Είναι εκείνο το Βλέμμα που λέει πολλά, –ίσως- να λέει όλα αυτά ακριβώς που λέει και το δικό σου όταν αντικρίζονται-συγκρούονται.
Είναι εκείνο το Βλέμμα που τη μια μοιάζει φιλικό, την άλλη στοργικό και την άλλη ερωτικό. Τη μια μοιάζει ήρεμο, την άλλην θυμωμένο!
Είναι εκείνο το Βλέμμα που όταν πέφτει πάνω σου σε φέρνει σε αμηχανία και συγχρόνως σου τσιγκλάει την καρδιά.
(A.N.)
Γιατί να είναι έτσι η Ζωή μου;
Γιατί οι λύπες είναι περισσότερες απ’ τις χαρές;
Γιατί τα δύσκολα είναι περισσότερα από τα εύκολα;
Γιατί όταν νιώθεις απογοητευμένος το τοπίο μοιάζει πιο μελαγχολικό κι απ’ τον ίδιο τον Χειμώνα;
Γιατί ενώ παλεύεις τίμια αντί να πάρεις δικαίωση παίρνεις την μια κλοτσιά μετά την άλλην;
Γιατί πονάει η ξαφνική σιωπή;
Γιατί όταν ξεστομίζεις τη λέξη “Σ’ αγαπώ!” ο άλλος το βάζει στα πόδια και φεύγει?
Γιατί κάποιοι άνθρωποι φεύγουν/εξαφανίζονται από τη Ζωή σου σαν κλέφτες χωρίς να πούνε ένα Αντίο;
Γιατί οι άνθρωποι προτιμάνε το ψέμα από την αλήθεια;
Γιατί οι Παντρεμένοι παραμένουν σε έναν γάμο, αφού το ερωτικό στοιχείο έχει χαθεί;
Γιατί θα πρέπει να το παίξεις “Θεός” και να συγχωρήσεις όποιον σου έκανε κακό;
Γιατί θα πρέπει να ακολουθείς το “σωστό” και το “λογικό” ενώ εσύ νιώθεις πως κανένα απ’ τα δυο δεν θα σου κάνουν καλό;
Γιατί τα “Θέλω” τον γονιών σου πρέπει απαραιτήτως να είναι και τα δικά σου “Θέλω”;
Γιατί δύσκολα λέμε μια καλή κουβέντα για τον άλλον, αντίθετα την κακή την ξεφουρνίζουμε εύκολα;
Γιατί φθονούμε κάποιον που έχει περισσότερα από εμάς;
Γιατί οι άνθρωποι κουτσομπολεύουν αντί να νοιάζονται;
Γιατί ένας άντρας ή μια γυναίκα δεν βρίσκει το θάρρος να εξομολογηθεί τα συναισθήματα του/της στο πρόσωπο που τον /την ενδιαφέρει;
Γιατί οι άντρες άλλα λένε, άλλα εννοούν και άλλα κάνουν;
Γιατί οι γυναίκες τα αναλύουμε όλα τόσο πολύ σε σημείο να βγάζουμε λάθος συμπεράσματα;
Γιατί τα λόγια δυστυχώς πάντα πονάνε περισσότερο και απ’ τις πράξεις;
Γιατί ένα απλό “Σ’ αγαπώ!”, “Μου λείπεις!” -που όλοι έχουμε ανάγκη να ακούσουμε- δεν το λέμε πιο συχνά; Ίσως επειδή τα θεωρούμε δεδομένα; Όταν έρχεται το παράπονο κάνοντας την ερώτηση “γιατί δεν μου λες “σ’ αγαπώ, μου λείπεις…;” η απάντηση είναι: “μπορεί να μην μιλάω αλλά στα λέω με τις πράξεις μου, με τις κινήσεις μου!” γιατί θα πρέπει η απάντηση αυτή να με ικανοποιεί;
Γιατί όταν αγαπάς δυνατά, καταλήγει αυτή η Αγάπη να είναι μονόπλευρη;
Γιατί………………………………………
Γιατί; Απεχθάνομαι τα “Γιατί” που δεν έχουν απαντήσεις!!!
Είναι από εκείνα τα “Γιατί” που σε κατατρώνε μέρα με τη μέρα και σιγά-σιγά μέχρι να μην μείνει τίποτα!!!
Ίσως σε όλα τα “Γιατί” να μην υπάρχει μια απάντηση! Ίσως ό,τι και να σκεφτείς… στην ίδια απάντηση θα καταλήγεις!
Μία απλή ερώτηση ζητάει μια απλή απάντηση. Όμως όσο μια ερώτηση ακούγεται απλή, τόσο η απάντηση είναι περίπλοκη και πιο σύνθετη.
ΑΓΑΠΩ, πάνω απ΄ όλα, την υπέροχη ψυχή σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη θαυμάσια αντίληψή σου, απέναντι σε πράγματα κ΄καταστάσεις!!!
Χωρίς να σε έχω συναντήσει, είμαι σίγουρη πως το ΒΛΕΜMΑ σου, είναι ένα από τα πιο καθαρά βλέμματα που υπάρχουν!!!
Και στεναχωριέμαι πολύ, επειδή δεν έχω να δώσω απαντήσεις στα ΓΙΑΤΙ σου...
Σε φιλώ, κορίτσι μου!!!
Καλημέρα Μαρία και χαρούμενη Κυριακή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή αρχή σου εύχομαι!
Να το διασκεδάσεις το ταξίδι των λέξεων...
Είναι μαγικό!
Σε φιλώ! ♥
Καλή αρχή και καλή πορεία..ωραίες οι λέξεις που επέλεξες
ΑπάντησηΔιαγραφή*syros2js, αχ πόσο με συγκίνησες! (πάλι)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ στενοχωριέμαι χρόνια τώρα για τα αναπάντητα "Γιατί" αλλά έχω συνηθίσει!
Φιλιά Φίλη μου! :)
*@iris, είναι υπέροχο το παιχνίδι των λέξεων και ήδη το χαίρομαι!
Πάντα οι λέξεις είναι μαγικές!
Φιλιά!
*ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ, σ' ευχαριστώ πολύ! Καλή εβδομάδα να έχουμε!