🍿Movie in Cinema Κριτική! - Super 8 (Η πραγματικότητα μπορεί να φτάσει τον κινηματογράφο;)




   Η αφορμή γι’ αυτό το κείμενο είναι η χθεσινή μου βόλτα στο cinema. Εδώ και καιρό προσπαθούσα να πάω να δω την ταινία “Super 8” αλλά πάντα κάτι προέκυπτε και πήγαινε από αναβολή σε αναβολή. 

   Είναι γνωστό ότι είμαι fan των ταινιών καταστροφής (εξωγήινοι, παλιρροιακά κύματα (τσουνάμια), μετεωρίτες, φωτιές, σεισμοί, ηφαίστεια, ανεμοστρόβιλοι, επιδημίες κ.ά.) Δηλαδή όσο μου αρέσουν οι κωμωδίες ή αισθηματικές άλλο τόσο (ίσως και πιο πολύ) μου αρέσουν οι ταινίες καταστροφής. Άλλωστε σε όλους αρέσουν οι ταινίες καταστροφής όσο κι αν τις θεωρούμε ακραίες.  Ό,τι ταινία βγαίνει με καταστροφές φυσικές ή μη, τρέχω να τη δω. Μάλιστα πολλές φορές μου έχουν πει το εξής: “Καλά σου αρέσει να βλέπεις τον κόσμο να καταστρέφεται και ο κόσμος να πεθαίνει;”
 
Και η απάντησή μου πάντα είναι η εξής: “Δεν είναι ότι μου αρέσει να βλέπω τον κόσμο ή τον πλανήτη να καταστρέφεται και τον κόσμο να πεθαίνει, είναι ότι μου αρέσει να βλέπω τα πιο ακραία σενάρια που έχουν να κάνουν με τον πλανήτη και τον άνθρωπο να αποτυπώνονται σε ένα φιλμ, είναι ότι μου αρέσει να βλέπω ο άνθρωπος να προσπαθεί να επιβιώσει ενωμένος από τις πιο ακραίες φυσικές και μη καταστάσεις… και κυρίως σ’ αυτού τους είδους τις ταινίες μου αρέσει το φινάλε που πάντα μα πάντα κλείνει με τα πιο αισιόδοξα μηνύματα/νοήματα, του τύπου ‘η ελπίδα δεν έχει χαθεί, όσο υπάρχει η ανθρωπότητα υπάρχει και Ζωή, ο άνθρωπος έμαθε απ’ τα λάθη του και δεν πρόκειται να τα επαναλάβει, πρέπει να σεβόμαστε τη φύση για να μας σέβεται κι εκείνη, θα ξαναγεννηθούμε απ’ τις στάχτες μας κτλ.’ Για όλους αυτούς τους λόγους λοιπόν, μου αρέσουν οι χολιγουντιανές ταινίες καταστροφής (που ως γνωστόν είναι οι καλύτεροι στο είδος) με την αμερικανιά, με την μπόλικη δόση υπερβολής, τις ακραίες σκηνές, τα εξωπραγματικά σενάρια……. και ότι έχει να κάνει με την καταστροφολογία.
 
 Το τρέιλερ της ταινίας:

Χθες λοιπόν, πήγα και είδα την εν λόγω ταινία! Εντάξει ήταν αρκετά καλή… Βέβαια το θέμα μου δεν είναι η κριτική μου για την ταινία αλλά η ερώτηση που κάνω πάντοτε όταν βλέπω μια τέτοια ταινία. “Αν ερχόταν το τέλος του κόσμου ή τέλος πάντων γινόταν μια τρομακτική καταστροφή εμείς οι άνθρωποι πως θα αντιδρούσαμε;”  Ωραία μα συνάμα και τρομακτική ερώτηση κι ακόμα πιο τρομακτική η απάντηση ή σκέψεις που θα κάνεις μέχρι να δώσεις την απάντηση.
 
Super 8 (2011)
 

   Η δική μου απάντηση είναι: “Δεν ξέρω! Πάντως αν ήξερα ότι έρχεται ‘το τέλος του κόσμου’ και ήταν η τελευταίες μου ώρες, το σίγουρο είναι ότι δεν θα ήθελα να κάνω με τίποτα ότι έφτιαχνα μέχρι εκείνη τη στιγμή. Θα ήθελα να κάνω ό,τι δεν μπορούσα να κάνω ή δεν έκανα πριν………….

   Εντάξει μην μου πείτε ότι κι εσείς που έχει τύχει να δείτε μια τέτοια ταινία δεν έχετε αναρωτηθεί “αν έφτανε το τέλος του κόσμου, τι θα κάνατε”.  Δόξα τω Θεό, το Χόλυγουντ έχει πάντοτε έμπνευση και γυρίζει ταινίες καταστροφής η μία ταινία μετά την άλλη και μας κάνει να αναρωτιόμαστε ούτως ή άλλος. Υπάρχουν αμέτρητες… κάποιες είναι κακόγουστες, άλλες πάλι αγγίζουν την ‘ύψιστη’ υπερβολή, κι άλλες πάλι προανήγγειλαν ή  προαναγγέλλουν υποτίθεται αυτά που ακούγονται και γράφονται πως θα συμβούν. Για παράδειγμα την σχετικά πρόσφατη ταινία “2012” –και ομολογώ η πιο αγαπημένη μου ταινία καταστροφής που την έχω δει ουκ ολίγες φορές, πραγματικά έχω χάσει το μέτρημα- που περιέχει όλα τα κακά του κόσμου. Αναφέρεται στο ημερολόγιο των Μάγια που πριν από αιώνες, ανέφεραν στα ημερολόγιά τους το έτος 2012, ως καταληκτικό για το τέλος του κόσμου. Πολλοί την χαρακτήρισαν ως την πιο ακραία ταινία. Βέβαια ακραίες είναι όλες αυτές του είδους ταινίες, βλέπε:
  • Independence Day (Ημέρα ανεξαρτησίας)
  • War Of The Worlds (Ο πόλεμος των κόσμων)
  • Deep Impact
  • Volcano (Ηφαίστειο)
  • The Day After Tomorrow (Μετά την επόμενη ημέρα)
  • Armageddon (με το φοβερό soundtrack “I Don’t Want To Miss A Thing” των Aerosmith.
  • Godzilla
…και τόσες άλλες που τώρα δεν μου έρχονται στο μυαλό, που περιέχει την καταστροφή στο πιο ακραίο επίπεδο… 

Όμως αναρωτιέμαι! Είναι τόσο δύσκολο ή ακατόρθωτο να συμβούν -αν όχι όλα- κάποια απ’ αυτά; Όχι απαραίτητα να κατέβουν στην Γη εξωγήινοι ή οι άνθρωποι να είναι ζωντανοί-νεκροί (τα λεγόμενα ζόμπι) ή ρομπότ ή ακόμα και κάποια στιγμή να χτυπηθεί η Γη από έναν μετεωρίτη… όσο να έχουμε έναν θανατηφόρο σεισμό, ένα ηφαίστειο που θα κάψει τα πάντα στο πέρασμά του, ένα παλιρροϊκό κύμα που θα αφανίσει μια ολόκληρη πόλη, μια επιδημία που θα προκαλέσει πολλούς θανάτους κ.ά. Όλα αυτά είναι ακατόρθωτα να συμβούν; Νομίζω πως τα πρόσφατα γεγονότα (το τσουνάμι στην Ιαπωνία, η επιδημία με τα λαχανικά, η θανατηφόρα γρίπη στο πρόσφατο παρελθόν…) αποδεικνύουν ότι απ’ τη Ζωή και τη φύση να περιμένεις τα πάντα, τα πιο ακραία… αυτά που δεν μπορείς καν να φανταστείς.

Εντάξει μην τρομάζεις με όλα τα παραπάνω, εγώ απλά υποθέσεις κάνω. Ο κινηματογράφος από μόνος του είναι τρομακτικός με τις διάφορες “υπερπαραγωγές” που γυρίζει και σε βάζει στο τρυπάκι να σκεφτείς πως ετούτος κόσμος δεν είναι παντοτινός και δε η Ζωή του καθενός μας είναι μοναδική. 

   Πολλά ακούγονται κι άλλα τόσα γράφονται περί συντέλεια του κόσμου. Καθοριστικές ημερομηνίες που ήρθαν πέρασαν και δεν έγινε τίποτα… ακόμα υπάρχουμε εμείς και ο πλανήτης… Επιστήμονες που έχουν δηλώσει ότι σε μερικά χρόνια (έχουν δώσει και συγκεκριμένη χρονολογία, το 2020)η γη θα χτυπηθεί από μετεωρίτη… υποτιθέμενοι προφήτες να αναγγέλλουν ότι φθάνει η Δευτέρα Παρουσία…………και τόσα άλλα που πραγματικά μεταξύ σοβαρού κι αστείου μπαίνω στον πειρασμό να συγκρίνω ποια είναι η χειρότερη κατάσταση. Η σημερινή οικονομική κρίση που βιώνουμε όλοι και θα βιώσουμε ακόμα πιο χειρότερες κρίσεις και θέλω να πιστεύω ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα επιβιώσουμε ή ότι υπάρχει το ενδεχόμενο ή έστω μια τρελή/παράλογη πιθανότητα κάποια στιγμή οι σκηνές που βλέπουμε στον κινηματογράφο να πάρουν σάρκα και οστά; Γιατί τελικά ο κινηματογράφος εμπνέεται από τη Ζωή ή η πραγματικότητα μπορεί να φτάσει τον κινηματογράφο; Ιδού η απορία!!!


Αυτές ήταν οι σκέψεις μου… και μόνο!
 
 
 
📂Αρχειοθήκη: 🍿Κινηματογράφος: Προτάσεις/Παρουσιάσεις/Κριτικές & Σχετικά άρθρα by ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫
Διαβάστε επίσης:


🆙Αρχείο Αναρτήσεων του blog! Blog Post Archive!🆙 

📂Αρχειοθήκη: Όλες οι θεματικές ενότητες του blog

Δείτε όλες τις Αρχειοθήκες & Λίστες (Lists) του blog

Δείτε το Site Map του blog για εύκολη πρόσβαση στο περιεχόμενο του blog

Πρόσβαση στην🔑Συλλεκτική Βιβλιοθήκη του blog (My Library)
 
 

__________________________________________
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog syllegw-stigmes.blogspot.gr.
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Copyright ©2010-2013 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ *
*All rights reserved

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας καλοδεχούμενα!!!
*Παράκληση! ΜΗΝ γράφετε σε greeklish!
*ΌΧΙ Spam, ΟΧΙ υβριστικά σχόλια!
*Καλό θα ήταν πρώτα να διαβάσετε την Πολιτική Απορρήτου GDPR & τους Όρους Χρήσης του blog. Θα τα βρείτε πάνω στο Menu.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επίσκεψή σας!

ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ



Follow by e-mail

MY INSTAGRAM PORTFOLIO

My Instagram

Copyright © ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫. Made with by OddThemes