✍Ημερολόγιο Σκέψεων 2016 #4: Ημέρες 1 - 18 (Σεπτέμβριος 2016) #1

Πέμπτη 1/09/2016: Πάντα με τραγούδι.

 Green Day - Wake Me Up When September Ends

Χρόνια λατρεμένο τραγούδι που όταν μπαίνει ο Σεπτέμβρης πάντα αυτό μου έρχεται συχνά στο μυαλό.

Παρασκευή 2/09/2016: Απολογισμός διακοπών.

  Διακοπές δεν έκανα αλλά πέρασα πολύ-πολύ όμορφα στην Αθήνα. ΕΔΩ είπα περισσότερα. 

  

Σάββατο 3/09/2016: Κάτι που μου έμεινε από αυτό το Καλοκαίρι. 

  Οι παρείστικες στιγμές (και σχεδόν η ανύπαρκτη μοναξιά) με αγαπημένους ανθρώπους.

Κυριακή 4/09/2016: Του χρόνου θα…

  ...θα πάω διακοπές τουλάχιστον για 5 με 7 ημέρες! Δεν "το εύχομαι", ούτε "το ελπίζω", πολύ απλά, θα το κάνω να πραγματοποιηθεί.  

Δευτέρα 5/09/2016: Μια αναπάντεχη χαρά. 

  Μια συνάντηση από μακριά για να ληθεί η όποια χαζή παρεξήγηση. Γιατί όταν σε νοιάζονται δεν υπάρχουν εγωισμοί και χιλιόμετρα.

Τρίτη 6/09/2016: Μια ήρεμη στιγμή. 

  Να ξαπλώνεις χαλαρώνοντας με μουσικούλα και διάβασμα.

Τετάρτη 7/09/2016: Μια υπέροχη νύχτα. 

  Η απρογραμμάτιστη νύχτα που θα ευχόσουν να περάσεις.  

 

Πέμπτη 8/09/2016: Ένας εθισμός.

  Χωρίς ακουστικά στα αυτιά να ακούω μουσική όταν είμαι έξω, δεν μπορώ με τί-πο-τα. Δηλαδή, περισσότερο τα ακουστικά τα έχω για να ακούω μουσική παρά για να μιλάω στις τηλεφωνικές κλήσεις.  

Παρασκευή 9/09/2016: Παιδικά χρόνια.  

  Δυστυχώς όχι καλά! Αλλά δε βαριέσαι ...τώρα είμαι πολύ καλά! Η Μαρία του 'Τότε' και του 'Σήμερα'! 

  

Σάββατο 10/09/2016: Παιδικοί Φίλοι. 

  Δεν έχω παιδικούς Φίλους! Και αυτούς, αυτές μάλλον που είχαν δεν ήταν καθόλου εντάξει μαζί μου, οπότε τις έκανα πέρα. Και επειδή κακοπέρασα, βασανίστηκα από τις Φιλίες, μέχρι πριν περίπου 3,5 χρόνια δεν πίστευα με τίποτα στην -αξία- Φιλία. Φυσικά το πιστεύω μου άλλαξε όταν απέχτησα τουλάχιστον δυο καλές Φίλες, καρατσεκαρισμένες στα εύκολα και στα δύσκολα που υπάρχουν στη ζωή μου ανιδιοτελής Φίλοι.


Κυριακή 11/09/2016: Η πρώτη μου μέρα στο σχολείο. 

  Πάντα σαν ψάρι έξω από το νερό. Δεν ξέρω γιατί ένιωθα έτσι. Και από άγχος, άλλο τίποτα! Με τον καιρό, όλο και καλύτερα!

Δευτέρα 12/09/2016: Τι ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω; 

  ΕΔΩ σε αυτή την ανάρτηση μου, είχα εκμυστηρευτεί τι ήθελα να γίνω, τι επάγγελαμα ήθελα να ακολουθήσω όταν μεγαλώσω. Πάντως, θυμάμαι πάρα πολύ καλά, από όταν πήγαινα Δημοτικό έλεγα πως θέλω να γίνω "Νηπιαγωγός" ή "Ψυχολόγος". Λάτρευα και εξακολουθώ να λατρεύω αυτά τα δυο επαγγέλματα και δεν ξέρω αλλά προσωπικά θεωρώ ότι θα μπορούσα να τα κάνω πολύ καλά, ΑΝ μπορούσα να τα κάνω. Μου ταιριάζουν αρκετά!


Τρίτη 13/09/2016: Τι έκανα που έλεγα πως δεν θα το κάνω ποτέ. 

   Δεν θα πω πολλά πράγματα! Λίγα έχω πει πως "Δεν θα κάνω ποτέ..." Ας πούμε, έλεγα: "Δεν θα θεωρήσω τα λεφτά ποτέ τόσο μα τόσο πολύ σημαντικά." Κι όμως, αν δεν έχεις αυτά φτάνεις στο σημείο να νιώθεις ότι είσαι ένα τίποτα, γιατί δεν μπορείς να επιβιώσεις εύκολα χωρίς αυτά. Τα θεωρώ πια αρκετά σημαντικά. Όχι όμως σε βαθμό που να τα προσκυνώ.

Τετάρτη 14/09/2016: Γιατί χάνονται οι άνθρωποι; 

   ΕΔΩ μίλησα  για το "Κάποιοι φεύγουν γιατί..." και ΕΔΩ για τα δικά μου "Φεύγω".

 

Πέμπτη 15/09/2016: Ανάμνηση από παιδικά χρόνια;

   Έχω ελάχιστες καλές αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια. Μια από αυτές -που ίσως σας φανεί αστεία για "παιδική ανάμνηση"- είναι όταν έπαιρνα το γουδί και το σακί με τα καρύδια (από τις καρυδιές μας στο χωριό της μάνας μου, την Καστοριά) και τα έσπαγα για να τα καθαρίσω, ώστε να φτιάξει η μάνα μου τα αγαπημένα μας γλυκά, όπως σαραγλί, καρυδόπιτα και μπαγκλαβά. Πολύ μου άρεσε η όλη διαδικασία. Τα έσπαγα, τα μισά τα έτρωγα και τα άλλα μισά στο τάπερ. Χαχαχα! Θυμάμαι επίσης, έβαζα καρύδια στο μίξερ, ζάχαρη και ελάχιστη κανέλα και όπως ήταν τρυμμένη ψίχα, την έτρωγα με κουτάλι. 

Παρασκευή 16/09/2016: Το αγαπημένο μου ηλιοβασίλεμα.

  Όλα τα Ηλιοβασιλέματα είναι για μένα αγαπημένα. Το καθένα το βλέπω ως ξεχωριστό, σαν να μην μοιάζει με κανένα προηγούμενο. Ακόμα κι αν το ίδιο Ηλιοβασίλεμα το έχω δει, πάντα θα μου μοιάζει διαφορετικό και σαν να το θαυμάζω για πρώτη φορά. 


Σάββατο 17/09/2016: Αγαπημένο αντικείμενο. 

  Δε ήμουν ποτέ ιδιαίτερα 'κολλημένη' με τα αντικείμενα. Αν πρέπει κάποιο να πετάξω, γιατί δεν σημαίνει κάτι το τρομερό για μένα, το πετάω χωρίς καμία στεναχώρια. Αλλά ένα αγαπημένο αντικείμενο είναι το κινητό μου. Και όχι τόσο γιατί είναι τηλέφωνο, τουναντίον σιχαίνομαι να μιλάωσ το τηλέφωνο, γι' αυτό και πάντα δυσκολεύομαι να παίρνω τηλέφωνο, Αγαπώ το κινητό μου περισσότερο γιατί το χρησιμοποιώ πιο πολύ ως φωτογραφική μηχανή, γράφω, μπαίνω στο internet και είναι ο οδηγός μου όταν ψάχνω μια διεύθυνση για να φτάω στον προορισμό μου.

 

Κυριακή 18/09/2016: Αγαπημένη εποχή. 

  Το Φθινόπωρο και ο Χειμώνας. Όμορφο το Καλοκαίρι με πολλά συν++ αλλά δεν υποφέρω την ζέστη, γίνομαι δολοφόνος στις κατσαρίδες και μου τη δίνει στα νεύρα αν δεν μπορώ να πάω στη θάλασσα για μπανάκι ή και διακοπές.

___________________ 

 

   Αυτές ήταν οι 18 πρώτες ερωτοαπαντήσεις μου για το "Ημερολόγιο Σκέψεων" που δημιούργησε η Μαρία από το blog "Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά…"

☞Διαβάστε επίσης:
_________________
►Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις της στήλης "Ημερολόγιο Σκέψεων 2016"

• ✍ Ημερολόγιο Σκέψεων 2016 #1: Ημέρες 1 - 30 (Ιούνιος 2016)
• ✍Ημερολόγιο Σκέψεων 2016 #2: Ημέρες 1 - 31 (Ιούλιος 2016)
• ✍Ημερολόγιο Σκέψεων 2016 #3: Ημέρες 1 - 31 (Αύγουστος 2016) 

►Διαβάστε επίσης τις αναρτήσεις της στήλης "⌛ Keep a 5 Year Journal 2015 & 2016" 

► ⌛ Keep a 5 Year Journal 2016: Days 1 - 18 (Σεπτέμμβριος 2016) #1  

 

*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία των Ιστολογίων (blogs) ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫ & syggrafw-by-maria.blogspot.gr
Σύμφωνα με τον νόμο Ν.2121/1993 (νοείται «κάθε πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης ή επιστήμης που εκφράζεται με ορισμένη μορφή») απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
Πες ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2016 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*