Συλλέγω Στιγμές #19: Ένας Νοέμβρης χωρισμός… (Β’ μέρος)

Τον δρόμο σου, τον δρόμο μου!

📍Συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης►Συλλέγω Στιγμές #17 – Ένας Νοέμβρης χωρισμός… (Α’ μέρος)


  …ένα φινάλε λοιπόν, λες και ήταν από την αρχή προσχεδιασμένο! Όλη η ομορφιά της ημέρας, της συνάντησης, των στιγμών… δεν προμήνυε ότι κάτι θα πάει στραβά!
 
  Με είχε συνεπάρει τόσο η ευτυχία που δεν είδα κανένα σημάδι (αν υπήρχε κάποιο σημάδι!) έτσι ώστε να λάβω τα μέτρα μου. Κι έτσι, ήρθε ο “χωρισμός” ως “Κεραυνός εν αιθρία”.
 
  Στη πρώτη δήλωση, σκέφτηκα πως μάλλον δεν κατάλαβα καλά! Στη δεύτερη, μάλλον πλάκα μου κάνει αλλά στην τρίτη δήλωση ένιωσα την μαχαιριά να “τρυπάει” την καρδιά, είδα ολοκάθαρα το σοβαρό ύφος και τότε κατάλαβα πως …τα πράγματα είναι σοβαρά!
 
  Ένας κόμπος στο λαιμό! Ένιωθα πως σε λίγο θα γίνει θηλιά και θα αρχίσει να σφίγγει επικίνδυνα. Το σώμα πάγωσε! Λέξεις δεν ήταν εύκολες να βγουν από το στόμα. Μόνο μία λέξη έβγαινε… μια λέξη που απεχθανόμουν από πάντα να την ακούω από τους άλλους αλλά και από εμένα τη ίδια, η λέξη: “Γιατί;
 
  Σ’ αυτό το “Γιατί;” πήρα απάντηση, όχι μία, πολλές! Αλλά όλες μου ακουγόντουσαν ως δικαιολογίες!
 
  “Σε νοιάζομαι όπως δεν έχω νοιαστεί για καμιά και θέλω το καλό σου… την ευτυχία σου, γιατί αξίζεις πολλά! Δεν είσαι μια οποιαδήποτε γυναίκα… είσαι από μόνη σου ξεχωριστή και τόσο καλό παιδί… κι εγώ δεν κάνω για σένα. Ο  χωρισμός είναι η καλύτερη λύση. Όχι για εμένα τον ίδιο αλλά για σένα… που τα χρόνια είναι μπροστά σου… θα βρεις κάτι καλύτερο που θα αξίζει την αγάπη σου[…]”
 
  Ναι! Ήταν οι δικές του αλήθειες μα στα αυτιά τα δικά μου, ακουγόντουσαν ως δικαιολογίες. Αναρωτιόμουνα ξανά και ξανά σιωπηλά από μέσα μου: “Αφού με νοιάζεσαι και με αγαπάς, πως μπορείς και μιλάς για χωρισμό;”
 
Μα το λέει και ο Γιάνναρος στο τραγούδι του, δεν το λέω μόνο εγώ!
“Αν φταις εσύ
αναλαμβάνω τη ευθύνη τη μισή
δίνω ένα τέλος στη μεγάλη μας φυγή
και ξαναχτίζω πάνω στην καμένη γη

Αν φταίω εγώ
την ενοχή μου δίχως φόβο ομολογώ
κι αν σου 'χει λείψει μια παρήγορη αγκαλιά
συγχώρεσε με κι ας βρεθούμε όπως παλιά

Αυτή η αγάπη θα είναι κρίμα
αθώο θύμα να χαθεί να προδοθεί”
 
  Μια κίνηση… ένα χάδι… μια αγκαλιά… ένα φιλί για να τον νιώσω… αλλά μόνο ένας τοίχος σαν ένα Χ, σαν μια διαχωριστική -κόκκινη- γραμμή, σαν μια πόρτα που είχε κλειδώσει και δεν υπήρχε δεύτερο κλειδί.
 
  Το δωμάτιο, ο χώρος, η ατμόσφαιρα όλα σαν να πάγωσαν ξαφνικά. Η καυτή ατμόσφαιρα που υπήρχε μέχρι και πριν λίγα λεπτά είχε μετατραπεί σε …κατάψυξη! Για λίγα λεπτά σιωπή! Μόνο εκείνο το τραγούδι που έπαιζε στο ράδιο έδινε ζωή σ’ αυτό το δωμάτιο!
 
“Φίλα με, κράτα με και μη φοβηθείς
στ’ όνειρο δεν έμεινε κανείς
Κράτα με, φίλα με, και μη μου χαθείς
όνειρο που τέλειωσε νωρίς”


  Τι ειρωνεία Θεέ μου! Ένα τόσο ερωτικό τραγούδι μια τέτοια στιγμή που δυο άνθρωποι τραβούν δρόμους χωριστούς; Μια ακόμη ειρωνεία! Να το σιγοτραγουδάς με μια χαρά, με μια καλή διάθεση. "Μα πάει καλά; Τόσο νοιάζεται για μένα;" αναρωτιόμουν από μέσα μου! Συγνώμη μα το μόνο που λαμβάνω από όλη αυτή την συμπεριφορά είναι …ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, έλεγα και ξανά έλεγα από μέσα μου.
 
  Και ήθελα να βάλω τα κλάματα! Πόσο κρατιόμουνα να μην αφήσω να τρέξει ούτε ένα δάκρυ! (Ποτέ δεν μου άρεσε να με δει κάποιος να κλαίω μπροστά του! Ήθελα πάντα να είμαι η δυνατή!) Ήθελα να σταθώ δυνατή! Ήθελα να σταθώ στο ύψος μου! Ήθελα να είμαι Κυρία, έτσι όπως με γνώρισε… έτσι όπως με έλεγε συνεχώς: “Εσύ είσαι μια Κυρία!” Να λοιπόν! Εγώ η “Κυρία”, φέρθηκα σαν “Κυρία”! Δεν έφερα -πολλές- αντιρρήσεις… δεν τον δυσκόλεψα καθόλου… δεν  τον παίδεψα καθόλου… δεν έπεσα στα πόδια του…, δεν έβαλα τα κλάματα μπροστά του, σαν γυναικούλα… δεν ζήτησα καν εξηγήσεις… Δέχτηκα την κατάσταση ως έχει!
 
  Μα αυτός συνέχιζε να έχει αυτή την ανεξήγητη καλή διάθεση και να σιγοτραγουδά ένα άλλο τραγούδι που έπαιζε εκείνη την ώρα.
 
Μη θυμώνεις είναι ωραίο να ’χεις κάποιον να μαλώνεις
είναι ωραίο να ’χεις κάποιον ν’ αγαπάς
μη θυμώνεις είναι ωραίο να ’χεις κάποιον να μαλώνεις
κι ύστερα μεσ’ την αγκαλιά του να ξεχνάς
μη θυμώνεις…


  Μα πόση ειρωνεία Θεέ μου! Όπως συνήθως: Το κατάλληλο τραγούδι... την κατάλληλη στιγμή! Και τα τραγούδια εκείνη την ώρα λέγανε περισσότερα από ότι εγώ ή αυτός!
 
 
Με ρωτούσε και με ξανά ρωτούσε: “Έλα χαμογέλα μου! Μην μου κρατάς κακία! Δεν μου έχεις θυμώσει, έ;”
 
 
Κι εγώ -με βαριά την καρδιά- του απαντούσα: “Όχι δεν σου έχω θυμώσει! Αλήθεια!” Και έσκαγα κι ένα -δήθεν- χαμόγελο για να του δείξω πόσο -δήθεν- καλά είμαι! Αλλά συγχρόνως… έπεφτα στη σιωπή! 
 
 
Και αυτό γινόταν σε όλη τη διαδρομή μέχρι την επιστροφή στο σπίτι. Με το που γύρισα σπίτι, αφέθηκα στον πόνο μου, στα δάκρυα μου, στον θυμό μου, στην οργή μου… στα αναπάντητα ερωτήματά μου! Τώρα δε με έβλεπε κανείς και κυρίως εκείνος! Τώρα μπορούσα να “λυτρωθώ” από την σιωπή, από όσα κρατούσα μέσα μου εδώ και πόση ώρα. Τώρα ήμουν στο χώρο μου, μόνη μου και μπορούσα να αφεθώ και να αντιδράσω ελεύθερα. Και αυτό έκανα! Όμως ο πόνος ήταν πιο δυνατός τώρα απ’ ότι πριν που βίωνα τον …χωρισμό!
 
 
Και ξάφνου χτυπάει το τηλέφωνο! Ήταν “εκείνος”! Το κατάλαβα από τον ήχο. Τον ήχο που επέλεξα από την πρώτη μέρα της γνωριμίας μας ως “ήχος εισερχόμενης κλήσης από εκείνον”.
 
“Μόνο τα μάτια σου
εκείνα θα πιστέψω
αν διάλεξα σωστά
ή αν έχω πέσει έξω
Μόνο τα μάτια σου
εκείνα θα μου πούνε
αν με λατρεύουνε
ή άλλον αγαπούνε”


 Πήρα μια βαθιά ανάσα και σήκωσα το τηλέφωνο.
Εκείνος: Είσαι καλά;
Εγώ: Ναι καλά είμαι!
Εκείνος: Σίγουρα όλα καλά;
Εγώ: Ναι καλά είμαι! Εσύ είσαι καλά;
Εκείνος: Ναι, καλά είμαι, γιατί να μην είμαι! (πόσο ευδιάθετος ακουγόταν!) Ήθελα να σε ξανά ρωτήσω κάτι και θέλω να μου απαντήσεις ειλικρινά! Δεν θέλω να μου πεις ψέματα!
Εγώ: Ναι, ρώτα με!
Εκείνος: Δεν είσαι θυμωμένη μαζί μου! Δεν μου κρατάς κακία, έ; Γιατί δεν θέλω ούτε λίγο να μου κρατάς κακία! Ό,τι έγινε σήμερα, έπρεπε να γίνει! Καταλαβαίνεις;
Εγώ: Ναι, καταλαβαίνω απόλυτα! Αφού μου εξήγησες… για το καλό μου! Όχι, δεν σου κρατάω κακία! Μην ανησυχείς λοιπόν γι’ αυτό!
 
 
Αυτό ήταν! Επιβεβαιώθηκε ότι “δεν του κρατάω κακία και ότι δεν είμαι θυμωμένη” και με καληνύχτισε!
 
 
Όλα καλά γι’ αυτόν και όλα ‘γκρεμισμένα’ για εμένα! 
 
 
Σκεφτόμουν τι έκανα λάθος! Τι πήγε στραβά! Σκεφτόμουν και για τους δυο… γύρισα πίσω στην αρχή και “ταξίδεψα” μέχρι και την σημερινή μέρα μπας και καταλάβω-κατανοήσω γιατί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. 
 
 
Σκέφτηκα, (ναι μου πέρασε από το νου!) πως τα πράγματα θα μπορούσαν να εξελιχθούν διαφορετικά. Πώς; Μπορούσε να το “βάλει στα πόδια”, να “τραπεί σε φυγή”, να “φύγει σαν κλέφτης”… απλά να “εξαφανιστεί δίχως να πει μια λέξη”! (αυτό που απεχθάνομαι όταν συμβαίνει! αυτό που θέτω ξεκάθαρα ως όρο από την αρχή) Όμως κράτησε την υπόσχεση που είχε δώσει ο ένας στον άλλον!  
 
“Όταν κάποιος από τους δυο κουραστεί πρώτος και θέλει να φύγει, να μην δώσει το “τέλος” από το τηλέφωνο ή με ένα μήνυμα ή ένα γράμμα ή απλά φεύγοντας ξαφνικά χωρίς καμιά κουβέντα. Να το πει κατάματα στον άλλον, πρόσωπο με πρόσωπο και χωρίς να χρειαστεί να δώσει εξηγήσεις,”
 
 
Ναι! Την υπόσχεσή του την κράτησε! Τον παραδέχτηκα με το που το σκέφτηκα! Αλλά εγώ υπέφερα! Υπέφερα για πολύ καιρό!
 
 
Αυτός ο πόνος του χωρισμού, όμως, εκεί που νόμιζα πως θα ήταν ‘παντοτινός’, ξαφνικά με ένα sms μήνυμα …όλα ανατράπηκαν! 


Τετάρτη 19/11/2008 
  

 
Συνεχίζετε…


  
Διαβάστε ΕΔΩ όλα τα post της στήλης “Συλλέγω Στιγμές#”!
 
 

 
______________________________________  
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog www.syllegw-stigmes.gr.  Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!  Copyright ©2010-2013 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ *  *All rights reserve

22 σχόλια :

  1. το εχω ζησει κι εγω αυτο και πολλοι ακομη νομιζω, αλλα αυτο το πραγμα που ολες ακουμε τα ιδια τελικα δεν θα το καταλαβω ποτε.
    καλημερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Siren Girl, φυσικά και μια τέτοια κατάσταση την έχουμε ζήσει όλοι!
      Και ναι! αυτά τα ίδια τα ακούμε όλες μας!
      Τι ψάχνεις; Άκρη δεν βγάζουμε! Δεν πειράζει ...στην τελική αν το καλό σκεφτείς... καλό για μας είναι!
      Την ΚΑΛΗΜΕΡΑ μου!

      Διαγραφή
  2. αχ Μαρακι μου και ποιος δεν εχει ζησει παρεμφερης καταστασεις!!!
    εχεις δικιο σε οσα εξεφρασες αλλα το καλο ειναι πως μετα απο αυτα τα πραγματα βγαινουμε ολοι πιο δυνατοι αρκει να κανουμε υπομονη και ολα θα περασουν!

    ευχομαι αυτος ο Νοεμβρης να σου φερει τον Ερωτα και την Αγαπη!
    στο ευχομαι ολοψυχα!
    φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Κική μου, έτσι ακριβώς! Βγαίνουμε πιο δυνατοί... και εκεί είναι που θέλω να καταλήξω στην συνέχεια του post μου που θα ανέβει τις επόμενες μέρες!
      Και ναι! όλα κάποια στιγμή περνάνε! Το πιστεύω πια αυτό!
      Δεν ξέρω αν αυτός ο Νοέμβρης θα μου φέρει τον Έρωτα και την Αγάπη... πάντως μου έφερε ηρεμία στον εαυτό μου! Και αυτό μου αρκεί!

      Σ' ευχαριστώ πάντως για την ευχή! Μακάρι!
      Την ΚΑΛΗΜΕΡΑ μου!

      Διαγραφή
  3. "Για το καλό σου"....... Whatever....
    Θα σταματήσω εδώ γιατί αν το σχολιάσω θα βρίσω...
    "Τι πήγε στραβά"... Ίσως να μη πήγε τίποτα... ίσως τα πάντα...
    Σε τέτοιες περιπτώσει ο καθένας τα βλέπει από τη μεριά του...
    Μπορείς ποτέ να ξέρεις πως ακριβώς νιώθει ο άλλος?
    Μην κατηγορείς τον εαυτό σου και μην αναλώνεσαι σε ερωτήματα...
    Δε θα βγάλεις άκρη... Το γιατί θα μείνει πάντα αναπάντητο...
    Όσο για τα τραγούδια, πάντα συγχρονίζονται με τα συναισθήματά μας τα άτιμα. Πάντα!
    Ο πόνος του χωρισμού δεν είναι παντοτινός ευτυχώς! Περνάει δύσκολα (ειδικά αν χωρίσεις έτσι απότομα), αλλά περνάει...
    Περιμένω να δω το sms που ανέτρεψε τα πάντα...
    Σου στέλνω αγκαλιές και φιλιά! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Rylie μου, η αλήθεια είναι ότι είχα κατηγορήσει εμένα και αναλώθηκα σε ερωτήματα... για πολύ καιρό και πολλές φορές!
      Αχ αυτά τα "άτιμα" τα ταγούδια! Εγώ όμως τ' αγαπώ! χαχα!
      Όλα τελικά περνάνε!
      Τα υπόλοιπα στη συνέχεια....
      Φιλιά πολλά και από εμένα! ♥

      Διαγραφή
  4. Διάβασα και το πρώτο μέρος.. πόσο σε νιώθω!! Το πέρασα πριν ένα χρόνο αλλά πάντα θα το θυμάμαι!! Είναι άσχημη φάση και ρίχνουμε το φταίξιμο πρώτα στον εαυτό μας αλλά στην πραγματικότητα δεν ευθυνόμαστε εμείς επειδή ο άλλος δεν θέλει να είναι άλλο στην ζωή μας.. Και οι εκφράσεις του τύπου "είναι για το καλό σου, δεν κάνω εγώ για σένα" όπως το είπες, απλές δικαιολογίες είναι!! Όταν κάποιος σε νοιάζεται θα πονάει μαζί σου ακόμα και αν όντως πρέπει να χωρίσετε.. Βέβαια ο καθένας το βλέπει διαφορετικά και αντιδρά διαφορετικά αλλά εγώ ποτέ δε δέχτηκα αυτές τις δικαιολογίες.. Μου το είχε πει ο πρώην μου αλλά στην ουσία δεν ήταν καλύτερα μακρυά μου γιατί όπως αποδείχτηκε ξαναγύρισε σε μένα!!
    Σκέψου ότι ότι αρνητικό συμβαίνει στην ζωή μας υπάρχει ένα εξίσου μεγάλο θετικό που θα μας κάνει να χαμογελάσουμε στο μέλλον!! :)

    Σε φιλώ και να είσαι δυνατή!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Κλεονίκη μου, εμένα είναι χρόνια και τα θυμάμαι ακόμα! Φαντάζομαι για σένα!
      Αυτο το "ξαναγύρισε σε σένα"... περίμενε να διαβάσεις την συνέχεια της ανάρτησής μου και τότε περιμένω και τις δικές σου σκέψεις! Θα με (σε) βοηθούσε πολύ!
      Αυτό το "αρνητικό που έφερε ένα εξίσου μεγάλο θετικό" είναι που θέλω να καταλήξω και να δώσω ως συμπέρασμα στις αναρτήσεις μου!
      (Είμαι δυνατή!)
      Σε φιλώ! ♥

      Διαγραφή
  5. Μαρία μου διάβασα το πρώτο μέρος που έχασα και τώρα αυτό και ένιωσα όλα σου τα συναισθήματα όπως τα περιγράφεις. Ναι όλοι μας τα έχουμε ζήσει αυτά.. Μόνο όταν τα βλέπουμε από απόσταση φαίνονται πιο καθαρά. Μου έχει συμβεί δύο φορές στο παρελθόν αυτό μου περιγράφεις. Κάποιες φορές την "πατάμε" και δεν βλέπουμε τι γίνεται ή δεν θέλουμε να το πιστέψουμε. Συνήθως σε μία σχέση την ευθύνη για τον χωρισμό την έχουν και οι δύο, άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο. Μερικές φορές, σπάνια, την έχει μόνο ο ένας. Θα σου πω κάτι που έκανε εντύπωση και στην οικογένειά μου τότε. Είχα μία αρχή. Μετά από έναν απότομο χωρισμό (που εγώ ήθελα να το προσπαθήσω, ο άλλος όμως όχι) θα έκλαιγα, θα πονούσα, θα χτυπιόμουν αλλά όχι για πολύ. Δεν θα κατέστρεφα την ζωή μου γιατί αν άξιζε θα συνέχιζε. Και πάντα δικαιωνόμουν. Τώρα πια τους ευχαριστώ (από μέσα μου) που εκείνοι είδαν νωρίτερα από εμένα ότι δεν ταιριάζαμε και δεν έπρεπε να προχωρήσουμε. Βέβαια οι εκφρασεις τύπου για το καλό σου κλπ, είναι φοβερά εκνευριστικές εκείνη την ώρα.. Αναμένω την συνέχεια! Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Κατερίνα μου, τώρα που τα γράφω τα βλέπω σχεδόν από απόσταση και σχεδόν "ελεύθερη"!
      "...γιατί αν άξιζε θα συνέχιζε"... περίμενε λοιπόν τη συνέχεια!
      Σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  6. Διάβασα και τα δύο μέρη σήμερα. Στο θέμα σχέσεις είμαι άστα να πάνε, οπότε θα πω μόνο ότι μου φάνηκαν αρκετά ενδιαφέροντα, ήταν και τροφή για σκέψη το κομμάτι με τις δικαιολογίες, ενώ στο τέλος με το sms μας μπριζώθηκα για το τι θα γίνει στη συνέχεια!

    Καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Φίλε μου Hengeo,
      τελικά πολλοί άνθρωποι είναι στο θέμα σχέσεις "άστα να πάνε".
      Χαίρομαι που οι αναρτήσεις μου, στην παρούσ αφάση η συγκεκριμένη ανάρτηση, δίνει το βήμα για "τροφή για σκέψη"! Αυτό είναι και ο σκοπός μου!
      Περίμενε λοιπόν την συνέχεια και θα είμαστε εδώ να τα πούμε!
      Σ' ευχαριστώ και καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  7. Άουτς!
    Μου θύμισες κι εμένα Μαρία μου στιγμές από το χθες!
    Δεν υπάρχει καλό τέλος όταν είσαι αυτός που μένει με τα ερωτηματικά του πίσω. Ο χωρισμός είναι επιθετική πράξη. Διαλύει κάτι που υπήρχε. Δεν μπορεί να απαιτεί κανένα χαμόγελο.
    Δύναμη θέλει να κρατηθείς να μη βρίσεις, να μην πέσεις χαμηλά!
    Χαίρομαι που κράτησες τα κλάματα για τις ιδιωτικές σου στιγμές!

    Φιλί τεράστιο κορίτσι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *@ριστέα μου, αυτό που είπες "ο χωρισμός είναι επιθετική πράξη", πραγματικά το έχω σκεφτεί κι εγώ αλλά έλεγα μάλλον πως είμαι υπερβολική να λέω κάτι τέτοιο! Τελικά δεν είμαι!
      Εγώ πάλι χαίρομαι που με τα χρόνια ο συγκεκριμένος χωρισμός/οί μου έδωσαν μαθήματα και σήμερα πορεύομαι πιο ελεύθερα.
      Θα τα πω στην συνέχεια....
      Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  8. σε νιώθω πραγματικά,όμως πιστευώ πως σε τέτοιες περιπτώσεις δεν πρέπει να ψάχνουμε το γιατί-γιατί πρώτον δεν είναι σχεδόν ποτέ αληθινή η απάντηση και δεύτερον νομίζω πως αυτό πονάει περισσότερο.βέβαια όλοι τα έχουμε περάσει,και όλα αυτά είναι μαθήματα που μας βιηθάνε αργότερα,και ενώ κάποτε έλεγα πως κάποιες καταστ'ασεις δε θα τος ξεπεράσω ποτέ,τώρα πια που τιε βλέπω από μακριά τις νιώθω σαν μαθήματα ...είναι δύσκολο στην αρχή,όμως ναι ξεπερνιέται,ειδικά άμα είσαι ''Κυρία''!!! :-) :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Χαρά μου, ακριβώς εκεί είναι που θέλω να καταλήξω στο τέλος αυτών των ααρτήσεων... το πως τέτοιες καταστάσεις γίνανε μαθήματα και σήμερα βλέποντας τες από μακριά... είμαι πιο δυνατή!
      Περισσότερα στην/στις συνέχεια...
      Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου!
      :)

      Διαγραφή
  9. Μπορεί να μην είμαι από αυτούς που σχολιάζουν αλλά περνώ από εδώ κάθε φορά που θέλω να ταξιδέψω ,σε ευχαριστώ για αυτά τα ταξίδια και σου δίνω ένα δωράκι πέρνα από το blog μου να το πάρεις .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Katerina μου, εγώ σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου και για τα καλά σου λόγια!
      Θα περάσω από το blog σου ... για το δωράκι!
      :)

      Διαγραφή
  10. Μέσα απ' το κείμενο σου κρυφοκοίταξα μια στιγμή του παρελθόντος, είδα τον πόνο, την αγωνία, τις σκέψεις, τα γιατί και τα ένιωσα έστω και για λίγο μαζί σου.
    Σου εύχομαι μέσα απ' την καρδιά μου, ο Νοέμβρης πριν τελειώσει να σου φέρει ότι πραγματικά επιθυμεί η ψυχή σου και να πραγματοποιήσει τουλάχιστον ένα όνειρο σου.
    Να έχεις ένα όμορφο βράδυ, γεμάτο όνειρα ταξιδιάρικα.
    ΥΓ: Περιμένω εναγωνίως την συνέχεια! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Μαρίνα μου, "μια στιγμή από το παρελθόν",έ;
      Να πραγματοποιηθεί τουλάχιστον ένα όνειρό μου;
      Πρέπει δηλ. να κάτσω να σκεφτώ ποιο όνειρό μου θα ήθελα αν μπορούσα/ε να πραγματοποιηθεί "μέσα σ' αυτές τις μέρες"!
      Σ' ευχαριστώ πολύ Μαρίαν μου!
      :)

      Διαγραφή
  11. Ότι επιθυμείς σου εύχομαι να το γευτείς
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλια σας καλοδεχούμενα!!!
*Παράκληση! ΜΗΝ γράφετε σε greeklish!
*ΌΧΙ Spam, ΟΧΙ υβριστικά σχόλια!
*Καλό θα ήταν πρώτα να διαβάσετε την Πολιτική Απορρήτου GDPR & τους Όρους Χρήσης του blog. Θα τα βρείτε πάνω στο Menu.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επίσκεψή σας!

ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ



Follow by e-mail

MY INSTAGRAM PORTFOLIO

My Instagram

Copyright © ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫. Made with by OddThemes