❀Περί γάμου… (μου)!



  Χθες διαβάσατε πως θα ήθελα να είναι η Κηδεία μου, με αφορμή την ιδέα που είχε η Μία Πέτρα. Τα είπα, τα δήλωσα ‘Δημόσια’, εξηγήθηκα, εκμυστηρεύτηκα τις επιθυμίες μου, σας έδωσα και ολόκληρη playlist με τραγούδια που θα ήθελα να ακουστούν στο τελευταίο μου Αντίο και όλα καλά και όλα ωραία.

  Τώρα θα σας μιλήσω για τον γάμο μου. Θα πείτε τώρα και δίκιο θα έχετε: “Καλά κοπελιά χθες “Κηδεία” και σήμερα “γάμος”; Η σειρά είναι λάθος!” Εντάξει μωρέ, που και που κάποια πράγματα τα κάνω κάπως ανάποδα, έ και τι έγινε;;;  
  
  Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα σκοπό ποτέ και ιδιαίτερη επιθυμία να μιλήσω ‘Δημόσια’ σε σας περί γάμου και πως τον ονειρεύομαι. Πρώτον, γιατί δεν είμαι σίγουρη ότι θέλω να παντρευτώ, δεύτερον, με αγχώνει και με ξινίζει ώρες-ώρες η ιδέα του γάμου και τρίτον, δεν κολλάω στο θέμα “γάμος”, δίνω περισσότερο σημασία στην σχέση…
  

  Επειδή όμως η Δήμητρα (Demi Mist) σε σχόλιο της, μου έγραψε “Επομενη φορα πρεπει να γραψεις πως ονειρευεσαι και το γαμο σου.”, είπα να μην της χαλάσω το χατίρι, μιας και ξέρω πως τις αρέσουν τέτοιου είδους θέματα. Άσε που θα έχει και πλάκα να έχω και αρχείο με ανάρτηση που θα μιλάω για τον γάμο μου, αν ποτέ συμβεί ένα τέτοιο γεγονός. Αν και έχω μια παραξενιά να την πεις; Δεν πηγαίνω ποτέ σε γάμους. Όσες φορές με έχουν καλέσει, απλά αρνήθηκα ευγενικά. Γνωρίζανε και την "παραξενιά" μου, οπότε πιστεύω υπήρχε μια κατανόηση από μέρους τους. 



  
  Λοιπόν, σαν κοριτσάκι κι εγώ, όπως φαντάζομαι όλα τα κοριτσάκια από μικρά, πριν καλά-καλά καταλάβουμε τι σημαίνει Αγάπη, έρωτας, σχέση, άντρες κλπ. ονειρευτήκαμε τον γάμο μας, όταν φυσικά φθάσει εκείνη η -καλή- ώρα. Τώρα ποιος μας το βάζει αυτό το …μικρόβιο, η γιαγιά μας, η μαμά μας, η θεία μας, η γειτόνισσα, η ίδια η Κοινωνία; δεν ξέρω!
  
  Θυμάμαι λοιπόν, στο Δημοτικό, Πέμπτη με Έκτη τάξη με τις δυο -τότε- κολλητές μου, -που όμως μου κάνανε τη Ζωή κόλαση στην κυριολεξία- (σας έχω ήδη μιλήσει ΕΔΩ για τα -μαύρα- σχολικά μου τότε χρόνια) καθόμασταν, παίρναμε μια κόλλα χαρτί, βάζαμε πάνω την αριστερή παλάμη του χεριού μας και την σχεδιάζαμε. Δεν ξέρω αν το θυμάστε αυτό το …παιχνίδι. 

  Στο κέντρο έγραφες την ηλικία που θα ήθελες να παντρευτείς (εγώ συνήθως έγραφα 23 με 25) και στα πέντε δάχτυλα έγραφες: 

1) 5 αγαπημένα αντρικά ονόματα (σήμαινε το όνομα θα έχει ο μελλοντικός σου σύζυγος)
2) 5 αγαπημένα επαγγέλματα (σήμαινε το μελλοντικό σου επάγγελμα)
3) 5 αγαπημένα χρώματα (σήμαινε το χρώμα που θα έχει το νυφικό σου)
4) 5 αγαπημένα μέρη που θα ήθελες να πας Γαμήλιο ταξίδι
5) 5 αγαπημένα φαγητά (σήμαινε το φαγητό που θα μαγειρέψεις την πρώτη ημέρα ως ‘Παντρεμένη’) 

  Τώρα πως έβγαιναν τα τελικά αποτελέσματα, δεν πολύ θυμάμαι. Νομίζω μέτραγες τόσες όσες φορές, σύμφωνα με τον αριθμό που έγραφες στο κέντρο της παλάμης. Στο τέλος όσες μένανε επιλογές αυτά ήταν και τα αποτελέσματα. Θυμάμαι όμως πάνω-κάτω τι έγραφα συνήθως στις 5 επιλογές.
Στην πρώτη κατηγορία έγραφα πάντα τα αντρικά ονόματα: “Γιάννης, Κώστας…”
Στην δεύτερη κατηγορία έγραφα: “Δασκάλα, Νηπιαγωγός, Ψυχολόγος…”
Στην τρίτη κατηγορία έγραφα: “Μπλε, γαλάζιο, κίτρινο…”
Στην τέταρτη κατηγορία έγραφα: “Ναύπλιο, Παρίσι, Αμερική…” και,
Στην πέμπτη κατηγορία έγραφα: “Γεμιστά, Κοτόπουλο με πατάτες…”

  Φυσικά και τίποτα από όλα αυτά δεν βγήκαν “αληθινά”. Γιατί και έχω ξεπεράσει προ πολλού τα 23 και δεν έχω παντρευτεί και δεν ακολούθησα κανένα από τα επαγγέλματα και δεν βρήκα τον μελλοντικό μου σύζυγο…  και τα υπόλοιπα, εντάξει μωρέ…λεπτομέρειες! (Τελικά η μοίρα είχε και έχει άλλα σχέδια για μένα που δεν τα ξέρω και δεν μου τα λέει κι όλας η άτιμη! χαχα!!!)
  
   Ας γυρίσω όμως στο πως έχω ονειρευτεί τον γάμο μου. Παραδέχομαι ότι όταν ήμουν μικρή ναι κι εγώ σαν κοριτσάκι έλεγα ότι θέλω να παντρευτώ έναν καλό άντρα που θα με αγαπάει, θα φορέσω ένα νυφικό που θα μοιάζει σαν της Σταχτοπούτας, σε λευκό ή γαλάζιο χρώμα, θα φοράω οπωσδήποτε μια Τιάρα μιας και όπως όλα τα κοριτσάκια (και όλες οι γυναίκες) θεωρούσα τον εαυτό μου Πριγκίπισσα (τρομάρα μου!), θα έχω σίγουρα τα μαλλιά μου μακριά και μπουκλέ, θα πάω στην εκκλησία με άμαξα και 2 άλογα, θα κάνω μια γαμήλιο γλέντι/δεξίωση με μενού που θα περιλαμβάνει οπωσδήποτε χαβιάρι και αστακό, μια γαμήλια τούρτα σοκολάτα 7 ορόφων (αφού το 7 είναι ο αριθμός του πεπρωμένου μου), θα παίζει ο Dj τις πιο γλυκανάλατες μπαλάντες, θα πάω γαμήλιο ταξίδι φυσικά στο Παρίσι, θα κάνω 2 παιδιά, θα έχω το δικό μου σπίτι με κήπο και θα ζω ευτυχισμένη με τον άντρα μου, αφού θα είμαι Εγώ για Εκείνον και Εκείνος μόνο για μένα, χωρίς να κοιτάζει δεξιά κι αριστερά.
  
  Φυσικά και κάνω πλάκα! Τίποτα από όλα αυτά περί γάμου δεν έχω ονειρευτεί, εκτός το πως θέλω τα μαλλιά μου, το Παρίσι, ένα σπίτι με κήπο, κι έναν καλό σύντροφο (ειδικά αυτό με τον σύντροφο, όταν το βρω μόνο τότε θα το πιστέψω και θα το ονειρευτώ κανονικά!). Δεν με αφορά και δεν μου ταιριάζει εμένα ένας παραμυθένιος γάμος μες την γκλαμουριά και δε όταν καταλήγει σε ένα υπερβολικό πανηγυράκι.(βέβαια ο καθένας έχει το ελεύθερο και το δικαίωμα να κάνει το γάμο τους, όπως του αρέσει!)
  
  Μου αρέσουν τα απλά, ήρεμα και όμορφα πράγματα. Μου αρέσει μέσα στην απλότητα να φαίνεται η ομορφιά και η γοητεία των πραγμάτων. Άσε που και μόνο οι αυστηρές προετοιμασίες, το πρόγραμμα της όλης διαδικασίας, τα “Πρέπει & Δεν πρέπει”, τα “Απαγορεύεται & Δεν απαγορεύεται”, τα “Κάνει & Δεν κάνει” κλπ., τα καλούπια και τους κανονισμούς γενικώς δεν μου ταιριάζουν και δεν συμβαδίζουν με τα δικά μου “Θέλω & Επιθυμίες”. Δεν μου αρέσει στις δικές μου υποθέσεις και δε όταν έχει να κάνει με με τα Προσωπικά μου, να ανακατεύονται άλλοι, ακόμα κι αν είναι η ίδια μου η μάνα. 

  Οπότε, με απλά λόγια πώς έχω ονειρευτεί τον γάμο μου, αν ποτέ τύχει και παντρευτώ, αλλά πρώτα ας βρεθεί ένας άξιος σύντροφος; (το μεγαλύτερο λάθος και τρέλα που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος είναι τελικά να παντρευτεί!)

  Σ’ αυτή ΕΔΩ την ανάρτηση που είχα ανεβάσει πριν 1 χρόνο και σας έλεγα 50 πράγματα για μένα, είχα γράψει τα εξής, τα οποία και ασπάζομαι ακόμα: 49. Τρομάζω με την ιδέα της συμβίωσης με έναν άλλο άνθρωπο και του γάμο! Θεωρώ πως μόνο αν αποφασίσεις να κάνεις ένα παιδί, πρέπει να προχωρήσεις σε γάμο, διαφορετικά μην το κάνεις! Θα είναι λάθος, αφού θεωρώ πως ο γάμος είναι η μεγαλύτερη τρέλα που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος!Αλλά οφείλω να ομολογήσω πως αν παντρευτώ ποτέ θα ήθελα να είμαι εγώ, ο γαμπρός, ο/η κουμπάρος/α, ο παπάς και κανείς άλλος. (οι υπόλοιποι οικογένεια, γνωστοί, φίλοι και μη, θα το μάθουν εκ τον υστέρων!) Θα ήθελα να  φοράω ένα maxi φόρεμα, μακριά μπούκλες τα μαλλιά μου και πλατφόρμες ή ακόμα και ξυπόλυτη, αν είναι στην παραλία. (ναι, έτσι το έχω ονειρευτεί, απλά, ταπεινά που δε θα μοιάζει πανηγύρι!)

  Θυμάστε την πρώτη ταινία Sex And The City που η Carrie είναι έτοιμη να παντρευτεί τον άντρα που την ταλαιπώρησε 6+ χρόνια, τον Mr. Big  κι Εκείνος λίγο πριν φτάσει στην εκκλησία την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια… (εξοργιστική αλλά ταυτόχρονα συγκινητική σκηνή) άσχετα που στο τέλος εν τέλη παντρεύτηκαν; Εμ, τέτοια βλέπω η κακομοίρα και με πιάνει άρνηση. Και μην μου πείτε ότι αυτά συμβαίνουν μόνο στις ταινίες γιατί στη Ζωή συμβαίνουν χειρότερα.  (Ας θυμηθούμε τις δυο σκηνές)







  
  Δεν έχω να προσθέσω κάτι περισσότερο! Δεν με “καίει” και τόσο το θέμα του γάμου… με “καίνε” άλλα θέματα. Δεν αποτελεί προτεραιότητά μου ούτε καν υπάρχει στο μυαλό μου. Βέβαια ποτέ δεν ξέρεις πως θα σου τα φέρει η Ζωή και μια μέρα ξυπνήσεις και “σου γυρίσει το κεφάλι και την δεις διαφορετικά.” Ποτέ μην λες ποτέ, δεν λένε; Από την άλλη, πιστεύω ότι στη Ζωή δεν είμαστε όλοι γεννημένοι για να κάνουμε ή να ζήσουμε τα ίδια πράγματα. Ο καθένας έχει τον προορισμό του… και πολλές φορές πρέπει να αποδέχεσαι τα πράγματα όπως έρχονται ή είναι γραμμένα για τον καθένα μας.  

Ο Albert Einstain είχε πει το εξής: "Ο γάμος είναι η αποτυχημένη προσπάθεια να δώσεις διάρκεια σε ένα τυχαίο γεγονός." Εγώ σαν Μαρία θα προσθέσω: "Ένα τυχαίο γεγονός που στο τέλος καταλήγει να είναι το πιο σημαντικό πέρασμα της ζωής σου."
 

Άντε βρε, μετά την χθεσινή “βαριά” ανάρτηση περί κηδείας μου, η εν λόγω ανάρτηση είναι πιο light. Τα πάντα έχει ο μπαξές! 






________________________________________________
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog www.syllegw-stigmes.gr.
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
©Copyright 2010-2014 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ *
*All rights reserved

20 σχόλια :

  1. Βρε τι τιμή είναι αυτή που μου κάνεις! Ανάρτηση κατά παραγγελία! Θα σας κάνω όλες σαν εμένα, να ονειρεύεστε γάμους και νυφικά!
    Το θυμάμαι πολύ καλά το παιχνίδι με τους αριθμούς! Κι εγώ φυσικά είχα πει πως θα παντρευτώ στα 25, αλλά άργησα λιγάκι. Και τα 29 είχα όριο για παιδί, αλλά κι αυτό το ξεπέρασα.
    Καλά, το μαλλί μπουκλέ το ήθελα πάντα. Δεν υπήρχε περίπτωση να πάω σε πάρτυ και να μην κάνω τα μαλλιά μου σγουρά (και συνεχίζω!)
    Όσο για το ότι δεν είσαι του γάμου κλπ, έχω προσέξει ότι όσες λένε ότι δε θέλουν να παντρευτούν τελικά δεν τη γλιτώνουν!
    Πόσο τα είχα πάρει με τον Mr Big! Να σε αφήσει να περιμένεις με το νυφικό; Θα του την διέλυα τη λιμουζίνα!
    Πολύ χαίρομαι που ένα σχόλιο μου ήταν αφορμή για μια τόση όμορφη ανάρτηση! Και να φανταστείς ήταν 4 το πρωί και ήμουν ξύπνια για το μωρό. Κανονικά νυστάζω τόσο που δε βλέπω να γράψω, αλλά ήταν καρμικό!
    Πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δήμητρα, αν και δεν το έχω πολύ στο να γράφω αναρτήσεις και άλλα κατά παραγγελία, αυτή όμως την απόλαυσα!
      Μαλλί μπουκλέ και στα μαλλιά στα κάγκελα! Τόση τρέλα έχω!
      Κοίτα να δεις, λέω ότι δεν είμαι του γάμου αλλά δεν είναι ότι λέω "ΟΧΙΙΙΙΙΙΙ" απλά ΔΕΝ...Και ξέρω, είναι καρατσεκαρισμένο ότι όσοι λένε ότι ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΟΥΝ, στο τέλος αυτοί σίγουρα παντρεύονται. Κι εγώ ΑΝ συμβεί... θα συμβεί αλλά και πάλι ΔΕΝ....
      Εσύ θα έσπαγες την λιμουζίνα; Εγώ τον ίδιο και ότι θα έβρισκα μπροστά μου! Χαχα!

      Κι εγώ χαίρομαι που το σχόλιο σου ήταν αφορμή να μιλήσω (και να έχω γραπτά ντοκουμέντο για το μέλλον) για το γάμο και δε συγκεκριμένα πως τον ονειρεύομαι. Πραγματικά την χάρηκα όταν την έγραφα!!!
      Αχ, πως τα προλαβαίνεις όλα να τα κάνεις; Καλό κουράγιο βρε!
      Πολλά φιλιά και πάλι σ' ευχαριστώ!!!

      Διαγραφή
  2. Μου αρέσει ο τρόπος που τα λες Μαρία!

    Πάντως ούτε εγώ ξέρω αν θα παντρευτώ ποτέ..

    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώργο μου χαίρομαι που σου αρέσει ο τρόπος που τα λέω! Τι να κάνω; Αφού δεν μπορώ να τα πω, τα γράφω....
      Ούτε κι εσύ ξέρεις αν θα παντρευτείς, ούτε κι εγώ και μεταξύ μας, Ποιός ξέρεις; Έτσι όπως είναι τα πράγματα....;;;
      Καλό βράδυ και σε σένα!

      Διαγραφή
  3. Έχω λιώσει στο γέλιο γιατί πριν λίγο στο facebook διάβαζα μια χιουμοριστική φωτογραφία που έλεγε "εγώ δεν θέλω να παντρευτώ σε εκκλησία, έχω ζητήσει να με κάψουν ".χαχαχα
    Πέθανα στα γέλια επίσης, γιατί που πήγες και θυμήθηκες εκείνο το παιχνίδι; Και εγώ μέχρι τα 25 έλεγα πως θα έχω παντρευτεί. Είμαι 24, πολλά προλαβαίνω να κάνω μέχρι του χρόνου :P
    Η ανάρτηση σου ήταν όλα τα λεφτά, σε απόλαυσα.
    Παίζει να ακολουθήσω το παράδειγμα σου, να βάλω ένα λινκ στο blog σου γιατί με ενέπνευσες και να σας πω και για τον δικό μου γάμο!!!!!
    Σε γλυκοφιλώ γλυκό Μαράκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου, Μαρίνα μου με έκανες να ξεκαρδιστώ στα γέλια με τη χιουμοριστική φωτο! Χαχαχαχα!!!
      Έλα ντε που θυμήθηκα εκείνο το παιχνίδι; Κοίτα να δεις, εσύ προλαβαίνεις μέχρι του χρόνου να παντρευτείς... άντε, άντε μας και βγει τίποτα αληθινό! Καλά να βρεθεί πρώτα ο γαμπρός, αν δεν έχει ήδη βρεθεί!!! ΧΙχιχι!

      Α, κι εγώ την απόλαυσα αυτή την ανάρτηση! Να 'ναι καλά η Δήμητρα που μου έδωσε την αφορμή...
      Και ναι, Κυρια μου πάρτε κι εσείς σειρά και πείτε μας πως ονειρεύεστε τον δικό σας γάμο! Μπορεί εμείς να μην... αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν μας αρέσει για τις Φίλες μας!
      Φιλιάάάάά!!!!

      Διαγραφή
  4. Η ώρα η καλή Μαρία μου :-ρ
    Έχοντας περάσει τα σκαλιά της εκκλησιάς νυφούλα να σου πω ότι ένα πανηγυράκι είναι και μόνο ( και το ξέρεις!)
    Όντως μας παραμυθιάζουν από τα μικράτα μας κι έτσι έχουμε βγάλει το κακό όνομα ότι είμαστε ρομαντικές κλπ κλπ !
    Εγώ πάντως το έκανα σούπερ απλό και πήγα κόντρα σε όλους!
    Σημασία έχει να πετύχει μετά η συνταγή!
    Φιλάκια πολλά κορίτσι μου γλυκό! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω βρε Αριστέα μου αλλά κάποιοι σκοτώνονται να κάνουν ένα "γάμο της χρονιάς" με ό,τι πιο ανόητα άκυρα και περιττά πράγματα, λες και αυτή η μέρα και όλο αυτό θα είναι ό,τι καλύτερο για την κοινή ζωής τους. Άσχετα που μετά από έναν χωρισμό, αμφιβάλλω αν θυμούνται ή αν θέλουν να θυμούνται και αυτή την ημέρα (αν ο γάμος δεν στεριώσει)....οπότε....

      Αυτό έχει σημασία που λες κι εσύ να πετύχει μετά η συνταγή....
      Φιλιά πολλά και από μένα! Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο σου!

      Διαγραφή
  5. απο κηδεία σε γάμο ε και .... εδώ οι άλλοι έκαναν κοτζαμ έργο με 4 γάμους και μια κηδεία.... ωραία ανάρτηση περιγραφική και ανεβαστική .... αντε και στα δικά μας οι λεύτεροι χαχαχαχα φιλια καλό σ/κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλα βρε Νικόλα, που τη θυμήθηκες την εν λόγω ταινία με τον Hugh Grant.
      Πολύ ωραία ταινία εδώ που τα λέμε!
      Άντε βρε και στα δικά σας και στα δικά μας! όποιος -"κρεμαστεί" - παντρευτειί πρώτος!
      Να είσαι καλά!
      Καλό Σαββατοκύριακο και σε σένα!

      Διαγραφή
  6. Για μένα όντως είναι πολύ σημαντικό το να μοιραστείς την υπόλοιπη ζωή σου με έναν άνθρωπο. Γι' αυτό (αυτό το λέω και στα παιδιά μου με κάθε αφορμή) πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στις επιλογές μας. Ένα λάθος, δυστυχώς κοστίζει σε χρόνο ζωής και ψυχικά αποθέματα. Με το καλό λοιπόν Μαρία μου να γνωρίσεις μια μέρα αυτόν τον ξεχωριστό άνθρωπο που θα σε οδηγήσει στο να θέλεις να μοιραστείς τη ζωή σου μαζί του!
    Πιστεύω πως για όλους υπάρχει ένα ταίρι. Απλά, κάποιες φορές περιπλανιόμαστε άσκοπα και δεν του δίνουμε την ευκαιρία να μας συναντήσει!...
    Σε φιλώ! Καλή εβδομάδα!♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εύα μου, πόσο θα συμφωνήσω μαζί σου!
      Μακάρι, όντως να υπάρχει για όλοςυ μας ένα ταίρι!
      Αλλά να! έδωσα τόσες ευκαιρίες(και ειδικά την τελευταία) και τελικά αποδείκτηκαν ...άστο καλύτερα!
      Όμως δεν χάνω την πίστη μου... όλα για κάποιον λόγο γίνονται ...μέχρι να έρεθι ο σωστός!
      Μακάρι, μακάρι...
      Σ' ευχαριστώ πολύ για την ευχή σου!
      Καλή εβδομάδα να έχουμε!!!! ♥

      Διαγραφή
  7. :) Το έγραψες τελικά ε;; Θυμάσαι την συζήτηση που είχαμε;;
    Τις απόψεις μου τις ξέρεις οπότε δε σχολιάζω επιπλέον!
    Διάβασα και την Μαρίνα και έλιωσα στο γέλιο και τώρα με βάλατε σε σκέψεις να την γράψω κι εγώ, τόσο καιρό το λέω!
    Καλή εβδομάδα πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κατερίνα μου, η Δήμητρα μου έλδωσε την αφορμή, οπότε...
    Την θυμάμαι τη συζήτηση, βεβαίως....
    Και αφού εγώ και η Μαρίνα σε βάλαμε σε σκέψεις να γράψεις σε παρακαλώ κι εσύ.
    Εσύ θα έχεις να πεις και κάτι περισσότερο για το θέμα "Γάμος"... και ξέρεις πως το εννοώ!
    Εγώ θα περιμένω... γιατί ξέρω πως θα μιλήσεις με τον δικό σου τρόπο όπως αναλύεις τα πράγματα...
    Να το κα΄νεις, να γράψεις.... όποτε βρεις χρόνο!
    Καλή εβδομάδα και σε σένα Κατερίνα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. :) Και μίλησα.. και πυρά δέχτηκα γιατί κάποιοι δεν κατανόησαν τα νοήματα της ανάρτησής μου!
      Δεν πειράζει όμως, αυτά συμβαίνουν!
      Και πάλι πολύχρονη με υγεία! Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
    2. Κατερίνα μου, μόλις τη διάβασα και σου άφησα και σχόλιο.
      Κάποιοι απλώς χάθηκαν στην μετάφραση!
      Don't worry, be happy!
      Σ' ευχαριστώ πολύ!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  9. Θα μιλήσω από προσωπική εμπειρία Μαράκι μου, για να σου πω πως όπως λέει και η Αριστέα ο γάμος ως τελετή είναι ένα πανηγυράκι... κάποιοι "ξεπουπουλιάζονται" για να περάσουν καλά κάποιοι άλλοι...
    Σημασία έχει ο γάμος από κει και μετά να είναι ένα πανηγύρι, χαράς, αγάπης, απόλαυσης και συντροφικότητας. Κάτι που δεν το εξασφάλισαν ποτέ οι φιγουράτες τελετές! Κι εγώ πήγα κόντρα στην "μόδα" και έκανα ένα απλό γάμο. Ευτυχώς βέβαια σε μένα πέτυχε η συνταγή, μετά!
    Θέλω να σου ευχηθώ να βρεις τον άνθρωπό σου, είτε παντρευτείς, είτε όχι... ο γάμος δεν είναι απαραίτητος, η ευτυχία όμως είναι!
    Πολλά γλυκά φιλιά
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου, έτσι ακριβώς! Μα το "μετά" είναι που πρέπει να γευτούμε και να το χαρούμε.... το μετά θα μείνει.... όχι η τελετή ή το πανηγύρι.... Έτσι πετυχαίνει και η συνταγή.... να χαίρεσαι το μετά... για σένα... όχι για τους άλλους... όχι για τους άλλους... όχι για την βιτρίνα.... Σ' ευχαριστώ πολύ για την ευχή σου. Μακάρι θα πω Εγώ από το στόμα σουα και στων πάντων τα αυτιά.... Και ναι αλλά για μένα ο γάμος δεν είναι απαραίτητος, η συντροφικότητα και η ευτυχία είναι απαραίτητη! Τόσο απλά και ξεκάθαρα.... για μένα!
      Σ' ευχαριστώ πολύ-πολύ!
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας καλοδεχούμενα!!!
*Παράκληση! ΜΗΝ γράφετε σε greeklish!
*ΌΧΙ Spam, ΟΧΙ υβριστικά σχόλια!
*Καλό θα ήταν πρώτα να διαβάσετε την Πολιτική Απορρήτου GDPR & τους Όρους Χρήσης του blog. Θα τα βρείτε πάνω στο Menu.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επίσκεψή σας!

ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ



Follow by e-mail

MY INSTAGRAM PORTFOLIO

My Instagram

Copyright © ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫. Made with by OddThemes