Το φετινό Καλοκαίρι τελικά στάθηκα τυχερή και πήγα διακοπές που δεν το περίμενα βέβαια, καθαρά λόγω οικονομικών ή αλλιώς no money. Προέκυψαν λοιπόν χάρη στην Φίλη μου την Ida που φέτος είχε μια εβδομάδα off από τη δουλειά της και μετά από δική της πρόταση, μου είπε να πάμε μαζί τουλάχιστον για 3-4 μέρες κάπου κοντά και ωραία έξω από την Αθήνα και που η θάλασσα θα είναι ακριβώς κοντά μας, μιας και δεν θα είχαμε μεταφορικό μέσο. Μου το άφησε πάνω μου να ψάξω μερικά μέρη, ξενοδοχείο και εισιτήρια.

   Της εξήγησα βέβαια εξ αρχής ξεκάθαρα πως είναι κάπως δύσκολο για μένα να κάνω διακοπές πάνω από μια μέρα αλλά μου είπε πως την πληρωμή του δωματίου θα την αναλάβει, τα υπόλοιπα έξοδα μου δικά μου. Να μην αισθάνομαι άσχημα αφού και οι δυο στην ίδια κατάσταση είμαστε. Αρκεί να είμαι μαζί της μιας και με μένα αισθάνεται άνετα και ασφαλής. Ε, δέχτηκα με μεγάλη μου χαρά γιατί ξέρω ότι μεταξύ μας ποτέ δεν θα υπήρξε καμία παρεξήγηση.

   Έψαξα λοιπόν στο Booking για μέρη και ξενοδοχεία τις μέρες που ακριβώς θέλαμε. Συγκεκριμένα θέλαμε 17 με 19 Ιουλίου. Μετά βέβαια, λόγω κάποιων υποχρεώσεων που έτυχαν στην ίδια, κανονίσαμε ότι θα κλείσουμε κάπου κοντά για δυο ημέρες και ένα βράδυ.

   Στην αρχή κοίταξα και πρότεινα στην Φίλη μου για Ναύπλιο, Λουτράκι, Πόρος, Αίγινα και τελευταία σαν επιλογή Χαλκίδα. Τελικά εκείνη επέλεξε Χαλκίδα μιας και εδώ και πολύ καιρό ήθελε να πάει μαζί μου ημερήσια εκδρομή, μιας και το ξέρω σχετικά το μέρος και θα περνούσαμε καλά. Για να είμαι ειλικρινής (και της το είπα) Εγώ δεν ήθελα Χαλκίδα, για πολλούς και διαφόρους λόγους αλλά ένα βράδυ το "άντεχα" να μείνω. Σε καμία περίπτωση δεν είναι γιατί έχω πρόβλημα με το μέρος, ίσα ίσα που είναι πλέον κομμάτι της ζωής μου, που έχω εκεί αγαπημένους Φίλους και πρόσωπα, όπως ένα από αυτά η δική μας η Κική, την οποία και συνάντησα στις διακοπές μου.


  Η Κική που ΕΔΩ σε αυτή την ανάρτηση της με τίτλο "ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ", πρόλαβε και έγραψε για την φετινή συνάντησή μας με όλες τις λεπτομέρειες και τα ευτράπελα που συνέβησαν στην συνάντησή μας για καφεδάκι και χαλαρή κουβεντούλα. Τι ευτράπελα και τι άλλο; Κάντε κλικ στον σύνδεσμο και διαβάστε την ανάρτηση της και θα καταλάβετε τι θέλω να πω.


  Όπως σας είπα τελικά επιλέξαμε την Χαλκίδα. Επειδή βρήκαμε κάποια εμπόδια στις ημέρες και στην κράτηση του δωματίου, η Φίλη μου η Ida πρότεινε να πάμε αυθημερόν εκδρομή το Σάββατο 1 Ιουλίου, να κάνουμε το πρώτο μπανάκι μας για φέτος και να κλείσουμε από κοντά το δωμάτιο και ταυτόχρονα να δει και το μέρος αν τελικά είναι όλα στα πόδια μας για τις 1-2 μέρες που θα καθήσουμε. Έτσι πήγαμε, κάναμε μπανάκι στη θάλασσα στο "Πλαζ Αστέρια", που η αλήθεια είναι ότι δεν μείναμε ευχαριστημένες με το προσωπικό αλλά αντιθέτως η θάλασσα ήταν υπέροχη, καθήσαμε φάγαμε, κάναμε τη βόλτα μας, κλείσαμε δωμάτιο και αργά το απόγευμα επιστρέψαμε πίσω στην Αθήνα. 


   Ιδού και μερικές φωτογραφικές συλλεκτικές στιγμές από εκείνη την ημέρα. Η αλήθεια είναι ότι δεν τράβηξα πολλές φωτογραφίες. 

 

  

 

 

 

 #first μπανάκιιιιιιιιι!!!!!!

#45_βαθμοί_λιώνει_το_κορμί
_________

 "Summer Girl/Lady..."
__________

 

 

   Την Δευτέρα 17 Ιουλίου ήταν που κλείσαμε το δωμάτιο αλλά επειδή αν θυμάστε ο καιρός μας τα χάλασε με βροχές, αλλάξαμε την ημερομηνία για Τετάρτη 19 του μήνα. Φτάσαμε κατά τις 10 το πρωί και αμέσως κάναμε πρωινό μπάνιο στη θάλασσα στο "Πλαζ Αστέρια"  πριν γεμίσει με πολύ κόσμο η παραλία. Ευτυχώς όπως κι Εγώ, έτσι και η Φίλη μου της αρέσει πολύ νωρίς το πρωί μπάνιο στη θάλασσα και με ελάχιστο αν γίνεται κόσμο χωρίς πολύ φασαρία.

"Γιατί όπου κι αν πάω, το όνομα μου, την υπογραφή μου, το αποτύπωμα μου θα τα αφήνω με τρέλα και πάθος!  
Αρέσει δε αρέσει...... 
Σήμερα κάτι τελειώνει ή κάτι αρχίζει ή μόνο μπροστά από δώ και πέρα!
ξεκούραση_χαλάρωση_αποφάσεις"
_____________ 

   Λίγο πριν τις 12 το μεσημέρι φύγαμε και πήγαμε στο ξενοδοχείο για το check-in. Η Ida θα έμενε σίγουρα μόνο ένα βράδυ και θα έφευγε αργά το απόγευμα της επόμενης μέρας. Εγώ πάλι, μια μέρα πριν της είχα ανακοινώσει πως μάλλον θα μείνω δυο βράδυα, διότι έχω και κάποιες εκκρεμότητες να 'κλείσω'. Κι έτσι έγινε!


  Φτάσαμε λοιπόν στο ξενοδοχείο "ΚΕΝΤΡΙΚΟΝ" όπου είχαμε κάνει την κράτηση. Το δωμάτιο δεν ήταν εντελώς έτοιμο και είχε γίνει ένα μικρό μπέρδεμα από τους ίδιους όχι από εμάς αλλά το προσωπικό εκεί είχε όλη την ευγένεια μέχρι να ετοιμαστεί το δωμάτιο να μας κεράσει χυμό και να ζητήσει συγγνώμη για την όποια καθυστέρηση. Στα συν+ αυτό για μένα, έχω να πω! Πλήρωσε η Ida το δίκλινο δωμάτιο με πρωινό, πλήρωσα κι Εγώ το δικό μου μονόκλινο με πρωινό. Οι άνθρωποι πάλι είχαν την ευγένεια να μου κλείσουν το ίδιο δωμάτιο για ένα ακόμη βράδυ χωρίς να χρειαστεί όταν φύγει η Φίλη μου, να μετακομίσω σε άλλο δωμάτιο. Κι έτσι έμεινα και το επόμενο βράδυ στο ίδιο δωμάτιο.

  Τι να πω για το ξενοδοχείο, το δωμάτιο, την εξυπηρέτηση, τις παροχές και το προσωπικό του ξενοδοχείου; Πέρα ότι μου είχαν πει Φίλοι μόνο καλά και θετικά σχόλια, το διαπιστώσα και από μόνη μου. Δεν έχω κανένα σοβαρό αρνητικό να πω, μόνο θετικά. Το ξενοδοχείο είναι σε πολύ καλή τοποθεσία, απλό, όμορφο και καθαρό. Το δωμάτιο όπου μας έβαλαν, αν και ήταν στο ισόγειο μπροστά στο δρόμο όπου έβλεπες και λίγο θάλασσα, δεν ακούγαμε θόρυβο τόσο που να μας ενοχλεί. Το air condition... εντάξει τι να πω για το air condition; Ψυγείο κανονικό θα έλεγα! Ούτε του δωματίου μου τόσο δροσιά/κρύο δεν βγάζει. Εδώ ένα καινούργιο μπουκάλι νερό είχαμε στο κομοδίνο και όχι στο ψυγειάκι και ήταν φουλ παγωμένο από την συνεχή λειτουργία του δροσερού  air condition. Το βράδυ δε σκεπαζόμουν για να μην την αρπάξω. Μπράβο που το συντηρούν τέλεια. 
 

 

  Το πρωινό πάλι (αν και Εγώ δεν είμαι και πολύ του πρωινού... μπορεί να έχει 10 πράγματα και Εγώ να δοκιμάσω τα 4-5 από αυτά! Τι χαζομάρα; Αφού μαζί με το δωμάτιο πληρώνω και επιπλέον το πρωινό!)  αρκετά καλό και χορταστικό θα έλεγα. Πρωινό με πολλά καλούδια, όπως ζαμπόν, τυρί, ψωμί και φρυγανιές φρέσκιες, γάλα φρέσκο, γαλατάκια, βραστά αυγουλάκια, δημητριακά, κέικ σοκολάτα, διάφορες μαρμελάδες, βούτυρα, μέλι σε ατομικές συσκευασίες (που έχω να δηλώσω πως όλα αυτά ήταν ελληνικά και αυτό μου έκανε εντύπωση γιατί έχω φάει πρωινά σε ξενοδοχεία και έτυχα σε ξένα και φουλ στα συντηρητικά. Ακόμη ένα συν+ για μένα!) είχε χυμό πορτοκάλι και φρούτα, όπως μπανάνα και μήλο. Φυσικά δε γίνεται να μην αναφέρω τον καφέ Φίλτρου/Γαλλικό καφέ, που πραγματικά ήταν ο καλύτερος γαλλικός καφές που έχω πιει τα τελευταία χρόνια. Και πιστέψτε με υπήρξε περίοδος που έχω πιει τόσο καφέ γαλλικό μέχρι που τον σιχάθηκα. Δυνατός αλλά όχι βαρύς, ποιοτικό χαρμάνι, αρωματικός, γευτικότατος και καυτός με την σωστή θερμοκρασία όπως μου αρέσει να τον πίνω. Νομίζω πως από όλο το πρωινό, λάτρεψα τον καφέ με διαφορά. Χωρίς υπερβολή θα μου μείνει αξέχαστος ο καφές τους, πραγματικά!😋 

  Τι να πω και για τους ανθρώπους; Ευγενέστατοι πάντα και ΟΧΙ με το τυπικό της ευγένειας αλλά ξεκάθαρα ανθρώπινα. Γελαστοί, με χιούμορ, να εξυπηρετήσουν σε ότι θελήσουμε. Αφού κάθε φορά που Εγώ με τη Φίλη μου ή και μετά που έμεινα μόνη κάναμε "έξοδο και είσοδο" πάντα έλεγαν "Καλώς τα χαμογελαστά κορίτσια. Ειδικά εσύ (Εγώ δηλαδή!😉) -μου έλεγαν- χαμογελαστή και ομιλητική με χιούμορ βρε κορίτσι μου. Έτσι πάντα για να παλεύεται η κάθε μέρα." Εντάξει η αλήθεια είναι ότι αντίθετα από τη Φίλη μου που είναι πάντοτε συγκρατημένη και πιο σοβαρή και όχι πολλά-πολλά, Εγώ αν νιώσω κάπως οικεία, του δίνω και καταλαβαίνει με την -ωραία μου τρέλα-. Τι άλλο να πω; Μείναμε, έμεινα απόλυτα ευχαριστημένη και ικανοποιημένη από το ξενοδοχείο και τους ανθρώπους εκεί που ειλικρινά τους το είπα την τελευταία ημέρα που μάζεψα τα μπαγκάζια μου και τους αποχαιρέτησα, πως θα τους ξανά προτιμήσω χωρίς δεύτερη σκέψη και μπράβο τους και τα συγχαρητήρια μου. Ααααα, συγγνώμη αλλά τα καλά πρέπει να λέγονται και να γράφονται!

  
   Όταν μπήκαμε λοιπόν στο δωμάτιο, αφήσαμε τις βαλίτσες μας, ξεκουραστήκαμε λιγάκι μες τη δροσιά του δωματίου και κατά της 2 το μεσημεράκι βγήκαμε για φαγητό. Πρότεινα στην Φίλη μου να πάμε να φάμε σε ένα αγαπημένο σουβλατζίδικο που κάθε φορά που θα βρεθώ για ημερήσια εκδρομή εκεί δε γίνεται να μη καθίσω να φάω στο "ΓΥΡΟΣ GRILL" και να επιλέξω το αξέχαστο (για πάνω από έναν λόγο!) τεραστίων διαστάσεων/τούμπανο  σκεπαστό σουβλάκι απ' όλα σε ψωμάκι. Σας είχα μιλήσει πάλι γι' αυτό ΕΔΩ στην πρώτη μου vol.1 ανάρτησή μου σε αυθημερόν εκδρομή στην Χαλκίδα.

 "Υποσχέθηκα πως θα φαω και θα γυρίσω με κανένα κιλό ειδάλλως θα μου κόψουν την "ΚΑΛΗΜΕΡΑ"....Αχαχαχαχα!
Αντε κι ένας λογος παραπάνω να θυμηθώ... Τα παλιά!"

___________

  Εγώ φυσικά παρήγγειλα αυτό και η Ida ένα κανονικό σουβλάκι. Και ειλικρινά από την τελευταία φορά που το έφαγα δεν το θυμόμουν τόσο τεράστιο. Αν και είναι "πολύ" για μένα, το έφαγα όλο και ήμουν κομπλέ για όλη την υπόλοιπη ημέρα. Αχαχα!!!

 

 

 

 Αφιερωμένη η φωτο... αφιερωμένη.... Χεχεχε!!!

 "Φωτογράφε τράβα μια φωτογραφία αυτή την ώρα που Συλλέγω Στιγμές και αναμνήσεις... 

Ελα ο,τι έγινε-έγινε...Χαμογέλααααα λέμεεεεε!!!

 #ζήσε_αγάπα_γέλα
#Ζήτω_η_ωραία_μου_τρέλα"
_______________

   Μετά το φαγητό, περπατήσαμε στον κεντρικό πεζόδρομο, μπήκαμε στο super-market και αγοράσαμε εμφιαλωμένα νερά και κάτι άλλα πραγματάκια, κάναμε βόλτα, βγάλαμε φωτογραφίες και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο για να κοιμηθούμε καμία ωρίτσα μέχρι να πάει 5 η ώρα και να ετοιμαστούμε, η Ida για να πάει για απογευματινό μπανάκι κι Εγώ στο ραντεβού που είχα ήδη κλείσει στις 6 το απόγευμα από την προηγούμενη μέρα με την Κική για καφεδάκι και μάλιστα μετά από 1+ χρόνο που είχαμε βρεθεί, όπως σας είχα δείξει ΕΔΩ σε αυτή την ανάρτησή μου. 

  Άφησα την Φίλη μου την Ida, μετά από δική της επιθυμία στις ξαπλώστρες στην παραλία, γιατί δεν ήθελε να έρθει κι εκείνη στην συνάντηση, αν και της το πρότεινα. Της παρήγγειλα καφεδάκι και έφυγα Εγώ να πάω να βρω την Κική στην παλιά γέφυρα όπου δώσαμε ραντεβού. Φτάνω στην ώρα μου και βλέπω την Κική από μακριά να μου κάνει σήμα κι Εγώ μες την χαρά μου μόνο που δεν χόρεψα πάνω στην γέφυρα. Πηγαίντε να διαβάσετε την σχετική ανάρτηση της Κικής και θα καταλάβετε τι έκανα Εγώ "η τρελή κοκκινομάλλα, ιδιαιτέρως χαρούμενη, να περπατάω σαν να χορεύω επάνω στην γέφυρα και να την χαιρετάω με ορθάνοιχτα χέρια". Τα λόγια της Κικής είναι αυτά αλλά έτσι έγιναν τα πράγματα. Αχαχαχα!🤣🤣 Τι να κάνω; Σε τέτοια φάση είμαι όταν συναντάω αγαπημένα πρόσωπα! 

  Χάρηκα που μαζί της ήταν η Φίλη της και  συνονόματη Μαρία που αμέσως συμπάθησα για την ευγένειά της, το γέλιο της, τον όμορφο και ορθό λόγο της και την συμπάθεια της προς το πρόσωπό μου. Πήγαμε για καφεδάκι απέναντι στο Mostar που πρότεινα Εγώ γιατί ήθελα διακαώς να "γνωρίσω" αυτό το μαγαζί και χαίρομαι δεν ξέρω γιατί αλλά το λάτρεψα από την πρώτη ματιά.

  Συζητήσαμε για ένα σωρό πράγματα, για διαφορετικά θέματα, για το blogging που περνάει και αυτό κρίση και δεν είναι τόσο ζωντανό όπως παλιά. Μιλήσαμε για διάφορα περιστατικά που μας έχουν συμβεί κατά καιρούς... μίλησα για τα επερχόμενα σχέδια μου που θα σας τα πω σε λίγες μέρες... για ταινίες, κάναμε πλάκα, γελάσαμε... και ειλικρινά πέρασε τόσο όμορφα και ευχάριστα το δίωρο. Ευχαριστώ πολύ και τις δυο Κυρίες που με έκαναν να ξεχαστώ λιγάκι. Α! και να πω Κική μου ότι όλα πήγαν καλά με τις "εκκρεμότητές" που είχα εκεί. 😉😉 Και σ' ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ για τα όμορφα λόγια σου στην ανάρτησή σου! Με τιμάς να ξέρεις!💕

  Αποχαιρέτησα τα κορίτσια και επέστρεψα στην παραλία στην Φίλη μου που την είχα αφήσει αρκετή ώρα μόνη... αλλά τη βρήκα να διαβάζει, οπότε καμία ενοχή. Χιχι! Ξάπλωσα λοιπόν κι Εγώ στην δίπλα ξαπλώστρα, έβγαλα εννοείται μερικές φωτογραφίες, διάβασα λιγάκι και γενικά απόλαυσα τη νύχτα κοιτάζοντας την νυχτερινή θάλασσα και τον νυχτερινό ουρανό με την ωραία νυχτερινή ομολογουμένως μουσική σαν μουσικό χαλί. 

 

"Διαβάζοντας τέτοια ώρα, τέτοια λόγια "Παρ' όλα αυτά εγώ περίμενα τηλέφωνο του. Περίμενα μήνυμα του, κάπως. Περίμενα. Περίμενα κάτι - κάποιον, που δεν θα ερχόταν τελικά ΠΟΤΕ!"

________________

  Καθίσαμε μέχρι τις 10 και κάτι γιατί έκανε λίγη ψύχρα και μετά γυρίσαμε στο ξενοδοχείο. Το πρώτο βράδυ αν και δεν περίμενα πως θα με πάρει εύκολα ο ύπνος, τελικά έκανα έναν ύπνο ξεκούραστο θα έλεγα. Όλα αυτά συνέβησαν την Τετάρτη...

 Την επόμενη μέρα, Πέμπτη ξυπνήσαμε ξεκούραστες, ετοιμαστήκαμε πήγαμε φάγαμε πρωινό κι ύστερα βγήκαμε πρωί πρωί γύρω στις 8, να απολαύσουμε την θάλασσα. Εμείς και κανά δυο ακόμη ήμασταν, όλη η παραλία για πάρτη μας, ακριβώς έτσι όπως μας αρέσει.  

 

 

 

 "Σαν το πρωινό μπάνιο στη θάλασσα δεν έχει! Ολη για πάρτη σου... Ηρεμία... #Relaxάρισμα... Απόλαυση..."

 

  Προσωπικά αυτό το πρωινό μπάνιο το απήλευσα περίσσοτερο από τα προηγούμενα δυο. Άλλο πράγμα ήταν! Τι να σας πω, πως να σας το περιγράψω; Το κατά ευχαριστήθηκα όσο δεν πάει! Η Ida έκανε περισσότερο ηλιοθεραπείο, Εγώ πάλι έκανα ας πούμε γυμναστική μέσα στο νερό και έψαχνα μπας και βρω κανένα καλό κοχύλι ή όμορφα βοτσαλάκια. Όσο και να έψαξα, κάτι ψιλά βρήκα και αυτά μέσα στο νερό. Η Ida πάντως βρήκε ένα και καλό! 

  Καθήσαμε κανένα διώρο+ και μετά φύγαμε προς το Σταθμό για να ρωτήσουμε για τα δρομολόγια προς Αθήνα. Το επόμενο ήταν στις 12:25 μ.μ. Με αυτό αποφάσισε να φύγει η Φίλη μου για να είναι νωρίς στο σπίτι της, μιας και την επόμενη μέρα έπρεπε να επιστρέψει κανονικά στη δουλειά της.. Οπότε πήγαμε πίσω στο ξενοδοχείο, ετοιμάστηκε, έφτιαξε τη βαλίτσα της και την συνόδευσα πάλι πίσω στον Σταθμό περιμένοντας μέχρι να έρθει το τρένο και να την αποχαιρετήσω. Εγώ, όπως σας είπα θα έμενα ένα ακόμη βράδυ και θα έφευγα την επομένη το μεσημέρι.  

 Εγώ και η Ida που δεν πολύ τρελαίνεται να φωτογραφίζεται ή να πολύ φαίνεται.📸 Και το σέβομαι αυτό...  Αντίθετα Εγώ... Αχαχα!!!😂

  Η Ida μου ζήτησε να της βγάλω μερικές φωτογραφίες. Βγάλαμε μαζί και χώρια και σε κάποια φάση ρίξαμε τόσο γέλιο γιατί εκείνη γενικά δεν πολύ βγαίνει φωτογραφίες, δεν αχολείται και πολύ με τα social και γενικά πάντα θαυμάζει το ότι βγαίνω καλή και καθόλου στημένη στις φωτο αντίθετα από εκείνη και μου ζητούσε οδηγίες πως να στηθεί αλλά χωρίς να είναι στημένη. Ε, κουτσά στραβά πετύχαμε κάποια! 

   Σε κάποια φάση που Εγώ ήμουν στον κόσμο μου "παίζοντας" με το κινητό μου, η Ida με φωτογραφίζει με το κινητό της χωρίς να με προειδοποιήσει, χωρίς να έχω πάρει χαμπάρι. Το αποτέλεσμα είναι το παρακάτω. Εξαιρετική λήψη θα έλεγα! Εμ, πολύ καλή η φωτογράφος!📸

"Οταν σε φωτογραφίζουν χωρίς να το ξέρεις... Αυτές οι 'αυθόρμητες' φωτογραφίες έχουν άλλη σημασία νομίζω...!" Me_My_Self_and_I
____________

  Έφτασε το τρένο, την αποχαιρέτησα με την υπόσχεση να προσέχω και να περάσω καλά και μόνη μου. Η αλήθεια είναι ότι άρχισα να νιώθω λίγη μοναξιά, γιατί εντάξει λογικό είναι όταν ξεκινάς με παρέα κι ύστερα μένεις μόνη να σε πιάνει κάτι. Αν και ξέρω πως πάντα μου περνάει όσο περνάει η ώρα! 

  Έφυγα από τον σταθμό και πήγα μια βόλτα προς μεριά της παραλία. Στάθηκα στο φούρνο "Bakery Μιτάφης" το οποίο το είχα σταμπάρει από την προηγούμενη φορά που είχα έρθει Χαλκίδα και που είχα διαβάσει καλά λόγια για τα γλυκά του. Πήρα καφέ και ένα γλυκό (ήταν νομίζω τύπου Μιλφέιγ με καταίφι) που μου έκανε κλικ με το που το είδα και κάθισα έξω στο τραπεζάκι! Πολύ δροσερό εκεί το μέρος έχω να πω, φυσούσε το αεράκι! Ο καφές πολύ καλός αλλά το γλυκό ακόμα πιο ωραίο! Φρεσκότατο και ...κόλαση! 

 Το επόμενο πρωί ξανά πήγα και αυτή την φορά πήρα ένα γλυκό που ήταν φουλ στο Cookies Oreo με κρέμα και μια τύπου τυρόπιτα με λαχανικά, κόκκινες πιπεριές και διάφορα άλλα μέσα. Η κοπέλα μου έβαλε και δυο ζεστά τσουρεκάκια έτσι ως δώρο να τα δοκιμάσω/ Εντάξει, εξαιρετικά όλα! Φρεσκότατα και γευστηκά και να τονίσω πως οι τιμές τόσο χαμηλές που εδώ τέτοιες τιμές για ένα τέτοιο γλυκό ή τυροποιτοειδή δεν βρίσκουμε. Μπράβο τους και για τις τιμές αλλά και για τα εξαιρετικά φρέσκα προϊόντα τους. Ειλικρινά αν βρεθείτε ποτέ εκεί γύρω μπείτε μέσα και δοκιμάστε κάτι, θα μείνετε ευχαριστημένοι και θα με θυμηθείτε. 

 

  

 

   Ακριβώς σε αυτό το σημείο ⛔️ που στρίβουν τα αυτοκίνητα, την ώρα που ήταν να περάσω απέναντι, ένας Κύριος που έβγαινε από το αμάξι του με ρωτάει ευγενικά: "Κορίτσι μου, τι μέρα έχουμε;" Του λέω: "Πέμπτη έχουμε!" - "Συγγνώμη κορίτσι μου αλλά μόλις χθες βγήκα σε άδεια και είμαι επιτέλους σε διακοπές και έχω χάσει τις ημέρες." μου είπε με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Και βαδίζοντας συγχρόνως του λέω κι Εγώ γελαστά: "Καλές διακοπές να έχετε, να ξεκουραστείτε και μην σκέφτεστε καθόλου ούτε τις μέρες ούτε τον χρόνο. Σε διακοπές είστε τώρα!" - "Ναι κοπέλα μου, να είσαι καλά!" μου είπε και συνέχισα την πορεία μου. 

   Μετά το πρόγραμμα είχε βόλτα στα μαγαζιά με ρούχα, καλλυντικά εννοείται και μιας και πέρασα έξω από τα Public μπήκα μέσα και ανέβηκα -που άλλου;- πάνω στο βιβλιοπωλείο να χαζέψω λίγο τα βιβλία. 

 

"Πριν λίγες ημέρες ένας Φίλος μου είχε μιλήσει για ένα βιβλίο που από τον τίτλο και μόνο ήρθα αμέσως Εγώ στο μυαλό του. "Γιατί άραγε Μαρία μου;!" μου είχε πει. Μόλις τώρα λοιπόν έπεσε στην προσοχή μου και είπα κατευθείαν γελώντας "Αχαχα αυτό το βιβλίο είναι Εγώ!" Ε! Το πήρα χωρίς δεύτερη σκέψη! Και εννοείται ξεκινάω από σήμερα να το διαβάσω και μόλις το ολοκληρώσω θα σας πω εντυπώσεις! Χεχε!"
#Η_Τέχνη_της_Φυγής (#Οταν_δεν_πάει_άλλο_πια)
___________

  Το μάτι μου έπεσε κατευθείαν στο παραπάνω βιβλίο που αν δεν κανω λάθος μου αυτό πρέπει να είναι το βιβλίο που μου είχε αναφέρει ένας Φίλος μου. Ο τίτλος του βιβλίου; "Η Τέχνη της Φυγής (Όταν δεν πάει άλλο πια)" της Ήβαν Χάρρις. Εντάξει, το ξεφύλισσα στα γρήγορα... σκέφτηκα πως το βρήκα την κατάλληλη στιγμή... είδα και την πολύ χαμηλή του τιμή (2,99€) και το αγόρασα.

  Στην συνέχεια, επειδή είχε πια μεσημεριάσει για τα καλά πήγα και έφαγα στα Goody's κάτι ψαρικό μιας και ήταν και ιδανικός χώρος για να φορτίσω το κινητό μου και να ξεφυλλίσω καλύτερα το βιβλίο.

 Μετά γύρισα στο ξενοδοχείο, ξάπλωσα βλέποντας λίγη τηλεόραση και ξεκίνησα το βιβλίο. Μεσημεριανή σιέστα και την απόλαυσα πραγματικά! Εκείνη την στιγμή μου πέρασε από το μυαλό να βρεθώ για καφεδάκι το απόγευμα, έτσι να περάσω με παρέα το απόγευμα μου με ένα Φίλο μου Α(Χ)  που την τελευταία φορά που τα είχαμε πει ήταν στην Αθήνα. Ευτυχώς είχε ελεύθερο χρόνο και βρεθήκαμε γύρω στις 7:30, στο αr επέλεξα φυσικά πάλι. Η χαρά και των δυο ήταν τεράστια! Χάρηκα που τον ξανά συνάντησα... χάρηκε κι εκείνος που με ξανά συνάντησε και σκέφτομαι πως είμαι τυχερή γιατί έχω γνωστούς/Φίλους που θα με φροντίσουν και με το παραπάνω, όπως κι Εγώ αυτούς. Ήπιαμε καφεδάκι, γελάσαμε τρελά και μετά με πήγε βολτούλα στην παραλία και ...κρατάω ότι ήταν ένα επίσης πανέμορφο -συλλεκτικό- απόγευμα στην Χαλκίδα αυτή την φορά με εκείνον και μένα. 

 Το δεύτερο βράδυ κύλησε χαλαρά, ήρεμα, όμορφα, χωρίς ίχνος μοναξιάς. Κοιμήθηκα σαν πουλάκι. Εξάλλου, ήμουν σε διακοπές βρε παιδί μου! Το επόμενο πρωί της Παρασκευής, ξύπνησα λίγο πιο αργά από ότι συνήθως, ετοιμάστηκα κατέβηκα για πρωινό κι ύστερα το πρόγραμμα είχε οπωσδήποτε περπάτημα σε σημεία που δεν είχα πάει και δει ποτέ πριν. Τώρα που δεν ήταν η Ida μπορούσα να εξερευνήσω και να περπατήσω για ώρες. Εκείνη δεν το πολύ έχει αυτό το σπορ, οπότε ήταν η καλύτερη ευκαιρία μου!

  Γύρισα όλη την ας την πω βόρεια πλευρά, είδα και άλλη παραλία, περπάτησα στα στενάκια, μου άρεσαν πολύ τα παλιά αλλά εγκαταλελειμένα σπιτάκια που έχει εκεί γύρω... έβγαλα όσο μπορούσα με το κινητό μερικές φωτογραφίες.  Την φωτογραφική μου μηχανή δυστυχώς είχα ξεχάσει να την πάρω μαζί μου! 

  Επισκέφτηκα και την εκκλησία του Αγίου Νικολάου που το ήθελα από πέρσυ και άναψα -όπως πάντα- τέσσερα κεράκια. Μάλιστα μόλις μπήκα μέσα ένας Κύριος που κάτι έγραφε μου λέει με χαμόγελο "Καλημέρα Δεσποινίς μου!" Μα τι ευγένεια πρωινιάτικα, μπράβο του!
 
   Όπως επίσης δεν θα ξεχάσω όταν μπήκα σε ένα προποτζίδικο για να ρίξω ένα δελτίο και λέω στον προποτζή "Καλησπέρα σας!" - "Μας βλέπεις πολλούς και λες Καλησπέρα Σας;" μου λέει αγέλαστα, αυστηρά αλλά δεν θα έλεγα αγενέστατα. - "Όχι αλλά πάντα έτσι στον πληθυντικό μιλάω..." του λέω. - Μου λέει με επίπληξη αλλά όχι αγενέστατα "Να το κόψεις τότε!" - "Oook!" του είπα γελαστά και έφυγα! 🤣🤣🤣 

  Όπως περπατούσα απέναντι είδα ένα ψιλικατζίδικο που μέσα φαινόταν ότι είχε αναμνηστικά της πόλης, ξέρετε καρτ ποστάλ, μαγνητάκια. Μπήκα μέσα και διάλεξα αυτά που μου άρεσαν όπως βλέπετε στην παραπάνω φωτο για να έχω κάτι αναμνηστικό στο ψυγείο μου.

 

 "Πρωινός περίπατος με ένα αεράκι να σε ελευθερώνει και να ομορφαίνει το πρωινό."🌅

 

 

 Τελικά πάντα όλα θα οδηγούν μάλλον στην ...Αθήνα!

 Το λάτρεψα ιδιαίτερα αυτό το κτήριο...

Διαβάστε επίσης:

• My favorite places #8 – Αυθημερόν απόδραση στην Χαλκίδα vol. 1...

• My favorite places #9 – Αυθημερόν απόδραση στην Χαλκίδα vol. 2 & bloggerσυνάντηση...

  Μετά από περίπου 3 ώρες πρωινής εξερεύνησης και  περιπάτου, έπρεπε να γυρίσω στο ξενοδοχείο, να φτιάξω τη βαλίτσα μου, να μαζέψω τα πράγματα μου και πριν τις 12 που είναι το check-out να φύγω. Αποχαιρέτησα τους ανθρώπους στην ρεσεψιόν και έφυγα για τον σταθμό όπου έφυγα με το δρομολόγιο των 12:30 για Αθήνα. Βέβαια, υπήρχε μια μικρή καθυστέρηση και στο τρένο που ήρθε και στην αλλαγή που κάναμε στο Αφίδναι αν δεν κάνω λάθος, αλλά ok. Επέστρεψα στην Αθήνα μια χαρά!

 Οι παρακάτω τρεις φωτογραφίες είναι οι τελευταίες που έβγαλα μέσα από το τρένο.

 

  Και η ξενάγησή μου από το 3ημερο που πέρασα στην Χαλκίδα έφτασε στο τέλος. Ξέρω πως είναι μεγάλη η ανάρτηση αλλά έπρεπε να συλλέξω τις περισσότερες στιγμές από αναμνήσεις και φωτογραφίες. Τώρα αν ξέχασα κάτι... δεν πειράζει! Είμαι σίγουρη πως θα υπάρξει κι άλλο vol. 4 την επόμενη φορά από μια επόμενη  επίσκεψή μου στην Χαλκίδα, μιας και έχω σημεία που δεν τα έχω πατήσει, όπως ας πούμε στις γειτονιές προς το φρούριο. Εξάλλου, κάθε φορά, μοιράζομαι μαζί σας επιπλέον πράγματα, φωτογραφίες, εικόνες και στιγμές. 

  Αν κάπου έχω αναφέρει λανθασμένη κάτι, διορθώστε με σας παρακαλώ. Κι αν έχετε να μου προτείνετε και άλλα σημεία, αξιοθέατα κ.α. με μεγάλη μου χαρά να τα σημειώσω για μελλοντικά.

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία των Ιστολογίων (blogs) ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ & syggrafw-by-maria.blogspot.gr
Σύμφωνα με τον νόμο Ν.2121/1993 (νοείται «κάθε πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης ή επιστήμης που εκφράζεται με ορισμένη μορφή») απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
Πες ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2017 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*