Let’s talk about Relationships #6 - Σώματα κενά χωρίς αισθήματα;


Μετά από επιθυμία του Φίλου μου Μιχάλη να δημοσιεύσω στο blog μου, αυτούσιο  το παρακάτω μικρό αλλά τόσο αινιγματικό, δυνατό και γεμάτο νοήματα και συναισθήματα σκεπτικό του, δράττομαι της ευκαιρίας για να μοιραστώ για μια ακόμη φορά τις δικές μου σκέψεις/απόψεις μέσα από τα (πάντοτε) δικά μου βιώματα και εμπειρίες. Είπαμε! Δώστε μου "Φιλοσοφία/σκέψεις ζωής" και συζητάω με τις ώρες. Εμ, τι; τυχαίο είναι που έχω γράψει 500+ δικές μου "Φιλοσοφίες/αποφθέγματα". Μόνο βιβλίο που δεν τις έχω κάνει... ακόμα... εν ζωή! 

_________________________
Αν στο τέλος γίνεις αυτό που μισούσες,
αυτό που απεχθανόσουν στην ζωή σου.
Είναι γιατί στον βωμό μιας Αγάπης
Θυσίασες την Αγάπη σου και τα αισθήματα σου
Τώρα πορεύεσαι κενός μισό - νεκρός χωρίς αισθήματα
πως να αναστήσεις κάτι που πέθανε μέσα σου καιρό τώρα .........
**Μιχάλης Κυριαζάκος**

Καληνύχτα σας και καλή μας τύχη αν την έχουμε και αν υπάρχει.

(Κυριακή 2/08/2005)  
_____________________________

 Ποιος δεν έχει αγαπήσει; Ποιος δεν έχει ερωτευτεί;
Ποιος δεν έχει νιώσει την αγάπη και ποιος δεν έχει νιώσει τον έρωτα; 
Βέβαια, μην τα μπερδεύουμε, διότι είναι δυο διαφορετικά πράγματα, δυο διαφορετικές έννοιες. 
Το να ερωτευτείς είναι σχετικά εύκολο, το να αγαπήσεις όμως αληθινά όχι εσένα τον ίδιο μόνο αλλά κάποιον άλλον όπως εσένα, αυτό είναι δύσκολο και δε στην εποχή μας.

  Ποιος δεν την έχει πατήσει στην αγάπη, στον έρωτα; Η μάλλον να το πω στη λαϊκή διάλεκτο, ποιος δεν έχει καεί; ποιος δεν είναι καμένος από μια αγάπη κι έναν έρωτα; Όλοι μας!

  Καμένος είναι αυτός που υποφέρει κρυφά ή φανερά για μια χαμένη αγάπη κι έναν χαμένο έρωτα, καμένος είναι και αυτός που παίζει με την μία και με την άλλη ή και με πολλές μαζί, παραμυθιάζοντας και πουλώντας συναισθήματα αγάπης, καμένος είναι και αυτός που ζει με τις αναμνήσεις ενός απωθημένου έρωτα.
 
  Ποιος δεν έχει καεί λοιπόν; Ποιος δεν είναι καμένος λίγο ή πολύ; Ποιος δεν έχει πληγωθεί; Ποιος δεν έχει πονέσει; Ποιος δεν έχει βαλαντώσει στο κλάμα; Ποιος δεν έχει πληγές και τράμματα; Ποιος δεν έχει φάει τα μούτρα του; Ποιος δεν έχει μαραζώσει; Ποιος δεν έχει "πεθάνει"; Ποιος δεν έχει κάνει θυσίες; Ποιος δεν έχει προδοθεί από μια αγάπη ή και έναν έρωτα; Και ποιος δεν έχει πει "Εγώ δεν ξανά ερωτεύομαι...!", "Δεν είναι αυτά για μένα...!"κ.α.; Όλοι μας! Εγώ να δεις πόσες φορές τα έχω πει και πόσες φορές ακόμα θα τα πω, μέχρι να βάλω μυαλό και να καταλάβω ότι ίσως όντως αυτά δεν είναι για μένα ή μπορεί και να είναι;

  Όλοι μας, μια φορά στη ζωή μας, έστω μια φορά στη ζωή μας, βρήκαμε (στα μάτια μας) τον μεγάλο, τον απόλυτο, τον ολοκληρωμένο, ίσως τον τέλειο έρωτα της ζωής μας. Ναι, πιστέψαμε σε αυτόν και δώσαμε ψυχή και σώμα, τον πολύτιμο χρόνο μας, την εμπιστοσύνη μας, όλη μας την συν-αισθηματική μας περιουσία και τελικά στο τέλος να πήραμε, στην χειρότερη περίπτωση, μια τεράστια προδοσία και στην καλύτερη ένα καλό μάθημα ζωής. 

  Στην καλύτερη περίπτωση, να έφαγες τα μούτρα σου, να έκανες καλή-κακή επιλογή (δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία), να βίωσες λίγα ή πολλά, να πέρασες καλά ή άσχημα και όσο κράτησε-κράτησε. Γεύτηκες, έπαθες και εν τέλει έμαθες. Έμαθες εσένα τον ίδιο μέσα από την σχέση σου με τον άλλον. Είδες τα λάθη σου, τα "θέλω" σου, τα "δε θέλω" σου, τι σου αξίζει και τι δεν σου αξίζει και συνειδητοποιημένος/η πλέον ξέρεις πως να πορευτείς στην επόμενη σχέση που θα σου προκύψει, θες δε θες.  

  Στην χειρότερη περίπτωση, να έφτασες στο σημείο πια να αισθάνεσαι μέσα σου κενός, άδειος, κρύος, νεκρός, αδιάφορος, χωρίς συναισθήματα για κάποιον άλλον. Μπορεί ακόμα να έφτασες στα πρόθυρα να συμπεριφέρεσαι απάνθρωπα συναισθηματικά όπως σου συμπεριφέρθηκαν κι εσένα. Και να έχεις πια πείσει τον εαυτό σου, ίσως και την καρδιά σου ότι δεν θα αφήσεις ποτέ ξανά κανέναν ή καμιά να σε ρημάξει τη ζωή σου, την καρδιά σου, τα αισθήματά σου, την ύπαρξή σου όλη. Όμως, επειδή η ζωή πολλές φορές δεν σε λογαριάζει και κάνει τα δικά της είτε για το δικό σου καλό είτε γιατί της αρέσει να σου κάνει εκπλήξεις, να αποφασίσει μια μέρα που θα είσαι ή δεν θα είσαι έτοιμος/η, να σου φέρει μια καινούργια γνωριμία, να ξανά ερωτευτείς, να αφεθείς και να δοθείς σε αυτό το κάτι καινούργιο που ήρθε στο δρόμο σου και να ξανά φτιάξεις τη ζωή σου. Κι όμως εσένα κάτι να σε κρατάει αλησιδωμένο, να σε φρενάρει, να σε τρομάζει, να σε κρατάει παγωμένο, με μια συνεχής αμφιβολία να δώσω ή να μη δώσω; να αισθανθώ ή να μην αισθανθώ; να πιστέψω ή να μην πιστέψω; να αφεθώ ή να μην αφεθώ; να εμπιστευτώ ή να μην εμπιστευτώ; να τον βάλω τον/την άλλον μέσα στη ζωή μου; να προσπαθήσω να τον/την κρατήσω ή να πορευτώ καλύτερα μόνος/η και σίγουρος/η ότι δεν θα ξανά πληγωθώ;

  Και όλα αυτά γιατί μέσα σου έχεις σπάσει, η καρδιά σου είναι ραγισμένη και ίσως πονάει ακόμα, γιατί σου πρόδωσαν την εμπιστοσύνη, γιατί φοβάσαι πως και η "νέα γνωριμία" θα είναι μια απ' τα ίδια με την προηγούμενη. Κι αναρωτιέσαι; "Πως να αναστήσω κάτι που πέθανε μέσα μου καιρό τώρα;" 

  Είναι όμως έτσι; Όχι, δεν είναι καθόλου έτσι! Και στο λέω Εγώ που μετά από την τελευταία τεράστια απόλυτη προδοσία είπα "Τέλος! Τέρμα οι έρωτες και οι αγάπες για μένα! Όλα ένα τεράστιο ψέμα είναι! Δεν είμαστε όλοι για την αγάπη!" (όχι πως άλλαξε η άποψή μου ότι αυτά είναι τυχερά και δεν είναι για μένα. Το πιστεύω πως δεν είναι για μένα... εξάλλου, τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους!) Κι όμως, η λογική των πραγμάτων είναι τέτοια που και θα ξανά νιώσεις αισθήματα, θα ξανά κάνεις νέα γνωριμία, θα δώσεις μια ευκαιρία, θα αφεθείς στην ευκαιρία να προσπαθήσεις, θα συνεχίσεις τη ζωή σου, φτιάχνοντας τη ζωή σου, ίσως, μαζί με κάποιον/α άλλον, ίσως, ίσως λέω, και να ξανά ερωτευτείς. Και που ξέρεις; Μπορεί και να είναι το τυχερό σου, το δέκα το καλό σου. Αυτά, όσο τα αποφεύγεις, όσο τα αρνείσαι τόσο περισσότερο σε πλησιάζουν. 

 Νομίζω πως στη ζωή, ο καθένας μας, μόνο δυο φορές θα γνωρίσει τον αληθινό έρωτα. Ο πρώτος σίγουρα δεν θα κρατήσει, όσο κι αν  προσπαθήσεις με νύχια και με δόντια να τον κρατήσεις. Είναι γραμμένο στη ζωή να μην το έχεις για πολύ ή για "πάντα". Εκτός βέβαια από κάποιες σπάνιες, πολύ σπάνιες περιπτώσεις. Ο δεύτερος πάλι μπορεί να είναι αυτός που θα κρατήσει και θα είναι μέχρι σε εκείνο το τέλος που θα αποφασίσει η ζωή.  Επίσης, τουλάχιστον μία φορά, ο καθένας μας θα γνωρίσει τον χειρότερο έρωτα της ζωής του. Αυτόν που θα σε τσακίσει, θα σε κάνει κουρέλι, θα σε γεμίσει με τράμματα, θα σε κάνει να νιώσεις κενός, άδειος, και νεκρός, που θα σου καταστρέψει την ζωή, θα σου κομματιάσει την καρδιά, θα σε ποτίσει με φαρμάκι, θα σου τσακίσει την αξιοπρέπεια και θα σε προδώσει με τον χειρότερο τρόπο. Κι ΑΝ επιβιώσεις από έναν τέτοιο "χειρότερο έρωτα", πίστεψέ με, μετά ΑΝ σου ξανά συμβεί, δεν πρόκειται να σε αγγίξει και πολύ. Θα είσαι πλέον προετοιμασμένος/η να τον ξεπεράσεις πιο γρήγορα και με λιγότερο πόνο.

  Το θέμα είναι ότι ο επόμενος/η δεν σημαίνει πως θα είναι σίγουρα ίδιος/α με τον προηγούμενο/η. Δε σημαίνει πως θα σου συμπεριφερθεί με τον ίδιο τρόπο, θα σε τσακίσει με τον ίδιο τρόπο, θα σε προδώσει με τον ίδιο τρόπο, θα είναι μια απ' τα ίδια. Αν όμως υπάρξει μια περίπτωση να πέσεις σε "μια απ' τα ίδια", θα μπορείς πιο εύκολα να αναγνωρίσεις τα ίδια σημάδια και να δώσεις ένα τέλος πριν φτάσεις στα άκρα και σε ένα τέλος όπου θα σε τσακίσει για μια ακόμη φορά. Αν όμως δεν είναι, από χαζομάρα σου, από βλακεία σου, από την ανασφάλεια σου, την καχυποψία σου, θα δώσεις εσύ ο ίδιος/α ένα τέλος σε μια γνωριμία πριν καν καλά-καλά αρχίσει, πριν καλά-καλά ξεκινήσει το στόρι. 

  Βεβαίως, κανείς δεν ξέρει πως μπορεί να καταλήξει μια σχέση. Ο καθένας οφείλει να τη ζήσει, να τη χαρεί, να τη νιώσει, να περάσει καλά κι από 'κει και πέρα, αν είναι να προχωρήσει σε κάτι πιο σοβαρό ή πιο "μαζί", αυτό θα φανεί στην πορεία. Σημασία έχει ο καθένας από την πλευρά του να κάνει τίμια αυτό που νιώθει, χωρίς να μετανιώσει, χωρίς να ζει αλησιδωμένος σε δεσμά του παρελθόντος. Όταν έχεις πάρει το μάθημά σου, έχεις δει και παραδεχτεί τα δικά σου λάθη, έχεις γνωρίσει τον εαυτό σου, έχεις ξεπεράσει, έχεις διαγράψει, έχει ρίξει Χ, έχεις γιατρέψει τις πληγές σου, έχεις καταλάβει τι σου αξίζει και τι όχι, τι θέλεις και κυρίως τι ΔΕΝ θέλεις... από 'κει και πέρα δεν υπάρχει καμία σοβαρή δικαιολογία να μην έχεις αναγεννηθεί, να μην έχεις σταθείς ξανά στα πόδια σου, να μην έχεις αναστήσει αισθήματα πληγωμένα και να μην έχεις πάει παρακάτω. Αν δεν τα έχεις καταφέρει ακόμα, καλό θα ήταν να μην βάλεις στο παιχνίδι σου κάποιον άλλον και να τον ξεγελάσεις με δήθεν αισθήματα. Μπορεί το γνωστό άσμα να λέει: "Ο έρωτας με έρωτα περνάει" (κάτι που εγώ ποτέ δεν το κατάλαβα και δεν το υποστήριξα και δεν πιστεύω καθόλου σε αυτό) αλλά αν δεν έχει περάσει κι ένα λογικό χρονικό διάστημα "μοναξιάς και περισυλλογής", ο επόμενος/η θα είναι ίσως "μια απ' τα ίδια", και ίσως να μη φταίει καθόλου ή μόνο αυτός.    




Σημ.: Επειδή εγώ γράφω ό,τι μου κατεβαίνει στο κεφάλι, ΔΕΝ σημαίνει ότι πρέπει και επιβάλλετε ο άλλος που με διαβάζει να συμφωνεί με όσα γράφω. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει την άποψή του, όπως το έχω κι εγώ! (αυτά προς αποφυγή παρεξηγήσεων!)



   

Διαβάστε επίσης:


_______________

Όλες οι αναρτήσεις της στήλης "Let’s talk about Relationships" & "Ανθρώπινες σχέσεις"








_____________________________________
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
©Copyright 2010-2015 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*

16 σχόλια :

  1. Α, καλά, αν ρωτάς εμένα, από πληγές άλλο τίποτα. Δυστυχώς κυκλοφορούν πολλές ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΕΣ, όπως π.χ. μία που μου έστειλε μειλ συμπαράστασης μια φορά που υπήρξαν κάτι εντάσεις στο μπλογκ μου και αποφάσισα να κλείσω τα σχόλιά μου, από ότι κατάλαβα όμως για να σπάσει πλάκα το έκανε, αφού μετά της ζήτησα να βρεθούμε και με έχει στο φτύσιμο για μήνες. Αντέχουμε όμως και πάμε παρακάτω, ευτυχώς υπάρχουν και καλές κοπέλες που δεν είναι καθόλου έτσι, όπως εσύ καλη ώρα και βοηθάνε πολύ σε αυτό το κομμάτι..

    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ολοι εχουμε τις πληγες μας, ισως στην αρχη πονανε πολυ μετα ομως συνηθιζεις και ζεις μαζι τους.
    Βλεπεις τα λαθη που εκανες και πολλες φορες δεν μετανιωνεις γυριζοντας πισω να τα διορθωσεις αλλα τα βλεπεις πιο ξεκαθαρα γιατι τα εκανες και τι εμαθες απο αυτα, με ενα τροπο τα δικαιολογεις. Δικαιολογεις και τον εαυτο σου για τις στιγμες που επρεπε να σκεφτει δυο φορες αυτο που θα ελεγε τοτε.
    Ετσι ειναι, τελικα οταν ειναι γραφτο να εισαι με καποιον θα εισαι αν οχι απλα πρεπει να προχωρησεις οσο δυσκολα και να ειναι, αυτην ειναι η δικη μου θεωρια.

    Να περνας καλα Μαρια μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελευθερία μου, πολύ σωστά τα είπες! Και σου το λέω από εμπειρία και επειδή είναι μια μεγάλη αλήθεια της ζωής πως "όταν είναι γραφτό για κάτι, θα γίνει, αν όχι δεν θα γίνει, θα πας παρακάτω μέχρι το επόμενο. Μην ξεχνάμε πως "όλα γίνονται για κάποιον λόγο. Όλα!"
      Να είσαι καλά και να περνάς κι εσύ καλά Ελευθερία μου!

      Διαγραφή
  3. πληγωνομαστε και προχωραμε
    μονο μπροστα η ζωη

    καλο μηνα Μαρακι μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι ακριβώς Κική μου!
      Μόνο μπροστά η ζωή γιατί άλλη δεν έχει!
      ΚΑΛΗΜΕΡΑ Φίλη μου!

      Διαγραφή
  4. Οι πληγές, αργά ή γρήγορα θα κλείσουν, αν πρώτα απ'ολα εμείς δεν επιτρέπουμε να μας τις κάνουν...
    Σηκώνουμε ψηλά το κεφάλι και προχωράμε... Τα καλύτερα είναι μπροστά και ΘΑ ΤΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΜΕ!!!
    ;-)
    ΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά-πολλά! Καλό μήνα, ομορφιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννα μου, πάντα ψηλά το κεφάλι και προχωράμε!
      Τα καλύτερα είναι σίγουρα κοντά μας και θα τα συναντήσουμε! Εγώ το πιστεύω πια...
      Καλό μήνα αγαπημένη μου!

      Διαγραφή
  5. Όλα μαθήματα είναι στην ζωή, ειδικά όταν αφορούν την καρδιά μας. Πρέπει να προχωράμε, να συγχωρούμε, μα να μην ξεχνάμε.
    Νομίζω πως πάντα το μέλλον κρατά τα καλύτερα χαρτιά, γιατί να χάνουμε στιγμές για το παρελθόν;
    Σε γλυκοφιλώ κορίτσι γλυκό. Καλά κάνεις και μας προβληματίζεις, είναι τέτοιες οι εποχές που συχνά ξεχνάμε να το κάνουμε από μόνοι μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι ακριβώς Μαρίνα μου!
      Όπως ξανά είπα και το λέω συνέχεια "όλα είναι μαθήματα ζωής" που μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους! Κι εμένα αυτά τα "μαθήματα ζωής" τα αγαπώ και τα θέλω! Είναι χρήσιμα!
      Προχωράμε μπροστά και κοιτάμε πίσω μόνο για να θυμηθούμε τι κάναμε, τι νιώσαμε και να μην ξανά κάνουεμ τα ίδια!
      Είδατε; Ευτυχώς που έχετε κι εμένα και τέτοιες ειδικά εποχές σας προβληματίζω για να σας ταρακουνάω όταν ξεχνάτε να το κάνετε εσείς. Γι' αυτό είναι οι Φίλοι βρε!
      Σε φιλώ κούκλα μου!

      Διαγραφή
  6. Αυτό το Ο έρωτας με έρωτα περνάει πόσο μούφα; Αυτές είναι οι λεγόμενες σχέσεις δεκανίκια, που δε λέω έχουν για κάποιους μία χρηστικότητα, αλλά απέχει πολύ από το ονομαστεί σχέση.
    Μόνο δύο απόλυτα αυτάρκεις άνθρωποι μπορούν να κάνουν μία υγιή σχέση κι όταν μόλις έχεις χωρίσει μόνο αυτάρκης δεν μπορεί να λέγεσαι!

    Εγώ δεν βλέπω πότε ως καμένα χαρτιά τους Έρωτες μου, ίσως γιατί ουσιαστικά πήρα τόσα πολλά που δεν μετανιώνω για τίποτα!
    Η ζωή είναι στιγμές και σε αυτές πρέπει να έχεις την ικανότητα να παίρνεις γερές τζούρες και να τις απολαμβάνεις. Να μπορείς να συγχωρείς, να μην κρατάς κακίες γιατί όλα αυτά δεν βοηθούν και δεν σε τιμούν σε τελευταία ανάλυση!
    Φιλάκια πολλά Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω, πόσο θα συμφωνήσω... Και όχι μόνο "δεκανίκι" αλλά να χρησιμοποιείς (γιατί ουσιαστικά χρησιμοποιείς κάποιον) για να πας εσύ παρακάτω, ε, αυτό μπορώ να το χαρακτηρίσω από αγένεια έως ιδιοτέλεια (και πολλά ακόμα που δεν κάνει να τα γράψω εδώ!!!) Κι αν ειδικά αυτοσκοπός γίνεται το να ξεπεράσεις τα συναισθήματά σου με τον επόμενο.... άσ' τα να πάνε...
      Αν έχεις επίγνωση και συνείδηση του τί κάνεις, δεν υπάρχει και λόγος για μετάνοια αργότερα! Θα είσαι τόσο πλήρης που οι όμορφες στιγμές θα είναι εκείνες που θα επικρατήσουν!
      Να, βλέπεις: Κλείνεις τα σχόλια και τρώω χώρο στο blog της Μαρίας για να σου απαντήσω!
      (Και να πεις πως είσαι και κανένα πρόσωπο περί οπής... Μπαααααα!!!)
      ;-)
      ΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ και στις 2 σας!
      (Μαράκι, συγνώμη για τη σφήνα!)

      Διαγραφή
    2. Εμ πέστα βρε Αριστέα μου! "Ποτέ δεν πίστεψα και δεν υιοθέτησα αυτό το "ο έρωτας με έρωτα περνάει". Κι ας με λεγανε ότι δεν πάω καλά! Εμ, συγνώμη αλλά εγώ δε λειτουργώ έτσι!
      Εντάξει "καμένα χαρτιά" με την έννοια ότι έχουμε καεί, τσουριφλιστεί.... γιατί κι Εγώ από όλες τις λιγοστές σχέσεις μου πήρα πολλά πράγματα και ακόμα και τα άσχημα μόνο υπερ μου ήταν στο τέλος. Δεν μετάνιωσα, δε μετανιώνω και δε θα μετανιώσω ποτέ! Είμαι περήφανη και ευλογημένη για τις σχέσεις μου με τους ανθρώπους, γενικά και ειδικά.
      Καμία κακία, μόνο συμπάθεια, αγάπη, εκτίμηση για τους ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή μας και κυρίως για μας.
      Φιλιά πολλά αγαπημένο παιδί! Σ' ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σου και το πέρασμα σου από 'δω. (είσαι και πολύ μπίζι με τις δημιουργίες σου γι' αυτό το λέω!)

      Διαγραφή
    3. Γιάννα μου, συμφωνώ σε όλα όσα έγραψες! Και πόσες τέτοιες είδους σχέσεις υπάρχουν και ξεκινούν γι' αυτό τον λόγο.
      Ελέυθερα καλέ. Πες ό,τι θέλεις στο αγαπημένο μας παιδί από πάνω!
      Γιατί, αν μια μέρα ανοίξει τα σχόλια σε μια ανάρτηση σκέψεων θα τις σχολιάσω για όλες τις αναρτήσεις που είχε κλειστά τα σχολια και θα γίνει το σχολιο μου "σεντόνι" σαν να έχω γράψει ανάρτηση. Και όχι τίποτα άλλο, αλλά μετά θα με κυνηγάει για να μου δώσει ένα γερό ξύλο να μην το ξανά κάνω. Θα κυνηγάει ποια; εμένα; το καλύτερο παιδί;Χεχεχε!!!
      Τα φιλιά μου και πάλι και στις δυο σας! ❤❤

      Διαγραφή
  7. Λοιπόν κι όμως είμαι από τα άτομα που ακόμα δεν έχουν ... καεί!!!
    Δεν μου έχει τύχει κάτι το σοβαρό , δεν εχω ερωτευτεί ποτέ παράφορα!
    Εχω δακρύσει εχω στενοχωρηθεί αλλά δεν μπορώ να πω οτι εχω ζήσει ουτε τον απόλυτο παθιασμένο έρωτα ουτε και ξερω αν ποτέ θα το ζήσω.
    Μάλλον ανήκω στην κατηγορία: "Δεν είναι για μένα αυτά" :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, Μαρία μου, καλό είναι αυτό! Εννοώ να μην έχεις "καεί" από έναν έρωτα! Αν και σε όλους συμβαίνει έστω μια φορά στη ζωή μας. όχι απαραίτητα νβα "καείς" με την κακή έννοια. Ξέρεις πως το εννοώ!
      Από την άλλη, το να ερωτευτείς παράφορα είναι και το αλατοπίπερο της ζωής μας. Στο τέλος, θα νιώθεις ότι έχεις ζήσει. Κια ο έρωτας είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μας. Έστω και μια φορά να τον ζήσεις, κι αν μάλιστα είναι και υπερ σου, δηλαδή μόνο καλά σου αφήσει, τότε είσαι γεμάτος/η. Σου εύχομαι να τον ζήσεις... στα θετικά του. Μην νομίζεις, κι Εγώ πιστεύω πως "δεν είναι για μένα αυτά" δεν μου βγαίνουν σε καλό, άσχετα αν στο τέλος κάνουν το καλύτερο και καλύτερη εμένα.
      Πάντως, ο έρωτας, είναι κινητήριος δύναμη! Αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια!
      :) ❤

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας καλοδεχούμενα!!!
*Παράκληση! ΜΗΝ γράφετε σε greeklish!
*ΌΧΙ Spam, ΟΧΙ υβριστικά σχόλια!
*Καλό θα ήταν πρώτα να διαβάσετε την Πολιτική Απορρήτου GDPR & τους Όρους Χρήσης του blog. Θα τα βρείτε πάνω στο Menu.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επίσκεψή σας!

ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ



Follow by e-mail

MY INSTAGRAM PORTFOLIO

My Instagram

Copyright © ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫. Made with by OddThemes