσι όπως είμαι, τότε εκεί και θα αντιδράσω με επιχειρήματα και θα μετράει μόνο ο δικός μου λόγος.

Ποτέ μα ποτέ δεν έχω προσπαθήσει να αλλάξω κανέναν και καμιά. Πάντα τους ανθρώπους τους δεχόμουνα και τους δέχομαι έτσι ακριβώς όπως είναι, με όλα τα σοβαρά και μη σοβαρά ελαττώματα. Ο καθένας μας έχει μια δική του προσωπικότητα και το καλό μας το ξέρουμε εμείς οι ίδιοι καλύτερα από τους άλλους. Ναι, θα σου πω την άποψή μου, τι δεν μου αρέσει αλλά δεν θα απαιτήσω ποτέ να αλλάξεις αλλιώς ο καθένας χωριστά, είτε είναι φιλική είτε επαγγελματική είτε ερωτική σχέση. Εξάλλου, εγώ θέλω να στέκομαι περισσότερο στα “καλά” του άλλου και όχι στα “αρνητικά” του. Μπορεί τα 5 άσχημα να μην είναι τίποτα μπροστά στα 10 καλά του, γιατί να αποζητώ το τέλειο; “Τέλειο” δεν υπάρχει!  

Δεν μου αρέσει να μου πει ο άλλος πως θα κοιτάξω, πως θα φάω, τι θα φάω, πως θα περπατήσω, τι θα φορέσω, πως να κάνω τα μαλλιά μου, πως θα βαφτώ, πως να συμπεριφέρομαι, πότε να μιλάω, σε ποιον να μιλάω, τι θα πω, με ποιους θα βγω… και γενικά να είμαι ένα ρομποτάκι που θα κάνω ό,τι με διατάζουν. Δεν είμαι μικρό κοριτσάκι που τα μυαλά τα έχω πάνω από το κεφάλι, είμαι μια γυναίκα 30 χρονών που έχω επίγνωση των πραγμάτων και ξέρω πως να σταθώ Κυρία σε όλες τις περιπτώσεις. 

Δεν μου αρέσει να με υποβιβάζουν, να με προσβάλλουν, να με ταπεινώνουν μπροστά σε τρίτους, να με βρίζουν ή να μου σούρουν ένα σωρό άδικους χαρακτηρισμούς για το IQ μου, την προσωπικότητά μου και να με “χτυπάνε” στο πιο αδύνατό μου σημείο, που είναι το δίκαιο μου και η αξιοπρέπειά μου. Το δικαίωμα δεν το δίνω σε κανέναν. Τώρα αν το παίρνουν από μόνοι τους, αυτό είναι άλλο! 

Συγνώμη αλλά δεν πρόκειται να μπω στη διαδικασία να αλλάξω κάτι πάνω μου εμφανισιακά αν δεν αρέσει σε κάποιον, από την στιγμή που εγώ αισθάνομαι μια χαρά έτσι όπως είμαι. Μπορεί αύριο στα 40 μου (αν φτάσω ποτέ!) να μου τη βιδώσει και να θελήσω να αλλάξω κάτι πάνω μου αλλά αυτό θα είναι δική μου απόφαση, γιατί δικό μου είναι το κορμί αλλά σε καμιά περίπτωση δεν θα το κάνω επειδή μου το επιβάλλει ο άλλος για να του αρέσω. 

Όπως επίσης, δεν θα φορέσω κάτι που ξέρω πως δεν μου πηγαίνει με τίποτα κι ας είναι της μόδας. Ούτε θα κουρέψω τα μαλλιά μου έτσι όπως π.χ. τάδε διάσημη από την στιγμή που ξέρω πως ο τύπος/η τρίχα του μαλλιού μου είναι συγκριμένος και μπορεί το χτένισμα/κούρεμα από τα χεράκια του κομμωτή να βγει ολόιδιο όπως της διάσημης τάδε Κυρίας, αλλά την επόμενη μέρα που θα πρέπει εγώ να  κουμαντάρω τα μαλλιά μου, (γιατί δεν θα έχω την κομμώτριά μου 24ώρες το 24ώρο), …θα είναι μια απογοήτευση. Ούτε φυσικά να αλλάξω το βλέμμα μου, τα αυτιά μου, τη μύτη μου, το πιγούνι μου, το δέρμα μου, το ύψος μου και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο.

Να εξελιχθώ ως Άνθρωπος, ναι! Να αλλάξω, να διώξω την απαισιοδοξία μου, τα νεύρα μου, την κυκλοθυμία μου, τις ανασφάλειές μου και ό,τι τέλος πάντων μου μου κάνει “κακό” ή με δηλητηριάζει στο να προχωρήσω στη Ζωή μου, ναιαιαιαια… με χίλια. Αλλά σε παράλογες απαιτήσεις, λέω όχιιιιιιι… Δεν θέλω να είμαι απόλυτη αλλά δεν θέλω να είμαι συνέχεια σε μια ψυχολογική πίεση που πολλές φορές μοιάζει σαν ψυχολογική βία. Την έχω ζήσει για χρόνια… πόσο ακόμα; 

Αν “Φυσιολογικός άνθρωπος” θεωρείται στην εποχή μας αυτός που απαιτεί να αλλάξει ο άλλος αλλά όχι και ο ίδιος, που με την πρώτη δυσκολία το βάζει στα πόδια, που δεν προσπαθεί, που εγκαταλείπει, που δεν πιστεύει στις ανθρώπινες σχέσεις, που κοιτάζει την πάρτη του, που προτιμάει τα υλικά πράγματα, που διατάζει, που ο σκοπός του είναι να περνάει καλά, που τον ενδιαφέρει δίπλα του να έχει μια γλάστρα, που δεν μπορεί να αισθανθεί και να εκτιμήσει έναν σωστό άνθρωπο, και άλλα πολλά, ΣΥΓΝΩΜΗ αλλά εγώ δεν γουστάρω να είμαι ένας τέτοιος Φυσιολογικός-normal άνθρωπος του “Σήμερα”. ΣΥΓΝΩΜΗ αλλά προτιμώ να είμαι ένας Φυσιολογικός άνθρωπος του “Κάποτε”, τότε που οι άνθρωποι προσπαθούσαν, δεν τα γκρέμιζαν με την πρώτη παρεξήγηση, υπήρχε σεβασμός ή τέλος πάντων υπήρχαν αξίες.  

Θέλω να με σέβεται ο άλλος, όπως θα τον σέβομαι εγώ. Θέλω να με πιστεύει ο άλλος, όπως θα τον πιστεύω κι εγώ. Θέλω να μου εκφράζεται ο άλλος, όπως θα του εκφράζομαι κι εγώ.  Θέλω να με δέχεται ο άλλος, όπως τον δέχομαι κι εγώ. Θέλω να υπερισχύει το “Εμείς” κι όχι το “Εγώ”. Θέλω να παλεύουμε στα κύματα, στις μπόρες, στις τρικυμίες… παρέα και όχι χώρια. Οι σωστές σχέσεις (σε όποια κατηγορία κι αν ανήκει μια σχέση) έτσι θα πρέπει να βαδίζουν. Αλλιώς όχι μόνο χωριό δεν κάνεις με τον άλλον αλλά ούτε να συντονιστείς σε κάποιο κανάλι δεν μπορείς. 

Αν είμαι παράξενος άνθρωπος στα μάτια του άλλου, μάλλον παράξενος θα είναι και αυτός. 

Αν δεν είμαι φυσιολογικός άνθρωπος, μάλλον δεν θα είναι και αυτός που είναι δίπλα μου.

Δεν ξέρω! Αν δεν σου αρέσω και δεν αντέχεις αυτό που είμαι, τότε τι δουλειά έχεις μαζί μου; Πήγαινε και βρες ακριβώς αυτό που επιθυμείς. Αλλά να θυμάσαι το εξής: “Πρόσεχε μην χάσεις και τα λίγα που βρήκες και στο τέλος μείνεις με το τίποτα!”.


@υτές ήταν οι σκέψεις μου και μόνο. Μάλλον η εν λόγω ανάρτηση είναι λίγο ασυνάρτητα γραμμένη. Ελπίζω οι σκέψεις μου να βγάζουν κάποιο νόημα… 




Σημ.: Επειδή εγώ γράφω ό,τι μου κατεβαίνει στο κεφάλι, ΔΕΝ σημαίνει ότι πρέπει και επιβάλλετε ο άλλος που με διαβάζει να συμφωνεί με όσα γράφω. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει την άποψή του, όπως το έχω κι εγώ! (αυτά προς αποφυγή παρεξηγήσεων!)




 


__________________________________________
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog www.syllegw-stigmes.gr.
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Copyright ©2010-2014 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ *
*All rights reserved

25 σχόλια :

  1. δεν ειναι ασυναρτητη η δημοσιευση τουτη. ειναι λογια ψυχης και βγαινουν ορμητικα και αβιαστα. σε πολλα συμφωνουμε πληρως! σα να εβλεπα δικα μου κομματια μεσα! :)

    καλη εβδομαδα να εχεις Μαρακι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Κική μου, είναι όντως λόγια ψυχής!
      Αφού βλέπεις δικά σου κομμάτια, άρα καταλαβαίνεις τι εννοώ ή ποιο μήνυμα θέλω να περάσω...
      Καλή εβδομάδα να έχουμε!

      Διαγραφή
  2. Μαρία μου μόνο ασυνάρτητα δεν ήταν τα λόγια σου! Δε μπορώ να πω κάτι άλλο εκτός από το ότι συμφωνώ απόλυτα!
    Τι εννοείς φυσιολογικό και νορμάλ? Υπάρχει κάποιο στάνταρ εκεί έξω ή βιβλίο οδηγιών? Ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του προσωπικότητα. Εσύ που αλληλεπιδράς μαζί του ή τη δέχεσαι και τον κάνεις φίλο ή όχι και πας παρακάτω... Αυτό το άλλαξε, κάνε, φτιάξε δε το καταλαβαίνω...
    Άλλο το να σου πει κάποιος μην είσαι τόσο απαισιόδοξη ή αγχωμένη... Αυτά είναι πράγματα που όλοι μας προσπαθούμε να διορθώσουμε. Αλλά το πως μιλάς και πως στέκεσαι νομίζω το βλέπει κάποιος από την αρχή, άρα αν δε του αρέσει έχει δικαίωμα να φύγει...
    Και αυτό το άντρας - γυναίκα πόσο ξεπερασμένο πια;;; Βλέπουμε άντρες και γυναίκες σήμερα που κάνουν τα πάντα! Νομίζω πρέπει όλοι να το συνειδητοποιήσουν πως έχει αλλάξει η εποχή... Εντάξει υπάρχουν πάντα οι άσχημες περιπτώσεις - εξαιρέσεις σε όλα τα πράγματα.
    Μαρία μου χαίρομαι που το βλέπεις έτσι το πράγμα! Χαίρομαι που είσαι δυναμική και καταφέρνεις να ξεπερνάς τις δυσκολίες και όχι να γίνεσαι θύμα!
    Ας αγαπάμε τους άλλους, αλλά ας μη ξεχνάμε να αγαπάμε τον εαυτό μας πρώτα και περισσότερο απ' όλους! Και αυτό δεν είναι καθόλου εγωιστικό.
    Εύχομαι τα πράγματα να φτιάξουν ή να έρθουν καινούρια και καλύτερα!
    Πολλά φιλάκιααα! ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Rylie μου, δεν ξέρω αλλά για πολύ κόσμο, μάλλον υπάρχει βιβλίο οδηγιών για εκεί έξω!
      Συμφωνώ σε όσα γράφεις και τα λέω κι εγώ!
      Φυσικά και να διορθώνεις το άγχος σου, την απαισιοδοξία σου κ.α και το έγραψα στο κείμενο μου, το κάνω με χίλια ΑΛΛΑ ΟΧΙ να διορθώσω τα φυσιολογικά και να γίνω μια άλλη!

      Κι εγώ χαίρομαι που παραμένω δυνατή, δυναμική, χαμογελάω και δεν το βάζω κάτω και... Έχω κουραστεί βρε κορίτσι μου από πολλές καταστάσεις που πλέον πολλές τις περνάω λίγο στο ντούκου... αν και στενοχωριέμαι πολύ αλλά κάποια στιγμή η μόνη επιλογή που έχω για να μη λυγίσω είναι να παραμένω δυνατή και ν ααντιμετωπίζω τα δύσκολα. Θύμα δεν θα ξανά γίνω ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ! Ξέρω πως είναι και δεν το δέχομαι πλέον!

      Και ναι πρέπει επιτέλους να κοιτάξω πολύ περισσότερο εμένα την Μαρία. Όχι μόνο την πάρτη μου, γιατί δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος αλλά θα πρέπει εμένα και την ψυχική μου Υγεία πάνω απ' όλα!

      Σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου! Να φτιάξουν, πολύ δύσκολο αλλά να έρθουν καινούργια και καλύτερα που θα μου αξίζουν, ναι γι' αυτό είμαι πολύ σίγουρη!
      Πολλά φιλιά Φίλη μου!
      Καλή εβδομάδα να έχουμε!

      Διαγραφή
    2. Και οι στενοχώριες μέσα στο πρόγραμμα είναι δυστυχώς Μαρία μου... Αλλά είναι αυτό που είχα γράψει παλιότερα, πως πέφτουμε για να ξανασηκωθούμε... Το να αφήνουμε τον εαυτό μας να βυθίζεται (κάτι που είναι πανεύκολο) δεν προσφέρει απολύτως τίποτα.
      Θα έρθουν τα καλύτερα!!! Να το πιστεύεις γιατί το αξίζεις πάνω απ' όλα!
      Όλοι οι άνθρωποι το αξίζουν! Και τα άλλα είναι εμπειρίες και μαθήματα που πρέπει να μάθουμε ώστε να πάμε παρακάτω και να εξελιχθούμε. Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  3. Μια χαρά νόημα έβγαλα από τα γραφόμενά σου και συμφωνώ σε πολλά. Γενικά από όσο καιρό σε παρακολουθώ εδώ έχω καταλάβει ότι είσαι ένα έξυπνο και ευαίσθητο παιδί και πιστεύω ότι σίγουρα θα βρεθούν άτομα εκεί έξω που θα αγαπήσουν τη Μαρία για αυτό που είναι! Αν θελήσεις να μιλήσεις σε κάποιον το μειλ μου είναι στο προφίλ μου..

    Καλή εβδομάδα!

    Υ.Γ. Είσαι η δεύτερη που μου λες για αυτό με τα 24 γράμματα, σχεδόν με πείσατε, προηγείται όμως το 25th hour project που έχω στα σκαριά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώργο μου, κι εγώ που την διάβασα σήμερα την ανάρτηση μου, μια χαρά νοήμα τελικά βγάζουν αυτά που έγραψα. Απλώς, χθες που τα έγραφα, δεν μου έβγαζα ένα νόημα στη γραφή.
      Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Αινστάιν σίγουρα δεν είμαι αλλά είμαι σίγουρα καλώς ή κακώς αρκετά ευαίσθητη.

      Εδώ θα είμαστε και θα μιλάμε και αν ποτέ χρειαστώ προσωπικά μια αντρική άποψη, εσύ θα είσαι ο πρώτος στο μυαλό μου...

      Εγώ πάντως, λέω να αρχίσεις εσύ σιγά-σιγά τα 24 γράμματα κι εγώ το 25th hour που όλο λέω θα συμμετάσχω κι εγώ και κάπου κολλίωμαι μωρέ!

      Καλή εβδομάδα να έχουμε!!!

      Διαγραφή
  4. Καλησπέρα Μαράκι μου αγαπημένο!!΄'οταν κάποιος=κάποια σαν και σένα καταθέτει τα εσώψυχά του στο χαρτί-υπολογιστή πες το όπως θες είναι δυνατόν να είναι σακαταλαβίστικα?δεν έγραψες γρίφους ή λογοπαίγνια για να γελάσουμε..κατέθεσες την ψυχή σου και όσα απεχθάνεσαι,όσα σε γεμίζουν ότι θές απο τη ζωή..σε εμένα προσωπικά δεν μου αρέσουν τα πολλά χαχα στις αναρτήσεις τα θεωρώ πολύ βαρετά και ανούσια όταν όμως πρόκειται για ποιότητα ψυχής όπως εδώ στέκομαι και δίνω μεγάλη σημασία ματάκια μου..η ψυχολογία των φίλων μου μένδιαφέρει πάρα πολύ και το τι έχουν μέσα τους..είσαι λοπόν ένας απόλυτα φυσιολογικός άνθρωπος που απαιτεί απο τον άλλον να τον σέβονται να τον εκτιμούν και να μην του στραπατσάρουν την προσωπικότητά του!!..απαιτεί αυτό που δίνει-ψυχικά-αυτό να παίρνει..αυτός ο φυσιολογικός ανθρωπος θέλει να μοιράζεται αγάπη και όχι να τη ζητάει με λίγα λόγια θέλει να χαίρεται τη ζωή και να αναπνέει ελεύθερα..να μην τον πνίγουν τα σκουπίδια αλλά να χαίρεται τα λουλούδια..ένα τέτοιο λουλούδι είσαι κι εσύ κοριτσάκι μου με όσα έγραψες με συγκίνησες απίστευτα!μια μεγάλη αγκαλίτσα καρδούλα!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπημένη μου Καίτη, τα λες πάρα πολύ σωστά!
      Δεν νομίζω πως ζητάω πολλά... ούτε έχω απαιτήσεις πολλές από τους άλλους.
      Σ' ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα σου λόγια και που με έχεις καταλάβει και φυσικά για την εκτίμηση και την αγάπη σου.
      Παίρνω την αγκαλίτσα σου γιατί την έχω ανάγκη!
      Ανταποδίδω.......................... ♥ ♥ ♥

      Διαγραφή
  5. Τι να πω Μαρία, δεν έχω λόγια... πόσο σε νιώθω, πόσο σε καταλαβαίνω... τι να πω... αυτό που έχω καταλάβει τελικά, είναι πως όλοι μας ανεξαιρέτως είμαστε λίγο ψυχάκια... και με αυτό εννοώ, πως όλοι έχουμε τις ιδιοτροπίες μας, τις συνήθειές μας, τα θέλω μας, το ένα το άλλο... γενικά έχουμε μια στάση ζωής ο καθένας διαφορετική. Αυτό που εγώ αγαπάω να κάνω, μπορεί ο άλλος να μην το ασπάζεται, όμως πρέπει να το σεβαστεί αν θέλει να τα πάμε καλά. Είμαι της άποψης ότι τον καθένα που θέλουμε κοντά μας, τον δεχόμαστε με τις παραξενιές του και τις συνήθειές του.
    Είμαι ένας άνθρωπος πολύ περίεργος, εγώ προσωπικά. Για την ακρίβεια αισθάνομαι πως έχω κατέβει στη γη από άλλη εποχή. Ζω σε ένα δικό μου κόσμο, παραμυθένιο, που κάποτε ήταν πρόβλημα: στο σχολείο με αποκαλούσαν ειρωνικά πριγκίπισσα Σίσσυ. Αλλά εμένα αυτό μου άρεσε :Ρ ακόμα και ειρωνικά που ήθελαν να το λένε, με αποκαλούσαν πριγκίπισσα -δε βλέπω το λόγο να στενοχωρηθώ, σημαίνει πως είχα πολύ καλούς τρόπους και λεπτότητα. Δεν έχω αφήσει ποτέ κανέναν να με αλλάξει. Αυτή είμαι. Τελεία. Και πάντα βρίσκω ανθρώπους να εκτιμούν αυτό που είμαι, όπως είμαι, χωρίς τα αν και τα γιατί...
    Μην αλλάξεις για κανέναν. Για κανέναν. Μόνο αν αυτή την αλλαγή τη θέλει η Μαρία! Όλοι οι υπόλοιποι, αν θέλουν, θα βρουν τρόπο να ακολουθήσουν...και τότε θα φανεί ποιος αξίζει να είναι στη ζωή σου και ποιος όχι...
    Φιλιά πολλά! Αξίζεις πολλά και έχεις καταφέρει άπειρα πράγματα μόνη σου με αυτό που είσαι! Να είσαι περήφανη για εσένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κούκλα μου, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο με συγκίνησε το σχόλιο σου, τα λόγια σου, που μίλησες για εσένα, που έκλεισες έτσι όπψως έκλεισες το σχόλιό σου.
      Δεν θα αλλάξω τη ψυχή μου για κανέναν. Αυτή στο τέλος θα παραδώσουμε, οπότε θέλω να παραμείνει αυτή που είναι. Τελεία.
      Νιώθω περήφανη που κρατιέμαι δυνατή... που δεν έχω αλλάξει ακόμα κι αν έχω καταφέρει κάποια πράγματα.

      Σ' ευχαριστώ για το κουράγιο που μου δίνεις, τώρα που περνάω μια δύσκολη -μοναχική- φάση!

      Υ.Γ. Θα μου επιτρέψεις να ανα-δημοσίευσω τα τελευταία σου λόγια στο προφίλ στο fb, γιατί είναι η απάντησή μου σε κάποιους....;;;

      Διαγραφή
    2. Και βέβαια, το ρωτάς?? Αν θες, πες μου να το γράψω εγώ κιόλας! ;)

      Διαγραφή
  6. Μαρία μου αυτές τις μέρες είχα κάποια ζόρια και δεν σου έστειλα προσωπικά να τα πούμε..
    Εννοείται πως είναι απόλυτα κατανοητό αυτό που λες και τα μηνύματα που περνάς.
    Έχω στεναχωρηθεί πολύ με όλα αυτά, γιατί δεν σου αξίζουν. Έτσι αισθάνομαι κι ας μην έχουμε γνωριστεί από κοντά.
    Σε διαβάζω όμως δύο χρόνια και έχουμε ανταλλάξει πολλές απόψεις, συναισθήματα, εμπειρίες.

    Συμφωνώ απόλυτα σε όλα. Καταρχάς τι πάει να πει νορμάλ; Είναι εντελώς υποκειμενικό και με εκνευρίζει κάποιος να πιστεύει ότι αυτός είναι νορμάλ και οι γύρω του όχι. Για μενα νορμάλ δεν είναι αυτός που συμπεριφέρεται "καθώς πρέπει", που γίνεται θύμα όλων αλλά αυτός που ταράζει τα νερά. Αυτός που θέλει να διεκδικήσει την δική του πραγματικότητα με βάση τα όνειρά του και όχι με τα θέλω των άλλων. Χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει ότι δεν σέβεται. Αντιθέτως σέβεται πρώτα απ'όλα την προσωπικότητά του και ύστερα των άλλων.
    Για ό,τι θελήσεις μη διστάσεις να μου στείλεις μήνυμα, ξέρεις ότι έχεις την σκέψη μου.
    Μην επιτρέψεις σε παρακαλώ στον εαυτό σου να διαλυθεί, έστω κι αν σε έκανε να πιστέψεις ότι είναι κάτι διαφορετικό αυτό που ζούσες.
    Και προπαντώς μη χάσεις την ελπίδα σου.. όλα αυτά είναι μαθήματα. Δε ξέρω γιατί σου έρχονται τόσα ανάποδα (ακόμα δεν έχω κατανοήσει το λόγο που η μοίρα κάποιους μας χτυπάει ανελέητα σε διάφορους τομείς), γίνε όμως η καλύτερη εκδοχή σου, η πιο δυναμική και θα συναντήσεις στον δρόμο σου ανθρώπους που θα ταιριάξετε και τέτοιες κουβέντες περί αλλαγής και νορμάλ θα είναι εντελώς περιττές. Γιατί η ουσία θα είναι αλλού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου, ειλικρινά περίμεν απως και πως να διαβάσω κάποιο σχόλιό σου/άποψη σου και ήμουν τόσο σίγουρη ότι αυτά ακριβώς θα μου έγραφες!
      Σκέφτηκα πως θα έχεις δουλιτσα ή καινούργιες δτυσκολίες.... και γι' αυτό δεν σου έστειλα προσωπικό μήνυμα... σημασία έχει να ξεπεράστηκαν!

      Δεν θα διαλυθώ αλλά θέλω τον χρόνο μου! Όσο να 'ναι, είναι δύσκολο, καταλαβαίνεις!
      Πόσο συμφωνώ σε όσα έγραψες και τα λέω κι εγώ καθημερινά στον εαυτό μου...
      Πραγματικά ελπίζω σύντομα να τα καταφέρουμε να πιούεμ εκείνον τον καφέ και να μιλήσουμε! Χρειάζομαι να σου μιλήσω....
      Ξέρω πως όλα θα πάνε καλά, πότε θα ηρεμήσω όμως;, Δεν ηέρω, αυτό δεν το ξέρω!
      Αυτό πάντως που έγραψες περί μοίρας που κάποιους μας χτυπάει ανελέητα σε διάφορους ή όλους θα προσθέσω εγώ, δεν έχω απάντηση. Και για να είμαι ειλικρινής, δεν με νοιάζει και να μάθω ή να έχω μια απάντηση. Έτσι είναι! Χτυπάει για να μας δοκιμάσει... τι να πω; Δεν θέλω να μπλεκτώ πάλι με τα "Γιατί;", Καταλαβαίνεις!

      Σε υπερ-ευχαριστώ! Αν και όταν διάβασα το σχολιο σου, ξέσπασα σε κλάματα, στο τέλος αισθάνθηκα πολύ καλύτερα!

      Διαγραφή
  7. Εμένα μου άρεσε αυτός ο χείμαρρος σκέψεων και συναισθηματων, διόλου ασύντακτος μου φανηκε!
    Φιλια πολλά
    Καλή μας εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Θα σου πω σε τι συμπέρασμα έχω καταλήξει τα τελευταία χρόνια... Για να ταιριάξεις με κάποιον, πρέπει να είστε από το ίδιο συνάφι. Όλα αυτά που λέγαμε μικροί για τα ετερώνυμα και γελάγαμε, δυστυχώς δεν ισχύουν. Τα ετερώνυμα μπορεί στην αρχή να έλκονται σαν τρελά, αλλά σύντομα ξεφουσκώνει. Δηλαδή είναι πολύ δύσκολο κάποιος που δεν έχει τα ίδια βιώματα με εσένα, τις ίδιες θεωρίες, τα ίδια πιστεύω, να σε εκτιμήσει και να μπορέσει να μείνει μαζί σου. Όχι ότι είναι ακατόρθωτο, αλλά είναι πολύ πολύ δύσκολο δύο ξένοι κόσμοι να βρουν σημεία τομής για να πορευτούν μαζί... Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάποιος από τους δύο είναι καλύτερος και κάποιος χειρότερος. Ο καθένας από την πλευρά του μπορεί να είναι εξίσου τέλειος, αλλά να μη συμπίπτουν τα ενδιαφέροντά τους, ας πούμε...
    Δεύτερο κρατούμενο, διάβασα στην ανάρτησή σου πράγματα που με στενοχώρησαν πολύ. Το ότι κάποιος μπορεί να μην έχει κοινά γούστα με εσένα, δεν του δίνει κανένα απολύτως δικαίωμα να σου φέρεται άσχημα και να κακομεταχειρίζεται την ψυχή σου! Ο σεβασμός είναι κάτι που αν δεν υπάρχει, πρέπει να διεκδικείται! Μην αφήνεις κανέναν να σε προσβάλλει, να σε μειώνει, να υποτιμάει τη νοημοσύνη σου, αν είναι δυνατόν, τι κόσμος υπάρχει, έλεος πια!!!
    Να μην αλλάξεις για κανέναν ρε Μαρία, τέλος. Πάρε ανάσες, κάνε ένα διάλειμμα από όλα, και συνέχισε δυναμικά! Ο αγώνας δεν τελειώνει ποτέ!
    Μεγάλο χαστούκι το φαντάζομαι και έχω λυπηθεί πάρα πολύ ειλικρινά, αλλά σήκω ξανά, στάσου στα πόδια σου και διεκδίκησε τη ζωή που σου αξίζει! Γιατί σου αξίζουν τα καλύτερα ρε γαμώτο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλέξανδρέ μου, καταρχάς θα σου πω πως νιώθω περήφανη για το άτομό σου και τον τρόπο σκέψη σου και την ποιότητά σου και όλη την προσωπικότητά σου. Μακάρι από εσένα να παραδειγματιστούν κι άλλοι...
      Δυστυχώς θα σου πω ότι συμφωνώ απόλυτα με όσα έγραψες! Αν και δεν θέλω να πιστεύω πως δυο διαφορετικοί άνθρωποι/κόσμοι δεν μπορούν να ταιριαξουν ή και να συνηπάρξουν, δυστυχώς όμως είναι η αλήθεια αυτή. Λέω συχνά (μεταξύ σοβαρού κι αστείου): "Ε, όχι! Δεν είμαστε ίσιοι κι όμιοι και δεν θα γίνω σαν κι εσάς..." Ε, ναι δυστυχώς μας μεγάλωσαν με την ατάκα: "όλοι είμαστε ίσιοι κι όμιοι,..."μα τι λέμε; Δε βλέπουμε τις διαφορές και τον "πόλεμο" Πλούσιοι-φτωχοί, Οι έχοντε ςκαι οι μη έχοντες, οι σπουδαγμένοι και η αμόρφωτοι, κλπ.;
      Όχι βρε Αλέξανδρε μου, δεν πρόκειται να αλλάξει η ψυχούλα μου για κανέναν! Εδώ τόσα χρόνια προσπαθώ να την σώσω και να την προστατεύσω από το να γίνει μια κρύα ψυχή από όσα έχω περάσει και περνάω και θα αλλάξω και μάλιστα για μη σοβαρούς-μη φυσιολογικούς λόγους; Και στο φινάλε, δεν είμαι ο χειρότερος άνθρωπος στον κόσμο, ούτε πειράζω κανέναν ούτε έχω την απάιτηση να αλλάξει ο άλλος για χατήρι μου ή για την πάρτη μου και ούετ φυσικά να μη σέβομαι την προσωπικότητα/τη διαφορετικότητα του καθενός. Ε, όχι, δεν θα το πάιξω Θεός και θα κρίνω και θα προσβάλλω και ...και ...Στο τέλος θα κριθούεμ όλοι από εκεί ψηλα. Αλλά μεταξύ μας;

      Το ότι έφαγα μεγάλο χαστούκι, έφαγα, δεν το κρύβω αλλά αυτό το χαστούκι μπορεί να με πόνεσε και να με πονάει όσο ποτέ, εγώ όμως έμαθα πολλά... έμαθα τον εαυτό μου καλύτερα... έγινα λίγο σοφότερη.... είδα με τα μάτια μου που μπορώ να φτάσω... αν είμαι Άνθρωπος (είπαμε με το "Α" κεφαλαίο ή ένα ακόμη ανθρωπάκι αυτής της δύστυχής εποχής! Καταλαβαίενεις τι σου λέω!
      Και ναι μου αξίζουν τα καλύτερα γιατί το παιχνίδι της ζωής το παίζω τίμια και με καθαρή συνείδηση!
      Σ' ευχαριστώ πολύ για όλα-για όλα όμως! Εσύ έχεις περάσει τόσες δυσκολίες, οπότε με καταλαβαίνεις λίγο παραπάνω...

      Διαγραφή
  9. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ορίζει και να κρίνει τους άλλους. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να πει στον άλλο τι και πως να το κάνει.
    Η μας αγαπούν και αγαπάμε για αυτό που είμαστε και είναι ο άλλος ή απλά δεν δίνουμε κανένα πάτημα να επιβάλλεται κάποιος στη προσωπικότητα και τα θέλω μας. Στις σχέσεις όλα θέλουν χρόνο, προσπάθεια, συζήτηση και βελτίωση αλλά όχι καταπίεση και πόνο.
    Να είσαι καλά Μαράκι, τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κατερίνα μου, τώρα είδα το σχόλιό σου! Συγνώμη για την καθυστέριση στο να σου απαντήσω,
    Έτσι ακριβώς θα πρέπει να είναι τα πράγματα και οι σχέσεις.
    Χρόνο, προσπάθεια, συζήτηση & βελτίωση... δεν τα αντέχουν όλοι. Και αν προσπαθείς μόνο ο ένας, χαμένη υπόθεση!
    Σ' ευχαριστώ πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. αυτο με τις 2 επιλογες στη ζωη μας... που υμνει την ξεχωριστη προσωπικοτητα... Ειναι πνευματικη ιδιοκτησια της κ Μαριας??? Γιατι απαγορευονται οι αντιγραφες τη στιγμη που κοινοποιειται στο διαδίκτυο??? Φανταζομαι πως ΠΟΤΕ η ιδια δεν εχει προβει στο μεγα αδικημα του copy paste ... και το απαγορευει και στους επισκεπτες της...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάλιστα!
      Φυσικά και κυρία Αντωνίου δεν είναι 'Πνευματική ιδιοκτησία της Μαρίας". Αν είναι δυνατόν να μην γνωρίζουμε τα αυτονόητα!
      Όπως "αυτονόητο" (αλλά φαίνεται όχι για όλους) είναι πως "ότι διακινείται στι διαδίκτυο δε σημαίνει πως είναι και όλα "ελεύθερα".
      Αν κι Εγώ και ΟΣΟΙ βάζουν "απαγόρευση αντιγραφής" δεν απαγορεύουμε ακριβώς στους επισκέπτες μας να κάνουν copy paste, απλώς να μας ενημερώσουν πρώτα. Λεπτομέρεια θα μου πείτε!

      Αν δεν βαριέστε διαβάστε αυτή την ανάρτησή μου που εκεί το σχόλιο σας θα έπρεπε να το είχατε κάνει που θα ήταν πιο σχετικό (http://www.syllegw-stigmes.gr/2015/02/18.html), που είμαι ξεκάθαρη σε "αυτονόητα".

      Να είσαστε καλά και σας ευχαριστώ!

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας καλοδεχούμενα!!!
*Παράκληση! ΜΗΝ γράφετε σε greeklish!
*ΌΧΙ Spam, ΟΧΙ υβριστικά σχόλια!
*Καλό θα ήταν πρώτα να διαβάσετε την Πολιτική Απορρήτου GDPR & τους Όρους Χρήσης του blog. Θα τα βρείτε πάνω στο Menu.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επίσκεψή σας!

ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ



Follow by e-mail

MY INSTAGRAM PORTFOLIO

My Instagram

Copyright © ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫. Made with by OddThemes