Ζητούμενο: Μέσα από ένα τραγούδι, μία μουσική σύνθεση ή οποιοδήποτε βίντεο που θεωρούμε πως μιλάει για την αγάπη ή μας τη θυμίζει για κάποιο λόγο, να το παρουσιάσουμε και ακριβώς από κάτω να το συνοδέψουμε με κάποια δική μας ιστορία, ποίημα, διήγημα, δοκίμιο, λίγα λόγια, οτιδήποτε θέλουμε εμείς, δηλαδή που να σχετίζεται άμεσα με το περιεχόμενο του τραγουδιού, της σύνθεσης κτλ.

Συμμετέχω κι εγώ!

Δεν χρειάστηκε να σκεφτώ για ποια αγάπη θα μιλήσω ούτε ποιο τραγούδι θα επιλέξω ούτε τι ακριβώς θα γράψω. Γιατί η πιο δυνατή αγάπη, το τραγούδι που μου τη θυμίζει και τα λόγια/σκέψεις… υπάρχουν εδώ και χρόνια και θα υπάρχουν ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ! Επειδή, κάτι έχει τελειώσει, δεν σημαίνει πως έχει τελειώσει και η Αγάπη!  

“Μόνο τα μάτια σου, εκείνα θα πιστέψω αν διάλεξα σωστά ή αν έχω πέσει έξω…”

Από την πρώτη στιγμή που το βλέμμα μου συνάντησε το δικό του, αυτό το τραγούδι πέρασε από το μυαλό μου. Ένα τραγούδι που έμελε να γίνει “ο ήχος της ευτυχίας –μου-“. Χτυπούσε ως “ήχος εισερχόμενης κλήσης από εκείνον” κάθε μέρα, όλες τις ώρες… για μια απλή “Καλημέρα Αγάπη μου!”, για ένα “Είμαι στη δουλειά αλλά σε σκέφτομαι και πήρα να στο πω!”, για ένα “Ετοιμάσου! Θα περάσω να σε πάρω να πάμε βόλτα!”, για ένα “Ήθελα να ακούσω τη γλυκιά σου φωνή”, για ένα “Όλα καλά στο σπίτι;”, για ένα “Σ’ αγαπάω!”, για ένα “Καληνύχτα μωρό μου!”………………… 

Χρόνια μετά και ακόμα παραμένει “ο ήχος της ευτυχίας –μου-”. Μπορεί να μην χτυπάει πια τόσο συχνά, μάλλον σπάνια, αλλά υπάρχει στο κινητό μου, στο mp3 μου, στο pc μου και το ακούω σχεδόν καθημερινά. Τον θυμίζει! Μου θυμίζει όλες τις ωραίες μας στιγμές! Τόσες δυνατές, απρόβλεπτες, ειδυλλιακές με μπόλικη δόση αγάπης, έρωτα, πάθους, στιγμές! Σε καμιά περίπτωση δεν μου φέρνει θλίψη, αντιθέτως χαρά. Επειδή νιώθω τόσο μα τόσο τυχερή και ευλογημένη που έζησα αυτή την αγάπη, την πρώτη αγάπη με τον πιο σωστό άνθρωπο-άντρα που μέχρι το τέλος στάθηκε Κύριος με το Κάπα Κεφαλαίο. Μπορεί τα χρόνια να περνάνε, να μας χωρίζει μια απόσταση και χίλιες άλλες δυο καταστάσεις, όμως η Αγάπη έχει παραμείνει ίδια. Δεν στέρεψε ούτε μια σταγόνα από τη δική μου ή τη δική του και τελικά μόνο αυτό έχει σημασία, ότι “Υπάρχει Αγάπη”!

*Θα μπορούσα να γράψω πολλά περισσότερα για αυτή την Αγάπη αλλά την εξομολόγηση μου την έκανα ήδη ΕΔΩ!

Ερμηνευτής: Χρήστος Μενιδιάτης

Στίχοι: Αλέκος Τσιχτής

Μουσική: Κωνσταντίνος Μποσνάκης

Στο Παιχνίδι της Αγάπης συμμετέχουν επίσης οι:

________________________________________________

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog www.syllegw-stigmes.gr & του to-syggrafiko-mou-yliko-by-maria.blogspot.gr.

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Copyright ©2010-2014 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ *

*All rights reserved

Και έφτασε η μέρα των Πανελλαδικών εξετάσεων! Πω πω, η χαρά μου δε περιγράφεται!!! Τόση χαρά δεν ξέρω πως να τη διαχειριστώ! Εδώ την λύπη (κάτι περισσότερο από λύπη είναι αλλά… τέλος πάντων!) των τελευταίων ημερών δεν μπορώ να διαχειριστώ…

Δε βαριέσαι! Δυο μαθηματάκια είναι! 

Αύριο ξεκινάμε με Νεοελληνική Γλώσσα. Ok! ένα μάθημα που πάντα λάτρευα! Ok! το γράψιμο είναι και το …ατού μου! Ok! κουτσά-στραβά κάτι θα γράψω! Η έκθεση δε, αν και δεν λειτουργώ στο να γράφω “κατά παραγγελία” (δώσε μου ελεύθερο θέμα και σου γράφω “ολόκληρο βιβλίο” χαχα!!!) και πάλι ok! Αν κάνω την αρχή μετά το χέρι πάει μόνο του! Τόσο μόνο του λειτουργεί, που δεν με αφήνει να έχω κι εγώ λιγάκι το πάνω χέρι! Είδατε; το γνωστό μου χιουμοράκι! 

Ok! Αν πέσει κανένα θέμα επίκαιρο, μια χαρά! Το ‘χω! Μωρέ, ό,τι θέμα και να πέσει, απλά το ‘χω! Στα υπόλοιπα λίγο …κολλάω αλλά ok! κάτι θα κατεβάσει το μυαλό μου που μπορεί τις τελευταίες ημέρες να είναι σε κατάσταση “λαβύρινθος” αλλά ακόμα είναι …στη θέση του!

Να είναι καλά όσοι θεωρούνται “δικοί μου άνθρωποι” που με έκαναν-με κάνουν να πιάνω πάτο και να αισθάνομαι μηδενικό. Μπορεί το εργάκι να το έχω ζήσει ουκ ολίγες φορές σχεδόν τώρα 30 χρόνια(;!) και μεγαλώνοντας το βιώνω ξανά και ξανά αλλά δε βαριέσαι! το άδικο ούτε ο ίδιος ο Θεός το θέλει! 

Σκέφτομαι (ναι πάλι σκέφτομαι! Τουλάχιστον εγώ έχω ένα μυαλό που σκέφτεται, αλίμονο στους …άλλους!): Μπορεί να μην με αγγίζει πλέον η “σωματική βία”, μπορεί ακόμη να με πληγώνουν αφάνταστα οι βαριές άδικες-άκυρες-απάνθρωπες κουβέντες (που σαφώς εγώ προσωπικά θεωρώ πως δεν παίρνονται πίσω και φυσικά ούτε ξεχνιούνται), μπορεί αυτά τα δάκρυα να μην έχουν στερέψει ρε γαμώτο, μπορεί να μην με αγαπάει και να μην με εκτιμάει σχεδόν κανένας, μπορεί να είμαι μόνη μου, μπορεί να νιώθω (είμαι;!) δυστυχισμένη, μπορεί το καλύτερο θα ήταν να εξαφανιστώ από προσώπου γης, μπορεί ο καθένας να σκέφτεται ότι πάλι λέω υπερβολές… εγώ απλά θα πω πως, Εγώ! είμαι μέσα στον χορό! Εγώ! τα νιώθω στο πετσί μου! Εγώ! “πεθαίνω” λίγο-λίγο… έτσι για να το αισθανθώ στο απόλυτο βαθμό! Ε, μα! Ή νιώθεις ή δεν νιώθεις!     

Αλλά! Γιατί πάντα υπάρχει κι ένα “αλλά”! Γιατί παρά τις άθλιες-απαράδεκτες καταστάσεις/συμπεριφορές Εγώ προσπαθώ (και το τονίζω το “προσπαθώ”) να σταθώ δυνατή και να χαμογελάω και να βρίσκω λόγους να συνεχίζω να παλεύω, έστω και μόνη μου! Δεν ξέρω αν βγάλει κάπου η όποια προσπάθεια μου, αλλά ξέρω σίγουρα, επειδή το νιώθω, ότι “υπάρχω και ζω” για κάποιον λόγο/σκοπό;! 

Πάλι αλλού το πήγα το θέμα, έ; Όχι, όχι! Απλά θέλω να πω πως οι Πανελλαδικές εξετάσεις (και οι όποιες σχολικές και μη εξετάσεις) θέλουν διάβασμα και μια ηρεμία. Αν δεν έχεις ηρεμία (συν τον χρόνο φυσικά) ό,τι και να κάνεις για να βάλεις κάποια πράγματα μέσα στο κεφάλι σου, δύσκολα μπορείς να συγκεντρωθείς στον στόχο σου. Εγώ αυτή την ηρεμία/γαλήνη μια Ζωή την αναζητώ! Πότε επιτέλους θα την βρω ή θα με βρει; (είδατε; έθεσα ρητορικό ερώτημα! εμ, έχω πολλά από δαύτα!) Και μετά μου λένε ότι “δεν είμαι ήρεμη! λίγο να με αγγίξει κάποιος, αμέσως βγάζω φωτιά!” (κάτι τέτοιο τέλος πάντων) Αλλά εντάξει κατευθείαν συμπληρώνουν λέγοντας: “Εντάξει, λογικό αφού αυτή είναι η άμυνα σου…!”

Δε βαριέσαι θα πω πάλι! (αυτό το “δε βαριέσαι” από ότι βλέπω έχει γίνει η νέα μου ατάκα!) Μπορεί να βιώνω ό,τι βιώνω, σημασία έχει ότι εγώ “κρατιέμαι όρθια-δυνατή και χαμογελάω”. Ε μα! Είμαι κι ένας ανώτερος και καλός  άνθρωπος με μεγάλη καρδιά. Μην το ξεχνάμε αυτό! (ε, ας πω και μια καλή κουβέντα για εμένα, αφού οι “άλλοι” δεν βρίσκουν να πουν ούτε μισή!) 

Όλα εφήμερα και περαστικά είναι σ’ αυτή τη Ζωή! Και μπορεί εγώ να πιστεύω στο “περασμένα ναι, ξεχασμένα όχι”, το θέμα είναι ότι αυτά έχει η Ζωή, όλα είναι μαθήματα-εμπειρίες και σημασία έχει να γίνεσαι από τις δυσκολίες ή τον Γολγοθά σου ένας καλύτερος Άνθρωπος με καλή Ψυχή. Το αντίθετο; είναι για τα …πραγματικά μηδενικά! 

Ok! (πόσες φορές έχω πει/γράψει “Ok” σ’ αυτό το post; Χαχα!!!) για τις Πανελλαδικές εξετάσεις ξεκίνησα να γράφω και το πήγα το θέμα σε “Φιλοσοφίες” (και όχι σε “αμπελοφιλοσοφίες” θέλω να πιστεύω!) αλλά αφού με ξέρετε! Κλείνω πάντα τις αναρτήσεις μου με “αισιόδοξα μηνύματα ζωής”! Είδατε; το χιούμορ μου –πάλι- ξεχειλίζει στα γραπτά μου! Έτσι για να μην έχετε να λέτε ότι βλέπω τα πράγματα μόνο από την αρνητική τους πλευρά! Όχι, όχι, όχι! Αυτό το μοναδικό, ιδιαίτερο, αντιπαθητικό (για κάποιους) χιούμορ μου, δεν θα το χάσω για κανέναν λόγο! Σήμερα είναι μια άλλη μέρα! Αύριο πάλι θα είναι μια άλλη-καινούργια-καλύτερη μέρα! (τόση αισιοδοξία δεν ξέρω που να την κρύψω για να μην μου την πάρουν αυτοί που θέλουν να με βλέπουν “αδύναμη”. Δεν μπορώ να κρατηθώ βρε παιδί μου και έριξα πάλι το καρφί μου! Αχ, αχ! τι θα κάνω με μένανε!;) 

Κλείνοντας θα πω, πως έφτασα εδώ που έφτασα, κράτησα μια υπόσχεση (ανάθεμα την τιμιότητά μου!) συνεχίζω μέχρι το τέλος και …ας με φωτίσει ο Θεός! Α, και λίγη τύχη να ευχηθώ, μιας και χρειάζεται και αυτή εκτός από τη δική μου …προσπάθεια!

Άντε, Καλή επιτυχία σε όλους!   

Υ.Γ.1: Α! κι αν δείτε ότι δεν ανεβάζω συχνά αναρτήσεις, θα ξέρετε ποιός είναι ο λόγος! Οι σχολικές εξετάσεις! Αλλά εδώ γύρω θα βρίσκομαι! Μην με ξεχάσετε! Θα επανέλθω/επιστρέψω …με τα καλύτερα!!!

Υ.Γ.2: Και να μην ξεχνάτε: "Να χαμογελάτε & να είσαστε ΠΑΝΤΑ & ΠΑΝΤΟΥ ο εαυτός σας!"

________________________________________________

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog www.syllegw-stigmes.gr.

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Copyright ©2010-2014 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ *

*All rights reserved

Δευτέρα 21/4/2014

#day29

"Γιατί τελικά πάντα θα με "κυνηγάει" ένα "Α"!

 

❀

 

 

Τρίτη 22/4/2014

#day30

"Είναι εκείνες οι ΣΤΙΓΜΕΣ που έρχονται σαν " έκπληξη" και αισθάνεσαι τόσο ευτυχισμένη, γιατί αυτές τις ΣΤΙΓΜΕΣ τις μοιράζεσαι με την ωραιότερη παρέα στον Κόσμο!"

(Πόσο μα πόσο λατρεύω την συγκεκριμένη φωτο!)

 

❀

 

 

Τετάρτη 23/4/2014

#day31

“Πειρασμός μεγάλος στα πόσα θα ...σταματήσεις... γιορτινή μέρα που 'ναι… του Αγίου-Γεωργίου!!!”

 

❀

 

 

Πέμπτη 24/4/2014

#day32

 "Συγγνώμη αλλά σε ένα τέτοιου είδους Scandalο. Parfait by @stelios_parliaros δεν θα μπορούσα με τί-πο-τα να αντισταθώ!"

 

❀

 

 

Παρασκευή 25/4/2014

#day33

“Απλά… στον κόσμο μου!”

 

  ❀

 

 

Σάββατο 26/4/2014

#day34

  "Τελευταίες δύο μέρες τεμπελιάς, πριν ξεκινήσω πάλι σχολείο!”

 

❀

 

 

Κυριακή 27/4/2014

#day35

  “Περίπατο στη Φύση!”

 

❀

 

 

Δευτέρα 28/4/2014

#day36

"Μετά από 10 ώρες full ύπνος & ξεκούραση (ρεκόρ!!!) η επόμενη μέρα και η καινούργια εβδομάδα ξεκινάει με ένα καλό πρωινό ...και με καλή διάθεση και χαμόγελο φυσικά!!! ΚΑΛΗΜΕΡΑ & ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ Κόσμε!!!"

 

❀

 

 

Τρίτη 29/4/2014

#day37

  “Όταν η επιθυμία για ένα κομμάτι Πορτοκαλόπιτα γίνεται η αφορμή για μια φιλική συνάντηση!” 

 

  ❀

 

 

Τετάρτη 30/4/2014

#day38

"Αυτή δεν θα μπορούσε να μην είναι μια ευτυχισμένη μέρα-στιγμή; Ευχαριστώ όχι τόσο για το όμορφο βραβείο, όσο για την κίνηση της Φίλη blogger Κάτια (marilise) και τα τόσο μα τόσο όμορφα σχόλια από τους αγαπημένους μου Φίλους! Άντε βρε, με συγκινήσατε για μια ακόμη φορά και μου φτιάξατε την μέρα! Σας αγαπώ!!!!”

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ!

❀

Πέμπτη 1/5/2014

#day39

“ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ Κόσμε... με θετική σκέψη! Ας είναι ο πιο όμορφος, γεμάτος χρώματα, αρώματα και με μοναδικές στιγμές μήνας!”

❀

Παρασκευή 2/5/2014

#day40

"Από τις ομορφότερες -ανθρώπινες- εικόνες που μπορείς να συναντήσεις στη Ζωή. Αυτό σημαίνει "σχέση ζωής". Αυτό είναι παράδειγμα προς μίμηση! Ρε σεις εμείς οι νεότεροι, τι κάνουμε;;;"

 

   

❀

 

 

Σάββατο 3/5/2014

#day41

  “Το “Σ’ αγαπώ” είναι όμορφο να το ακούς ή να το διαβάζεις σε οποιαδήποτε Γλώσσα!”

 

❀

 

 

Κυριακή 4/5/2014

#day42

“Μπορεί να πήρε λίγο παραπάνω χρωματάκι απ’ όσο θα έπρεπε αλλά από γεύση… δεν περιγράφεται! Μέχρι το βράδυ δεν έμεινε κανένα κομμάτι!” 

❀

 

 

Δευτέρα 5/5/2014

#day43

  "Έλα, να ρέει το χρήμα...!"

 

❀

 

 

Τρίτη 6/5/2014

#day44

"Σε μια μέρα με full τρέξιμο και αναμονή (στην ουρά) ένα παγωτάκι (γεύση Αγριοκέρασο) στο χέρι, είναι ...Ευτυχία & χαρά! ΚΑΛΗΜΕΡΑ Κόσμε!"

 

❀

 

 

Τετάρτη 7/5/2014

#day45

“Συνάντηση Κορυφής” με έναν Φίλο από τα παλιά!”

❀

Πέμπτη 8/5/2014

#day46

  “Πού τρέχει άραγε πάλι ο λογισμός μου;;;”

 

❀

 

 

Παρασκευή 9/5/2014

#day47

 “Ένα Χειροποίητο Κολιέ έτσι ακριβώς όπως το επιθυμούσα κι ένα δωράκι βραχιόλι με σχεδιάκι το άπειρο (που για ‘μας τις Σκορπίνες σημαίνει πολλά!) από τη Φίλη μου την Nikole Jewelry's.”

 

 ❀

 

 

Σάββατο 10/5/2014

#day48

“Γυναικεία υπόθεση!”

 

  ❀

 

 

Κυριακή 11/5/2014

#day49

 

“Όταν η έμπνευση μου ‘χτυπάει την πόρτα”…

 

  ❀

 

 

Δευτέρα 12/5/2014

#day50

“My new shoes! I love it!!!”

❀

Τρίτη 13/5/2014

#day51

“Άλλο πράμα το σπιτικό σάντουιτς και από τα χεράκια σου!”

  ❀

 

 

Τετάρτη 14/5/2014

#day52

  “Μια τυχαία βόλτα στις ομορφιές της Αθήνας!”

 

  ❀

 

 

Πέμπτη 15/5/2014

#day53

  “Άντε πάλι selfies photos!”

 

  ❀

 

 

Παρασκευή 16/5/2014

#day54

“Εν ώρα μαθήματος/διαλλείματος …η συμμαθήτρια μου ζωγραφίζει κι εγώ απλά υποκλίνομαι στο ταλέντο της!”

  ❀

 

 

Σάββατο 17/5/2014

#day55

 “Τι ωραία κίνηση να σου προσφέρει κάποιος ένα λουλούδι! Σου φτιάχνει την ημέρα!”

 

 ❀

 

 

Κυριακή 18/5/2014

#day56

 

“Άλλοι παίρνουν αποφάσεις για την χώρα κι εγώ για τη Ζωή μου!”

 

 ❀

 

 

Δευτέρα 19/5/2014

#day57

“Μια μέρα γεμάτη εκπλήξεις! Από την πίκρα στην γλύκα!”

❀

Τρίτη 20/5/2014

#day58

  “Σε έναν τοίχο στο σχολείο! Το διάβασα και ξεκαρδίστηκα στα γέλια! Εδώ που τα λέμε, ένα δίκιο το ‘χει! Χαχα!!!”

 

❀

 

 

Τετάρτη 21/5/2014

#day59

  “Για την εορτάζουσα κι Αγαπημένη ...Ελένη μου που γιορτάζει!!! Όπως μου έγραψε και η ίδια: “Καλό ε;;;;;;; γεμάτο πόνο κ αγάπη ;-)”

 

  ❀

 

 

Πέμπτη 22/5/2014

#day60

“Ώρα για μια τριπλή γλυκιά αμαρτία! Παγωτάκι, κανείς;”

❀

Παρασκευή 23/5/2014

#day61

“Μια χαμογελαστή ΚΑΛΗΜΕΡΑ Κόσμε! Η ομορφιά & η Χαρά βρίσκονται στα πιο απλά πράγματα!!!”

 

  ❀

 

 

Σάββατο 24/5/2014

#day62

“Από τις σπάνιες όμορφες Οικογενειακές στιγμές!”

❀

 

  And the happy days-moments continue...

 

   

__________________________________________

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog www.syllegw-stigmes.gr.

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Copyright ©2010-2014 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ *

*All rights reserved

Το περασμένο Σάββατο το menu είχε cinema. Ναιαιαιαι!!! Επέλεξα να δω την καινούργια ταινία “Godzilla”. Ok, νομίζω πως οι λάτρεις ταινιών με τέρατα και καταστροφές κλπ. σίγουρα θα γνωρίζεται ποιός είναι ο “Godzilla”. Ίσως να έχετε δει και την τελευταία ομώνυμη ταινία του 1998 του αγαπημένου  σκηνοθέτη “καταστροφικών ταινιών” Roland Emmerich. Ίσως πάλι κάπου, κάποτε, τυχαία να έχετε διαβάσει για τον Ιαπωνικό μύθο του Godzilla που υπάρχει εδώ και 60 χρόνια;! 

Εγώ ως λάτρεις των ταινιών καταστροφών (φυσικά μόνο στον Κινηματογράφο και αυτό το λέω γιατί “μου την λένε” όταν δεν χάνω καμία τέτοιου είδους ταινία. ΕΔΩ σ’ αυτό το post έχω ήδη πει γιατί γουστάρω αυτού του είδους ταινίες, να μην τα ξανά πω!) δεν θα μπορούσα να μην πάω να τη δω. Pop Corn, Αναψυκτικό και …Καλή διασκέδαση!

*Λίγα λόγια για το story της ταινίας!

Μια επική αναγέννηση! Ο Godzilla, το πασίγνωστο τέρας που έγινε κινηματογραφική αναφορά τόσο για την μυθική παρουσία του όσο και για το συμβολισμό της καταστροφικής πλευράς της ανθρωπότητας, επανέρχεται σε μια εντυπωσιακή τρισδιάστατη εκδοχή σε σκηνοθεσία Γκάρεθ Έντουαρντς και παραγωγή Warner Bros. και Legendary Pictures. 

Η ταινία “GODZILLA” δεν είναι μια απλή ταινία καταστροφής: εστιάζεται στις ανθρώπινες σχέσεις και συγκεκριμένα στο θάρρος και τη συμφιλίωση, καθώς η ανθρωπότητα βρίσκεται ανυπεράσπιστη απέναντι στην οργή της φύσης. Η επιλογή των χαρακτήρων, αλλά και του καστ, στόχο είχε να δώσει μια πιο ανθρώπινη διάσταση σε μια ταινία καταστροφής (διάρκειας 123΄), τρομακτική πέρα από κάθε φαντασία.

Την ταινία πλαισιώνει ένα πλούσιο και αναγνωρισμένο καστ που περιλαμβάνει τους Άαρον Τέιλορ-Τζόνσον (“Kick-Ass”), τον υποψήφιο για Όσκαρ Κεν Γουατανάμπι (“Ο Τελευταίος Σαμουράι”, “Inception”), την Ελίζαμπεθ Όλσεν (“Martha Marcy May Marlene”), τη βραβευμένη με Όσκαρ Ζιλιέτ Μπινός (“O Άγγλος Ασθενής”, “Cosmopolis”), την υποψήφια για Όσκαρ Σάλι Χόκινς (“Θλιμμένη Jasmine”), και τον βραβευμένο με Χρυσή Σφαίρα Μπράιαν Κράνστον (“Επιχείρηση: Argo”, “Breaking Bad”). Πηγή: www.villagecinemas.gr

♦ ♦ ♦ 

*Το trailer της ταινίας:

*Η άποψή μου:

Μια νέα Κινηματογραφική ταινία με θέμα το πασίγνωστο τέρας σαύρα(;) που παίζει να είναι το μοναδικό κινηματογραφικό τέρας που όχι απλά δεν μισούμε αλλά συμπαθούμε. Μετά την πρώτη Αμερικάνικη ταινία το 1998 του Roland Emmerich, με πρωταγωνιστές τους Matthew Broderick και Jean Reno, έχουμε μια νέα ταινία-επανεκκίνηση (reboot) από τον σκηνοθέτη Gareth Edwards που φιλοδοξεί να δημιουργήσει μια ακόμη δυνατή ταινία καταστροφής κι έναν Godzilla πιο εντυπωσιακό και πιο τρομακτικό από ποτέ. Αν τα κατάφερε; Σ’ αυτά τα δυο, Φυσικά και τα κατάφερε! Όντως, η ταινία παίρνει άριστα στο θέαμα καταστροφής, στα εφέ-γραφικά που είναι πραγματικά εντυπωσιακά (ένα παραπάνω +στις σκηνές όπου μετά το πυρηνικό δυστύχημα στον σταθμό Φουκουσίμα ολόκληρη η πόλη μοιάζει “νεκρή” και ανατριχιάζεις από τις εικόνες), στην σκοτεινή φωτογραφία, στην υποβλητική ατμόσφαιρα, στους ήχους που κάνει ο Godzilla… Αναμφισβήτητα πιο εντυπωσιακός, πιο τρομακτικός, πιο επιβλητικός αλλά και πιο συμπαθής από ποτέ είναι και ο Βασιλιάς των τεράτων, Godzilla. Εντυπωσιακό είναι και το γεγονός ότι η ταινία είναι πιο σοβαρή, πιο ανθρώπινη από την πρώτη του 1998,  προσπαθεί να περάσει κάποια μηνύματα και μάλιστα επίκαιρα περί καταστροφής της φύσης και της ανθρώπινης επιβίωσης. 

Μέχρι εδώ καλά! Όμως, έχουμε ένα σχεδόν ανύπαρκτο σενάριο, που σε πηγαίνει από ‘δω κι εκεί, άσχετες σκηνές και διαλόγους περιττούς, χαρακτήρες που δεν έχουν να πουν και πολλά με την παρουσία τους και την ερμηνεία τους. Εξαίρεση ο συμπαθέστατος και πολύ ωραίος Ken Watanabe αλλά και ο εξαιρετικός Bryan Cranston που ερμηνευτικά ξεχώρισε από την αρχή και κακώς που δεν έπαιξε στην ταινία μέχρι το τέλος, γιατί πολύ απλά θα αποχτούσε άλλο ενδιαφέρον ως προς την πλευρά των χαρακτήρων. Ο Aaron Taylor-Johnson (δείτε φωτογραφικό υλικό), συμπαθητικός με ωραία φάτσα αλλά σε αυτή την ταινία απλά τον βρήκα πολύ “γλυκός-ήσυχος-διακριτικός” για μια τέτοιου είδους ταινία. 

Έχουμε να πρωταγωνιστούν περισσότερο από όσο θα έπρεπε δυο τέρατα τύπου alien(;) που τρέφονται με ενέργεια, στην αρχή ένα αρσενικό, μετά στην πορεία εμφανίστηκε άλλο ένα θηλυκό, που σκορπάν τον τρόμο και τα βάζουν ακόμα και με τον Godzilla σε μια μάχη, αν όχι για γερά νεύρα σίγουρα όμως για να ξεστομίσεις κάποια στιγμή “Έλεος με δαύτα! Φτάνει!” Ο Godzilla εμφανίζεται στην ταινία μετά από πολύ ώρα… εντυπωσιάζεσαι από την παρουσία του, από τον ήχο που βγάζει, από την “οργή και θυμό” όταν τα παίρνει στο κρανίο πετώντας από το στόμα του κάτι σαν φωτιά αλλά σε μπλε χρώμα, προς τα τέρατα που έχεις βαρεθεί να βλέπεις από την αρχή της ταινίας και που φυσικά το απολαμβάνεις ότι επιτέλους κάποιος εξοντώνει αυτά τα τέρατα, που πραγματικά εγώ προσωπικά δεν κατάλαβα ακριβώς γιατί έπρεπε να υπάρχουν στην ταινία. Ποιός ο λόγος; Μήπως για να δούμε, ότι το “Τέρας νικάει τέρατα” και ότι ο Godzilla είναι κάτι παραπάνω από …ένα τέρας; Δεν ξέρω! 

Αυτό που ξέρω είναι ότι η τελευταία σκηνή με την αναμενόμενη(;) “φυγή” του Godzilla ήταν εντυπωσιακή και ικανοποιητική στα μάτια του θεατή, αφού με το που πέσανε οι τίτλοι τέλους, όλη η αίθουσα χειροκρότησε και ακούστηκε η ατάκα “Μπράβο στον αγαπημένο μας Godzilla!”. Εγώ βέβαια απόρησα με το χειροκρότημα αλλά βγαίνοντας από την αίθουσα κατάλαβα ότι η ταινία απλά άρεσε στους περισσότερους. 

Αν άρεσε και σε μένα; Την βρήκα αρκετά καλή αλλά βαρέθηκα να βλέπω τόση ώρα ή για την ακρίβεια σχεδόν σε όλη την ταινία περισσότερο αυτά τα δυο τέρατα και λιγότερο τον Godzilla. Πήγα να δω μια ταινία με πρωταγωνιστή τον ίδιο (σύμφωνα και με τον τίτλο) κι όχι άλλα –άσχετα- τέρατα. Αλλά παραδέχομαι πως στις σκηνές που εμφανιζότανε ο Godzilla ήταν σίγουρα απολαυστικές. Επίσης, προσωπικά θεωρώ πως μπορεί να είναι μια monster movie αλλά μην ξεχνάμε πως οι ανθρώπινοι χαρακτήρες κάνουν τη διαφορά και σίγουρα δίνουν έναν επιπλέον λόγο ύπαρξης σε μια τέτοιου είδους ταινίας μεταξύ τεράτων-ανθρώπων-φύση. Τολμώ να πω πως η ομώνυμη ταινία του 1998, παραμένει στην μνήμη μου ως μια ταινία που μου άρεσε πολύ, αν και πολλοί την θεωρούν μέχρι και σήμερα άνοστη; μέτρια; Επίσης, είχα λατρέψει και το δυναμικό soundtruck/τραγούδι της τότε ταινίας. Πιστεύω θα δούμε στο μέλλον και επόμενες ταινίες, κάτι σαν συνέχεια. Σίγουρα δεν βαρέθηκα τις 2 ώρες ούτε λυπήθηκα τα 7€ που έδωσα. Ευτυχώς δεν την προτίμησα σε 3D (αν και δεν έχει τύχει να δω κάποια ταινία στο cinema  σε 3D, μιας κι εγώ προσωπικά δεν καταλαβαίνω τη διαφορά). Ήταν 2 ώρες διασκέδασης και χαλάρωσης! Γι’ αυτό άλλωστε, δεν είναι το cinema;  

Αυτή ήταν η προσωπική μου άποψη για την εν λόγω ταινία.

Αν την έχετε δει περιμένω να μου γράψετε τις δικές σας εντυπώσεις.


EXTRA

*Τις επόμενες μέρες έρχεται post με τις τελευταίες ταινίες που έχω δει. Και είναι ταινίες διαφορετικών ειδών! Για όσους αγαπάνε το cinema και τις ταινίες. Stay Tuned!

♦ ♦ ♦

*Το post σε καμιά περίπτωση ΔΕΝ είναι διαφημιστικό!

  

________________________________________________

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog www.syllegw-stigmes.gr.

Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!

Copyright ©2010-2014 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ *

*All rights reserved