✍My thoughts #3: Κάθε μέρα κι ένα μάθημα!


Που λέτε, πολλές σκέψεις τρέχουν στο μυαλό μου, όπως πάντα. Μην νομίζετε όμως ότι σκέφτομαι και σκέφτομαι… και τρελαίνομαι από την …πολύ σκέψη. Όχι, όχι! Πλέον σκέφτομαι τόσο, όσο! Εξάλλου, η πολύ σκέψη, τελικά μόνο κακό (μου) κάνει.  Πάει, το πέρασα και το ξεπέρασα σε μεγάλο βαθμό κι αυτό το στάδιο. Όπως και άλλα… στάδια. Κάνω αυτό που θέλω, που επιθυμεί η ψυχή μου και η καρδιά μου, ακούω το ένστικτό μου (που έχω ξανά πει πως σπάνια πέφτει έξω), ζω αυτά που θέλω να ζήσω και κυρίως αισθάνομαι. Γιατί όπως είχα γράψει και σ’ αυτό εδώ το post: “πρώτα να νιώθεις και μετά να σκέφτεσαι.

Απλά:
•κάνω ό,τι μπορώ να κάνω…
•νιώθω ό,τι μπορώ να νιώσω…
•ζω ό,τι μπορώ να ζήσω…


    Κάθε μέρα κι ένα μάθημα! Σαν το σχολείο της ζωής, δεν υπάρχει! Οι καταστάσεις που περνάς ζώντας την, οι άνθρωποι (συγγενείς, φίλοι, γνωστοί ή άγνωστοι, δεν έχει καμία απολύτως σημασία) με τους οποίους, καλώς ή κακός, συναναστρέφεσαι, με τα συναισθήματα που βιώνεις και γενικά αυτά που βλέπεις, ακούς και αισθάνεσαι… δεν έχει!

     Όλα ένα μάθημα! Πολλά από αυτά, παθήματα=μαθήματα!   


   Κάθε μέρα κι ένα μάθημα ή και πολλά μαζί! Μαθήματα που σε κάνουν να γνωρίζεις καλύτερα τις αντοχές σου, την υπομονή σου, το ποιός είσαι, τι μπορείς να κάνεις, τι ΔΕΝ μπορείς να κάνεις, τι θέλεις τι ΔΕΝ θέλεις… τον εαυτό σου τον ίδιο. 

    Και το πιο ωραίο από όλα ξέρετε πιο είναι; Κάθε μέρα να αισθάνεσαι, να γίνεσαι πιο δυνατός και να αγαπάς τον εαυτό σου! 


  Απόλαυση να αισθάνεσαι όλο και πιο δυνατή και πως όσο το παλεύεις, τίποτα δεν μπορεί να σε νικήσει. Μόνο, μόνο όταν εσύ τα παρατήσεις, όταν εσύ εγκαταλείψεις τον αγώνα, τότε μόνο θα έχεις νικηθεί.


Απόλαυση, να γνωρίζεις όλο και πιο πολύ τον εαυτό σου. Να αποδέχεσαι πρώτα εσύ ο ίδιος τα αρνητικά και τα θετικά του χαρακτήρα σου και να αγαπάς τις ατέλειες σου. Να ξέρεις ποιες είναι οι ανασφάλειες σου, τα πάθη σου και να έχεις την θέληση να τα χειρίζεσαι με τέτοιον τρόπο έτσι ώστε να τα μετατρέψεις …υπέρ σου.    


    Κάθε μέρα κι ένα μάθημα! Γνωρίζεις ανθρώπους (δεν έχει σημασία το φύλο, η ηλικία ή σε πιο  κοινωνικό στρώμα ανήκει) και νιώθεις πως ταιριάζεις σε πολλά, υπάρχει δηλαδή μια χημεία, μια καλή επικοινωνία και τέλος πάντων κάποια κοινά …ενδιαφέροντα. Αλλά (γιατί πάντα υπάρχει κι ένα “αλλά”) τελικά κάπου σκαλώνει το πράγμα και έρχεται η …απομάκρυνση. 


  Τι φταίει; Το πρώτο πράγμα που ρίχνουμε ως δικαιολογία (γιατί πλέον μόνο ως δικαιολογία μπορώ να το πάρω εγώ προσωπικά) είναι ότι έτσι είναι οι συνθήκες της Ζωής, ο χρόνος, τρέχουμε, δουλεύουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ, δεν έχω χρόνο για επαφές, βόλτες, καφέ ή συζήτηση. Μια φίλη μου είχε γράψει το εξής: “…αν είναι όντως δυνατό αυτό που υπάρχει ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, τότε υπάρχει και για τους δύο και τίποτα μα τίποτα δεν μπορεί να το χαλάσει, εκτός από εμάς, τελικά.” 


  Και λέω εγώ τώρα με το “φτωχό μου μυαλό”: Αν είναι δυνατό αλλά ακόμα περισσότερο εγώ θα σταθώ στο αν είναι όντως αληθινό και κυρίως, όταν τα συναισθήματα είναι κοινά και όχι μονόπλευρα, τότε σίγουρα κανένας και τίποτα, ούτε ο χρόνος και η ίδια η Ζωή δεν μπορεί να χαλάσει την σχέση ή την επαφή, εκτός από εμάς τους ίδιους. Όποιος θέλει, βρίσκει χρόνο! Θέληση να υπάρχει και από τις δυο πλευρές και όλα γίνονται! Αυτό που λένε: “Δε θέλει κόπο, θέλει τρόπο!”, πάντοτε ισχύει! 


Δυστυχώς όμως μέχρι τώρα η Ζωή μου έχει επιβεβαιώσει με τον χειρότερο τρόπο ότι μονάχος βαδίζει ο καθένας σε όλα. Είναι πάρα πολύ δύσκολο (για κάποιους ακατόρθωτο) να αγαπήσουν και να βάλουν στη Ζωή τους και κάποιον άλλον, εκτός από τον εαυτό τους. Πολλές φορές μάλιστα, δεν μπορούν να αγαπήσουν ούτε τον εαυτό τους. Επομένως, δεν μπορούν και να προσφέρουν και πολλά, ούτε καν αγάπη. Ξέρουν μονάχα να παίρνουν και να αδιαφορούν για περαιτέρω. Ίσως να τους αρέσει αυτό του είδους η “ελευθερία”. Ίσως πάλι έτσι έχουν μάθει… Ίσως, το κάνουν καθαρά από επιλογή και όχι γιατί δεν το “έχουν”.΄


Η Ζωή ακόμη μου έχει επιβεβαιώσει και κάτι ακόμα, κάτι που αν καθίσω και κάνω τον απολογισμό μου μέχρι τώρα στα 30 μου χρόνια, θα σβήσει και η τελευταία μικρή ελπίδα που μου έχει απομείνει. Τι είναι αυτό;


Σαν να παίζω στο ίδιο έργο ξανά και ξανά! Ίδιο σενάριο, ίδια λόγια, ίδιες πράξεις, ίδια πολλές φορές σκηνικά, ίδια πρωταγωνίστρια (δηλαδή εγώ), ίδια διάρκεια, ίδια αρχή και πάντοτε ένα ολόιδιο φινάλε. Ακόμα και οι αντιδράσεις, οι κινήσεις, η ερμηνεία των προσώπων, ακόμα και αυτά ίδια. Τι αλλάζει κάθε φορά; Μάλλον ο/οι συν-πρωταγωνιστής/ές. 


    Όλοι φεύγουν στο τέλος” ή να το πω πιο σωστά: “Όλοι εξαφανίζονται στο τέλος …και ξαφνικά, απροειδοποίητα!” 


    Δικοί σου άνθρωποι, Φίλες/οι, γκόμενοι… όλοι! Και μένεις εσύ πίσω να αναρωτιέσαι τι δεν έκανες καλά ή τι δεν πρόσφερες παραπάνω. Και κάνεις προσπάθειες να κρατήσεις αυτό που αγαπάς, που εκτιμάς αλλά τι να το κάνεις όταν τα πράγματα και τα συναισθήματα είναι μονόπλευρα; Απλά, μένεις στην ακρούλα σου, μόνος/η και προσπαθείς να συνεχίσεις τη Ζωή σου! Αν χωράς κάπου και απλά δεν περισσεύεις, τότε αξίζει η κάθε είδους προσπάθεια. Αν όμως, είσαι συνεχώς σε μια αναμονή, άρα χαμένος χρόνος, χαμένη Ζωή, τότε δεν αξίζει ούτε η προσπάθεια ούτε η ευκαιρία ούτε το πρόσωπο που  αγαπάς, εκτιμάς, σέβεσαι κλπ. Εξάλλου την αγάπη δεν τη ζητιανεύεις, απλά εσύ την νιώθεις κι αν βρεις ανταπόκριση έχει καλώς, βαδίζετε με τις όποιες δυσκολίες μαζί, αν όμως δεν υπάρχει ανταπόκριση, ο καθένας τραβάει το δρόμο του, στο καλό και να (μην) μας γράφεις.   


Όπως λέει και ένα πολύ γνωστό απόφθεγμα: 

Αν αγαπάς κάποιον άσ’ τον να φύγει!
Αν γυρίσει πίσω, είναι δικός σου!
Αν δεν γυρίσει, δεν ήταν ποτέ”


Μακάρι η ίδια η Ζωή μια μέρα να με διαψεύσει! Αλλά μέχρι στιγμής, δεν με έχει διαψεύσει!


Κάθε μέρα κι ένα μάθημα! Όταν πέρα από τις καταστάσεις της ζωής, της εποχής, οι ίδιοι οι άνθρωποι σε διώχνουν όλο και πιο μακριά, τότε ετοιμάζεσαι να τραπείς σε φυγή. Δεν είναι ότι με έχουν απογοητεύσει ή με έχουν στενοχωρήσει ή με έχουν πληγώσει ή ακόμα προδώσει οι άνθρωποι γύρω μου, οι δικοί μου οι άνθρωποι, οι Φίλοι μου. Φυσικά και τα έχουν κάνει αλλά το έχω περάσει και το έχω ξεπεράσει σε μεγάλο βαθμό και με μεγάλη επιτυχία κι αυτό το στάδιο. Τίποτα και κανένας δεν μπορεί να με κάνει να νιώσω για μεγάλο διάστημα απογοήτευση, στενοχώρια, πόνο, θλίψη, οργή, θυμό κλπ. 


Γιατί; Γιατί τα έχω φάει, όχι με την κουτάλα αλλά με την κατσαρόλα και έχω μπουχτίσει από δαύτα που δεν με αγγίζουν για πολύ. Ναι, φυσικά και θα στενοχωρηθώ, θα πέσω σε θλίψη, θα κλάψω, (γιατί είμαι ένας άνθρωπος με ψυχή και με συνείδηση και με τεράστια αποθέματα από συναισθήματα) αλλά το πολύ για λίγες ώρες, άντε για μια ημέρα. 


Όπως είχα γράψει σ’ αυτό το post:
“Πάνω από μία, άντε δυο ημέρες δεν αφήνω τη θλίψη, τη στενοχώρια και γενικά την κακή ψυχολογία να υπερισχύει!” 

Κάθε μέρα κι ένα μάθημα! Ένα από τα πιο σκληρά μαθήματα! Είσαι μόνο εσύ και ο εαυτός σου! Όταν θα μείνεις “μόνος/η”, μόνο αυτόν θα έχεις για να σε παρηγορεί! Ποιός συγγενείς, ποιός φίλος, ποιός γκόμενος; Ζούμε στην εποχή της απάθειας, που ο καθένας κοιτάζει πάνω απ’ όλα την πάρτη του και οι ανθρώπινες σχέσεις “περπατάνε” πάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί ή να πω καλύτερα σε έναΑγκαθωτό συρματόπλεγμα; (όπως το tattoo μου)  

 
Μην έχεις μεγάλες ή και καθόλου προσδοκίες από τον άλλον ούτε να περιμένεις να κάνει πράγματα, κινήσεις ή τα λόγια του πράξεις για εσένα, άσχετα αν εσύ θα τα έφτιαχνες για τον άλλον. Απλά, αγάπησε, νιώσε, ζήσε και κάνε ό,τι καλύτερο μπορείς για εσένα και για όσους (αν έχεις την τύχη να υπάρχουν) έχεις γύρω σου που αξίζουν.  
 
 
Κάθε μέρα κι ένα μάθημα! Το πιο ωραίο μάθημα!  Ό,τι η Ζωή είναι μία και μοναδική! Τα χρόνια δεν γυρίζουν πίσω... προχωράνε όπως και η Ζωή και μαζί με αυτά κι εμείς! Δεν υπάρχει pause, ούτε stop, ούτε repeat, ούτε rewind, ούτε return.......... Ρε δεν έχει άλλη σου λέω! Ζήσε την! “Στύψε την σαν πορτοκάλι!” Κοίταξέ την κατάματα, πήγαινέ της κόντρα, δείξε της ποιός/α είσαι, τι μπορείς να κάνεις, που μπορείς να φτάσεις… Καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που δεν έκανες. Just do it!!! Αν χρειαστεί, φτάσε μέχρι το “γκρεμό”, ρίσκαρε για έναν στόχο, για έναν σκοπό, για ένα όνειρο, για μια μοναδική ευκαιρία, για έναν έρωτα τρελό, για εκείνη την ατάκα που θα ψιθυρίσεις την ώρα του τελευταίου απολογισμού “Τελικά Ζωή σε έζησα ως Πρωταγωνιστής/α και όχι σαν κομπάρσος.”  
 

@υτές ήταν οι προσωπικές μου σκέψεις και μόνο!



Σημ.: Επειδή εγώ γράφω ότι μου κατεβαίνει απ’ το μυαλό, ΔΕΝ σημαίνει ότι πρέπει και επιβάλλετε ο άλλος που με διαβάζει να συμφωνεί με όσα γράφω. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει την άποψή του, όπως το έχω κι εγώ!
(αυτά προς αποφυγή παρεξηγήσεων!)



 


________________________________________________
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog www.syllegw-stigmes.gr.
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς την έγκρισή της αρθρογράφου. Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Copyright ©2010-2014 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.) - ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ *
*All rights reserved

18 σχόλια :

  1. καθε μερα κι ενα μαθημα!
    ποσα κρυβει μεσα της αυτη η εννοια!
    ετσι σε θελω Μαρια μου.
    δυναμικη και αισιοδοξη!
    ολα θα πανε καλα!

    καλο σκ να εχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Κική μου, επειδή αυτή η έννοια -κρύβει- πολλά π΄ραγματα και άλλα τόσα συναισθήματα, γι' αυτό και κάπως λίγο την ανέλυσα...
      Όλα καλά! Είμαι καλά και όλα καλά θα πάνε!
      ΚΑΛΗΜΕΡΑ και Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις Κική μου!
      Σ' ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  2. Εγώ κόλλησα στην ώρα αποστολής της ανάρτησης, τελικά εσύ ξεπέρασες και εμένα το νυχτοπούλι χαχαχα!

    Πολύ ωραία τα λες!

    Καλό Σ/Κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε μου Γιώργο, κόλησες στην ώρα; Εγώ να δεις την ώρα που το ανέβαζα, είδα ότι πέρασε η ώρα και ούτε που την κατάλαβα! Χαχα! Είμαι νυχτοπούλη αλλά συγχρόνως και πρωινός τύπος!
      Πολύ ωραία τα λέω, έ; Πάλι καλά! Έτσι λένε!
      Καλό Σαββατοκύριακο και σε σένα!

      Διαγραφή
  3. Τί όμορφο poooooost!!!
    Μαράκι μου, ζωγραφίζεις!
    Σχετικά με το απόφθευγμα, αν αγαπάς κάποιον... ναι, προφανώς και θα του δώσω την ελευθερία του... Σε όλους αξίζει η ελευθερία... αλλά ως προς το κομμάτι "αν γυρίσεις πίσω είναι δικός σου", δεν ξέρω κατά πόσο θα δεχόμουν πίσω κάποιον... Αν δεν έχω προχωρήσει στη ζωή μου, μάλλον θα έχω χάσει το... μάθημα της ημέρας!!!
    ;-)
    ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά-πολλά, κούκλα μου!
    Όμορφο Σαββατόβραδο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Γιάννα μου, αγαπημένη μου Γιάννα, στο "αν γυρίσεις πίσω είναι δικός σου" συμφωνώ μαζί σου! Αλλά παραμένουμε στα ...μαθήματα της ημέρας, ναι;
      Φιλιά πολλά και να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!!!

      Διαγραφή
  4. Στην ουσία είμαστε μόνοι μας. Όταν το κατάλαβα κι αποφάσισα να γίνω αυτάρκης σε πολλά με βοήθησε να είμαι δυνατή. Δεν εννοώ φυσικά να αποφεύγω να δοθώ και να επιλέγω τη μοναξιά. Απλά πιστεύω ότι μόνο ο απόλυτα αυτάρκης είναι ικανός να μοιραστεί και να κάνει υγιείς σχέσεις. Αλλιώς θα είναι αρρωστημένες σχέσεις εξάρτησης οι όποιες σχέσεις του.
    Να χαίρεσαι την αυτάρκειά σου Μαρία μου!
    Είναι η δύναμη σου!


    Στύψε και πιες τη ζωή ! Στο εύχομαι δηλαδή ολόψυχα!
    Τα φιλιά μου! ♥

    Καλό Σαββατόβραδο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Αριστέα μου, πόσο μα πόσο συμφωνώ με αυτά που γράφεις για το "απόλυτα αυτάρκης". Αυτό μου το έμαθε για τα καλά η Ζωή και γι' αυτό την ακολουθώ χωρίς βέβαια να κλείνω πόρτες ή να μην χτίζω γέφυρες ή να μην δίνομαι.... απλά εκεί που αξίζει και υπάρχει μια υγιείς κατάσταση, όσο γίνεται βέβαια!
      Σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου!
      Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις! Φιλιά!

      Διαγραφή
  5. Πράγματι, κάθε μέρα είναι κι ένα μάθημα.
    Και συμφωνώ ότι προτιμώ να μετανιώσω για κάτι που έκανα παρά για κάτι που δεν έκανα, αν και μπορεί να το μετανιώσω κάποιες φορές.
    Καλό σαββατοκύριακο!!!

    Υ.Γ. Μου έχεις δώσει κάποιο βραβείο και κάποια άλλη φίλη. Δεν το έχω ξεχάσει, το έχω στο μυαλό μου και μόλις βρω χρόνο θα το γράψω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Demi μου, σ' ευχαριστώ πολύ!
      Το χειρότερο όμως είναι να μετανιώσεις αν δεν το κάνεις και τότε ξεκινούν τα "αν", τα "γιατί" κλπ.
      Το θυμάμαι το βραβείο! Μωρέ όποτε βρεις χρόνο!
      Καλό ξημέρωμα!!!

      Διαγραφή
  6. Υπέροχη ανάρτηση Μαρία μου κι ένα πολύ καλό μάθημα για μένα, απόψε που σε διαβάζω και σε ευχαριστώ πολύ. Πήρα πολλά μαθήματα μέσα από το μεστό σου λόγο και συμφωνώ σε πολλά, αν και σε κάποια αθετώ την υπόσχεση απέναντι στον εαυτό μου... Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Αχ βρε Petra μου, με συγκίνησες!
      Έγραψα για μία ακόμη φορά όσα περνάω και όσα αισθάνομαι!
      Απέναντι στον εαυτό μας, πρέπει να είμαστε πάντα ειλικρινείς και θαρραλέοι και να τον αντιμετπίζουμε όπως πρέπει κάθε φορά!
      Πολλά φιλιά! Καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
  7. πολύ ωραίο κείμενο.. κάθε μέρα κι ένα μάθημα.. κάθε μέρα γνωρίζουμε και δοκιμάζουμε τον εαυτό μας σε νέες προκλήσεις.. μόνο όμως ταν είμαστε καλά με τον εαυτό μας, μπορούμε να είμαστε και με τους άλλους.. μόνοι μας πορευόμαστε στη ζωή (όπως λες και συ Μαράκι) και αναζητούμε συνοδοιπόρους με τα ίδια ή παρεμφερή θέλω. Αν τους βρούμε έχει καλώς, αν όχι κάπου φταίξαμε κι εμείς.. φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Εύη μου, έστι αικριβώς όπως τα γράφεις.
      Φυσικά και κάπου φταίμε κι εμείς αλλά φταίμε μόνο όταν δεν έχουεμ προσπαθήσει να τους βρούμε, να τους κρατήσουμε ή έστω να έχουμε πάρει ένα καλό μάθημα.
      Φιλιά πολλά-πολλά! Καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
  8. Μου άρεσε πολύ η ανάρτησή σου! Δυναμική και αισιόδοξη!
    Θα συμφωνήσω απόλυτα, ιδιαίτερα με την τελευταία παράγραφο!
    Μακάρι να το έχουμε αυτό πάντα στο μυαλό μας και να μας σηκώνει κάθε φορά που "πέφτουμε".
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Rylie μου, δυναμική και αισιόδοξη, έ;
      Τότε μάλλον είμαι σε καλό δρόμο! Χαχα!
      Εγώ όλα αυτά πλέον τα έχω στο μυαλό μου και τα πιστεύω, τα υποστηρίζω και γι' αυτό και τα γράφω!
      Φιλιά πολλά και Καλή εβδομάδα να έχεις!

      Διαγραφή
  9. Με καλυψες σε ολα Μαρακι μου ειλικρινα.. πιστευω πως δεν εξαρταται μονο απο μας για το πως θα ζησουμε την ζωη μας. Εχουμε μαθιει να σκεφτομαστε το αν ειναι σωστο η λαθος αυτο π κανουμε, και πως θα μας κρινει ο ταδε κ ο ταδε.γιαυτο και χανουμε ανθρωπους απο διπλα μας.. ομως Η ζωη ειναι ωραια. Αλλα τα προβληματα που την περιβαλλουν ειναι πιο ισχυρα δυστυχως κ γιαυτο δεν μπορουμε να ζησουμε με πληρη ελευθερια. Η ψυχικη μας κατασταση εχει ξεφυγει, κ το βλεπω σε παρα πολυ κοσμο( κ μενα μαζι.)δεν νιωθουμε ελευθεροι πλεον..ειναι κριμα που εχουμε φτασει σε αυτη την φαση κ ειλικρινα δεν ξερω τι μπορει να γινει για να αλλαξουν τα πραγματα. Ολοι λενε θετικη σκεψη..μα πουντην??? Αφου δεν υπαρχει...ολο δυστυχια κ μιζερια βλεπω παντου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Μαράκι μου γλυκό, συμφωνώ απόλυτα σε όσα έγραψες!
      Επειδή, εγώ προσωπικά έχω περάσει άσχημες καταστάσεις στη Ζωή μου, που όμως με κάνανε καλύτερο -θέλω να πιστεύω- άνθρωπο και πιο δυνατή, ήρθε η μέρα που είπα: "ΜΟΝΟ εγλω μπορώ να με κάνω ευτυχισμένη, κανείς άλλος! Στο χέρι μου είναι το στο σκοτάδι να βρίσκω λίγο φως, στο μαύρο να βάζω λίγο γκρί, μπλε, άντε και λευκό (αν και σαν χρώμα πλέον δεν το πολύ συμπαθώ) και ακόμα περισσότερο να βρίσκω λόγους έστω να χαμογελάω. Η θετική σκέψη τώρα που είναι; Μέσα μας! Στη δύναμη να χαμογελάμε, να έχουμε πίστη ότι κάτι καλύτερο-δεν μπορεί!- θα έρθει........... Και τέλος πάντων, από το να είμαι συνεχώς σε μια μίζερη-δυστυχισμένη κατάσταση και να είμαι σαν τους άλλους... ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΩ! Έχω την υγεία μου, πιστεύω στο Θεό... πιστεύω στις δυνάμεις μου και στον εαυτό μου, από εγωισμός αν θέλεις, περιμένω η Ζωή να μου δώσει (με προσπάθειες και αγώνα από εμένα πρώτα) όσα μου χρωστάει. Επομένως, όσο το παλέυω, θα είμαι όρθια, δυνατή και πάνω από όλα θα χαμογελάω... κι ας μην αρέσει στους άλλους, κι αν ακόμ αοι καταστάσεις δεν με αφήνουν για πολύ!

      Ας κάνουμε εμείς ό,τι μπορύμε για εμάς. Έτσι θα μπορούμε να είμαστε ικανοί να προσφέρουμε και στους άλλους, σ' αυτούς που αξίζουν, μόνο!
      Όλα θα πάνε καλά, αυτό να σκέφτεσαι κοριτσάκι μου!

      Τα φιλιά μου και να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας καλοδεχούμενα!!!
*Παράκληση! ΜΗΝ γράφετε σε greeklish!
*ΌΧΙ Spam, ΟΧΙ υβριστικά σχόλια!
*Καλό θα ήταν πρώτα να διαβάσετε την Πολιτική Απορρήτου GDPR & τους Όρους Χρήσης του blog. Θα τα βρείτε πάνω στο Menu.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επίσκεψή σας!

ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ



Follow by e-mail

MY INSTAGRAM PORTFOLIO

My Instagram

Copyright © ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫. Made with by OddThemes