⌛Keep a 5 Year Journal 2016: Days 1-10 (Απρίλιος 2016) #1

⌛Keep a 5 Year Journal 2016: Days 1-10 (Απρίλιος 2016) #1

Παρασκευή 1/04/2016: Ποια είναι η καλύτερη απόφαση που έχεις πάρει; 
  Να πω την χειρότερη; Χαχα! Άστο! Αν προκύψει σχετική ερώτηση...! Λοιπόν, η καλύτερη απόφαση που έχω πάρει νομίζω πως είναι όταν αποφάσισα το 2008 -κρυφά- να επιστρέψω ξανά στα θρανία σε Νυχτερινό Γυμνάσιο στα 25 μου χρόνια όπου και συνέχισα μέχρι τα 31 μου, τελειώνοντας και το Επαγγελματικό Λύκειο. Η συνέχεια βέβαια δεν ήταν καθόλου υπέρ μου (καθόλου δεν μου κάνει εντύπωση, διότι τίποτα δεν μου έρχεται εύκολα, χωρίς εμπόδια!) αλλά Εγώ προσωπικά είμαι ευχαριστημένη και περήφανη που έφτασα και ολοκλήρωσα τις σπουδές μου ...μέχρι σε αυτό το σημείο που έφτασα. Μπορεί κάποιοι Φίλοι-γνωστοί να διαφωνούν, να επιμένουν, να πιέζουν και κάποιες φορές να ξεφεύγουν από τα επιτρεπτά όρια στο τι τους αφορά πραγματικά, το ότι δεν προχώρησα αλλά πρώτον, η ζωή ξέρει πάντα καλύτερα, δεύτερον, δεν είχα και δεν έχω τέτοιες παραπάνω φιλοδοξίες και τρίτον, το καλό το δικό μου το ξέρω καλύτερα από τον καθένα.

Σάββατο 2/04/2016: Τι δεν θα παρατήσεις ποτέ; 
   Την αγάπη μου για το γράψιμο και το να ακούω μουσική με τρέλα, πάθος και σαν να είναι ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής μου. Δεν θα σταματήσω να γράφω, ακόμα κι αν αυτά που γράφω κάποιοι τα θεωρούν "μ@λ@κίες". Το ό,τι εμένα με γεμίζει ολοκληρωτικά και το γουστάρω, ας πούμε όπως "Ο Κωστάκης την χωριάτισσα" (μα τι θυμήθηκα!) μου φτάνει, μου αρκεί και δεν θα με κάνει τίποτα και κανένας να το παρατήσω. Όπως έχω πει μεταξύ σοβαρού κι αστείου "Και στην φυλακή να με κλείσουν, τετράδιο, στιλούς και το mp3 μου" να έχω και θα την παλέψω την κατάσταση

Κυριακή 3/04/2016: Τι θέλεις να θυμάσαι για πάντα; 

  Όλες τις στιγμές που έπεσα, λύγισα, κάηκα, καταστράφηκα αλλά ξανά γεννήθηκα από τις στάχτες μου και έγινα ακόμα πιο δυνατή. Όπως επίσης όλους τους ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή μου και μου έκαναν κακό ή καλό. Από την άλλη, θέλω ή δε θέλω, είμαι από τη φύση μου να μην ξεχνάω τί-πο-τα, να θυμάμαι τα πάντα και μάλιστα με λεπτομέρειες. 


Δευτέρα 4/04/2016: Ποια είναι η πιο δύσκολη απόφαση που έχεις πάρει; 

  Νομίζω, η πιο δύσκολη απόφαση που πήρα στη ζωή μου ήταν στα 13 μου χρόνια που τράπηκα σε φυγή (από τότε με τρώνε οι φυγές), σαν την κλέφτρα από μια οικογενειακή ευτυχία, που κατά βάθος το ήξερα πως ήταν εφήμερη αλλά όμως άκρως αληθινή με καρδιά και ψυχή. Και επίσης, πολύ φοβάμαι πως ίσως σύντομα να πρέπει να πάρω μια ακόμη πιο δύσκολη απόφαση (για την ακρίβεια σχεδόν την έχω πάρει, το σπρώξιμο μου λείπει...) με βαριά την καρδιά αλλά ...κάπως πρέπει να αντιμετωπίσω/νικήσω το "τίποτα" της ζωής μου.  



Τρίτη 5/04/2016: Με βάση τη σημασία, πως θα τα ταξινομούσες: ευτυχία, λεφτά, αγάπη, υγεία, φήμη; 

Υγεία - ευτυχία - αγάπη - λεφτά - φήμη (2016)
Υγεία - λεφτά- ευτυχία - αγάπη - φήμη (2023)
Υγεία, διότι αν δεν την έχεις, όλα τα υπόλοιπα δεν θα μπορέσεις να τα αποκτήσεις -αργά ή γρήγορα- ή και ποτέ.
Ευτυχία, διότι κρύβεται στα μικρά πράγματα, στιγμές της καθημερινότητας μας και κάνουν τη ζωή μας ενδιαφέρουσα και σίγουρα ευτυχισμένη. Από τον Ήλιο που σε φορτώνει με ενέργεια και σου φτιάχνει τη διάθεση και σε κάνει να τρέχεις/περπατάς/βαδίζεις σαν την Μικρή Χάιντι, μέχρι στο καθετί που σε τραβάει και σε κάνει να αισθάνεσαι ικανοποιημένη/ος.
Αγάπη, διότι αν μπορείς να την νιώθεις στα πράγματα, στους ανθρώπους, στον εαυτό σου και σε ό,τι κάνεις, τότε πολλά καλά και όμορφα μπορούν να συμβούν στη ζωή σου. #μόνο_αγάπη #αγάπη_μόνο
Λεφτά, διότι καλώς ή κακώς, χωρίς αυτά δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα. Και είναι απαραίτητα για να επιβιώσεις και να έχεις μια πιο άνετη ζωή. Δυστυχώς, πολλές φορές, χωρίς αυτά, μπορεί να αντιμετωπιστείς και σαν "Ένα τίποτα"
Φήμη, διότι μπορεί να είμαι ακριβοθώρητη αλλά το να σε ανα-γνωρίζουν (ή ακόμα και να αναγνωρίζουν θετικά τη δουλειά/χόμπι σου) και να έχουν μια αξιόλογη άποψη για σένα ως άνθρωπο, δεν νομίζω πως θα την απαρνιόμουν



Τετάρτη 6/04/2016: Τι σου θύμισε πρόσφατα το πόσο γρήγορα κυλάει ο χρόνος; 

  Την περασμένη Δευτέρα βρέθηκα μετά από πέντε περίπου χρόνια στο Νυχτερινό Γυμνάσιο όπου φοίτησα, για να παραλάβω έναν έπαινο επειδή τελείωσα το Νυχτερινό Γυμνάσιο, συνέχισα στο Λύκειο και πέρασα στα Τ.Ε.Ι. και ειλικρινά ένιωσα τρομακτικά ότι πέρασαν τόσα χρόνια από τότε αλλά συνάμα ήταν σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα. Σκέφτηκα ότι ο χρόνος κυλάει τόσο γρήγορα, είναι αμείλικτος αλλά θα πρέπει να τον αγαπάω και όχι να τον φοβάμαι.

Πέμπτη 7/04/2016: Αν έπρεπε να μετακινηθείς 3.000 χλμ. μακριά, τι θα σου έλειπε περισσότερο; 
  Ωραίίίία ερώτηση! Σίγουρα ο σκύλος μου ο Rex που είναι μαζί μου, στην ζωή μου 15+ χρόνια, Εγώ τον φροντίζω, Εγώ τον προσέχω... ο υπέρλαμπρος Ήλιος της Ελλάδας που μας χαμογελά ακόμα κι όταν έχει τις ...μαύρες του και μας φτιάχνει την διάθεση... 1-2 άνθρωποι-Φίλοι που έχω δεθεί πολύ μαζί τους και ακόμα κι αν δεν βλεπόμαστε συχνά αλλά μία στο τόσο, η παρουσία, το άγγιγμα, η φωνή, το φιλί, η αγκαλιά τους μου είναι απαραίτητη ανάγκη... σίγουρα το σπίτι μου και η σφάλεια" μου... Νομίζω πολλά θα μου έλειπαν αλλά καλώς ή κακώς (μα πόσες φορές το έχω επαναλάβει αυτό σε τούτη την ανάρτηση;) υπάρχει αυτή η άτιμη συνήθεια και ο χρόνος που κάποιες φορές είναι πιο δυνατά κι από το ίδιο το "Μου λείπει"

Παρασκευή 8/04/2016: Τι εύχεσαι να μην υπήρχε στην ζωή σου; 
  Να μην υπήρχε, τόση γκατεμιά να το πω; τόση ατυχία να το πω; τόση στεναχώρια να το πω; τόσες ή μάλλον μόνο δυσκολίες να το πω; τόσες αποτυχίες να το πω; τόσο δυνατή "στασιμότητα" να το πω; Όλα αυτά θα ήθελα να μην υπήρχαν σε τόόόόσο μεγάλο βαθμό, που δυστυχώς τις περισσότερες φορές δεν ευθύνομαι Εγώ η ίδια αλλά η μοίρα μου, που θα το ξαναπώ, εν μέρη τη γνωρίζω ή έστω την φαντάζομαι από τα γεγονότα της ζωής μου.  

Σάββατο 9/04/2016: Ένα από τα πιο ωραία πράγματα που σου έχει πει κάποιος. 
  Να σας πω τα χειρότερα; Χαχα! Καλά το αφήνω και αυτό αν προκύψει σχετική ερώτηση...! Νομίζω ότι ένα από τα πιο ωραία πράγματα που μου έχει πει κάποτε ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο που έχει καταλάβει τη ψυχή μου, είναι η εξής κουβέντα: "Είσαι παλικάρι Μαρία! Και να σε χτυπάνε πισώπλατα, και να λυγίζεις και να υποφέρεις από πόνο, ναι μεν θα τα περάσεις μόνη σου και δεν θα βγάλεις κιχ, -που αυτό ναι είναι λάθος σου να μη ζητάς βοήθεια- αλλά πάντα θα βρίσκεις μόνη σου την εσωτερική σου δύναμη να ξανά γεννηθείς μέσα από τις στάχτες σου και την καταστροφή σου και να γίνεσαι όλο και πιο δυνατή και πιο σοφή." Και καρατσεκαρισμένη αλήθεια είπε!

Κυριακή 10/04/2016: Πως νιώθεις για αυτούς που δεν σέβονται τους γονείς τους;
  Αυτό που έχω διαπιστώσει είναι ότι και η αξία του σεβασμού πλέον έχει παρερμηνευτεί. Σεβασμός για μένα είναι σου συμπερι-φέρομαι όπως μου συμπερι-φέρεσαι κι εσύ, δηλαδή αναλόγως. Ο σεβασμός δεν έχει να κάνει με την ηλικία, τι θέση έχεις στην κοινωνία κλπ. Όσον αφορά τους γονείς, ξέρουμε πολύ καλά πως όλοι οι γονείς δεν είναι άξιοι σεβασμού. Και μιλάω για τις πιο ακραίες, απάνθρωπες καταστάσεις που ένας γονιός εγκαταλείπει το παιδί του ή το κακομεταχειρίζεται και μάλιστα πολλές φορές εμφανίζεται μετά από χρόνια στα παιδιά του και ζητάει (πολύ αργά) συγχώρεση. (το γνωρίζω καλά από προσωπικό βιώμα!) Σε τέτοιες συμπεριφορές, τι σεβασμό να δείξεις; Μόνο λύπιση! Αλλά αν θέλουμε να μιλήσουμε γενικά (βγάζοντας απ' έξω τις ακραίες καταστάσεις), τότε το λιγότερο που πρέπει να κάνουμε και να δείξουμε στους γονείς μας είναι να τους σεβαστούμε και να πούμε κι ένα "Ευχαριστώ" που μας μεγάλωσαν παρά τις άπειρες δυσκολίες και μας έκαναν ανθρώπους χρήσιμους (θέλω να πιστεύω) στην κοινωνία.



Αυτές ήταν οι πρώτες 10 ερωτοαπαντήσεις μου για την πρώτη εβδομάδα του Απριλίου, για το project "Keep a 5 Year Journal: 366 days 2016".



Διαβάστε επίσης:
_________________

►Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις του "Keep a 5 Year Journal: 366 Days 2015".
Ιανουάριος 2016:1/01 έως 10/01, 11/01 έως 17/01, 18/01 έως 24/01 & 25/01/ έως 31/01
Φεβρουάριος 2016: 1/02 έως 10/02, 11/02 έως 16/02, 17/02 έως 22/02 & 23/02 έως 29/02
Μάρτιος 2016: 1/03 έως 6/03, 7/03 έως 13/03, 14/03/ έως 20/03, 21/03 έως 27/03 & 28/03 έως 31/03




*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.

ΟΧΙ στην λογοκλοπή!
©Copyright 2010-2016 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*

14 σχόλια :

  1. Καλημέρα Μαρία μου.
    Θελω να μεινω λιγο παραπανω στο γεγονος της αποφασης να συνεχισεις και να τελειωσεις τις σπουδες σου.
    Εισαι γενναια, δυνατη και σου αξιζουν πολλα συγχαρητηρια.
    Ημουν μαζι σου, διαβαζοντας σε απο την αρχη της αποφασης μεχρι την υλοποίησή της!
    Μπράβο, μπράβο, μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική μου, σε υπερ-ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και που ...ήσουν μαζί μου!
      Μετά από χρόνια ναι κατάλαβα (πια) ότι ηη απόφαση μου ήταν σωστή κι ας την έβλεπαν όλοι οι γύρω μου λάθος!
      Τα φιλιά μου Φίλη μου!

      Διαγραφή
  2. Νομίζω πως σε όλες τις απαντήσεις που έδωσες, θα ταίριαζε ιδανικά και αυτό που σου είπε αυτό το αγαπημένο σου πρόσωπο: Είσαι παλικάρι, Μαρία!
    Και επειδή κυνηγάς τα όνειρά σου, και επειδή ξέρεις να σηκώνεσαι όταν πέφτεις και γενικά για όλα!
    "Είσαι παλικάρι, λοιπόν!"
    ;-)
    ΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, γλυκό μου πλάσμα! Καλό βραδάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρε είμαι παλικάρι... μέχρι τώρα μια χαρά τα καταφέρνω! Ελπίζω και σε μια υπερ μου συνέχεια, δύναμη να αντέχω τα πάντα σε αυτή τη ζωή! Όλοι μας πρέπει να είμαστε "παλικάρια" και να σηκωνόμαστε όταν πέφτουμε, ακόμα κι αν γελάσουν όλοι γύρω μας, πρώτοι εμείς θα γελάμε με τον ευατό μας!
      Τα φιλιά μου Γιάννα μου, αγαπημένη, πολύ αγαπημένη!

      Διαγραφή
  3. Καταπληκτική ανάρτηση Μαρία, από τις πιο δυνατές σου.. Τα συναισθήματα ήταν πολύ έντονα ενόσω σε διάβαζα κι ένα μόνο έχω να σου πω: θερμά συγχαρητήρια κοριτσάκι μου.. Μεγάλη νίκη το να πας νυχτερινό σχολείο και μετά να μπεις και σε σχολή... Ναι, δεν σε φοβάμαι ούτε εγώ.. Όλα θα τα καταφέρεις! Καληνυχτούδια και φιλί γλυκό! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέτρα μου, μακάρι όλοι μας να βρίσκουμε τη δύναμη και να κερδίζουμε τις νίκες πρώτα από όλα με τον εαυτό μας... Ναι, ούτε κι Εγώ με φοβάμαι... τα πάντα μπορώ να τα καταφέρω, έστω και αν τσακίζομαι.... και άσχετα αν κάποιες φορές αμφιβάλλω για μένα. Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για την υποστήριξη σου με τα καλά σου λόγια.
      Τα φιλιά μου για μια όμορφη μέρα!

      Διαγραφή
  4. και γω σε δυο πράγματα θα σταθώ Μαράκι...το ένα είναι η θέλησή σου και η επιμονή σου να τελειώσεις το Λύκειο που πραγματικά τα κατάφερες και σου αξίζουν συγχαρητήρια! δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τη θέληση να υλοποιήσουν τους στόχους τους.. και το δεύτερο είναι το σημείο που γράφεις για τη μοίρα! εκεί θα διαφωνήσω και θα πω ότι μη λες τέτοια πράγματα!!! δεν υπάρχει αυτό που λες ότι επειδή σου έχουν συμβεί δυσάρεστα στη ζωή θα συνεχίσουν να σου συμβαίνουν!! δεν το δέχομαι!! να τα αφήσεις στην άκρη αυτά, μη μιρλίζεις, να σκέφτεσαι θετικά!!! μόνο με θετική σκέψη θα τραβήξεις θετική ενέργεια...σε θέλω αισιόδοξη!! και όπως είσαι από τη φύση σου δυναμική και αποφασισμένη, να σκέφτεσαι πως όλα θα πάνε σούπερ στη ζωή σου!! φιλάκια πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εύη μου, δυστυχώς, ναι πιστεύω πως σε ένα μικρό ποσοστό την ξέρω την μοίρα μου και όχι δεν τα λέω από αρνητικότητα. Αντιθέτως, είμαι πια πολύ θετική και αισιόδοξη(κι ας μην φαίνεται πάντα!) δεν μιρλίζω. Ξέρω, βλέπω, τα νιώθω, τα περιμένω, τα βιώνω τα καλά που μου έρχονταισ την ζωή μου αλλά πως λένε "κρατάω μια πισινή"; Αυτό! Δεν λέω "όλα θα πάνε super!" αλλά σίγουρα λέω "όλα θα πάνε καλά!" Αν το καλοσκεφτείς, άλλοι δεν μπορούν, δεν νιώθουν να πουν αυτό το "όλα θα πάνε καλά".
      Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου! Ξέρεις πως τα λαμβάνω σοβαρά υπόψιν και τα κρατάω.
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  5. Άνθρωποι που είναι συστηματικοί, μεθοδικοί, με εσωτερική διαβάθμιση και γενικά συγκροτημένοι, αξίζει να έχουν πίστη στην πορεία τους, Σκορπίνα μου. Κι απόδειξη είναι το ότι ήδη έχεις καταφέρει πολλά, και μάλιστα βασιζόμενη στις δικές σου δυνάμεις - κόντρα στη στάση τού περίγυρού σου. Γουστάρω τον τσαμπουκά και την αυθεντικότητά σου... Κι αν νομίζεις πως η συνέχεια θα είναι στο ίδιο μοτίβο, εύχομαι η ζωή να σε διαψεύσει με τον πιο όμορφο κι ευφάνταστο τρόπο.

    Σε φιλώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωωωωω, τι τιμή; Αναστασία μου, αν δεν άκουγα μόνο εμένα, δεν θα έκανα όχι τα μισά αλλά τίποτα! Δυχτυχώς είναι λυπηρό αυτό που λέω αλλά είναι μια τεράστια αλήθεια και πόσο μάλλον γεγονός! Οπότε, ακούω μόνο εμένα ή να το διατυπώσω πιο σωστά "τις αποφάσεις μου για με΄να τις παίρνω μόνο Εγώ, διότι ΜΟΝΟ ΕΓΩ ξέρω το καλό μου!" Είμαι απόλυτη σε αυτό!
      Μακάρι η ζωή αν με διαψεύσει αλλά σε πολλά πράγματα, δυστυχώς (και πάλι δυστχυώς) την έχω διαψεύσει πρώτη Εγώ. Αλλά αν έρθει η μέρα που θα με διαψεύσει και μάλιστα με τον πιο όμορφο κι ευφάνταστο τρόπο, τότε χωρίς ντροπή θα της ζητήσω "συγγνώμη" θα της ...βγάλω το καπέλο.
      Σε φιλώ και σ' ευχαριστώ... έτσι απλά!

      Διαγραφή
  6. Συγχαρητήρια Μαρία μου για τη γενναία αποφαση να επιστρεψεις στα θρανία! Μεγάλος άθλος. Μην αφήσεις πότε το γράψιμο, ούτε και γω! Είναι ωραία τα ευχαριστώ τελικά! Πολλά πολλά φιλακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριάδνη μου, σ' ευχαριστώ πολύ! όχι, να μην σταματήσουμε το γράψιμο ή ότιδήποτε άλλο μας χαροποιεί.
      Τα φιλιά μου κούκλα μου!

      Διαγραφή
  7. Αν και αργοπορημένα, τα κατάφερα και ήρθα!
    Έχουμε και λέμε λοιπόν. ξεκινάμε το καθιερωμένο μου σχόλιο!

    Παρασκευή 1/04/2016: Κάτι τέτοιες αποφάσεις εγώ προσωπικά τις θαυμάζω! Μπορεί να σπούδασα, να έκανα μεταπτυχιακό αλλά τα έκανα σε άλλη ηλικία. Τώρα αν μου έλεγες απλώς να πάω 1η δημοτικού δεν νομίζω να είχα το κουράγιο! Σε θαυμάζω απεριόριστα για αυτό σου το βήμα!

    Σάββατο 2/04/2016: Πόσο συμφωνώ μαζί σου για το γράψιμο! Κάποτε ξέρεις με ένοιαζε ποιός με διάβαζε! Τώρα πια όχι! Ακόμα και μια γραμμή να είναι, εγώ θα την γράψω! Για εμένα έχει κάτι να πεί αυτή η γραμμή!

    Κυριακή 3/04/2016: Πόσο χαίρομαι όταν συναντώ ανθρώπους που δεν λένε "αυτό θελω να το ξεχασω, εκείνο θέλω να το ξεχάσω". Δεν μετανιώνεις βρε παιδί μου! Άσε που έχεις φιλοσοφήσει την ζωή όσο δεν πάει!

    Δευτέρα 4/04/2016: Με προβλημάτισες. Αινιγματική η απάντηση σου. Πάντως όταν ανακαλύπτεις το τίποτα καλό είναι να το αντιμετωπίζεις ευθεία! Και σε αυτό το ευθεία εσένα δεν σε φοβάμαι!

    Τρίτη 5/04/2016: Μου αρέσει υπερβολικά πολύ που δεν απαξιώνεις τίποτα! Απλώς τα έχεις ταξινομήσει όμορφα και ωραία μέσα σου σύμφωνα με τις ανάγκες σου!

    Τετάρτη 6/04/2016: Την θυμάμαι και την αντίστοιχη φωτογραφία που είχες τραβήξει!!! (τελικά με αυτές τις ερωτήσεις νομίζω ανακαλύπτουμε πολλά ο ένας για τον άλλον. Πράγματα που ίσως αλλιώς να μην γράφαμε ποτέ δημόσια!)

    Πέμπτη 7/04/2016: Όσες φορές έχεις επαναλάβει το καλώς ή κακώς, άλλες τόσες θα πώ εγώ "συμφωνώ μαζί σου"!!

    Παρασκευή 8/04/2016: Τουλάχιστον είπες να μην υπήρχαν τόοοοοοσο πολύ! Δεν σε φανταζόμουν εσένα να έλεγες να μην υπήρχαν καθόλου κάποια πράγματα στην ζωή σου!

    Σάββατο 9/04/2016: Πόσο σπουδαίο να σε έχει ψυχολογήσει κάποιος τόσο σωστά!

    Κυριακή 10/04/2016: Δεν μπορώ να γράψω πολλά. Ευαίσθητο θέμα για το οποίο δεν είμαι ακόμα έτοιμη να απαντήσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αχ βρε Μάρθα μου, περίμενα το 'καθιερωμένο' σχόλιο σου! Τα απολαμβάνω τα σχόλια σου! Είναι σαν να ...μιλάμε! Λοιπόν, καλά κι Εγώ σε αυτή την φάση, ίσως και ηλικία δεν θα το ξεκινούσ ατο σχολείο. Οπότε, ήταν τότε το σωστό timing, όπως λέμε συνήθως!
    Για μας πρώτα να γράφουμε, να βγάζουεμ αυτά που αμς τρώνε μέσα μας! Και άσε τους άλλους... το καλό είναι ότι κάποιοι διαβαζοντας μας, θα νιώθουν τα ίδια.
    Δυστυχώς πολύς κόσμος, μου λέει "να τα ξεχάσεις, να ξεχάσεις το παρελθόν..." και δεν μπορούν να καταλάβουν ότι χωρίς το παρελθόν, χωρίς τις αναμνήσεις (ας είναι και πολύ κακές) δεν μπορεί να υπάρξει παρόν, ούτε καν μέλλον, πως μέσα από αυτά που "πρέπει να ξεχάσουμε" κρύβεται όλη η δύναμη μας για να γινόμαστε καλύτεροι από τον χθεσινό εαυτό μας και σοφότεροι στο μέλλον.
    Αααα, όλα υπάρχουν στην ζωή μας για κάποιον λόγο. Άσε που η ζωή δεν θα μας ρωτήσει ποτέ τι θα μας φέρει και τι όχι! Αυτή ξέρει καλύτερα! Δεν λέω σχεδόν ποτέ "να μην υπήρχε αυτό ή το άλλο". Οπότε μακάρι αν μην υπήρχαν αυτά και αυτά τόόόόόό πολύ.... τόσο απλά!
    Εδώ θα είμαστε να μοιραστούμε απόψεις και για πολύ ευαίσθητα θέματα.
    Σε φιλώ γλυκά αγαπημένη μου Μάρθα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλια σας καλοδεχούμενα!!!
*Παράκληση! ΜΗΝ γράφετε σε greeklish!
*ΌΧΙ Spam, ΟΧΙ υβριστικά σχόλια!
*Καλό θα ήταν πρώτα να διαβάσετε την Πολιτική Απορρήτου GDPR & τους Όρους Χρήσης του blog. Θα τα βρείτε πάνω στο Menu.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επίσκεψή σας!

ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ



Follow by e-mail

MY INSTAGRAM PORTFOLIO

My Instagram

Copyright © ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫. Made with by OddThemes