🎨Οι Καλλιτεχνικές Ανησυχίες Μου #3: Το σπίτι των ονείρων μου

                               My Own Home 

Ήταν ένα κοριτσάκι που την έλεγαν Μαρία, γύρω εκεί στα 13-14. Επιθυμούσε την ζεστασιά του σπιτιού, την οικογενειακή γαλήνη, την ηρεμία, την τάξη και την ασφάλεια. Στο δικό της σπίτι δεν έβρισκε ακριβώς αυτά, για πολλούς και διαφόρους λόγους. Ήρθε όμως ο καιρός κι έτσι τα πράγματα που ήταν ανάμεσα σε μια κόκκινη λουρίδα… σε δυο διαφορετικά σπίτια… σε δυο χώρια γονείς… σε 2 εντελώς διαφορετικούς κόσμους. Σαν παιδί λοιπόν έτυχε να περάσει λίγες στιγμές με τον Πατέρα της, αφού εμφανίστηκε στη Ζωή της. Ζούσε με την μητέρα της και τα αδέλφια της αλλά  σχεδόν καθημερινά τον επισκεπτόταν μαζί με τον μικρό αδελφό της. Περνούσαν πολύ καλά με Εκείνον, γιατί ήξερε πως να τους θαμπώσει με τα “λούσα”… χωρίς να το καταλάβουν τα δυο αδέλφια, μετακόμισαν στον πατέρα και μείνανε μαζί του αρκετούς μήνες. Κάποια στιγμή γνώρισαν και την νέα του σύντροφο την Τάνια, που είχε ένα μικρό κοριτσάκι την Μαρίκα, 6 χρονών. Νέα δεδομένα πλέον στη Ζωή όλων και οι συνθήκες διαφορετικές. Ο αδελφός μετά από πολύ καιρό “αποχώρησε”, γιατί δεν υπήρχε η αμοιβαία συμπάθεια προς τα νέα πρόσωπα… η Μαρία με τον καιρό τις συμπάθησε και τις δυο. Ίσως επειδή και η Τάνια και η μικρή προσπαθούσαν πολύ να ενταθούν στην “οικογένεια”, να έρθουν πολύ κοντά σε εκείνη, να μην νιώθουν (Ξ)ξένες, να γίνουν κάτι παραπάνω από …Φίλες.

  Μια μέρα που η Τάνια κάλεσε την Μαρία να έρθει το επόμενο πρωί στο σπίτι της να μαγειρέψουν και να ετοιμάσουν το μεσημεριανό τραπέζι για τον Πατέρα κι εκείνες, εκείνη της υποσχέθηκε πως θα περάσει, έτσι κι έγινε. Πήγε το επόμενο πρωί, χτύπησε το κουδούνι και όταν άνοιξε την πόρτα η Τάνια, την υποδέχτηκε με ένα τεράστιο χαμόγελο και με μια ζεστασιά. Πέρασαν μια υπέροχη μέρα μαζί… ήρθε η νύχτα και η Μαρία μετά από πρόταση της Τάνιας κοιμήθηκε εκεί το βράδυ. Χωρίς να το καταλάβει, τα βράδια γίνανε πολλά… πέρασαν οι μέρες, οι εβδομάδες, οι μήνες, ο χρόνος και πλέον ζούσε σε ένα καινούργιο σπίτι, ένα σπίτι μικρό, ίσα-ίσα χωρούσαν 4 άτομα, με τα απολύτως απαραίτητα αλλά μύριζε ζεστασιά, θαλπωρή, οικογένεια… μύριζε Αγάπη, στοργή… όλα αυτά που δεν είχε νιώσει άλλοτε.

  Όμως, όσο υπήρχαν τέτοια συναισθήματα, άλλο τόσο από κάποιο διάστημα και μετά υπήρχε και η κακή συμπεριφορά του πατέρα, όπως πολύ καλά γνώριζε η Μαρία. Τότε συνειδητοποίησε πως ήρθε η ώρα να φύγει, δεν χωράει άλλο πια σε αυτό το σπίτι, δεν ανήκει πλέον εκεί που νόμιζε πως ανήκε, είναι μια ξένη και βάρος και η Καρδιά έκανε πέρα και τον πρώτο λόγο πλέον τον είχε η λογική. Κι έτσι ένα πρωί Σαββάτου, χωρίς να την καταλάβει κανείς, σαν κλέφτρα, σαν φυγάς, σαν κυνηγημένη από το παρελθόν της, άνοιξε την πόρτα, κοίταξε για τελευταία φορά τι αφήνει και έφυγε με βαριά καρδιά. Το ΜΕΤΑ ήταν πιο δύσκολο από την φυγή. Η συγνώμη που δεν κατάφερε να πει… η περιφρόνηση που –ίσως- δίκαια πήρε… η επιστροφή εκεί που πραγματικά ανήκε και όσα επακολούθησαν ήταν πιο δύσκολα από την φυγή, από την αρχή, από το καινούργιο, από τις αλλαγές.

  Σήμερα, 18 χρόνια μετά δεν ξέχασε την μορφή της Τάνιας και της μικρής Μαρίκας, ούτε τι έζησε, τι ένιωσε, τι κέρδισε, τι έχασε, ούτε φυσικά μετάνιωσε ποτέ που άφησε το κανονικό της σπίτι για να ζήσει σε ένα άλλο. Για το μόνο που μετάνιωσε είναι η σιωπηλή  φυγή της. Η μόνη φυγή στη Ζωή της μέχρι σήμερα. Γιατί τότε είχε ορκιστεί πως η σιωπηλή φυγή δεν είναι λύση, είναι δειλία κι αν αναγκαστεί πάλι να το βάλει στα πόδια, θα είναι με το κεφάλι ψηλά, έχοντας κοιτάξει τον άλλον κατά πρόσωπο και αντιμετωπίζοντας τον με θάρρος και αυτό τον όρκο μέχρι σήμερα τον κρατάει.

  Σήμερα, 18 χρόνια μετά, εκείνο το μικρό σπίτι που όμως ήταν γεμάτο από Αγάπη, ζεστασιά, θαλπωρή… υπάρχει ακόμα και κάθε φορά που τυχαίνει και περνάει από εκεί, αισθάνεται οι αναμνήσεις να την γεμίζουν με χαρά και όχι πλέον με θλίψη. Έχει καταλάβει στο πέρασμα των χρόνων πως τελικά, “το σπίτι των ονείρων της” δεν είναι ένα παλάτι, με πολλά δωμάτια, πισίνα, τζάκι, κήπο αλλά ένα σπίτι που οι άνθρωποι εκεί μέσα, ακόμα και η ίδια θα το κάνουν το σπίτι να μοιάζει σαν ένα παλάτι, πλημυρισμένο από συναισθήματα. ηρεμία, τάξη και ασφάλεια. Γιατί, στην πραγματικότητα το λιμάνι σου/το σπίτι σου είναι εκεί που νιώθεις πως ανήκεις, πως είσαι κομμάτι του, που δίνεις και λαμβάνεις  ζεστασιά, ηρεμία και ασφάλεια.

*Μια μικρή -αληθινή- ιστορία για το πως “ορίζει” ο καθένας, μεταφορικά ή κυριολεκτικά “Το σπίτι των ονείρων του”.
____________________________
   
   Παρακάτω θα σας δείξω κάποιες ζωγραφιές-σπίτια “Παλάτια”, η πρώτη είναι του αδελφού μου του Βασίλη, που δε θυμάμαι από που το εμπνεύστηκε για να κάνει ένα τέτοιο σπίτι, ίσως από την Οικογένεια Άνταμς, που βλέπαμε τότε μαζί. Η δεύτερη, είναι η δική μου εκδοχή του δικού μου “σπιτιού-παλάτι” που την εν λόγω ζωγραφιά την έφτιαξα τον Οκτώβριο του 2004. Η τελευταία, είναι πρόσφατη και την εμπνεύστηκα από μια σελίδα σε ένα από τα βιβλία Αγγλικών που πηγαίνω κάθε Τετάρτη. Με το που ξεφύλλισα το βιβλίο και έπεσα πάνω στο σπίτι, είπα αμέσως: “Εγώ αυτό το σπίτι θα το φτιάξω… στο χαρτί, όπως παλιά!” Εκτύπωσα την σελίδα και άρχισα ένα απόγευμα να σχεδιάζω σιγά-σιγά με χάρακα και μολύβι το σπίτι. Δεν έγινε σαν το πρωτότυπο αλλά και μόνο που κατάφερα να το φτιάξω (και μάλιστα μετά από χρόνια ξανά σχεδίασα/ζωγράφισα με χαροποιεί) βάζοντας τις δικές μου πινελιές, εμένα μου αρέσει.

🎨Καλλιτεχνικές ανησυχίες #3: Το σπίτι των ονείρων μου by  ΜΑΡΙΑ Π. & το ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫
Το “σπίτι” του αδελφού μου!


🎨Καλλιτεχνικές ανησυχίες #3: Το σπίτι των ονείρων μου by  ΜΑΡΙΑ Π. & το ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫
Η δική μου εκδοχή του δικού μου “σπιτιού”.


🎨Καλλιτεχνικές ανησυχίες #3: Το σπίτι των ονείρων μου by  ΜΑΡΙΑ Π. & το ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫
Και το πρόσφατο “σπίτι” μου! Αριστερά το πρωτότυπο και στα δεξιά το “κοπιάρισμα”, με τις δικές μου πινελιές. 



  Αυτό ήταν το 3ο μέρος αλλά όχι το τελευταίο των “Καλλιτεχνικών ανησυχιών” μου. Πρώτα σας έδειξα την “Συλλογή ρούχων μου”, ύστερα την “My Art Gallery” και τώρα “Το σπίτι των ονείρων μου”. Στην συνέχεια;;; Ποιος ξέρει;;; Η δημιουργικότητα και η έμπνευση σου έρχεται από ‘κει που δεν το περιμένεις!


Καλή εβδομάδα να έχουμε!!!
 
 
 
📌Διαβάστε όλες τις σχετικές αναρτήσεις της στήλης "Οι Καλλιτεχνικές Ανησυχίες Μου"





________________________________________________
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
©Copyright 2010-2015 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*
*All rights reserved

24 σχόλια :

  1. Το σπίτι δεν το κάνουν μόνο τα ντουβάρια και τα έπιπλα, αλλά πάνω από όλα οι ψυχές που το κατοικούν και τα αισθήματα που υπάρχουν μέσα σε αυτό...
    Ε'υχομαι Μαρία μου να έχεις κάποτε το σπίτι των ονείρων σου με πάμπολλη αγάπη γεμισμένο!!!
    Φιλάκια πολλά! Καλή εβδομάδα! :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναστασία μου, έτσι ακριβώς! Ποια ντουβάρια και έπιπλα.... οι ψυχές των ανθρώπων!
      Ευχαριστώ για την ευχή σου!
      Φιλιά κούκλα μου!

      Διαγραφή
  2. διάβασα και τα 3 Μαράκι!!! πολύ όμορφες οι ζωγραφιλες σου!!! το χρώμα στις ζωγραφιές δείχνει λένε ευτυχία!! :) σου εύχομαι λοιπόν και γω πάντα ευτυχία στη ζωή σου!!! όλα μέσα στη ζωή είναι και αν δε ζούσες κάποια πράγματα δεν θα ήσουν αυτό που είσαι σήμερα! :) φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εύη μου, "Ευτυχία"... σπάνια την βλέπω... βλέπω όμως χαρές, μικρές ωραίες χαρούμενε ςστιγμές και αυτό μου αρκεί!
      Έτσι ακριβώς! "Αν δε ζούσαμε κάποια (συνήθως άσχημα) πράγματα δεν θα μπορούμε να δούεμ και αυτό που είμαστε μετά....
      Σ' ευχαριστώ πολύ Εύη μου! Η μεγαλύτερη αλήθεια της ζωής είναι αυτή!

      Διαγραφή
  3. Οι καλλιτεχνικες ανησυχιες σου πανε πολυ Μαρια μου!
    Ευχομαι συντομα να το αποκτησεις! Ειναι υπεροχο! Φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική μου, λες πως οι Καλλιτεχνικές ανησυχίες μου πάνε;;; Κι εγώ, έτσι νομίζω!
      Φιλιά αγαπημένη μου Φίλη!

      Διαγραφή
  4. Αχ μωρέ, Μαράκι!
    Δεν θέλω να σταθώ καθόλου στο παρελθόν, αλλά ειλικρινά εύχομαι να μπορέσεις να ζήσεις σύντομα στο σπίτι των ονείρων σου και από πλευράς διακόσμησης αλλά κυρίως από πλευράς συναισθημάτων!
    Μέσα από την καρδιά μου πάντα!

    ΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ μωρέ Γιάννα μου, ας φύγω από αυτό που "ζω" κι ας πάω να μείνω σε ένα μικρότερο που όμως θα υπάρχει αγάπη, ηρεμία.... Αλλά τέλος πάντων!
      Μακάρι οι ευχές σου/όλων να πιάσουν!
      Σε φιλώ! ❤

      Διαγραφή
  5. Μαρία μου , εύχομαι μια μέρα να καταφέρεις να φτιάξεις το σπίτι των ονείρων σου!
    Όπως το θέλησες, με όσους το θέλησες μέσα!
    Φιλιά♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστέα μου, μακάρι μια μέρα να συμβεί....
      Κρατάω όμως πιο πολύ αυτό που έγραψες "με όσους το θελήσω"... μόνο όσοι με εκτιμούν και με σέβονται!
      Φιλιά! ❤

      Διαγραφή
  6. Είσαι πολύ ευαίσθητη ψυχή και φαίνεται στις λέξεις σου, στα χρώματα με τα οποία διάλεξες να "βάψεις το σπίτι σου", στον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται η αγάπη σου γι αυτή την δημιουργική στιγμή.
    Απολαμβάνουμε τις καλλιτεχνικές σου ανησυχίες Μαράκι μου.
    Σε φιλώ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Μαρίνα μου, αυτή η "ευάισθητη ψυχή" μου έχει καταστρέψει τη Ζωή αλλά τέλος πάντων, είμαι αυτή που είμαι!
      Χαίρομαι που απολαμβάνεται τις "Καλλιτεχνικές μου ανησυχίες".
      Τα φιλιά μου! ❤

      Διαγραφή
  7. Μαρία μου η ιστορία σου συγκλονιστική, όση δόση αλήθειας περιέχει εστω... οπως και να χει... συγκλονιστική.
    Όπως τα λες ειναι για το σπίτι των ονειρων μας. Τι να το κανω αν ειναι τρίπατο-τετράπατο αλλά...αδειο ??
    Σου ευχομαι μεσα απο τη καρδιά μου να το αποκτήσεις καλη μου
    φιλια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαράκι μου, οι αλήθειες της ζωής υπάρχουν μέσα στις εμπειρίες και στα γεγονότα της ζωής μας! Και πάντα είναι συγκλονιστική....
      Άδειο σπίτι από ζεστασιά; Καλύτερα άδειο από έπιπλα!
      Σε φιλώ κούκλα μου!

      Διαγραφή
  8. Εχω συγκινηθει πολύ και θέλω να στειλω και σε σενα πολλά φιλια και μια ζεστη αγκαλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μαρία ενδιαφέρουσες οι ζωγραφιές σου, ομολογώ όμως ότι περισσότερο με συγκίνησε η ιστορία στην αρχή και ειδικά τα λόγια με τα οποία την έκλεισες (η παράγραφος Σήμερα έως ασφάλεια). Πολύ όμορφα λόγια, ειδικά όταν γράφονται από ένα άτομο που έχει βιώσει αυτά που μας διηγήθηκες. Δεν θα σου ευχηθώ εγώ, θα σου πω ότι πιστεύω πως σύντομα θα το έχεις αυτό το σπίτι γιατί το αξίζεις!

    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώργο μου, σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για την ευχή σου! Μακάρι....
      Να είσαι καλά!
      Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις!

      Διαγραφή
  10. Το έχεις ακόμα με το σχέδιο πάντως! Εγώ έχω σκουριάσει απίστευτα και είναι κρίμα ότι αφήνεις να σε αφήνει εκδικητικά!
    Μην εγκαταλείπεις το σπίτι των ονείρων σου! Καρφίτσωσε το κάπου να το βλέπεις καθημερινά και να σκέφτεσαι οτι αυτό είναι το σπίτι σου, να φαντάζεσαι καθημερινά τον εαυτό σου μέσα σε αυτό! Δε θα αργήσει να γίνει δικό σου εαν το πιστέψεις!
    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δέσποινα μου, διάβασα και το άλλο σου σχόλιο και πραγματικά σ' ευχαριστώ άρα πολύ για τα καλά σου από καρδιάς λόγια.
    Ξέρω πως ό,τι αφήνεις, σε αφήνει κι εκείνο και το αντίθετο πολλές φορές...
    Δεν εγκαταλείπω κανένα όνειρό μου ούτε επιθυμάι μου, ακόμα κιαν μου βάζουνε τρικλοποδιές και εμπόδια.......
    Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ!
    Καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. και τωρα που εκλεισε ο κυκλος ηρθα να σου ευχηθω να συνεχισεις να σκορπας γυρω σου καλοσυνη και αγαπη Μαρια σου και το σπιτι των ονειρων σου πολυ συντομα θα παρει σαρκα και οστα γιατι το αξιζεις πραγματικα καλη χρονια κοριτσακι χιλια φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. marilise μου, ό,τι νιώθω κάνω! Μακάρι να πάρει σάρκα και οστά το να αποχτήσω δικό μου σπίτι, κι ας μην είναι σαν αυτά που ζωγραφίζω!
      ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ να έχουμε!
      Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ!

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας καλοδεχούμενα!!!
*Παράκληση! ΜΗΝ γράφετε σε greeklish!
*ΌΧΙ Spam, ΟΧΙ υβριστικά σχόλια!
*Καλό θα ήταν πρώτα να διαβάσετε την Πολιτική Απορρήτου GDPR & τους Όρους Χρήσης του blog. Θα τα βρείτε πάνω στο Menu.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επίσκεψή σας!

ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ



Follow by e-mail

MY INSTAGRAM PORTFOLIO

My Instagram

Copyright © ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫. Made with by OddThemes