Αφιέρωμα#8: 💛29 Αυγούστου! Τα χρόνια περνούν, μα η αγάπη μένει! (Å) 💛

Δευτέρα 29/08/2012: Τι 2… τι 4… τι 24 χρόνια; 

Πέμπτη 29/08/2013: Today is the day! Πριν πέντε χρόνια… 

Σάββατο 29/08/2015: Αφιέρωμα #9: Δυο ψυχές, μια αγάπη, ένα «ευχαριστώ»…

 Δευτέρα 29/08/2016... και η καθιερωμένη ανάρτηση "αφιέρωμα" για μια από τις πιο αγαπημένες και ευτυχισμένες μέρες (ελάχιστες αλλά δυνατές) της μέχρι τώρα ζωής μου. Πρώτα έρχεται φυσικά η ημερομηνία της γέννησης/γενέθλίων μου, ύστερα 29/08 και κανά δυο-τρεις ακόμα. 

 

  2012, 2013, 2015 και τώρα 2016 αφιερωμένες αναρτήσεις γιατί (σε) θυμάμαι! Μην αναρωτηθείς γιατί λείπει του 2014. Ξέρεις που ήμουν, πως ήμουν... τι μου συνέβει! 

  Σκέφτομαι πως τα 8 χρόνια από εκείνη την ημέρα δεν είναι τόσο μακριά. Σαν χθες μου φαίνεται που η μοίρα, το σύμπαν, "Οι Πάντες" συνωμότησαν (ίσως για πρώτη φορά τότε και κανά δυο ακόμη μέχρι σήμερα!) για να βιώσω επιτέλους μια ευτυχία μέσα στι τόση δυστυχία που ζούσα. Ήταν που η διαίσθηση φώναζε τόσο δυνατά που αν δεν τις έδινα την πρέπουσα σημασία θα είχα χάσει την ευκαιρία να ξανά γεννηθώ και από εκείνη την ημέρα να αλλάξουν τα πάντα όλα και πια Εγώ να να προχωράω ΜΟΝΟ μπροστά, πίσω να κοιτάζω μόνο για να θυμάμαι τι δυστυχισμένο και μοναχικό πλάσμα ήμουν και πως δεν μου άξιζαν όσα περνούσα. "Να κοιτάζω ΜΟΝΟ μπροστά", αυτή ήταν πια η μόνη μου επιλογή! 

 

  Οι αποφάσεις που είχα πάρει ήταν μόνο για το δικό μου καλό, ενάντια σε όλους και όλα που δεν συμφωνούσαν να γίνω μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα και ένας άνθρωπος που θέλει να τραβήξει το δικό του δρόμο με τα δικά του όνειρα. Θυμάμαι, περίπου τα ίδια λόγια μου είχες πει στην "μοιραία" μας συνάντηση. Θυμάμαι όμως και το κουράγιο που μου έδωσες να υπερασπιστώ με σθένος τις αποφάσεις μου και να μην το βάλω κάτω ποτέ και για κανέναν λόγο ή άνθρωπο που θα μου σταθεί εμπόδιο.

 

   Μαζί με την "καινούργια αρχή", τα "βήματα μπροστά", δυστυχώς τον πάντοτε "μοναχικό δρόμο" και "τον εαυτό μου", δεν είχα κανέναν, όχι για να με βοηθήσει (εξάλλου, δύσκολα έως ποτέ δεν θα ζητήσω βοήθεια από κανέναν!) όσο να ακούσω μια καλή κουβέντα, ένα "όλα θα πάνε καλά"...μέχρι που εμφανίστηκες εσύ στη ζωή μου και την σφράγισες ΜΟΝΟ με τα ωραιότερα, αγνά, αληθινά, δυνατά συναισθήματα... μέχρι και σήμερα.

 

➳24 Days Challenge, Day #19: Τ … Οπως λέμε… ΤΗΛΕΦΩΝΟ!

 

  Ξέρω πως θα με διαβάσεις και θα συγκινηθείς πάλι, όπως συγκινήθηκες με τα όσα ήδη έχω γράψει για "μας" εδώ μέσα όλα αυτά τα χρόνια. Θυμάμαι όταν μιλούσαμε στο τηλέφωνο και με ευχαριστούσες για όλα τα λόγια και ένιωθα την συγκίνηση σου να διαπερνάει το ακουστικό. Ξέρω πως θα συγκινηθείς, όπως είμαι κι Εγώ συγκινημένη αυτή την στιγμή που γράφω αυτές τις αράδες. Ξέρω σίγουρα πια πως ξέρεις κι εσύ πια πολύ καλά πως όσα γράφω τα εννοώ μέχρι την τελευταία λέξη. Όσα γράφω, τα γράφω με βαθιά αγάπη, εκτίμηση, θαυμασμό και σεβασμό προς το πρόσωπο σου που μέχρι και σήμερα με εκτιμάς, με θαυμάζεις, χαίρεσαι αυτή που έχω γίνει και κυρίως με νοιάζεσαι και με αγαπάς, όπως δεν με νοιάζεται και δεν με αγαπάει -μάλλον- τόσο κανένας άλλος σε αυτό τον κόσμο. Ξέρω πως αν κάποιος με νοιάζεται, με αγαπάει αληθινά, αγνά, με εκτίμηση στο πρόσωπο μου και θέλει να είμαι καλά και ευτυχισμένη, είσαι σίγουρα ΕΣΥ Καλέ μου.  Το έχω τσεκάρει πια! Έχεις περάσει με επιτυχία εξάλλου τα τεστ μου! Χεχε! Με ξέρεις καλύτερα από τον καθένα που ακόμα και την ίδια την σιωπή μου καταλαβαίνεις, πριν καλά-καλά ξεστομίσω 2-3 κουβέντες. Και μου αρέσει αυτό γιατί με διευκολύνεις να ανοίξω την καρδιά μου και να μιλήσω σε κάποιον που εμπιστεύομαι και να μοιρατσώ τις χαρές μου, τις λύπες μου, τις ανησυχίες μου, ακόμα και τις ανόητες σκέψεις που κάνω κατά καιρούς, χωρίς να με κρίνεις, αντιθέτως να μου δίνεις τις καλύτερες ελπιδοφόρες συμβουλές.

➳Η Πρώτη (μου) Αγάπη!
➳Όταν αγαπάς… θέλεις την Ευτυχία του άλλου! (Å)

 

  Σαν σήμερα λοιπόν, πριν 8 χρόνια ξανά-γνωριστήκαμε ...από την αρχή... από 'κει που είχαμε γνωριστεί εξαρχής. Μια μέρα που θα τη γιορτάζω με τον τρόπο μου (ένας τρόπος είναι η καθιερωμένη αφιερωτική ανάρτηση) γιατί είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω για να θυμάμαι πως η ευτυχία μου είναι οι στιγμές που επέλεξα Εγώ να ζήσω, με τους ανθρώπους που επέλεξα να υπάρχουν στη ζωή μου. Να έχω να θυμάμαι πως πρόλαβα σε τούτη τη ζωή να αρπάξω μια-δυο ευκαιρίες και να ζήσω, δίνοντας νόημα στην ύπαρξη μου, αφού για κάποιον λόγο ήρθα κι Εγώ σε τούτο τον κόσμο. Και κυρίως, να έχω να θυμάμαι πως είμαι από τους τυχερούς (μέσα στην συνεχής ατυχία μου) ανθρώπους που βίωσα/ένιωσα πραγματικά πως είναι να έχεις αγαπήσεις και να έχεις αγαπηθεί ΑΛΗΘΙΝΑ. Κάτι που πια δύσκολα συμβαίνει! 

 

  Τα χρόνια μπορεί να περνούν, εμείς να μεγαλώνουμε, εσύ να έχεις τη δική σου ζωή, Εγώ τη δική μου, μα η αγνή-ανιδιοτελής εκτίμηση κι αγάπη υπάρχει και θα υπάρχει μέχρι το τέλος. Και για αυτά τα συναισθήματα, νιώθω εκτός από τυχερή, και πολύ γεμάτη μέσα μου. Ακόμα κι αν δεν έχω βρει ή δεν με έχει βρει ή μπορεί και να μην με ξανά βρει το ίδιο συναίσθημα, Εγώ θα ευγνωμονώ πάντα αυτή την τύχη. Εξάλλου, θα ήμουν αχάριστη να απαρνηθώ, να ξεχάσω ή ακόμα χειρότερα να μην λέω "Ευχαριστώ" για τα όσα έχω ζήσει, άσχημα και καλά. 

 

➳Α… όπως λέμε…

   

  Ευχαριστώ που υπάρχεις στη ζωή μου με τον τρόπο σου! Ευχαριστώ, Ευχαριστώ... που ξέρω πως κάπου εκεί έξω υπάρχει κάποιος που με αγαπάει, με εκτιμάει, με νοιάζεται, με σκέφτεται και θέλει να ξέρει πως είμαι πάντα καλά και χαρούμενη. Πάντα θα είσαι στη ζωή μου, πάντα στο μυαλό μου, πάντα στην καρδιά μου, πάντα στην ψυχή μου. Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ! Πάντα θα σε θυμάμαι!. "ΕΣΕΝΑ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΟΣΟ ΖΩ!!!!" Θυμάσαι;

 

 

 ▃ ▄ ▅ ▆ ▇ █ I ♥ MUSIC ♪ █ ▇ ▆ ▅ ▄ ▃

Κωνσταντίνος Αργυρός - Όσα Νιώθω
Μουσική - στίχοι: Λευτέρης Κιντάτος 

Μη με ρωτάς, γιατί δεν ξέρω
νιώθω πολλά και θα σ’ τα πω
σιγά σιγά με το καιρό

Όσα νιώθω για σένα μη με ρωτάς
αν αυτό είναι τρέλα ή έρωτας
θέλω μόνο στα μάτια να με κοιτάς
και να χάνομαι

Στα αστέρια πάμε, άνοιξε τα φτερά σου πετάμε
τι συμβαίνει κακώς που ρωτάμε, 

είμαστε εγώ κι εσύ προχωράμε μαζί
αφού στην γη δεν πατάμε, 

κράτησε μου το χέρι και πάμε
εγώ δίπλα σου θα 'μαι όσο θα 'σαι κι εσύ

Μη με ρωτάς, ξέρεις πως νιώθω
κάθε στιγμή κάθε λεπτό
θέλω μαζί σου να το ζω 

 

  

 ☞Διαβάστε επίσης:

_________________
► Διαβάστε περισσότερα ....Αφιερώματα!

 

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία των Ιστολογίων (blogs) ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ & syggrafw-by-maria.blogspot.gr
Σύμφωνα με τον νόμο Ν.2121/1993 (νοείται «κάθε πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης ή επιστήμης που εκφράζεται με ορισμένη μορφή») απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
Πες ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2016 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*

Διάβασε περισσότερα...

💑 Ιστορίες του Καλοκαιριού 2016: 2 Καλοκαιρινές ιστορίες σε 1

Δρώμενο by το Κείμενο

  Η Μαρία Νικολάου από το blog "το Κείμενο" τον Ιούνιο ξεκίνησε ένα ακόμη δρώμενο, που έχει να κάνει με το Καλοκαίρι. Μας παρότρυνε να γράψουμε μια ιστορία καλοκαιρινή, ένα ποίημα, φωτογραφικές συλλογές... οτιδήποτε που να "μυρίζει" άρωμα Καλοκαιριού. Έτσι λοιπόν, είπα να λάβω κι Εγώ μέρος, μιας και καλώς ή κακώς, έχουν υπάρξει Καλοκαίρια που με έχουν σημαδέψει και πόσο μάλλον μου έχουν δώσει την έμπνευση για να γράψω ιστορίες, μικρές, μεγάλες αλλά όλες σημαντικές και με ωραίο μήνυμα.

  Αποφάσισα λοιπόν η συμμετοχή μου να είναι 2σε1. Και ο λόγος είναι ο εξής: Η ιστορία είναι μία αλλά δεν τελειώνει στο πρώτο μέρος, υπάρχει και δεύτερο. Στο δεύτερο σας "εξιστορώ" σε τι κατάσταση βρίσκουμε το ερωτευμένο ζευγάρι αφού πια έχει περάσει το Καλοκαίρι και έχει μπει για τα καλά ο Χειμώνας. Και νομίζω πως λίγο-πολύ όλοι ξέρουμε πως οι Καλοκαιρινοί έρωτες, όχι πάντα αλλά τις περισσότερες φορές έχουν ημερομηνία λήξης. Και αυτή την φορά είπα να μην είναι ακριβώς κάποια ιστορία "λογοτεχνικού" κειμένου αλλά ας πούμε τύπου ποίημα/στίχους. Και για να είμαι και απολύτως σωστή αυτά τα δυο "ποιηματάκια" γράφτηκαν τον Ιούλιο του 2005. Και νομίζω πως είναι μια πολύ καλή ευκαιρία από το συρτάρι ή και από το αρχείο του υπολογιστή μου να βγουν στο φως, στο ...προσκήνιο... περισσότερα από τα γραπτά μου.

  Διαβάστε και φανταστείτε τους πρωταγωνιστές μου να ζούνε τον έρωτα τους σε κάποιο ελληνικό νησί, κάτω από τον καυτό ήλιο, κάτω από τον υπερλαμπρο Καλοκαιρινό Φεγγάρι. Αφεθείτε στην 2σε1 δική μου Καλοκαιρινή ιστορία και ...ελπίζω να σας αρέσει, να την συμπαθείσετε ή στην υπερβολική περίπτωση να σας "διδάξει" και να πάρετε το δικό σας μήνυμα από όλη αυτή την ιστορία.

ΑΓΑΠΗ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ (Μέρος πρώτο) 

Μια αγάπη καλοκαιρινή
ήταν αυτή που ζήσαμε εμείς
Σ’ εκείνο το όμορφο νησί
ζήσαμε έναν έρωτα τρελό
Χαθήκαμε στο καλοκαιρινό δειλινό
και στην άμμο γράψαμε «σ’ αγαπώ»
Τα βράδια χαζεύαμε τ’ αστέρια
και το απαλό αεράκι έκανε
τις καρδιές μας τρελά να χτυπάνε

Πέρασε το καλοκαίρι
και τώρα το Φθινόπωρο βροχές θα φέρει
Όσο κράτησε-κράτησε λοιπόν
ραντεβού σ’ ένα χρόνο και πάλι
Άντε πίσω στα καθημερινά
η επόμενη μέρα θα μας βρει χωριστά

Μια ιστορία καλοκαιρινή
ήταν αυτή που ζήσαμε εμείς
Σ’ εκείνο το όμορφο νησί
Ζήσαμε μέρες και νύχτες ονειρικές

Δοθήκαμε κάτω απ’ το φως του φεγγαριού
και λουσμένοι απ’ το φως
της Αυγουστιάτικης πανσέληνο
με κοίταξες στα μάτια και μου ‘πες «σ’ αγαπώ»

___________________________

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ (Μέρος δεύτερο) 

Το καλοκαίρι ήρθε κι έφυγε
μπήκε το Φθινόπωρο για τα καλά
Θυμάμαι εκείνη τη νύχτα με φεγγάρι
που μου είπες για πρώτη φορά «σ’ αγαπώ»
Θυμάμαι όρκους πίστης δώσαμε
πως θα κρατήσει για πάντα η αγάπη αυτή
Οι εποχές αλλάζουν
μα εμείς παραμένουμε μαζί

Σαν οπτασία μπήκες στη ζωή μου
και φόρεσα τα καλά μου
Στις αποσκευές μου έβαλα αγάπη και ελπίδα
κι έφυγα μαζί σου για διακοπές
Μαζί σου είπα κι όπου θες
Τι κι αν το καλοκαίρι είναι πλέον παρελθόν
η επόμενη μέρα μας βρίσκει αγκαλιά

Το καλοκαίρι ήρθε κι έφυγε
μπήκε ο χειμώνας για τα καλά
Θυμάμαι την υπόσχεση που δώσαμε
κάτω απ’ το φως του φεγγαριού
Σου είπα όταν ο χειμώνας θα ‘ρθει
εμείς θα είμαστε ακόμα μαζί
Αυτή η αγάπη δεν θα ‘ναι μια ακόμη
ιστορία καλοκαιρινή 

✿⊱┈┈╮♫ΣΥΛΛΕΓΩ_ΣΤΙΓΜΕΣ♫╭┈┈⊰✿

☞Διαβάστε επίσης:
___________________

►Περισσότερα Φιλικά Δρώμενα/Προ(σ)κλήσεις
►Το Ταξιδιάρικο Ημερολόγιο… από το παρελθόν! (part1)
►☕ "Το ταξίδι ενός Φλιτζανιού": Οι στιγμές μου με ένα φλιτζάνι καφέ! ☕ 

► Secret Spring Circles: Ανοιξιάτικη μυστική ανταλλαγή δώρων! - Το δωράκι-έκπληξη από το ‘Μυστικό μου ταίρι’
► 📮Ταξιδεύοντας με μια καρτ ποστάλ! Η δική μου Καρτ Ποστάλ από τον μυστικό αποστολέα 
► Ιστορίες της Νύχτας: “Δυο μοναχικές ψυχές”

► Όλα τα Κείμενα/Άρθρα μου

► Η Ποιηση/Στίχοι μου

 

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία των Ιστολογίων (blogs) ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ & syggrafw-by-maria.blogspot.gr
Σύμφωνα με τον νόμο Ν.2121/1993 (νοείται «κάθε πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης ή επιστήμης που εκφράζεται με ορισμένη μορφή») απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
Πες ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2016 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*

Διάβασε περισσότερα...

Χρόνια (μου) Πολλά Μαρία! ⓜⓐⓡⓘⓐ

Φτάσαμε και στον 15Αυγουστο!

 Η μέρα της Παναγιάς! Μια μέρα που τιμάμε όλη μας, από άκρη σε άκρης της Ελλάδος αλλά και του Κόσμου, με μια βαθιά πίστη στο όνομα της.

 

   Σήμερα γιορτάζουν οι Μαρίες, Δέσποινες, Παναγιώτιδες και λοιποί. Γιορτάζω κι Εγώ γιατί τιμώ την Παναγιά.

 

  Όμως, πρέπει να διευκρινήσω κάτι όσον αφορά την γιορτή μου, μιας και κάθε χρόνο πάντα θα βρεθεί κάποιος που θα με ρωτήσει ΑΝ γιορτάζω αυτή την μέρα ή όχι. Βέβαια, έχω εξηγήσει και έχω δώσει την απάντηση μου σχετικά με τη γιορτή μου αλλά ποτέ, αν θυμάμαι, δεν έκανα ανάρτηση (έτσι για να λυθεί η όποια απορία) και να 'ενημερώσω' και γραπτώς.

 

 

    Λοιπόν, μέχρι και πριν 3+ χρόνια ήξερα (κι έτσι γιόρταζα) ότι γιορτάζω και στις δυο κυρίως γιορτές. Μια στις 15/08 και μια στις 21/11. Μέχρι που η μάνα μου, θυμήθηκε!!! (λίγο αργά ρε μάνα!) να με ενημερώσει πως η κανονική μου γιορτή είναι τον Νοέμβριο. Μέχρι που τελείωσα το Δημοτικό γιόρταζα μόνο τον 15Αυγουστο. Από ύστερα και μετά, που έτυχε και ζούσα, όμορφα μεν αλλά δύσκολα δε, δυο διαφορετικές οικογενειακές ζωές,  άρχισα να γιορτάζω και τις δυο γιορτές, μιας και κατάλαβα και συνηδητοποίησα για τα καλά πως δεν είναι ότι γιορτάζω απλά την ονομαστική μου εορτή (αν και πάντα έδινα και δίνω ακόμα ιδιαίτερη σημασία στα γενέθλιά μου) αλλά τιμάω την Παναγία που με προσέχει και με φωτίζει στον πάντοτε δύσκολο δρόμο που βαδίζω σε αυτή τη ζωή. 

 Πως πήρα το όνομα "Μαρία"!

 

  Οπότε, είτε είναι σωστό είτε δεν είναι, είτε είναι ορθό είτε δεν είναι, είτε φαίνεται υπερβολικό, είτε ό,τι μπορεί να σκεφτεί ο καθένας, θέλω και επιθυμώ να γιορτάζω και τις δυο γιορτές, όχι βέβαια για τις ευχές (πάντα καλοδεχούμενες κι αν πιάνουν και τόπο, τότε τις δέχομαι διπλά) ούτε για τα δώρα που δεν παίρνω ποτέ αλλά καθαρά επειδή τιμώ την Παναγιά. Αυτά τα παντρεμένες, ανύπαντρες, παρθένες και δεν ξέρω κι Εγώ τι άλλο, δεν τα κατάλαβα ποτέ και ούτε πρόκειται να τα καταλάβω, δεν με αφορούν, δεν τα ακολουθώ, βρε παιδί μου, δεν τα καταλαβαίνω απλά.   

 

  Νομίζω πως εξήγησα με απλά λόγια και με τη δική μου "τεκμηρίωση", γιατί γιορτάζω και τις δυο γιορτές. Όχι πως υπήρχε κάποιο σοβαρό θέμα, (αν είναι δυνατόν), απλώς έτσι για τα ...τυπικά.

   

  Χρόνια πολλά σε όσους και όσες γιορτάζουν σήμερα λοιπόν. Χρόνια μου πολλά και σε μένα!  Να με χαίρομαι, πρώτα απ' όλα Εγώ κι ύστερα να με χαίρεστε κι εσείς, εσείς που με εκτιμάτε, με συμπαθάτε, με αγαπάτε, με ανέχεστε... ή τέλος πάντως "με πάτε" για κάποιον δικό σας λόγο. Εύχομαι και ελπίζω η Παναγιά να είναι πάντοτε μαζί μου και να μου δίνει κυρίως Υγεία, θέληση και δύναμη να παλεύω, να αντέχω, να συνεχίζω ακόμα κι αν μπροστά μου ή και γύρω μου φαίνεται να υπάρχει μόνο σκοτάδι. 💝

 

   

☞Διαβάστε επίσης:

___________________

► 15 Αυγούστου! Η μέρα της Παναγίας!

► Μαρία λένε την Παναγιά, Μαρία λένε και ...εμένα! 

► Όσα δεν ξέρετε για το όνομα Μαρία

► Ονοματολόγιο: Μαρία 

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία των Ιστολογίων (blogs) ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ & syggrafw-by-maria.blogspot.gr
Σύμφωνα με τον νόμο Ν.2121/1993 (νοείται «κάθε πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης ή επιστήμης που εκφράζεται με ορισμένη μορφή») απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
Πες ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2016 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*

Διάβασε περισσότερα...

✍Ημερολόγιο Σκέψεων 2016 #2: Ημέρες 1 - 31 (Ιούλιος 2016)

Παρασκευή 1/07/2016: Πάντα ξεκινάμε με μουσική. 

   Ηλίας Βρεττός - Μια Ιστορία

Ε, μια τέτοια ιστορία δεν θα έλεγα όχι να ζήσω... ζω... θα μπορούσα, γιατί όχι;

 Μουσική: Κωνσταντίνος Παντζής
Στίχοι: Λάμπρος Κωνσταντάρας, Νίκος Σουλιώτης
 Θα σου πω μια ιστορία
που δεν είναι φαντασία
ξεκινάει κάπως έτσι
και πιστεύω θα σ' αρέσει

Στο όνειρο μου σε είχα δει
ήσουνα αληθινή
κι όταν ξύπναγα από δίπλα μου χανόσουν
στον καθρέφτη μου εσύ
σε έβλεπα για μια στιγμή
ήσουνα εκεί μα εξαφανιζόσουν

Έψαχνα σε όλη τη γη
μία και μοναδική
να έρθει στη ζωή μου να ταιριάξει στο φιλί μου
Έψαχνα σε όλη τη γη
να βρω την ιδανική
τα πάντα να ανατρέψει το μυαλό μου να το κλέψει
κι είσαι εσύ αυτή
αυτή που αναζητούσα με πόθο λαχταρούσα ναι
είσαι εσύ αυτή
που τον κόσμο μου θα αλλάξει ψηλά θα με πετάξει ναι

Η δική μας ιστορία
δεν θα μοιάζει με καμία
παραμύθι θα θυμίζει
το ταξίδι μας αρχίζει

Τώρα είμαστε μαζί
τώρα ζούμε την στιγμή
τα κορμιά μας από εδώ και μπρος δεμένα
ένα γίναμε εμείς
κι από εδώ και στο εξής
ο επίλογος θα φαίνεται σαν ψέμα

Σάββατο 2/07/2016: Μια τέλεια ημέρα.

  Όπως είχα απαντήσει ΕΔΩ σε περίπου ίδια ερώτηση.
Τέλεια μέρα είναι όταν από την στιγμή που θα ξυπνήσεις μέχρι την ώρα που θα πέσεις να κοιμηθείς, έχεις αισθανθεί χαρά ή και χαρές, έχεις χαμο-γελάσει με την ψυχή σου, έχεις χαρεί 2-3 και περισσότερες (γιατί όχι;) στιγμές από την δύσκολη καθημερινότητα και κυρίως έχεις πέσει να κοιμηθείς ανάλαφρος με καθαρή συνείδηση και γεμάτος έως ικανοποιημένος που η μέρα δεν πέρασε έτσι απλά χωρίς να σε ακουμπήσει. Για μένα, κάπως έτσι είναι μια τέλεια μέρα! 

 
Κυριακή 3/07/2016: Ένα μέρος που με χαλαρώνει.

Γλυφάδα

  Αυτό το μέρος που έζησα πολύ όμορφες μέρες και νυχτοπερπατήματα χαλάρωσης και ηρεμίας αλλά και στενάχωρες στιγμές που όμως ήταν λίγες μπροστά στις καλές. Ένα μέρος που μου αρέσει να το περπατάω με τις ώρες μέχρι να φτάσω στα πιο ψηλά.

Δευτέρα 4/07/2016: Ένα γλυκό

  Τρελαίνομαι για Μηλόπιτα που φτάχνω κατά καιρούς. Είναι και ο λόγος ότι το μήλο είναι το αγαπημένο μου φρούτο. Βέβαια, αγαπώ πολύ και το ρυζόγαλο αλλά και το παγωτό.

Τρίτη 5/07/2016: Όταν γράφω νιώθω…

  Ελαφρότερη! Απελ-ευθερωμένα αισθήματα! Εσωτερική κυρίως ηρεμία! Είναι αυτό που με γεμίζει ολοκληρωτικά!  Γράφω και νιώθω χαρούμενη και τόσα άλλα συναισθήματα που μόνο κάποιος που γράφει, μπορεί να με νιώσει. ΕΔΩ είχα εκμυστηρευτεί τους λόγους γιατί γράφω!

Τετάρτη 6/07/2016: Καθώς μεγαλώνω συνειδητοποιώ…

  Συνειδητοποιώ τι πραγματικά αξίζω... ποια είμαι... τι ΔΕΝ θέλω... τι θέλω... πως την ευθύνη της ζωής μου την έχω Εγώ και θέλω να την ορίζω αποκλειστικά Εγώ και κανένας συγγενείς, γνωστός ή άγνωστος, περαστικός ή κάποιος που τον έχω βάλει στη ζωή αλλά δεν γίνεται να αποφασίζει για μένα. Στο "Τέλος" για τα συν και τα πλυν της ζωής που θα έχω ζήσει, θα έχω να δώσω λόγο μόνο σε μένα και σε κανέναν άλλον. Καθώς μεγαλώνω συνειδητοποιώ πως πρέπει καθημερινά να γίνεσαι Φίλος με τον εαυτό σου, με την μοναξιά σου, να αντιμετωπίζεις τους εχθρούς σου με το να είσαι εσύ καλά και εντάξει με την συνειδήση σου. Κάθε μέρα συνειδητοποιώ πως η πολλή καλοσύνη (σε σημείο να είσαι ο μαλάκας και το θύμα της υπόθεσης) όχι απλά δεν οφελεί αλλά πρέπει να χτυπάς το μαχαίρι στο τραπέζι και η γροθιά σου να είναι τόσο δυνατή και αποφασιστική, έτσι ώστε κανένας να μην προλάβει να σε καβαλίσει και να παίξει μαζί σου και με τη ζωή σου. Θα φέρεσαι στον καθένα με τέτοιον τρόπο που του αξίζει. Αν π.χ. με την δεύτερη-άντε τρίτη ο άλλος είναι αγενής και δεν σέβεται την ευγένεια σου, με την σειρά του θα πάρει αυτό ακριβώς που σου δίνει. Όσο μεγαλώνω συνειδητοποιώ ότι η υπομονή μου, η κατανόηση μου, η εντάξει συμπεριφορά μου, από την στιγμή που δεν εκτιμούνται, παύω και να δίνω περιθώρια να χαλιέμαι για το παραμικρό και τον καθένα, ακόμα κι αν αυτός ο καθένας σημαίνει πολλά για μένα.   

Πέμπτη 7/07/2016: Η φιλία για μένα.

  Μέχρι και πριν 3 περίπου χρόνια δεν πίστευα κα-θό-λου στη Φιλία. Δεν ήταν και λίγες φορές η προδοσία που ένιωσα. Δεν είχα αληθινές, τίμιες, τσεκαρισμένες στα εύκολα αλλά κυρίως στα δύσκολα Φιλίες, όπως έχω τώρα, 2-3 αληθινές. Αλλά και πάλι, όπως όλες οι σχέσεις, έτσι και η Φιλία είναι μια σχέση που χρειάζεται καθημερινό αγώνα για να διατηρηθεί στην θέση της και στο βάθρο της.  

Παρασκευή 8/07/2016: Μια σύντομη απόδραση.

 Σύντομη απόδραση; Λοιπόν, πάρτε ΕΔΩ, ΕΔΩ, ΕΔΩ και ακόμα περισσότερες ΕΔΩ.

Σάββατο 9/07/2016: Πατρικό…

   Πατρικό Φίλτρο/άγγιγμα/βλέμμα; Δεν ξέρω, δεν το ένιωσα, δεν με αφορά πια! Πατρικό σπίτι; Ζω -δυστυχώς- ακόμα σε αυτό!

Κυριακή 10/07/2016: Η Κυριακή μου!

  ΕΔΩ σας είχα μιλήσει για τις Κυριακές μου, συν και για τις υπόλοιπες μέρες της εβδομάδας.

Δευτέρα 11/07/2016: Σκέψεις για το μέλλον.

  Πολλές, πάρα πολλές, από σκέψεις άλλο τίποτα! Από πράξεις, όμως τι κάνω; Τέλος πάντων, την υγεία μου να έχω, αρκετή δύναμη και οι σκέψεις για το άγνωστο μέλλον να πάρουν σάρκα και οστά. 

Τρίτη 12/07/2016: Μπλοκφιλίες

   Είμαι τυχερή που μέσα από το blogging έχω γνωρίσει ανθρώπους καλούς, με αξίες, που έχουν αλήθεια, ποιότητα και είναι άξιοι εκτίμησης το περισσότερο, μιας σταθερής αληθινής επικοινωνία το λιγότερο, ακόμα κι αν δεν έχει τύχει να τους συναντήσω από κοντά αλλά λέμε και μοιραζόμαστε αρκετά πράγματα, σκέψεις, συναισθήματα, απόψεις... από την οθόνη, τα social media και τό χόμπι μας για το blogging. Βέβαια, για να τα λέω και όλα, έτσι όπως έχουν τα πράγματα, έτυχε να γνωρίσω άτομα από το χώρο του blogging κυρίως, που και παρέα κάναμε και Φιλία (πίστευα) υπήρχε, που αποδείχτηκαν εκτός το ότι δεν ταιριάξαν τα χνώτα μας, οι χαρακτήρες μας, δεν ήταν ακριβώς αυτό το αληθινό, ειλικρινές, άνετο, "σε εκτιμάω που είσαι ο εαυτός σου" που έδειχναν μέσα από το blog τους. Δηλαδή, πέρα από αστεία απογοήτευση, είναι το κρίμα του ..."θεάτρου". Αλλά και πάλι, δεν χαλιέμαι, διότι, συμβαίνουν αυτά! ΕΔΩ είχα γράψει κάτι σκέψεις... Το ότι 1-2 βγήκαν άκυροι, δεν σημαίνει πως τους βάζω όλους στο ίδιο καζάνι. Έχω μπλοκφιλίες που πραγματικά υπάρχει μια αληθινή αμοιβαία εκτίμηση, θαυμασμό, αγάπη και εμπιστοσύνη στα έχω μοιραστεί μαζί τους και έχουν μοιραστεί κι εκείνοι μαζί μου.

Τετάρτη 13/07/2016: Θα σε πάρω μια μέρα να πάμε…

   ΕΔΩ πάνω! Όμως αν δεν αντέχεις για τόσο ψηλά, μπορώ να σε πάω στα μισά, στα πιο χαμηλά. Την ώρα που αρχίζει ο ουρανός να αλλάζει χρώματα και να σε μαγεύει με την ομορφιά του, κοιτώντας την υπέροχη θέα από ψηλά. Είμαι σίγουρη πως θα σου αρέσει και θα θες να ξαναπας!

Πέμπτη 14/07/2016: Κάτι που αλλάζει τον κόσμο.
  Δυστυχώς, το χρήμα! Και τους ανθρώπους και τον κόσμο και την ποιότητα ζωής, τα αλλάζει το χρήμα. Υπάρχουν πολλά καλά που μπορεί να αλλάξουν τον κόσμο προς το καλύτερο, δε λέω αλλά όσο κι αν δεν μας αρέσει, όσο κι αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε, όσο και να το σνομπάρουμε για τον οποιοδήποτε λόγο, το χρήμα έγινε να είναι σημαντικό πράγμα στη ζωή μας. Και πολλές φορές χωρίς αυτό φτάνεις στο λυπηρό συμπέρασμα ότι χωρίς αυτό δεν μπορείς να κάνεις κάτι, πολλά ή και τίποτα στην χειρότερη περίπτωση. Όλα στο βωμό της δύναμης-του χρήματος.

Παρασκευή 15/07/2016: Κάτι άσχημο
  Η αχαριστία! Ακόμα και να είσαι καλά, κι ας περνάς λίγο δύκολα, ακόμα και να έχεις μια άνετη ζωή, ακόμα κι αν δεν έχεις, ακόμα και να έχεις καταφέρει κάτι, πολλά, εκείνο ή και το άλλο... ακόμα και να σε έχουν βοηθήσει, ακόμα και να μην μπορείς να πεις "ευχαριστώ", ακόμα και να ξεχνάς τι έκανε κάποιος για σένα, ακόμα και να μην μπορείς να δεις τα όποια καλά της ζωής σου, της ημέρας, των στιγμών, του κόσμου, των ανθρώπων... αν δεν μπορείς να τα εκτιμήσεις τόσο δα, έστω τόσο δα... για μένα είσαι αχάριστος και μίζερος και είναι άσχημο και κρίμα.

Σάββατο 16/07/2016: Ένα ποίημα

Μενέλαος Λουντέμης - Αναμονή

Κυριακή 17/07/2016: Προτείνω…
  Να χαμο-γελάτε/χαμογελάμε κάθε μέρα! Με ένα χαμόγελο να ξεκινάει η μέρα, με ένα χαμόγελο να συνεχίζει η μέρα και με ένα χαμόγελο να τελειώνει η μέρα. Όλα με ένα χαμόγελο γίνονται, περνάνε, παλεύονται, ξεπερνιούνται... πιο εύκολα και υποφερτά. Δεν είναι δύσκολο μωρέ, απλώς στράβωσε λίγο τα χείλη, κόντρα στα στραβά της καθημερινότητας.

Δευτέρα 18/07/2016: Τι είναι για σένα επανάσταση;
  Να είσαι ο εαυτός σου! Να είσαι ειλικρινής! Να κάνεις αυτό που λαχταράει η ψυχούλα σου! Να χαμογελάς κόντρα στην μιζέρια και στους μίζερους! Να σκέφτεσαι/να συμπεριφέρεσαι με καλοσύνη κι όχι με κακία! Να αντιμετωπίζεις με την εσωτερική σου δύναμη όλους τους δαίμονες που σε κυνηγάνε ή εμφανίζονται στο δρόμο σου! Επανάσταση για μένα είναι να ζεις τη ζωή σου ζώντας τις στιγμές της καθημερινότητας σου, με όσα μικρά ή μεγάλα μέσα έχεις. Επανάσταση για μένα είναι ο ίδιος ο εαυτός μας σε μια συνεχή μάχη μαζί του καθημερινά για να τον κρατήσουμε ζωντανό και ελεύθερο από κάθε είδους σκοτάδι.  

Τρίτη 19/07/2016: Τι είναι για σένα δικαιοσύνη;
   Η ίδια η ζωή! Μπορεί να αργεί, να λυσμονεί αλλά στο πέρασμα του χρόνου η αληθινή δικαιοσύνη μόνο από αυτή έρχεται πραγματικά. Το έχω δει με τα μάτια μου, το έχω νιώσει στο πετσί μου και έχω απλά να πω πως η λύτρωση αλλά και η ικανοποίηση που παίρνεις είναι τεράστια και δεν συγκρίνεται με καμία δικαιοσύνη των δικαστικών αρχών, που δυστυχώς, όπως θα έχουμε παρατηρήσει και διαπιστώσει πολλές φορές, είναι λάθος, άδικη και ατιμώριτη. Επίσης, να θυμόμαστε πως από την δικαιοσύνη της ζωής κανένας μα κανένας μας δεν γλιτώνει. 

Τετάρτη 20/07/2016: Κάτι που έπρεπε να αποχωριστείς.
  Κάποτε, πριν πολλά χρόνια, πιο μικρή, έπρεπε να αποχωριστώ με βαριά καρδιά, με πόνο ψυχής, με κουρελιασμένα όνειρα, επιθυμίες και θέλω, ένα σπίτι, μια οικογένεια, μια καινούργια -όμορφη- ζωή, μια ευτυχία. Γιατί κάποιες φορές πρέπει να αποχωρίσεις για το καλό σου, για το καλό των άλλων, για το καλό όλων, για την ίδια την αξιοπρέπεια και την ελευθερία.

Πέμπτη 21/07/2016: Ένα όνειρο
  Ένα σπίτι δικό μου! Κι αν είναι μάλιστα δίπλα, απέναντι, κοντά στη θάλασσα, τότε το μεγαλύτερο όνειρο της ζωής μου θα έχει πραγματοποιηθεί ολοκληρωμένα.

Παρασκευή 22/07/2016: Μια λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά.
  Το χαμόγελο! Το καθαρό, γελαστό βλέμμα! Η διακριτική παρουσία! 

Σάββατο 23/07/2016: Μια πόλη
   Θα έλεγα την Αθήνα! Αν την αγαπούσαμε πραγματικά, αν την εκτιμούσαμε, αν την προσέχαμε, αν νοιαζόμασταν περισσότερο γι αυτήν σαν να είναι το σπίτι μας,  πιστεύω θα ήταν η ομορφότερη πόλη στον κόσμο. Μπορεί να φαίνονται πιο εύκολα τα ελαττώματα της αλλά αν την δεις με μια πιο τρυφερή ματιά, θα δεις ότι αυτή η πόλη έχει ίσως περισσότερα προτερήμματα και αξίζει να της δώσεις την πρέπουσα σημασία. 

Κυριακή 24/07/2016: Νοσταλγία
   Οι αναμνήσεις του παρελθόντος. Ακόμα κι αν αυτές είναι πολύ άσχημες που όμως πια δεν σε πονούν αλλά χαμογελάς και μόνο που τις σκέφτεσαι, τότε η νοσταλγία είναι γλυκιά και απαραίτητη για να πας μπροστά.

Δευτέρα 25/07/2016: Καλοκαιρινή ανάμνηση
   Όλες οι αναμνήσεις Ιούλιο-Αύγουστο του 2014. Όλες οι αναμνήσεις Ιούνιο-Αύγουστο του 2015.
Όλες οι στιγμές του φετινού Καλοκαιριού.

Τρίτη 26/07/2016: Συμβίωση
   Απαπα! Τρέμω και μόνο στην ιδέα, χρόνια τώρα! Κάποτε ήμουν στο τσακ να δω πως είναι η φάση/κατάσταση "συμβίωση" αλλά κάπου στράβωσε, κάπου έκανα πίσω. Συμβιώνω σε κάποιο βαθμό με την οικογένεια μου και δεν είναι καθόλου εύκολο, όχι τόσο από την πλευρά μου... δεν υπάρχει ιδιαίτερη κατανόηση, βοήθεια και στήριξη, οπότε δεν μπορώ να πω πως τρελαίνομαι κι όλας. Δεν νομίζω πως είμαι δύσκολη ούτε ζητάω τρελά πράγματα... αλλά και μόνο που σκέφτομαι να μην έχω τον δικό μου ελεύθερο χώρο, χρόνο, άνεση και κατανόηση... δεν ξέρω με τρομάζει.   

Τετάρτη 27/07/2016: Κλείνομαι στον εαυτό μου όταν…
   ...είμαι βαθιά στεναχωρημένη, συνήθως από την αχαριστία και άδικη συμπεριφορά προς το πρόσωπό μου. Κλείνομαι επίσης στον εαυτό μου και όταν η σιωπή μου είναι πιο δυνατή κι από τον ίδιο τον πόνο που νιώθω. Παλιότερα η αλήθεια είναι ότι κλεινόμουν πολύ συχνά στον εαυτό μου, όμως όχι τώρα πια, τόσο πολύ. 

Πέμπτη 28/07/2016: Κολακεύομαι όταν…
  ...μου λένε ότι μπορώ και χαμογελάω... όταν μου λένε ότι είμαι ξεροκέφαλη, αντιδραστική, ανήσυχο πνεύμα... όταν μου λένε ότι έχω πλάκα... όταν μου λένε ότι "είσαι τρελή, δεν πάς καλά" (το ξέρω βρε! Αφού είμαι ωραία τρελή και απλά πάω καλύτερα!)... όταν μου λένε ότι με εμπιστεύονται να μου μιλήσουν εμπιστευτικά. 

Παρασκευή 29/07/2016: Διασκεδάζω όταν…
  ...πηγαίνω για περπάτημα, όταν πηγαίνω cinema, όταν βρίσκομαι με καλούς Φίλους και Φιλοσοφούμε, όταν ακούω μουσική και χορεύω μόνη μου... διασκεδάζω ακόμα κι όταν το ρίχνω στην τρελή και κόβω την φόρα αυτουνού που προσπαθεί να μου χαλάσει τη διάθεση. 

Σάββατο 30/07/2016: Αντιστέκομαι…
  ...πολλές φορές στα πάντα και σε τίποτα! Κυρίως αντιστέκομαι σε οτιδήποτε δεν μου ταιριάζει καθόλου και σε αυτούς που προσπαθούν να επιβάλλουν, ελέγχουν έως και να διαμορφώνουν τη ζωή μου, έτσι όπως εκείνοι θεωρούν ότι είναι το σωστό και για το ρημάδι "το καλό μου". Είμαι που είμαι πολύ ξεροκέφαλη, δεν θέλω και πολύ να προβάλλω αντίσταση.

Κυριακή 31/07/2016: Ένα ακόμα τραγούδι για το Καλοκαίρι.

Κωνσταντίνος Αργυρός - Τα Κατάφερες 

Όσο το ακούω, τόσο το γουστάρω! Έχει μια παιχνιδιάρικη διάθεση η μουσική και αυτό με κάνει να θέλω να χορέψω κι Εγώ κάπως... παιχνιδιάρικα. Χεχε! Άσε που αγαπώ Αργυρώ! 💛🎶

  Μουσική: Κυριάκος Παπαδόπουλος
Στίχοι: Ηλίας Φιλίππου

Βρήκες εκεί που έχω αδυναμία
χτύπησες την κατάλληλη στιγμή
κέρδισες την καρδιά μου όσο καμία
κι έχω τρελαθεί

Τα κατάφερες έτσι όπως τα ‘φερες
και για χάρη σου είμαι όπως τα ‘θελες
σαν φωτιά νιώθω πια, μέσα μου το αίμα σου
κι είμαι πια στην καρδιά, στο μυαλό ο ένας σου

Ακόμα δε μπορώ να καταλάβω
τόσο απλά πώς το ‘κανες αυτό
εσένα πάνω απ’ όλα να σε βάλω
και για σένα ζω

___________________

   Αυτές είναι οι 31 ερωτοαπαντήσεις μου για τον περασμένο μήνα για το "Ημερολόγιο Σκέψεων" που δημιούργησε η Μαρία από το blog "Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά…"

Παρακάτω, οι 31 ερωτήσεις για το τρέχων μήνα Αύγουστο.

☞Διαβάστε επίσης:
_________________
►Διαβάστε την προηγούμενη ανάρτηση του "✍Ημερολόγιο Σκέψεων 2016 (Ιούνιος 2016)"
►Διαβάστε την ανάρτηση του "⌛ Keep a 5 Year Journal 2016: Days 1 - 31 (Ιούλιος 2016) "

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία των Ιστολογίων (blogs) ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ & syggrafw-by-maria.blogspot.gr
Σύμφωνα με τον νόμο Ν.2121/1993 (νοείται «κάθε πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης ή επιστήμης που εκφράζεται με ορισμένη μορφή») απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
Πες ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2016 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*

Διάβασε περισσότερα...