✑Κάθε σκέψη κι ένα γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου! Οι σκέψεις της Μαρίας!


Αν σας πω από τι όνειρο ξύπνησα το πρωί, θα γελάτε δέκα μέρες. Στο όνειρο λέει ήμουν ζευγάρι με τον "Mr. Big" (ξέρετε βρε, το amore της Carrie από το "Sex and the City";!) και πήγα και μετακόμισα στο μεγάλο πολυτελές διαμέρισμα του... ήμασταν λέει στην τέλεια κουζίνα και μαγειρεύαμε μακαρόνια με λαχανικά στο φούρνο... κάναμε πειράγματα μεταξύ μας... ώσπου ξαφνικά μπαίνουν μέσα η μάνα μου με τα αδέλφια μου και πάω Εγώ τρέχοντας να ντυθώ, να κρυφτώ για να μην με δουν; Κάτι τέτοιο τέλος πάντων! Φεύγουν και πάω τρέχοντας στην αγκαλιά του Mr. Big και... άλλα δεν σας λέω γιατί θα πρέπει να "πέσει"Πάντως, ρε γαμώτο ξύπνησα στο καλύτερο! (Μα τι ονειρεύομαι;! Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται κι Εγώ...τι;) Εντάξει, σας βλέπω, μην γελάτε με το όνειρό μου! Κάτι τέτοια 'περίεργα', 'παρατραβηγμένα', 'τρελά' η αλήθεια είναι πως βλέπω μια στο τόσο. Εδώ προχθές είδα ότι η μάνα μου και τα δυο από τα τέσσερα αδέλφια μου, με πήγαν στην Κωνσταντινούπολη στο παλάτι του Σουλτάνου και με 'πούλησαν' και έγινα σκλάβα/δούλα στο χαρέμι του Σουλτάνου;! Μετά λέει ότι προσπαθούσα να βρω διέξοδο για να σωθώ. Μα είναι δυνατόν, Εγώ ολόκληρος κορίτσαρος, μοναδική στο είδος μου και να μοιραστώ τον Σουλτάνο με άλλες... πόσες;! Χαχα! Αυτή ήταν η πρώτη σκέψη που έκανα μόλις ξύπνησα! 

Βαρέμαι! Αυτό τον καιρό είμαι σε φάση mood "Βαριέμαι"! Να κάτσω μπροστά στο Η/Υ μπας και κάνω καμιά δουλειά, μπας και γράψω, μπας και ξεκινήσω όλα αυτά που έχω στο μυαλό μου... μετά από λίγο θέλω να την αράξω στο κρεβάτι, να χαλαρώσω να δω καμιά ταινία αλλά από την άλλη δεν μπορώ συνέχεια ξαπλωμένη στο κρεβάτι, νιώθω ότι κουράζομαι και θέλω να σηκωθώ και να ασχοληθώ με κάτι αλλά μετά από λίγο θέλω και να τεμπελιάσω. Γενικά και ειδικά με 'δέρνει' μια βαρεμάρα αλλά που θα πάει, θα την νικήσω. Φάση είναι μωρέ, θα περάσει!   

Γεμιστά και τα μυαλά στα κάγκελα. Σκέτα, ορφανά, πως το λένε μωρέ; εννοώ χωρίς κιμά και άλλα περιττά. Είναι το αγαπημένο μου φαγητό και αυτό λέω να φτιάξω σήμερα όταν γυρίσω σπίτι. Έχω βάλει 'πόστο' στην μαμά όταν είναι να μαγειρέψει γεμιστά, θα με αφήνει να τα φτιάχνω Εγώ. Και λίγο πιο νόστιμα γίνονται και πιο ωραία ανοίγω τις ντομάτες, τις πιπεριές και όλα είναι σε μια ωραία σειρά. Γιατί πως να το κάνουμε; Ακόμα και στο φαγητό η ωραία αισθητική μετράει.  

Δεν ξέρω για σας αλλά Εγώ με το που θα μπει ο Σεπτέμβρης ανυπομονώ για τις γιορτές των Χριστουγέννων. Είναι οι μόνες γιορτές που μου αρέσουν, που πια δεν μου προκαλούν καμιά θλίψη. Τις λατρεύω γιατί είναι μια ευκαιρία να ξανά γίνουν οι άνθρωποι που έχουν ξε-χάσει πως είναι να είσαι παιδί. Βέβαια, η αρκετά δήθεν όλη καλοσύνη που τους πιάνει κάποιους για να δείξουν κάτι που αποδεδειγμένα δεν είναι, εμένα με εξοργίζει λιγάκι αλλά εντάξει, μπορεί για λίγο να αισθάνονται έτσι, μπας και σώσουν λιγάκι την ψυχή τους. (Το ξέρω είμαι λίγο σκληρή αλλά μιλάω βάση τι έχω δει, τι έχω ακούσει, τι έχω βιώσει!) Άσε που ανυπομονώ για τα λατρεμένα μου Μελομακάρονα που εντάξει, η μαμά προχθές μου έφερε τέσσερα μικρά Μελομακάρονα από το φούρνο όταν πήγε να πάρει ψωμί! Αλλά παράπονο το έχω. Μα γιατί να μην βγαίνουν όλο τον χρόνο; (Κατερίνα μου, νομίζω εσύ με νιώθεις σε αυτό που λέω!) Για χάρη τους θα έβαζα στην άκρη την σοκολάτα... αλλά και πάλι όρκο δεν παίρνω.

Ευλογία είναι με τη γραφή σου να έχεις αγγίζει μερικές χορδές από την ψυχούλα αυτών που σε διαβάζουν. Αυτός είναι άλλωστε και ο σκοπός μου! Χαίρομαι να λαμβάνω "με όλο το θάρρος" μηνύματα, e-mail και να μου εξιστορούν μια ιστορία τους και να περιμένουν από μένα ένα σχόλιο, μια άποψη, μια κουβέντα... Κι ύστερα χωρίς πολλά-πολλά να έχεις μια επαφή και να χαίρεσαι να μαθαίνεις τα νέα του άλλου ότι κάθε μέρα όλο και κάνει ένα βήμα πιο μπροστά, όλο και χαμογελάει, όλο και βλέπει την φωτεινή πλευρά της ζωής, ακόμα κι αν έχει που και που μερικά σκαμπανεβάσματα. Είναι ευλογία σου λέω αυτά που νιώθεις και γράφεις, να βρίσκουν ανταπόκριση και έτσι κάπως να μοιράζεται, ας πούμε  'νοερά'; ο πόνος, η θλίψη, η χαρά, η αισιοδοξία.

Ζωή, όπως και να είσαι, ό,τι και να μου δίνεις να γευτώ, Εγώ σ' αγαπώ. Μ' ακούς; Εγώ σ' αγαπώ! Θα το λέω συχνά, μπας και καταλάβεις πως μπορεί κάποιες φορές να εξοργίζομαι μαζί σου, αλλά κατά βάθος;! νιώθω λίγο άσχημα που σε κατσαδιάζω περισσότερο απ' όσο πρέπει και σου αξίζει.

Ηλιε μου αν και είσαι πια, λόγω εποχής,"Ήλιος με δόντια" σ' αγαπώ, διότι ενώ έχει αλλάξει το κλίμα και επιτέλους;! θυμίζει Φθινόπωρο, εσύ βρε δεν μας αφήνεις χωρίς να νιώθουμε τη ζεστασιά σου. Και όπως και να το κάνουμε, είναι ωραία εικόνα και ακόμα πιο ωραία η αίσθηση μέσα στο υποφερτό, μέχρι στιγμής, κρύο ή να πω καλύτερα ψυχρούλα, να μας αγκαλιάζεις με τις ακτίνες σου και να νιώθουμε την τρυφερότητα σου. Ακόμα κι όταν οι ακτίνες σου μπαίνουν από το παράθυρο μου, τότε η μέρα μου γίνεται ακόμα πιο όμορφη. Λάμπεις εσύ, λάμπω κι Εγώ και όλα γίνονται πιο υποφερτά.

Θέλω τόσο πολύ να κάνω μερικές αλλαγές στο blog μου αλλά δεν ξέρω από που να αρχίσω. Βέβαια θέλω να τ' αλλάξω όλα αλλά προς το παρόν, ας κάνω μερικές μικρές απαραίτητες  αλλαγούλες για να γίνει λίγο πιο λειτουργικό πρώτα για μένα κι ύστερα για τους επισκέπτες/αναγνώστες και ας αφήσω τις μεγάλες αλλαγές να γίνουν ...την κατάλληλη στιγμή. Αλλά μια αλλαγή τη θέλω, την χρειάζομαι!

Ιντερνετ να έχεις αλλά να σου βγάζει την πίστη από τις συνεχείς αποσυνδέσεις. Όταν βλέπω αυτό το κόκκινο λαμπάκι, μου τη δίνει στα νεύρα. Τις τελευταίες ημέρες (από τότε που άρχισαν οι δυνατές βροχές) άρχισαν οι διακοπές κι έτσι μετά από μήνυμα στην εξυπηρέτησε, χθες ήρθε τεχνικός της εταιρίας (που εδώ και 5-6 χρόνια είμαι παραπάνω από ευχαριστημένη από τις υπηρεσίες και την άμεση εξυπηρέτηση που μου παρέχουν) και να 'ναι καλά ο άνθρωπος μια χαρά με εξυπηρέτησε και μου έλυσε και κάποιες απορίες σχετικά με τη γραμμή και λοιπά. Βέβαια, μέχρι να φύγει, μου έδωσε και συμβουλές για τον σκύλο μου (που ο Rex δεν τον άφησε σε ησυχία από το γάβγισμα και να τον κοιτάει με μισό μάτι. Έμοιασε σε μένα αυτό με το "μισό μάτι" Χαχαχα!) με την πιο 'σκληρή' να το πω, στο τέλος που έφευγε "Να ξέρεις πως εκεί που βλέπεις τον σκύλο σου, παρά τα 14 του χρόνια, να παίζει σαν μικρό παιδί και να έχει τόση ενέργεια, εκεί μπορεί ξαφνικά μια μέρα να του έρθουν όλες οι αρρώστιες μαζί και να τον χάσεις. Σου τα λέω για να είσαι προετοιμασμένη, γιατί Εγώ δεν ήμουν στο δικό μου." Και να μου λέει η μάνα μου: "Καλά βαλτός ήταν αυτός; Αλήθεια Μαρία τι θα κάνετε αν τον χάσετε; Θα αδειάσει το σπίτι και θα τον ψάχνεται!" "Καλά βρε μαμά, κι εσύ βαλτή είσαι; Δεν σας ακούω! Και αυτά τα Χριστούγεννα θα τα περάσουμε μαζί με τον Rex. Μετά, ποιος ξέρει; Ποιος ζει, ποιος πεθαίνει; Άσε με τώρα με αυτά που μου λέτε!" 

Καλά Μαρινάκι μου, τελικά καθόλου εύκολη η ιδέα σου με το αλφαβητάρι. Δεν είναι ότι δεν ξέρω τι να γράψω, είναι ότι οι σκέψεις μου, μου βγαίνουν λίγο ανακατεμένες κι όχι με την σειρά των γραμμάτων. Από το Α, πάω στο Ε κι από το Ο πάω στο Φ... Αλλά τελικά έχει πολύ πλάκα!  


Λογικά θα έπρεπε τώρα μετά από τόσες ώρες, από το πρωί δηλαδή,  να έχω τελειώσει την ανάρτηση και να την έχω δημοσιεύσει επιτέλους αλλά προσθέστε ότι κοιτάζω το φαγητό που το έχω βάλει στο φούρνο (είπαμε Γεμιστά έχει το μενού σήμερα), τηγανίζω κάτι αυγοφέτες, μου κάνει παιχνίδια ο σκύλος μου και προσπαθώ να ολοκληρώσω και το τελευταίο γράμμα... ε! μεσημέριασε πια. 

Μια Καλησπέρα!("Πέρασα να πω μια καλησπέρα/μα δεν άνοιξες/Στην πόρτα σου να είμαι απ' έξω τ' άντεξες/Δεν άξιζα το φέρσιμό σου αυτό/Πέρασα να πω μια καλησπέρα και μου κρύφτηκες/Στον έρωτα που έκρυβες ανοίχτηκες/Και αυτό θα στο κρατάω όσο ζω") Έτσι λέγεται το ολοκαίνουργιο τραγούδι της αδυναμίας μου, του Γιάνναρου του Πλούταρχου ντε (αδυναμία μου=Γιάννης Πλούταρχος! Τι, ακόμα δεν το έχεις εμπεδώσει;) που ακούω από χθες και σήμερα όλη μέρα ολόκληρο και πολύ μου αρέσει. Ανυπομονώ να βγει ολοκληρωμένη η νέα του δουλειά και να χαθώ στα τραγούδια του που πάντα με αγγίζουν βαθιά. 

Νομίζω πως αφού έφτασα μέχρι το γράμμα "Ν", μια χαρά τα κατάφερα. Και ακόμα το διασκεδάζω με τις σκέψεις μου που πρέπει να τις συνδυάσω με τα 24 γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου. Ελπίζω, κι εσείς να διασκεδάζετε με τις σκέψεις μου και να έχετε φτάσει μέχρι εδώ αλλά εύχομαι να φτάσετε μέχρι και το τελευταίο γραμματάκι. Λίγη υπομονή κάντε ακόμη και θα ησυχάσετε από τις σκέψεις μου (και δεν είμαι και λίγες!) και την πολυλογία μου. (Λέμε τώρα! Τουλάχιστον, τα λέω ωραία, όπως πάντα, έ;Χαχα!) 

Ξέρω πως, έτσι ή αλλιώς, με τα λίγα μου ή τα πολλά μου λόγια, με το περίεργο χιούμορ μου, με τις περιγραφές/αναλύσεις μου, με τα καλά μου και τα στραβά μου, εσείς με αγαπάτε βρε. Οπότε, μεταξύ μας, δεν παίζει καμιά παρεξήγηση. Με έχετε μάθει πια! 

Ομοφυλοφιλία ήταν το χθεσινό θέμα που τυχαία έπεσε στο τραπέζι στην συζήτηση μου με την μαμά και τον άνθρωπό της, που κάνουμε σχεδόν καθημερινά, κρατώντας τους παρέα, μέχρι να έρθει η ώρα για να φύγει η μάνα μου για την επόμενη δουλειά. Εντάξει, για μια ακόμη φορά, ήμουν ξεκάθαρη, ειλικρινής και με ισχυρά επιχειρήματα. Άσχετα αν προσπαθούν να με πείσουν να χωνεύσω τις δικές τους απόψεις. Αλλά περισσότερα θα πω και θα αναλύσω σε κάποιο προσεχές post. 

Περίμενα στην αναμονή στην τράπεζα για να έρθει η σειρά μου από το πρωί στις 08:30. Μου έδωσε ο αδελφός μου να του πληρώσω μια δόση για την εφορία, μιας κι Εκείνος δεν προλαβαίνει λόγω δουλειάς. Χθες με "παρακάλεσε" να πάω να την πληρώσω Εγώ και όσα ρέστα περισσέψουν να τα πάρω για τον κόπο μου. (Πω πω καλοσύνη και δεν την έχω συνηθίσει από τα αδέλφια μου!) Για τα 'ρέστα', τα 5€, κάνω την καλή μου πράξη, όχι για κανέναν άλλον λόγο. Γιατί, όταν Εγώ χρειάζομαι κάτι, όλοι κάνουν τους κινέζους. Οπότε, sorry αλλά το τσαμπέ πέθανε. Άνεργη είμαι, από κάπου πρέπει να βγάζω το χαρτζιλίκι μου! Είμαι λοιπόν, το νοήμερο 195 και πάνω τον τοίχο το νουμεράκι που γράφει είναι το 13, οπότε έχω 182 νουμεράκια μέχρι να φθάσει η σειρά μου. Σηκώνομαι και πάω στο ΙΚΕΑ για να πιω ένα καπουτσίνο και να γράψω αυτή την ανάρτηση. Ευτυχώς έχω πάρει μαζί μου το laptάκι μου. Μέχρι να τελειώσω την μισή και να ξανά γυρίσω πίσω στην τράπεζα, είμαι σίγουρη πως ακόμα θα έχω πολύ δρόμο μέχρι να έρθει η σειρά μου. Οπότε, το τερπνόν μετά του ωφελίμου.

Ρε δεν το πιστεύω! 11:00 φεύγω από το ΙΚΕΑ (δεν έχω τελείωσει ακόμα αυτή την ανάρτηση, γιατί τελικά δεν είναι και τόσο εύκολη!) γυρίζω στην τράπεζα και το τρέχων νούμερο είναι το 53. Είναι full η τράπεζα από ανθρώπους μεγάλης ηλικίας και σκέφτομαι πως επιτέλους το κράτος θα τους πληρώσει αυτά που δικαιούται, συντάξεις μήπως; ή ήρθαν όλοι αυτοί να πληρώσουν το ΝΕΟ ΕΝ.Φ.Ι.Α.;  Σκέφτηκα να καθίσω και μέχρι να έρθει η σειρά μου (που δεν το βλέπω! Θα κλείσει η τράπεζα κι ακόμα ούτε τα μισά νούμερα δεν θα έχουν εξυπηρετηθεί) να τελείωσω αυτή την ανάρτηση. Αλλά με τόση φασαρία, μιλάνε όλοι μαζί και τόσο δυνατά λες και νομίζουν ότι βρίσκονται στο καφενείο, ακόμα και με τα ακουστικά στα αυτιά μου, δουλειά δεν βλέπω να κάνω, οπότε φεύγω για το σπίτι μπας και επιτέλους τη τελειώσω αυτή την ανάρτηση. Πέμπτη πρωί-πρωί θα έρθω να πληρώσω τη δόση. Εξάλλου, έχω και μια άσκηση Αγγλικών που δεν έχω τελειώσει, οπότε γιατί να ταλαιπωρηθώ και να χαραμίσω τσάμπα τον χρόνο μου;

Σοκολάτα και άγιος ο Θεός. Δεν παίζει στο ντουλάπι μου να μη βρίσκονται μερικές σοκολάτες γάλακτος. Κάθε μέρα, αργά το απόγευμα, μαζί με μια Φλυτζάνα ζεστό πράσινο τσάι με μια φέτα λεμόνι και μια κουταλιά μέλι, θα φάω και μια σοκολάτα. Δυο είναι τα κακά της υπόθεσης. Πρώτον, τελευταία με έχει πιάσει και θέλω κάθε μέρα να απολαμβάνω κάτι γλυκό, αν δεν... τότε μου λείπει υπερβολικά. Και δεύτερον, όλο λέω ότι δεν θα φάω και τα 100γρ. αλλά τα 50γρ. δηλαδή περίπου την μισή, στο τέλος καταλήγω να την τρώω όλην. Μα να μην μπορώ να κρατηθώ! Ναι, ομολογώ πως είμαι και σε φάση "κάνω γουρουνιές" στο φαΐ ή στα γλυκά να πω καλύτερα;    

Τρίτη σήμερα και όπως κάθε Τρίτη το απόγευμα έχω Αγγλικά και ενώ μέχρι να φτάσει η ώρα να φύγω από το σπίτι για να πάω στο μάθημα, είμαι στο τσακ να μην πάω, να μην ξεκινήσω καν αλλά όταν μπαίνω στην αίθουσα και όσο διαρκεί το μάθημα, το ευχαριστιέμαι και λέω "Αχ, τελικά χαίρομαι που ήρθα και στο σημερινό μάθημα!" Άσχετα που, πάντα μα πάντα όμως, φεύγω από 'κει με ένα πονοκέφαλο λες και χτυπάει μια καμπάνα μέσα στο κεφάλι μου. 

Υπερπαραγωγή βλέπω να είναι και αυτή η ανάρτηση, όπως όλες οι δικές μου αναρτήσεις. Συγγνώμη βρε παιδιά αλλά όπως έχω ξαναπεί "δεν κάνω περικοπές στις σκέψεις μου." Όταν δείτε οι σκέψεις μου/τα λόγια μου/οι λέξεις μου να είναι λίγες, απλές, πρόχειρες.. να ανησυχήσετε, διότι αυτή δεν θα είναι η Μαρία, το Μαράκι... αλλά κάποια άλλη! Μην μου τύχει!

Φάγαμε και σήμερα! λέω σχεδόν κάθε μέρα στην μάνα μου όταν καθόμαστε και τρώμε μαζί το μεσημέρι. "Δόξα τω Θεό, είχαμε να φάμε και σήμερα, παράπονο κανένα." λέω και νιώθω τυχερή και ευλογημένη γιατί ενώ τα οικονομικά της μάνας μου είναι χειρότερα από ποτέ και με δυσκολία μπαίνει μια φρατζόλα ψωμί στο σπίτι και ένα κουτί  γάλα κι αυτό ζητάει δανεικά η μάνα μου από μένα, γιατί αν περιμένει από τα αγόρια της... σωθήκαμε, όπως σώνεται κάθε φορά αυτή η χώρα. Α! οι αλήθειες να λέγονται!

Χαμογελάω και λάμπω ολόκληρη κι αμέσως να πούνε ότι είμαι "ερωτευμένη". Και άντε τώρα να λέω στον καθένα "Είμαι καλά ρε παιδιά χωρίς κάποιον ιδιαίτερο λόγο! Τι 'ερωτευμένη' και βλακείες; Μια χαρά περνάω μόνη μου αυτό τον καιρό! Έχω την υγεία μου, μια ακόμη μέρα ξημέρωσε, έχω επιλέξει να χαμογελάω από το να πέσω σε θλίψη... δεν είναι αρκετά σοβαροί λόγοι αυτοί για να λάμπω;" Αλλά εκεί εσείς να συνεχίζετε να απορείτε και να περιμένετε μια δήλωση από μένα. Sorry παίδες, Φιλαράκια μου αλλά δεν έχω να δηλώσω αυτό που θέλετε να δηλώσω! Α! ναι! μέχρι και μέσα Νοέμβρη είναι ο μήνας των Σκορπιών, οπότε καταλαβαίνετε πως φταίνε οι Πλανήτες και τα αστέρια και η αστρολογία γενικώς και ειδικώς, για την χαρούμενη ή για την παράξενη συμπεριφορά μας;! Ικανοποιημένοι με τη ..."δήλωσή" μου; Ή ακόμα έχετε μείνει με την απορία; Χαχαχα! #‎η_ζωή_είναι_ωραία -έτσι ή αλλιώς- για να μην χαμογελάμε και να μη ζούμε τις ωραίες της στιγμές! 

Ψέματα δεν θα πω! Αλλά απολαμβάνω να παρατηρώ τους ανθρώπους, τις κινήσεις τους, την συμπεριφορά τους, το κοίταγμα τους, το βλέμμα τους, το χαμόγελό τους και να φαντάζομαι την ιστορία τους ή μια ιστορία και μετά να κάθομαι και να τη γράφω. Τους παρατηρώ πάντα διακριτικά, πάντα με ένα χαμόγελο. Ας πούμε όταν κάθομαι μονάχη μου σε μια καφετέρια, όπως αυτή την στιγμή και έχω μπροστά μου το laptop, παρατηρώ τους ανθρώπους, τα παιδάκια που παίζουν και κάνουν φασαρία και γράφω αυθόρμητα με τόση άνεση που μέσα σε λίγα λεπτά έχουν γραφτεί 2-3 και 4 σελίδες και ειλικρινά εντυπωσιάζομαι με το αποτέλεσμα. Ομολογώ πως κάθε φορά αναρωτιέμαι πως δημιουργήθηκαν αυτές οι λέξεις. 

Ωχ, νομίζω πως πάλι έγραψα πολλά! Συγγνώμη αλλά έτσι είναι οι σκέψεις μου, έτσι είμαι Εγώ, έτσι μου βγήκε μωρέ... πάντα αυθόρμητα και αφημένη/παραδομένη στα χέρια μου να πληκτρολογήσουν ό,τι οι σκέψεις μου...  υποβάλλουν. 


 Και αφού κατάφερα και ολοκλήρωσα και τα 24 γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου συνδυάζοντας τα με τις 'πληθωρικές' σκέψεις μου, να σας πω ότι αφορμή γι' αυτή την ανάρτηση στάθηκε η Μαρίνα από το blog "Οι Κρυφές μου Σκέψεις" που είχε την ιδέα να αποκαλύψουμε κάποιες σκέψεις μας μέσα από τα 24 γράμματα του ελληνικού αλφάβητου. Δεν ήταν οι σκέψεις της ημέρας ούτε μιας συγκεκριμένης μέρας. Ήταν απλά οι σκέψεις μου ή τέλος πάντων μερικές από τις σκέψεις μου που στριφογυρίζουν μέσα στο κεφαλάκι μου. Γιατί πως να το κάνουμε; Είμεθα και σκεπτόμενος άνθρωπος και έχω ένα σωρό σκέψεις, προβληματισμούς, όπως επίσης επιθυμίες, όνειρα, ανάγκες, σχέδια και άλλα πολλά που δεν είναι της παρούσης να σας τα εκμυστηρευτώ. 

Ελπίζω να με απολαύσατε! Και πραγματικά μπορείτε να γελάσετε μέχρι και να ξεκαρδιστείτε στα γέλια αν σας βγαίνει με τις σκέψεις της Μαρίας. Εγώ ήδη γελάω με μένα! 


Υ.Γ. Θυμάστε το παιχνίδι λέξεων με τίτλο "24 Days Challenge" που είχε εμπνευστεί η η mystickland; Κλικ παρακάτω για να διαβάσετε όλες τις αναρτήσεις μου με τα 24 γράμματα.





Διαβάστε επίσης:
________________






_____________________________________
*Η ανάρτηση αυτή είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫
Απαγορεύεται η ανα-δημοσίευση, η αποθήκευση και γενικά η αναπαραγωγή και μεταβίβαση των φωτογραφιών καθώς και των κειμένων από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής και χωρίς πρώτα την έγκρισή της αρθρογράφου.
Όλα είναι επίσημα κατοχυρωμένα!
Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος.
©Copyright 2010-2015 *ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ (ΜΑΡΙΑ Π.)*

24 σχόλια :

  1. Πρώτα από όλα να σου πω Μαράκι πως είχαμε το ίδιο φαγητό, αλλά εγώ τρώω μόνο ντομάτες, για την ακρίβεια μόνο το ρύζι από τις ντομάτες.
    Δεύτερον να σου πω πως σε όλο το ποστ γέλασα ή κρυφοχαμογελούσα εκτός από εκεί που αναφέρθηκες στην τράπεζα. Συνήθως τις συναλλαγές τις κάνει ο μπαμπάς μου αλλά όσες φορές χρειάστηκε να πάω στην τράπεζα ήταν όλες απελπιστικές.
    Σε ζήλεψα κι εγώ θέλω σοκολάτα, αλλά δεν κάνει να φάω. Μου έχουν λείψει. Μόνο οι σοκολάτες υγείας επιτρέπονται και όχι για παρατεταμένη χρήση! Σνιφ κλαψ!
    Στο Κάπα γέλασα πολύ που μου έκανες και αναφορά. Παιδί μου εγώ δεν σας ρίχνω ιδέες ότι κι ότι, έχουν και ένα challenge μέσα, γιατί πλην του ότι είμεθα σκεπτόμενοι άνθρωποι όπως ορθά ανέφερες κι εσύ, είμαστε και δημιουργικοί.
    Σε απόλαυσα πραγματικά και σε ευχαριστώ ιδιαίτερα γλυκό κορίτσι που ανταποκρίθηκες τόσο αληθινά με σκέψεις χωρίς εκπτώσεις ;)
    Σε γλυκοφιλώ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρινάκι μου, Εγώ τρελαίνομαι για τις πιπεριές και τρώω και το ρύζι και τολόκληρη την πιπεριά. Όσο για τις ντομάτες, μόνο το ρύζι μέσα τρώω, με τίποτα το έξω. Δυστυχώς όλες τις συναλλαγές της οικογενείας της κάνω Εγώ. Αν είναι για τις δικές μου όταν δεν μπορώ, κανείς δεν δέχεται να με βοηθήσει. Μα μια ζωή αδικία και εκμετάλευση σε αυτό το σπίτι. Χαχαχα! Δεν πειράζει, πλέον ό,τι κάνω το κάνω με το αζημίωτο! Αμέ!
      Απεχθάνομαι την σοκολάτα υγείας και γενικά την μαύρη σοκολάτα. Δεν την αντέχω ούετ να την μυρίζω!
      Ε, βέβαια και είμεθα και σκεπτόμενοι και δημιουργικοί και υπέροχοι άνθρωποι μωρέ! Χαχα!
      Και ναι, εδώσ το blog μου και Εγώ η ίδια δεν καταλαβαίνω από 'εκπτώσεις' και "περικοπές' στα λόγια, στα αισθήματα, στις σκέψεις... στα ωραία μωρέ!
      Να είσαι καλά Μαρινάκι μου και χαίρομαι που απόλαυσες και τη δική μου ανάρτηση!
      Καλό μεσημέρι να έχεις!

      Διαγραφή
  2. 182 νούμερα αναμονή?????? 182???????
    Όχι, αγάπη μου: Ούτε στα ΙΚΕΑ θα σταθώ, ούτε πουθενά!
    Μόνο στη ΣΟΚΟΛΑΤΑ!!!!
    ;-)
    Φιλάκια πολλά, γλυκά και βιαστικά, Μαράκι μου!!!
    Καλό μεσημέρι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ, 182 νούμερα και μια τράπεζα που γινόταν της τρελής από κόσμο και φασαρία.
      Ευτυχώς που αυτή την φορά δεν με έπιασε ο ..."μαζοχισμός" μου και δεν κάθισα με υπομονή να αντέξω την αναμονή. (στο λέω, γιατί τέτοιες χαζομάρες 'υπομονής' τις κάνω!)
      Αχ, άσε και κρατιέμαι να μην φάω καμιά σοκολάτα. όχι τίποτα άλλο αλλά περιμένω να βγει το φαγητό από το φούρνο και τη σοκολάτα να την κρατήσω για το απόγευμα!
      Σε φιλώ Γιάννα μου!
      Καλό μεσημέρι να έχουμε!

      Διαγραφή
  3. Εσυ Μαρια μου.εφαγες τις πιπεριες σου, εγώ για να διαβασω όλη την ανάρτηση σου, εκαψα το φαγητό μου.
    Πλάκα κανω καλέ.
    Ωραία μας τα είπες, που να μη βαριωσουν κιόλας.
    Φιλακια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχα Ρένα μου, κάηκε πολύ ή τουλάχιστον τρωγώτανε κάπως;
      Μωρέ με την τράπζα, με 'κεινα και τ' άλλα... δεν ένιωσα καμιά βαρεμάρα να την γράψω αυτή την ανάρτηηση.
      Φιλιά πολλά!
      Α, και καλώς όρισες στο blogοσπιτάκι μου!

      Διαγραφή
  4. Για το όνειρο σου τώρα τι να πω?όχι πες μου τι να πω!!!οι σοκολάτες απέδωσαν καρπούς όπως λέω και στην φίλη μου όταν μου λέει κάτι όνειρα υπερπαραγωγές που έχει και τα συζητάει με τις ώρες!!

    Τα γεμιστά τα λατρεύω τα τελευταία χρόνια,ορφανά όπως κι εσύ!μιαμ μιαμ!καιρό έχω να τα φάω!

    Είμαι στο ίδιο mood,βαρεμάρα μέχρι να μην αντέχω άλλο,άστα να πάνε,ειδικά μετά το τραπέζι για τον άντρα την Κυριακή,που μαγείρευα δυο μέρες,φάγαμε καλά καλά όλοι,έριξα λίγο ύπνο και μετά πήραμε τα ταπεράκια στη φίλη Μήτσο γιατί του είχα υποσχεθεί κομμάτι για να δει τι χρυσοχέρα φίλη έχει,το ξημερώσαμε,και από τότε έχω πέσει σε αφόρητη βαρεμάρα κτλ κτλ λες και έσβησαν οι μηχανές!

    Για τους λογαριασμούς εγώ πάλι καλά στέλνω τον άντρα όταν μπορεί γιατί δεν το μπορώ,μου σπάνε τα νεύρα!

    Τα Χριστούγεννα τα αγαπάω κι εγώ μαζί σου,τα περιμένω,και αισθάνομαι τόσο έντονα αυτή την ατμόσφαιρα!!!

    και επειδή τα πάνω κάτι για να θυμηθώ τι γράφεις και το αλτσχάιμερ με έχει ταράξει,και όσα γράφω μοιάζουν τόσο ασυνάρτητα,φεύγω και σε φιλώ πολύ πολύ <3 !!!

    Και χαμογέλα,χαμογέλα όσο αντέχεις και άσε τους άλλους να λένε τα δικά τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νικολέτα μου, άστο, καλύτερα δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε το όνειρο μου. Πάντως, ήταν ωραίο, εδώ που τα λέμε! Άβυσσός... τα όνειρα μου! Χαχαχα!!! Βρε συ νίκα και ξαπόστηλε την βαρεμάρα όσο είναι νωρίς. Κάντε το παρέα με τον άντρα σου, τον Μίτσο και άντε γεια! Μια χαρά τα έγραψε βρε και χάρηκα το σχόλιο σου!
      Χαμογελάω τόσο όσο αντέχω και δεν με νοιάζουν τι λένε οι άλλοι! Ε, μα!
      Σε φιλώ και να έχεις Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  5. Λατρεύω τα γεμιστά, καλά,βρε παιδί μου, κι εσύ, τι όνειρα είναι αυτά πυ βλέπεις;Διάβασα μέχρι τέλους την ανάρτησή σου και σκέφτομαι ότι τελικά το δικό μου αλφαβητάρι πολύ τουρούτικο είναι, αλλά δε βαριέσαι ο καθένας με το στιλ του άλλος πολλά άλλος λίγα...Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δέσποινα μου, και αυτό το όνειρο δεν είναι τίποτα! Δεν φαντάζεσαι τι έχω δει... τα περισσότερα άσχημα αλλά εντάξει. Τουλάχιστον, τα ωραία όνειρα, ας τα χαίρομαι κι ας είναι τρελά! (Λες το βράδυ να δω τη συνέχεια;) Χαχαχα! Είχα διαβάσει τη δική σου ανάρτηση "Το Αλφαβητάρι μιας αγχωμένης blogger" (σε διαβάζω συχνά, άσχετα που δεν αφήνω πάντα σχόλιο, διαβάζω και το περιοδικό που κυκλοφορείτε με τα υπόλοιπα κορίτσια!) το πρωί όταν έπινα το καφέ μου και πραγματικά σε θαύμασα που είσαι πάντα τόσο δημιουργική και αγχώνεσαι να γίνουν και να μας τα παρουσιάσεις όλα τέλεια. Χαίρομαι που διάβασε όλη την ανάρτηση... γιατί η δική μου γραφή αυτή είναι! Να είσαι καλά! Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  6. Εσυ τώρα θες να μας πεις οτι βρίσκεσαι σε περίοδο βαρεμάρας γραψίματος δηλαδη?
    Δηλαδη΄αν δεν ειχες βαρεμαρα θα γραφες βιβλιο??? Ναι θα μου πεις :P
    Απολαυστικότατη κι εσύ!!!! Λατρευω τα παντα σου, το χιουμορ σου και τις μπηχτες που πετας απο δω κι απο κει. με τρελαινουν!!!!
    Φιλια φιλεναδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Επίσης έχω να προσθέσω πως δεν περιμενα ότι υπάρχει άτομο χειρότερο από μενα στα όνειρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μωρέ Μαράκι, δεν βρίσκομαι ακριβώς σε 'βαρεμάρα γραψίματος' αλλά σε μια γενική βαρεμάρα που ό,τι και να κάνω, ή μάλλον το γράψιμο και κανά δυο ακόμα, τα κάνω εμ δόσεις. Κατάλαβες; Αυτό εννοώ! Καλά, βιβλίο γράφω (και αυτό με δόσεις) το έχω πει τόσες πολλές φορές....
      Πάντα απολαυστική, δεν το συζητώ! Αυτό με τις "μπηχτές" ναι, η αλήθεια είναι ότι το 'χω σαν Σκορπίνα. Πετάω συχνά, από 'δω κι από 'κει, μπας και πιάσουν μωρέ τόπο και αποδέχτη/ες. Κατάλαβες; Χεχεχε! Είδες; Υπάρχουν και χειρότερες κι από σένα κι από μένα.... αμέ! Πάντα υπάρχει το χειρότερο Κυρία μου! Δεν μπορείς να φανταστείς τι όνειρα έχω δει! Απλά, φαντάσου, αν μπορείς!
      Σε φιλώ Μαράκι μου!

      Διαγραφή
  8. Καλά μόνο εσύ θα μπορούσες να το κάνεις αυτό!!
    Να γράψεις σε κάθε γράμμα την ιστορία της ζωής σου!! ♡
    Πολύ ωραία αυτή η ιδέα της Μαρίνας, σας απόλαυσα όλες πολύ!
    Τώρα δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω όμως..
    Ελπίζω να σου φύγει γρήγορα η βαρεμάρα, για να είμαι ειλικρινής την διαπίστωσα σε προσωπικές μας συνομιλίες και να αντικατασταθεί από δημιουργική διάθεση!
    Τα όνειρά σου είναι πολύ light συγκριτικά με τα δικά μου.. Έχω δει τα πάντα, ξεπερνώντας ταινίες φαντασίας-περιπέτειας-θρίλερ και δράματος μαζί. Πάνε για όσκαρ σκηνοθεσίας λέμε!! Το δικό σου οφείλεται στην συγκεκριμένη σειρά που σου αρέσει, ξεκάθαρα, αλλά ίσως και σε.. κρυφές σκέψεις! Βέβαια βγαίνουν και ανασφάλειες από το υποσυνείδητο, έπεσα μέσα;;
    Και γιατί καλέ κυρία "έρωτες και βλακείες" ; Κανόνισε να το πας στο άλλο επίπεδο..ε! Υπάρχει πιο όμορφο πράγμα;
    Άντε μην ακούω χαζά, δεν θέλω κυνισμούς και απογοητεύσεις!!
    Να σε προσέχεις, φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δε φατίω Εγώ... η ίδια η ιστορία της ζωής μου φταίει!!! Χαχαχαχα!!!
      Είδες; Η βαρεμάρα νου φάνηκε και στις συνομιλίες μας:! (μα δεν μπορώ βρε παιδί μου να κρυφτώ! Συγγνώμη!) Θα περάσει, που θα πάεει! Γαιτί εμένα βρε παιδί μου, μου ταιριάζει η δημιουργική διάθεση! Το ξέρεις!
      Εντάξει, έχω δει και τι δεν έχω δει στα όνειρά μου αλλά δεν νομίζω πως έχουν φτάσει σε εξτρίμ είδος ταινιών!
      Σίγουρα το όνειρό μου οφείλεται σε "κρυφές σκέψεις" αυτό είναι το μόνο σίγουρο... αλλά τώαρ για την σειρά έχω καιρό να δω επεισόδιο, δίοτι δεν βλέπω πολύ τηλεόραση. Ανασφάλειες κλπ. πρέπει αν παίζουν!
      Μωρέ για το ¨΄ερωτες και βλακείες" το λέω γιατί είμαι σε φάση που περνάω καλά μόνη μου κι αφού δεν κάθεται κάτι αξιόλογο και αληθινό, δεν κάθομαι και να το σκέφτομαι. Άσε με, μια χαρά είμαι τώρα! Αν είναι να έρθει κάτι που αξίζει και είναι αληθινό, φυσικά και θα το καλοδεχτώ... δεν είναι ότι το αρνούμαι ή το διαγράφω.... καταλαβαίνεις τι σου λέω! Και ξέρεις; Δεν είναι ότι Εγώ δεν θέλω ή δεν προσπαθώ ή δεν είμαι ανοιχτή για "το άλλο επίπεδο" δεν θέλει μόνο τη δική μου διάθεση,, χρρειάζεται και του α΄λλου, έτσι δεν είναι; Τέρμα τα μονόπλευρα. Έπαθα κκαι έμαθα!
      Με προσέχω, ευτυχ΄ςω πια με προσέψω πολύ!
      Σε φιλώ Κατρίνα μου! Να έχουμε μια όμορφη Εθνική εορτή!

      Υ.Γ. Α! χθες βράδυ μόλις δημοσίευσες το δικό σου αλφαβητάρι το διάβασα στα γρήγορα πριν κλείσω τον Η/Υ, θα σου ξανά κάνω μαι επίσκεψη και θα σου σχολιάσω!

      Διαγραφή
    2. Μόλις διαπίστωσα πως και τα σχόλια μου υπερπαραγωγή βρε παιδί μου! Πότε θα με δείρετε και θα έχετε και δίκιο! Χαχαχα!

      Διαγραφή
  9. Εγώ θα σου πω ενα που θυμαμαι απο μικρουλα: ¨ημουν λέει ο σουπερμαν και ειχα παει να σωσω το μπαμπα μου που τον ειχε δεσει ενας κακός σ'ενα εργοταξιο πανω σε κατι σωληνες!Και πετουσα λεει! και τον εσωσα το μπαμπα μου
    χααχαχαχαχαχαχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εντάξει Μαρία μου,τελικά είσαι χειρότερη από μένα στα όνειρα. Σε τέτοιο βαθμό όνειρο δεν έχω δει! Ότι ήμουν ο Superman και πετούσα (άσχετα που στο τέλος πάντα έτρωγα τα μούτρα μου!) αυτό το έχω δει.....
      Τα φιλιά μου κοριτσάρα μου!

      Διαγραφή
  10. αχαχαχαχαχαχαχαχα!
    και μάθαμε όλα τα νέα της Μαρίας λοιπόν! αχαχαχαχα!
    Τι ΧΟΡΤΑΣΤΙΚΗ ανάρτηση!
    μάθαμε όσα δεν θα μαθαίναμε σε οποιαδήποτε άλλη ανάρτηση!
    (να το κάνεις πιο συχνά Μαριώ!)

    Φιλάκια πολλά ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστέα μου, χαίρομαι που απόλαυσες την ΧΟΡΤΑΣΤΙΚΗ μου ανάρτηση!
      Δώστε μου αφορμή, μια καλή αφορμή και Εγώ θα είμαι πιο συχνά ΧΟΡΤΑΣΤΙΚΗ.
      (βέβαια, αλίμονο στο κουράγιο σας! Χαχα!)
      Τα φιλιά μου! ♥

      Διαγραφή
  11. Δεν ξέρεις πόσο συμφωνώ για τα γεμιστά!!!
    Ορφανά που λες κι εσύ είναι τα ιδανικά γεμιστά!
    Από το δικό μου ντουλάπι δε λείπει ποτέ η σοκολάτα υγείας πάντως!
    Τώρα για τον Πλούταρχο να σου πω τι είχε δηλώσει κάποτε, ή θα σε ξενερώσω όπως ξενέρωσα εγώ με το Θηβαίο? Άσε δε στο λέω! χαχα!
    Όντως χορταστικότατη η ανάρτηση!!!
    Αν μας έβγαζες κι ένα πιάτο γεμιστά όμως πολύ θα το εκτιμούσα...τα λατρεύω!!!
    Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρε μίλα ελεύθερα ό,τι κι αν είναι για τον Πλούταρχο... δεν θα σκάσω κι όλας! Χαχα!
      Χαίρομαι που απόλαυσες κι εσύ την "χορταστική" μου ανάρτηση!
      Μωρέ, όπςω ήδη έγραψα, τα φεμιστά ήταν στο φούρνο και ψηνόντουσαν, τηγάνιχα αυγοφέτες και ΄΄εγραφα και τούτη την ανάρτηση. Περίπου 4 η ώρα έφαγα τα ωραία μου γεμιστά. Αργά! Πάντως, υπόσχομαι κάποια άλλη φορά να ανεβάσω φωτο από τα δικά μου γεμιστά, έτσι να δοκιμάσετε εικονικά. Δεν αθ το εκτιμήσεις; Χεχεχε!
      Τα φιλιά μου Μαρία μου!

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας καλοδεχούμενα!!!
*Παράκληση! ΜΗΝ γράφετε σε greeklish!
*ΌΧΙ Spam, ΟΧΙ υβριστικά σχόλια!
*Καλό θα ήταν πρώτα να διαβάσετε την Πολιτική Απορρήτου GDPR & τους Όρους Χρήσης του blog. Θα τα βρείτε πάνω στο Menu.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επίσκεψή σας!

ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ



Follow by e-mail

MY INSTAGRAM PORTFOLIO

My Instagram

Copyright © ♫ΣΥΛΛΕΓΩ ΣΤΙΓΜΕΣ♫. Made with by OddThemes