ΚΑΛΗΜΕΡΑ ζωή! Εσύ τρέχεις κι Εγώ …το βιολί μου!

Εγώ …το βιολί μου!


  Η χθεσινή μέρα ήταν κάπως στενάχωρη. Στενάχωρη διότι αυτή η “τύχη”αν δεν σε θέλει, δεν σε θέλει ακόμα και στα πιο εύκολα, πιο εύκολα δε γίνεται,  πραγματάκια. Και αναρωτιέσαι; “Μα γιατί δεν με συμπαθεί; Γιατί να ταλαιπωρούμε σωματικά αλλά ειδικά ψυχικά για πράγματα που λογικά δεν θα έπρεπε;” Και αμέσως, όπως ρωτάς, έτσι μόνη σου απαντάς, διότι η απάντηση είναι απλή… “Όλα για κάποιο λόγο γίνονται!” (Ελπίζω να είναι για καλό!)

  Και μην μου πει κανένας, ότι δεν υπάρχει “τύχη” και ό,τι μόνο σε μας στηρίζονται όλα! Καλύτερα να τα πείτε σε κάποιον άλλον αυτά, διότι σε μένα είναι περίτρανα επιβεβαιωμένο ουκ ολίγες φορές. Δεν μιλάω απλά για να πω κάτι, μιλάνε τα γεγονότα από μόνα τους. Τελεία και παύλα!

  Τελικά, όμως, λες δε βαριέσαι και συνεχίζεις το βιολί σου κι ας κάνει η ζωή τα δικά της. Χαμογελάς για τα ελάχιστα μικρά ή μεγάλα ωραία που σου συμβαίνουν, συνεχίζεις να προσπαθείς για το καλύτερο κι αν κάπου-κάπου “γκρινιάζεις” λίγο, ε! τουλάχιστον εσύ έχεις λίγο παραπάνω το δικαίωμα να γκρινιάξεις ενώ συγχρόνως χαμογελάς και έχεις πίστη, εκεί που άλλοι το κάνουν (γκρινιάζουν), κι ας έχουν μια χαρά λίγα ή πολλά, ακόμα και τα βασικά και περισσότερα. Όμως η απληστία, η αχαριστία και το “θέλω κι άλλα, θέλω κι άλλα” (σαν αχόρταγοι) πως να το κάνουμε μωρέ; τους κάνει να χάνουν το δικαίωμα από μόνοι τους. (Εμ, πόσο να σας κατανοήσουμε; Εμ, πόσο ακόμα θα σας αντέξουμε; Πρέπει να κοιτάξουμε κι εμάς!) 

  Anyway! Σήμερα είναι μια άλλη μέρα! (κι ας υπάρχει ακόμα αυτός ο κόμπος στο λαιμός, που μοιάζει σαν πίκρα)

  Σήμερα είναι μια άλλη μέρα! Κι αν τίποτα δεν πάει καλά, κι αν όλα πάνε στραβά… εσύ χαμογέλα, δες τα πράγματα όπως είναι αλλά πρόσθεσε και λίγο χιούμορ και θα δεις πως θα είναι όλα πιο υποφερτά. Το έχεις! “Το έχω!” να λες!
  
  Και επειδή όταν έρχεται μια νέα ψυχούλα σε αυτόν τον δύσκολο -αν όχι τόσο άσχημο- κόσμο, είναι σαν να γεννιέται μια μικρή ελπίδα για όλους μας, πριν τρεις ημέρες ένα νέο μέλος (μια Πριγκίπισσα) ήρθε στην οικογένεια. Και σήμερα, σε λίγη ώρα επιτέλους θα το δω για πρώτη φορά. Και ναι! ανυπομονώ να δω τη φατσούλα του, να το αγγίξω, να το πάρω στην αγκαλιά μου, να νιώσω ότι “ακόμα υπάρχει ελπίδα για όλους μας, για τον κόσμο αυτόν, για μένα”.  

  Α! επειδή η μέρα μας πρέπει να ξεκινάει πάντα με μουσική, το παρακάτω είναι ό,τι πρέπει!

  Το τραγούδι “Love Me Like You Do(ναι από το soundtrack της ταινίας “FIFTY SHADES OF GREY”) σε μια “ανατριχιαστική-θεϊκή” Violin Cover εκτέλεση από τον Robert Mendoza, που εκτός το ότι παίζει θαυμάσια, το κοίταγμα του είναι επίσης θαυμάσιο. Να τα λέμε κι αυτά!!!
 


  Τέλος, για κάντε μια επίσκεψη ΕΔΩ στο blog της Μαίρης και διαβάστε το νέο μου, 2ο post της στήλης “Βλέπω & Διαβάζω#”, με τις προτάσεις μου για ταινία και βιβλίο.



Κ_α_λ_η_μ_έ_ρ_α   & 
Κ_α_λ_ό   Σ_α_β_β_α_τ_ο_κ_ύ_ρ_ι_α_κ_ο  να έχουμε!
@-_-@





Διαβάστε επίσης:
____________________





 
_____________________________________
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και  χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
©Copyright 2010-2015 * ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*

11 σχόλια :

  1. Πραγματικά δεν την καταλαβαίνω τη ζωή, την τύχη και γενικά όλες τις "στραβές" που επιφυλάσσει σε πολλούς ανθρώπους... Και μάλιστα κατ' επανάληψη...
    Απλά, αφού δεν εξαρτώνται όλα από εμάς, τουλάχιστον ας μην στραβομουτσουνιάζουμε και ας την κοροϊδεύουμε μες τα μούτρα! Ε, κάποια στιγμή, θα σταματήσει τα τερτίπια της!
    ;-)
    Φιλί γλυκό, ομορφιά μου! Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για πόσο βρε Γιάννα μου; Πόσο ακόμα; Πρέπει να φτάσεις στα άκρα ή στο τέλος; Τι να το κάνω τότε;
      Εγώ πάντως και τις στραβομουτσουνιάζω και την κοροιδεύω στα μούτρα και της λέω ότι την αγαπώ και την ευχαριστώ... αλλά και πάλι Εγώ βγαίνω χαμένη! "Κερδισμένη" πότε θα βγω; όχι τίποτα άλλο για να λέω ότι "Όντως υπάρχει ακόμα λόγος ...που ζω και προσπαθώ και παλέυω!" Ίδωμεν!
      Σ' ευχαριστώ! Σε φιλώ για μια όμορφη Κυριακή!

      Διαγραφή
  2. Μαρία μου να σας ζήσει!! Γερή και ευτυχισμένη να είναι πάντα στην ζωή της!!
    Όσο για τα υπόλοιπα.. δεν χρειάζεται να μιλάμε εμείς πια, τα λέμε τηλεπαθητικά μάλλον! ;)
    Και σύντομα μόλις ηρεμήσουμε από κοντά.. να με πας βολτίτσα ξέρεις που!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Κατερίνα μου! Γερή και τυχερή να είναι!
      Εμείς μιλάμε τηλεπαθητικά, άσε!
      Άντε να δούμε πότε θα ηρεμήσουμε..... Θα πάμε!!!

      Διαγραφή
  3. Το πιστευω πως όλα για καποιο λογο γινονται. Υπομονη Μαρακι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριάδνη μου, κι Εγώ το πιστεύω αλλά ας το δω και στην πράξη!
      "Υπομονή", συγνώμη αλλά πλέον τη θεωρώ τόσο υπερεκτιμημένη... αλλά κάνουμε "υπομονή" μπορούμε να κάνουμε κι αλλιώς;
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  4. Να σας ζήσει!!!! Γερή και δυνατή να είναι και τυχερή!!!
    Ένα νέο ανθρωπάκι, μπορεί να είναι μικρό, αλλά δίνει απίστευτη χαρά κι ελπίδα! ❤
    Όλα για κάποιο λόγο γίνονται, το πιστεύω κι εγώ, και όπως λέει και ο μπαμπάς μου ουδέν κακόν αμιγές καλού! Ακόμα και στα δύσκολα, θα υπάρχει κάτι θετικό, δεν μπορεί!!
    Καλή συνέχεια να έχεις Μαρία μου! Καλό σαββατόβραδο!!!! ❤❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναστασία μου, αυτά της εύχομαι κι Εγώ!
      "Γερή, δυνατή και τυχερή" Να έχει τύχη, αυτή που μάλλον δεν έχω Εγώ! χαχαχα!
      Μωρέ το/τα θετικό το βλέπω αλλά ας το δω και στην πράξη, καμιά καλή κίνηση....
      Τέλος πάντως, λίγο ακόμα υπομονή! Μπορώ να κάνω κι αλλιώς;
      Σ' ευχαριστώ κοριτσάκι μου!
      Καλό ξημέρωμα και Καλή Κυριακή! ❤

      Διαγραφή
  5. Είναι μερικοί άνθρωποι που τρέφονται μέσα από τη γκρίνια και τη μιζέρια! Δεν τους αντέχω καθόλου! Κι εγώ παραπονιέμαι και γκρινιάζω κι εγώ απογοητεύομαι, αλλά τις χαρές δεν τις πετάω στα σκουπίδια, τις φροντίζω, τις περιποιούμαι και τις κάνω φάρμακο για τα δύσκολα!
    Υπομονή, Μαράκι μου! Και η τύχη -δεν μπορεί!- θα σου χαμογελάσει ξανά! Κι εύχομαι να είναι γενναιόδωρη και να σε αποζημιώσει κιόλας!!!!
    Η ελπίδα που γεννήθηκε να σας ζήσει!!!!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε, μα Αλεξάνδρα μου, πες τα κι εσύ! Γιατί, ξέρεις, Εγώ τα λέω αλλά μάλλον με αντιμετωπίζουν σαν να είμαι παράλογη; από άλλον πλανήτη;
      Και καλά, πες ότι έτσι είναι ο χαρακτήρας τους, έτσι τη βρίσκουν αλλά να σε βάζουν κι εσένα σε αυτή την κατάσταση, έ πάει πολύ! Και ξέρεις και κάτι ακόμη; Αυτή η μιζέρια τους (που δεν χαίροται και τις καλές στιγμές τους) που δεν θα έπρεπε να την έχουν, γιατί μιλάνε εκ του ασφαλούς, μεταφράζεται και ως αδικία βρε παιδί μου!
      Μωρέ "Υπομονή" κάνω αλλά ας μου χαμογελάσει και η τύχη... Και ναι! α είναι γενναιόδωρη και να με αποζημιώσει, γιατί μου το χρωστά, εδώ και τόόόσα χρόνια!
      Η "ελπίδα" μου (η μικρή Ελένη είναι μια πανέμορφη Πριγκίπισσα!
      Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ!
      Καλή εβδομάδα να έχουμε!!!

      Διαγραφή
  6. Να σας ζήσει το μωρουδέλι, γερό και δυνατό! Μόνο αυτά αξίζουν, τα άλλα περνούν σαν νερό. Φιλιά πολλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλια σας καλοδεχούμενα!!!
*Παράκληση! ΜΗΝ γράφετε σε greeklish!
*ΌΧΙ Spam, ΟΧΙ υβριστικά σχόλια!
*Καλό θα ήταν πρώτα να διαβάσετε την Πολιτική Απορρήτου GDPR & τους Όρους Χρήσης του blog. Θα τα βρείτε πάνω στο Menu.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επίσκεψή σας!

ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ



Follow by e-mail

MY INSTAGRAM PORTFOLIO

My Instagram

Copyright © ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫. Made with by OddThemes